Reacties schommelen tussen
geweldig" en „leuk
Basketballscheidsrechter
op internationaal niveau
Sneeuw,
snee
Meningen over de PMC
sme.
hatsjie
De heer P. Leegwater
Wie helpt?
2 plus pluimen
in Arnhem
SPARTAANS
6
AH-FLITSEN
Op nevenstaande toto ziet u het bas
ketballteam waarmee de heer Leeg
water naar Metz (Fr.) reisde. Zesde
van links is de heer P. Leegwater.
„Hebt U in die tijd nog aardige
dingen meegemaakt?" vroegen
wij. „Zo van die leuke voorvalle
tjes, die je je hele leven lang bij
blijven?" „Oh ja," antwoordde de
bedrijfsleider laconiek, „ik leerde
er mijn vrouw kennen en dat blijft
je je hele leven bij!!"
Wanneer u met alle geweld dit brokje
ellende wilt lezen, hoop ik dat een
hete bui regen inmiddels alle sporen
van sneeuw en ijs hebben uitgewist.
Mensen, wat een ellende
Ik heb zojuist (op order van mijn
vrouw, vanuit haar warme stoel bij
de kachel) met een poedelnaakt ge
voel onder een dikke wollen trui, een
paar stokvissen van handdoeken let
terlijk van de waslijn gescheurd en
de zoveelste kit peperdure kolen ge
schept.
Straks de hele leiding maar weer af
sluiten, denk ik, daarbij wetend dat
ik van deze ingewikkelde procedure
nog altijd de juiste volgorde niet te
pakken heb en volgens mijn vrouw
in drie maal zoveel tijd vijf maal zo
veel herrie maak als mijn buurman.
Ik haat die kerel. Als de eerste 25
sneeuwvlokken stoeiend op zijn
straatje buitelen, staat dc vent al met
een bezem in de hand. Buurman is
alweer alctief, zegt mijn vrouw dan
en ze kijkt me aan met de blik van.
..Hoe kun jij zo lui bij de kachel han
gen, als ik straks mijn nek breek
dan En 't is gek, maar je zit niet
lekker meer de uitslover!
Ergens ben ik toch een gewoon mens
en moet leven. Had ik hef maar op
kantoor gedaan, denk ik die is
tenminste verwarmd en treed hui
verend als een haak ribkarbonade dc
vriescel binnen. Wanneer ik na 17
sekonden wil doortrekken hoor ik een
gekraak van ijs, maar zie geen water
Met drie ketels kokend water in de
bak en een plens kokend water tus
sen manchetknoop tot aan de elle
boog is dit euvel na een half uur weer
verholpen.
Enfin, de parkieten heb ik naar bin
nen gehaald. Afgelopen zomer moest
mijn dochter zonodig een parkieten-
paartje hebben, 't Waren een paar
dooie dienders, want blijkbaar had
hij een dure eed gezworen vrijgezel
te blijven en wilde zij met alle geweld
nonnenkiet worden, maar je laat ze
toch niet doodvriezen, dus heb ik gis
teravond in het donker, na een hevige
lawaaierige worsteling van een half
uur temidden van aanmoedigingen en
goede raad van een aantal buren, die
op het kabaal afgekomen waren, het
edele stel van een zekere dood gered.
Toen de rook was opgetrokken, likte
ik mijn talrijke wonden en keken de
parkieten bibberend van emotie naar
hun geknakte staartjes en geplukte
bontjasjes, 't Is ook een onhandig
hok, zegt de buurman van de bezem
Heeft u het zelf gemaakt? Op zo'n
moment zou een schaap graag een
leeuw zijn. Maar de parkieten maken
het in hun warme omgeving goed
Volgens de laatste berichten wordt
het voor hem een meineed en voor
haar geen klooster.
Morgen de vrije zaterdag. Zal we!
weer met jongste zoon en slee op pad
moeten. Net als verleden week allebei
met vriestranen en ik maar vragen:
„Als het koud is zeg je het maar
hoor maar de dappere jongen zal
met bibberwangen wel weer ontken
nen en stug doorzetten.
