IN GESPREK MET DE TOP-SCORERS Telegram kwam op valreep A.H. of A.H. kan verschil maken Eerste prijs en. 25 jaar getrouwd Collegiale bloemenhulde Na krijgsraad ieder f 70.- extra Geboortestad brengt óók prijs Ondanks zieken toch geklaard Al vijf prijzen in vijf jaar Laatste krabbels AH-FLITSE} Als een der eersten betraden de hoofdprijswinnaar de heer H. M. M. van Griensvcn en zijn vrouw- de kantine van het nieuwe D.C. Wij kennen de heer van Griensven als een zeer enthousiast bedrijfs leider die, na een goed team in Beverwijk opgebouwd te hebben, H. M. M. van Griensven nu al iy2 jaar bedrijfsleider is in Amersfoort, Langestraat waar hij de heer Holtman opvolgde toen deze met pensioen ging. „Ik daeht eerst niet dat ik er in Amersfoort aan te pas zou ko men" vertelde de heer van Griens ven ons. „Op de plaats gaan staan van een bedrijfsleider met meer dan 35 jaren praktijk valt niet mee, vooral in het begin, doch nu gaat het prima." Veertien jaar geleden kwam de heer van Griensven bij Albert Heijn in dienst als bediende. Hij kwam naar het westen en werd in een filiaal te Heemstede geplaatst. Zijn vrouw had hij bij zijn vorige baas al leren kennen want die werkte evenals hijzelf bij een con currerend grootwinkelbedrijf. Nu zorgt mevrouw thuis voor haar man, 1 jongen en 5 meisjes en onderhoudt kontakten met de meisjes in de zaak. „Had U op een prijs gerekend?" vroegen wij de kampioen. „Ja, ik wist wel dat wij een goede kans op een prijs maakten, maar op de hoofdprijs had ik beslist niet gerekend". „Het leukste vond ik, toen het te legram kwam. In de zaak werken veel mensen van buiten de stad, die met de bus mee moeten en dus stond iedereen op vrijdagavond om 5 over zes start-klaar. Op de valreep kon ik het grote nieuws nog mededelen en ieder was even enthousiast. Zelf zeg ik nu achter af niks bijzonders want voor mij duurde de wedstrijd geen 6 weken doch het hele jaar". Nu gaat 't lekker daar in Amers foort. De heer van Griensven heeft de klanten leren kennen en toen de klanten hoorden van de grote prijs was de reaktie eenstemmig: „Geen wonder, U hebt het ver diend!!" warm bij zit als men op het eer ste gezicht zou vermoeden. Of het waar is? Och wij weten het niet, maar wat wij wel weten is dat de heer L. M. v. d. Houdt als Waalwijlter (Wolleker zegt men in die streek) wel rijk is, maar dan in die zin dat hij met zijn team in het Amsterdamse fi liaal Scheldestraat eveneens een eerste piïjs in de wacht kon sle pen. De heer en mevrouw v. d. Houdt zijn echte Brabanders. Als zoon van een „schoenfrik" voelde hij er niets voor de voetsporen van zijn vader te volgen. De wielrensport was zijn grootste hobby en daar om besloot hij zich als fietsjongen te verhuren bij André van Hilst, een Brabants winkelbedrijf. Een bediende van Albert Heijn vertelde hem echter, dat hij beter bij zijn baas kon komen werken. Het zijn immers dezelfde letters, johverzekerde hij hem en daar op besloot de heer v. d. Houdt dan toch maar de Zaanse A.H. te kie zen. Zo staat hij nu al weer 2 jaar in de Scheldestraat, wachtend op de volgende OPW. Tussen de feestgangers op die zon nige OPW-dag troffen wij ook de heer en mevrouw Metten uit Lei den. Aan het Bevrijdingsplein in Leiden leidt de heer Metten een 140 m2 nieuwe Z.B. „Moeilijke zaak mijnheer" ver klaarde hij ons, maar nu zijn we