Dank
Concentratie was de basis van uw succes
IN GESPREK MET SCHEIDENDE RECLAMECHEF
De heer Legerstee tot scheidende reklatne-chef
55
;55
MAH-FLITSEN
NEGEN sprekers hebben op 17 juni j.l. in het Ontspanningsgebouw
een jubilerende èn afscheid nemende heer Valk veel lof toege
zwaaid. Honderden uit het bedrijf en uit de brede relatiekring ge
tuigden met een handdruk van hun warme sympathie. Vele geschen
ken onderstreepten de gevoelens.
Gezeten naast zijn echtgenote en
geflankeerd door naaste familie
leden, was de jubilaris, die na 40
jaar het bedrijf met pensioen ging
verlaten, vol aandacht voor de
sprekers.
Het ging hen goed af, maar toch zul-
len velen gedacht hebben, wat één
spreker treffend zei: „Ik kan me hem
eigenlijk beter achter dan vóór het
spreekgestoelte voorstellen."
De lange rij sprekers werd ge
opend door Zaandams Wethouder
voor Onderwijs- en Sportzaken, de
heer M. J. Hille. Deze stelde er
prijs op de heer Valk, niet slechts
enthousiast en vol-aktief in het
bedrijf, maar evenzeer in de Zaan-
se sportwereld, juist hiervoor de
dank namens het gemeentebestuur
over te brengen.
De reklame-afdeling bracht een
aantal hoogtepunten uit de car
rière van de heer Valk in beeld.
De heer J. Hartog bood een bal
lon aan, een herinnering aan de
Dam-tot-Damrace.
Voortreffelijk
„Als uw eerste taak hebt u steeds
gezien: Albert Heijn aan de klant
verkopen. Deze taak hebt u 40
jaar voortreffelijk verricht, gaan
deweg met het bedrijf meegroei
end". Dit zei de heer A. Heijn die
een uitspraak citeerde: SM-busi-
ness is niet moeilijk, het is slechts
een kwestie van 10.000 details.
„Zo zou je ook over de taak van
een reclame-chef kunnen spreken,
maar het is toch iets meer. Een
computer zou de details kunnen
bevatten, het fantasierijk brein
moet de reclame maken. Dat hebt
u gedaan en daaruit is iets goeds
gegroeid".
Aan: Heren Commissarissen,
Leden van de Raad van
Bestuur en Directie en
mijn vrienden mede-wer
kers van Albert Heijn.
De storm van waarderende
woorden, maandag 17 juni j.l.
ter gelegenheid van mijn 40-
jarig jubileum aan mijn adres
uitgesproken, is nu bij het
schrijven dezer regelen tot het
juiste windje teruggevoerd.
Dit is wel nodig, want anders
zou je, na al de lof mij toege
zwaaid, moeite hebben om met
je beide voeten op de grond te
blijven.
De sympathie, die mij op deze
dag zo hartelijk werd gebracht,
hebben bij mij echter, het zij
hier met alle bescheidenheid
gezegd, één ding levendig doen
houden, n.l. dat ik in de afge
lopen 40 jaren iets voor ons be
drijf en voor velen die hieraan
verbonden zijn, heb mogen be
tekenen. Dit stemt mij tot
grote dankbaarheid.
Langs deze weg breng ik dan
ook mijn grote dank uit, mede
namens mijn vrouw en kinde
ren, aan allen die in welke
vorm dan ook van hun belang
stelling hebben doen blijken.
Het was groots, het was Albert
Heijn op zijn best.
Het ga U allen goed en gaar
ne spreek ik de wens uit, dat
het U in de komende jaren ge
geven moge zijn, opgewekt in
goede gezondheid Uw mooie
taak te blijven vervullen. In
het belang van U zelve, Uw
gezin en ons prachtige, dyna
mische bedrijf:
Albert Heijn, Neêrlands
Grootste en
Voordeligste
Kruideniersbedrijf.
Zaandam, 26 juni 1963
H. VALK.
Elke spreker werd door de heer
Valk direct beantwoord.
Nadat de heer Heijn gevraagd had,
in de toekomst nog voor bepaalde
taken op de heer Valk te mogen
blijven rekenen, overhandigde hij
als directiegeschenk een envelop
pe met inhoud.
Concentratie
De heer J. Legerstee, directeur
verkoop, vertelde een verhaaltje
over een wijkbediende die een blik
sperziebonen mee naar huis nam,
omdat hij er de andere dag 100
van moest verkopen. Hij verkocht
er 125 en zei tot de nieuwsgierige
bedrijfsleider: Die vei'koop je zo
maar niet, ik moet me er eerst
op concentreren, daarom nam ik
eerst dat blik mee. „Dit histori
sche verhaal hebt u mijzelf ver
teld", vervolgde de heer Leger
stee, „en het tekent uw eigen le
ven: succes door volledige con
centratie".
„Maar nog iets anders is tekenend
voor u en medebepalend voor uw
succes, u stond voor iedereen
open. Daarom kon u in korte tijd
het gehele verkoopapparaat, in
Zaandam en in de filialen, op volle
toeren laten draaien".