Enfin, nu maar een uurtje behaaglijk
warm zitten. Op de televisie is net
het weerbericht aan de beurt. Alsof
het zuurtjes zijn deelt de baard met
het armpie op lijzige toon aan ons
allemaal 17 graden vorst uit met wei
nig kans op verandering. Je mag de
boel wel afsluiten, zegt mijn vrouw.
Ik hield het nog net binnen voor
de kinderen. Waar is mijn zakdoek
nou weer. Sneeuw snee snie
hatsjie!!
Mej. L. v. d. Pad uit Leerdam
druk aan het werk.
Woensdag 16 januari 1952 was een
unieke dag in de AH-geschiedenis.
Op deze dag werden namelijk niet
minder dan twee Pluspluimen tegelijk
uitgereikt, nl. aan de teams van de
filialen Joh. dc Witlaan en Ketel-
straat, beide uit Arnhem.
Ondanks de sneeuw en ijzige koude
gelukte het beide teams toch nog
in Zaandam te komen, doch de tijd
die voor festiviteiten overbleef, was
zo gering dat besicten werd dit
nog een dunnetjes over te doen.
Nu de PMC bij ons allen gemeengoed geworden is vonden wij het leuk
om de mening van enkele van onze personeelsleden eens te horen
over de PMC. Wij kozen hiervoor 2 medewerkers(sters) in een zelf-
bedienïngszaak en 2 in een bedieningszaak.
Mej. Trees Ticheloven is le kassiëre lof was? Zij wilde de kast beslist
m ons filiaal Velp. Zij werkt reeds snel geleverd hebben om hem mee
,r, n,,^ te nemen naar Pakistan!
5 jaar bij AH en vindt de PMC een
„moord-uitvinding"Wij vroegen iU. HM
mej. Ticheloven ÉÊÊÊf^^
Op een gezellig avondje dat hier ook of zij veel
in de kantine werd gehouden, hoor- extra moeite
den wij voor het eerst van de PMC, van de PMC on- ft*
ertelde zij. _,,Z^n__aktie_voel je dervonden had. JV
„Wel nee, na-
tuurlijk niet! - V
Dat hoort bij
AH. Aktie moet
er zijn. Zelf ben
ik verloofd en had ik bijna een vol
boekje van mijn moeder overgeno
men om er vast voor mijzelf een
te bestellen, maar nu de aktie toch
wordt doorgezet wacht ik maar
tot wij een huis hebben
Geweldig
Ook chef groenteafdeling Cleijne
Onze goede oude Nederlandse taal kent het woord „point" niet, maar de
bedrijfsleider van onze Z.B. te Zandvoort de heer P. Leegwater klinkt het
bekend in de oren, omdat het een van de vaktermen is van zijn sport:
basketballen.
Op één van de koude januaridagen
arriveerden wij in Zandvoort om met
de heer Leegwater eens over zijn
hobby te praten.
„Gaat U even mee?" vroeg de heer
Leegwater ons en boven in de war
me keuken troffen wij ook mevrouw
Leegwater met haar 7 maanden oude
zoon.
Jong geleerd
Vanaf zijn lSe jaar heeft de heer
Leegwater al met de basketballsport
te maken, dat is bijna net zolang als
zijn diensttijd bij Albert Heijn.
Nadat hij als echte Amster
dammer (hij woonde op de
Overtoom) de MULO doorlo
pen had, kwam hij bij Albert
Heijn. Twee-en-half jaarwerk-
te hij in het filiaal Joh. Ver-
hulststraat en daarna in het
Gooi o.a. Laren en Bussum, Ha
venstraat waar hij ass. chef
wei'd. Er.ige tijd daarna werd
hij bedrijfsleider en verbleef
in diverse filialen.
„Ach U weet wel," verklapte de
heer Leegwater ons. „In Amster
dam trap je graag eens een balle
tje en zo sloot ik me al gauw aan
bij de K.B.V., de „Kappers Bed.
Vereniging".