de moeilijkheden te boven. „Vol houden was hier het parool en met veel extra inspanning kreeg Lei den een wel verdiende le plaats. Waarschuwend steekt de heer Metten zijn vinger op. „Wilt U er wel beslist bij zetten, dat wij zon der steun van onze verkoopleider de heer de Roode nooit zo ver wa ren gekomen?" Ja, zo lieten wij het echtpaar Met ten achter in het feestgewoel juist daags tevoren hadden zij hun Dat het personeel van filiaal Joh. de Wittlaan te Arnhem de bloe metjes weet buiten te zetten, werd op 15 mei j.l. nog eens bewezen. Toen zij op een zeer koude ja nuaridag naar Zaandam waren ge komen om de Zilveren Pluspluim in ontvangst te nemen, werd de winter spelbreker in dit festijn, want het programma kon door de slechte verbindingen niet door gaan. Op 15 mei deden ze het daarom nog eens over en hadden inmiddels recht op een tweede Zilveren Plus pluim. Op de heenreis naar Zaandam werd besloten om de Kampioen van de O.P.W., die inmiddels be kend ivas een bloemenhulde aan te bieden en zo doende verschenen de Arnhemmers in Amersfoort om daar met veel gejuich en felicita ties de bloemen te overhandigen. Dat noemen wij een prettige ma nier van de bloemetjes buiten zet ten. W. Koogman „Wat was uw grootste steun tij dens deze aktie?", vroegen wij. „Ach, er zijn drie grote steunpila ren die als zuil even groot zijn n.l. de rayonleider, het hele per- soneelsteam en mijn vrouw", lacht de heer Kooyman. „Ik kreeg b.v. die aanbieding blik jes cacao aan, weet U nog wel „Nu het personeel had al beslist dat zij de hele zending 's avonds mee naar huis zouden nemen om te verkopen en zij deden dat ook, dus moest ik direkt bestellen". L. M. v. d. Houdt „Waalwijk-Kaalwijk Zo lang ze leven zijn ze rijk Maar komen zij te sterven Dan valt er niets te erven". Zo vertelt een oud rijmpje, dat de gemiddelde Waalwijker er niet zo Metten 25-jarig huwelijk gevierd. Vijf en twintig jaar nadat zij elkaar bij een concurrerend bedrijf leerden kennen „10% en betere verke ring" noemde de heer Metten dat zelf Een eerste prijs viel in het filiaal Joh. de Wittlaan te Arnhem, waar de heer W. Kooyman pas een jaar de scepter zwaait. Achtentwintig jaar geleden werd hij in Wilnis ge boren in een gezin van 7 broers en 4 zusters. Eerst werkte hij bij een particuliere kruidenier, maar door zijn verloofde, die te Nijme gen woonde, kwam hij in het Rijk van Nijmegen terecht. Met zijn team hield hij bij de aan vang van de OPW eerst krijgs raad en het personeel deed hem diverse goede suggesties aan de hand. Ieder van de 9 personeels leden zou namelijk per week 70 extra bij verkopen en U begrijpt dat dat lekker aanliep. Mevrouw Kooyman belde dan te lefoonklanten en droeg op die ma nier haar steentje bij, zodat de klanten op het laatst vroegen: „Wat is deze week de extra re- klame Aan de koffie en broodjes troffen wij de heer en mevrouw A. W. van Vugt uit Tilburg. Onder de prijs winnaars is de heer Van Vugt ook geen nieuwkomer meer, want in 1961 won hij in de Supermart Slinge de le prijs. Nu hij weer te rug is in zijn geboortestad Tilburg gelukte het hem opnieuw een le prijs in de wacht te slepen. In een vorig nummer schreven wij reeds uitvoerig hoe de heer van Vugt in Tilburg de Heinz-Haptoe week introduceerde. Met zijn team, wat inmiddels goed inge werkt is, zag hij kans om deze goede prestatie te leveren en voor de medewerkers betekent het 80% van het weeksalaris extra! A. W. van Vugt Enige jaren geleden werkte bij B.L. Jorritsma in Enkhuizen een winkeljuf, die iedere klant zeer vriendelijk te woord stond. Toen de B.L. ziek werd kwam er een vervanger. De juffrouw was vrien delijk als altijd. Eind van dit sprookje? Enige ja ren later een A.H.