De heer Legerstee meende dat de
jubilaris voor zeer velen een voor
beeld is geweest, in het bedrijf,
maar ook daarbuiten. Daarom was
hij zeer blij de gouden penning
van de Maatschappij voor Nijver
heid en Handel te kunnen over
handigen.
Principe
Een kort woord sprak de heer G.
Heijn met wie de jubilaris zovele
jaren nauw samengewerkt heeft.
De heer Heijn haalde speciaal naar
voren wat hem altijd het meest
had getroffen, het principe „wat
ik wil, dat kan ik" en de zorg voor
kwaliteit in de winkels. Een per
soonlijk geschenk onderstreepte de
dank.
Namens buitendienst filialen, ver
koop- en inkoopgroep van het
hoofdkantoor sprak de heer J.
Kok, kaas-inkoper. Van hem
kwam de opmerking „u kunt be
ter hier achter de microfoon staan
dan daar".
„Op de dag als vandaag", aldus
spreker, .zullen zowel successen
als teleurstellingen u voor de geest
komen. Maar naar mijn idee over
heersen de successen. U had geen
actetas vol diploma's, maar wel
een goed verstand en een grote
mate van mensenkennis. Daarbij
leende u ieder, inkoper zowel als
verkoper, steeds een gewillig oor".
De dankbaarheid van deze groep
werd tot uitdrukking gebracht in
een geschenk dat vreemd lijkt voor
iemand die met pensioen gaat,
maar uitstekend geschikt is voor
de vitale heer Valk: een sportfiets.
„Nationaal Figuur"
Namens de bedrijfsleiders sprak
de heer C. VV. J. Esters uit Nij
megen. In dichtvorm zwaaide hij
de scheidende reclamechef, in de
filialen welhaast een „nationale fi
guur" veel lof toe. Hij voegde aan
de lof toe: „We zullen u missen,
zeer zeker het praten; geen op-
Namens de bedrijfsleiders sprak de
heer C. W. Esters.
wekkende woorden van meer,
steeds meer".
Namens de bedrijfsleiders werd
een buitenboordmotor voor de
zaanse jol aangeboden. „Daarmee
zal het vissen efficiënter gaan. Zij
die willen, zullen slagen".
Het kantoorpersoneel werd verte
genwoordigd door de heer C. Pie-
ters, die een geschenk onder cou
vert aanbood.
De reclame- en verkoopafdeling, die
wel het meest met de jubilaris te ma
ken hebben gehad en zijn werk nu
voortzetten, presenteerde op geestige
en originele wijze o.l.v. de heer A. B.
FIENIEG een aantal bijzondere feiten
uit de loopbaan van de heer Valk.
Dit waren achtereenvolgens: een
reclame-vliegtocht bijna 40 jaar
geleden, de creatie van Boffie, de
na-oorlogse helicopter-tournee en
de mislukte ballon-tocht tijdens de
Dam-tot-Dam-race enkele jaren
geleden. In elk voorwerp („drie-di
mensionale foto") was een platen-
bon verborgen. Hierna volgde het
dankwoord, waarna nog honder
den de heer Valk gezonde pen-
sïoenjaren toewensten.
Zijn voorlaatste baan was te mo
notoon. Zijn laatste boeide hem 40
jaar lang. Het aktieve vereni
gingsleven hield hem bijna 50 jaar
gevangen. De dynamische rust van
de natuur hield hem zijn gehele le
ven in de ban... Hij bruist van za
kelijke en sociale aktiviteit en be
zit de beschouwende natuur van
de kluizenaar. Zijn naam: H. Valk.
In enkele trekken is dit het beeld
dat wij ons vormden van onze
scheidende reclamechef. Misschien
kunnen wij hem nog anders teke
nen, als de man met twee per
soonlijkheden. De eerste is een wat
sombere gesloten man, die als toe
schouwer in de wereld staat, wei
nig zegt, en alle aanleg schijnt te
hebben voor rustig werk op het
land; de tweede als reactie
daaruit geboren is de humoristi
sche, aktieve, en sociaal ingestel
de en goed van de tongriem ge
sneden persoon, die carrière maak
te als reclamechef in een rumoerig
en snel groot wordend bedrijf en
die zich tegelijkertijd in wijde
kring faam verwierf als uitnemend
voorzitter van een grote voetbal
vereniging.
Gastvrij
De heer Valk is gastvrij. Je bent
altijd welkom. Dat is zijn tweede
persoonlijkheid. Maar bij het ver-
nemen van onze opmerking: „Ik
kom voor een interview", springt
de eerste afwerend op de stoel.
„Wat kun je over mij nog schrij
ven? Alles staat al in AllerHan-
de".
Wij richten ons snel tot zijn „twee
de ik". „Ja, daar staan al uw gro
te daden in, maar onze mensen
willen weten, wie de mens Valk is".
En zo lukt het: de heer Valk komt
los, hij is zelfs niet bescheiden
meer. (Voor een interviewer al
leen maar prettig).