-huwelijk. De heer en mevrouw Linnekamp uit filiaal P. C. Hooftstraat te Amsterdam weten het nog precies en nu wonnen zij in deze strijd een 1ste prijs. Gemakkelijk? Beslist niet! Het echtpaar heeft drie kinderen. In de afgelopen maanden waren er in het filiaal steeds 3 zieken, dus moesten mevrouw Linnekamp en Th. Linnekamp de oudste kinderen achter de schermen menig uurtje mee hel pen. Vooral de Jaffa-aktie en de ver koop van bananen stonden extra in de belangstelling. Zoals in Haarlem muggen wonen en in Zaandam koekhappers, zo worden de inwoners van Den Hel der veelal „jutters" genoemd. Bedrijfsleider H. Muye uit het fi liaal Marsdiepstraat is zo'n echte jutter. Hij beheert 5 jaar dit filiaal en wist 5 maal in de prijzen te val len (5e, 9e, 3e, 7e en nu le). Dat is toch wel een teken aan de wand. H. Muye Dit jaar deed de heer Muye een iets anders. Vlak na sluiting vai de zaak, hield hij op een avonc zijn inleiding en daarna begon eer ieder. Ook mevrouw Muye, die eer tweeling en een meisje van 5 jaai verzorgt, heeft een werkzaan aandeel in de zaak, want zij helpt haar man iedere dag. Als de heer Muye op zijn praat stoel zit (en dat zat hij deze mid dag), dan weet hij veel over Der Helder te vertellen. De tijd var Dorus Rijkers maakte hij niet mee, maar hij kent grote reders zoals Janus Kuiper en J'acot Been. De vader van de heer Muye was visser en dus ging hij als kleine jongen vaak mee. „Wat vond ik het jammer dat het telegram zo laat kwam" zei de heer Muye, „nu was mijn personeel er niet bij. Maar de volgende ochtend heb ik allen bijeen geroepen en mee dacht dat ik een nare boodschap had. Omdat ik hier i.v.m. de bouw van de Supermart het veld moet ruimen, dacht iedereen: nu gaat hij weg doch U kunt zich voor stellen hoe anders of dat uitviel" DANSEN 1 Het Hilton-Hotel heeft een prach tige parketvloer, geschikt om te dansen. Dat viel tijdens het diner ook de heer G. Heijn op. Hij vroeg daarom de echtgenote van de be kerkampioen ten dans en walste vaardig tussen de tafels door. DANSEN 2 Het voorbeeld van onze commis saris werkte aanstekelijk. Snel kwamen twee SM-bedrijfsleiders op de vloer met hun echtgenote. Maar waarom, zo vroegen wij ons, klapte de éne SMBL vrijwel direct de echtgenote van de andere SMBL af? HANDTEKENING De Mounties zijn uiterst populair, dat bleek ook in Hilton. Tijdens het apéritief verschenen zij in de zaal en direct werden zij bestormd om handtekeningen op het pro gramma. BESMETTELIJK Den Helder is een haard van een bijzondere epidemie! De kampioen en twee van de le prijswinnaars bleken bedrijfsleider van filiaal Van Galenstraat aldaar geweest te zijn: de heren Van Griensven, Lin nekamp en Muye. Een prijzen- epidemie dus, naar onze opvatting een goedaardige. IN HET ROND Voor de eerste maal hebben de OPW-gasten in het rond aan het diner gezeten. Duidelijker gezegd: aan ronde tafels van 12 personen. Een primeur die goed bevallen is.

Personeelsbladen | 1963 | | pagina 8