Keurig en saai
En hij vertelt natuurlijk
over de tweede meneer Valk, die
na zijn diensttijd (aan het einde
van de eerste wereldoorlog in no
vember 1918) heel netjes klerk
werd bij het Gemeentelijk Gasbe
drijf in Zaandam. Een keurige
baan: de hele dag met behulp van
een rekenmachine gasnota's uit
schrijven. Behalve keurig was het
ook ontstellend saai en tenslotte
liet hij dan ook het „Wegens aan
Ued. geleverd m3 gas, etc." met
een zucht van opluchting over aan
een ander.
Een jaar zat hij in een ander vak,
maar in 1923 stapte hij bij Albert
Heijn binnen. Wat hij er ging doen,
wist hij niet. Maar iedere Zaan-
kanter zag tóen al, dat het snel
opwaarts ging met de fa. Heijn.
Even onzekerheid dus, maar de be
stemming was vlug gevonden. Na
enkele maanden schreef hij de fol
ders voor de opening van filiaal
85: Zaandam: Westzijde. Hij deed
dit kennelijk goed, want de Heren
lieten de reclame voortaan aan
hun nieuwe employé over. En dat
bleef veertig jaar zo.
„Mijn beste vrienden"
AllerHande heeft alle grote daden
opgesomd, „wapenfeiten" worden
ze genoemd en ze zijn geleverd
voor het oog van de klant in een
altijd felle concurrentiestrijd. Wei
nig nadruk is gelet op het ka
rakter van dit blad terecht
gelegd op die kant van het werk
die hem zelf het liefste was: het
veelvuldige contact met de be
drijfsleiders, die hij „mijn beste
vrienden" noemt.
Wie herinnert zich niet de in thea
trale stijl, maar altijd in volkomen
oprechtheid en met grote bezieling
uitgesproken verkoopspeeches En
stond dan eerst niet even de pein
zende, aarzelende „eerste" per
soonlijkheid achter de microfoon,
die dan snel plaats maakte voor
de „tweede"? Die „eerste" zou
nóóit de speeches tot vlammende
redevoeringen hebben kunnen ma
ken, de „tweede" kon het wél.
Polders en Ponnies
Die twee personen werkten ook
nauw samen buiten het bedrijf. De
„eerste" kon tot zijn recht komen
aan de waterkant, wanneer de
heer Valk zijn dobber uitgooide
en genoot van de rust om hem
heen. Of als hij met zijn bootje
door de vlakke polders roeide en
zijn blikken liet gaan over het wa
ter, dat altijd vol van leven is en
het weiland, vanwaar de vogels
wiekend opvlogen en de koeien
hem onbewogen nastaarden. Of
als hij tussen zijn ponnies was op
de boerderij van zijn zwager in
het Gelderse. Dan kon zijn „eer-
ste"-natuur zich even geheel uit
leven.
Maar veel kansen kreeg deze ook
dan niet, want de „tweede" dacht
aan Z.V.V., de Zaandamse Voet
balvereniging, waarvan de heer
Valk nu ere-lid is, maar van zijn
16e tot zijn 60e jaar bestuurslid
was, de laatste 16 jaar voorzitter.
Eigi
en glorie
Hij zag hier duidelijk een sociale
taak: voor de jeugd gelegenheid
scheppen voor gezonde sportbe
oefening. Zijn „tweede ik" zegt
ronduit: „Ik weet, dat ik veel voor
Z. V. V. heb gedaanvraag
het maar na: in wijde omtrek
wordt nog gesproken over Z.V.V.-
voorzitter Valk". Zijn „eerste ik"
voegt er wat bescheidener aan
toe: „Maar ik heb, geloof ik óók
wel een beetje voor eigen glorie
gewerkt".
Op zijn 60e is hij er mee gestopt.
Waarom? „Dat had ik mijn vrouw
beloofd. Het kostte praktisch al
mijn vrije tijd, ook op zondag".
Nooit verveeld
Met een leeftijdslimiet voor pen
sionering is de (tweede?) heer
Valk het niet erg eens. „De vitali
teit zou het tijdstip moeten bepa
len. De één is er op zijn 60e zwaar
aan toe, een ander kan tot zijn
70e mee".
„Maar", voegt hij er aan toe (of
is het nu weer de „eerste"?), „ik
begrijp de praktische noodzaak
van de grens wel. En ik zie er
helemaal niet tegenop. Verveeld
heb ik me nog nooit en dat zal ik
ook nooit doen".
Andere richting
En dan kruipen beide persoonlijk
heden weer samen op de stoel:
„Weet je waar het om gaat? Je
moet zorgen voor een werkkring
die je ligt. Daar moet je hard
voor werken en dat moet je leven
kunnen zijn. Maar je moet daar
naast óók privé iets voor je
zelf en anderen kunnen beteke
nen, vrienden hebben en je
eigen leven kunnen leiden, dat net
zoveel waard is als het zakelijke.
Dat leven heb je eerst nodig als
rustpunt en inspiratiebron voor je
zakelijke arbeid, later moet het je
zoveel kunnen geven, dat je aan
eigenwaarde niets verliest als de
zakelijke status van je af valt.
Dan is gepensioneerd worden een
andere richting inslaan, en beslist
géén probleem!"