„Maar U werd toch geen kapper?"
onderbraken wij hem.
„Neen dat niet, maar deze vereni
ging was toevallig in de buurt,
later is de naam ook veranderd in
„Kampioen b;j Volharding", dat
klinkt beter.
meteen aan. DAT WORDT WAT"
voegde zij er aan toe.
„Neem nu b.v.
Tjalkes, JHhL
die op een brief ;i
-je schreef: j .4
„LANG LEVE jS
DE KOEL- - y
KAST". Of die fr W
klant die geen
plaats had voor 'i jÊ
de kast en toen "'v~'
de keuken liet
verbouwen. Wilt U nog meer reac
ties Wat denkt U van mevr. Ton-
kers die in Pakistan woont en in
Nederland drie maanden met ver- vroegen wij naar zijn mening. De
heer Cleijne werkt sinds kort in
onze nieuwe SM te Nijmegen.
iVooiciien werkte hij ook in filiaal
j Velp.
„Geweldig mijnheer, dat zien wij toch
I aan de omzet! En het is zo'n leuke
aktie. Iedere maand iets nieuws, dat
1 is ook voor ons steeds w
rassing. Het be
zwaar van de
meeste klanten is
dat ze te weinig
chequeboekjes
hebben, want
nen wil iedere
premie wel be
zitten."
„Spaart U zelf
ook?" vroegen
wij. „Ja natuur
lijk, maar ik
spaar totdat er „iets leuks" komt
dat ik precies geschikt vind."
Leuker
In de bedieningszaak te Leerdam
troffen wij mej. C. Verkraay. Zij is
nu 18 jaar en werkt al drie jaar
bij Albert Heijn.
„Ja ik hoorde ook voor het eerst van
de P.M.C. tijdens het avondje bij de
chef boven. Het was er reuze gezel
lig en wij waren allen direct enthousi
ast. De klanten in Leerdam vinden
deze P.M.C. leuker dan de obligatie'
aktie. Dat merkten we de eerste week
al. Ik zou graag zelf voor een koel
kast sparen, maar de zegeltjes van
mijn moeder krijg ik beslist niet!"
Ook de jongste telg uit onze Leer-
damse familie liet haar stem ho
ren. Het was mej. L. v. d. Pad,
16 jaar, die 1 jaar bij Albert Heijn
werkt. Zij vindt het er bijzonder
prettig werken omdat de sfeer
er zo goed is. De P.M.C. vindt zij
zelf bijzonder leuk. Vooral de koel
kast is bijzonder aantrekkelijk.
De aardigste premie? Dat is on
getwijfeld de verrekijker" zei mej.
v. d. Pad. Regelmatig vragen de klan
ten nog naar deze verrekijker. Zelf
zou ik ook graag sparen maar voor
lopig kom ik er nog niet aan te pas
want ik heb ongeveer f 1,25 bood
schappen per iveek!"
Op 15 januari jl. reed een onzer
chauffeurs de heer Toon Vermaas
op een combinatie ter bestelling'
der z.g. „Den Haag-route". Bij het
dragen van de bestelling in een der
Westlar.dse filialen, struikelde
Toon Vei maas. Hij kon zijn onder
arm niet meer gebruiken.
Ter paatse werd door een arts de
breuk gezet en de arm ingegipst.
Nadat het gips hard was, nam
Toon weer achter het stuur plaats
en reed zijn eitrusbestelroute uit!
Hij kon de filialen niet „zonder
handel" laten zitten. Zo meende hij!
Bravo Toon!
Lieve help", zult u zeggen, „wat nu
Nu, de brand is niet zo erg als het
lijkt, maar u kunt de Redaktie helpen.
Iedere maand plaatsen wij in Flitsen
een aardige tekening, zoals u hier
onder ziet. Op deze tekening komt de
figuur van een mannetje voor, die een
handeling verricht betrekking heb
bend op een stukje, dat in Flitsen
geplaatst is.
Deze maand b.v. ziet u hem het bas-
ketballspel beoefenen. Dit mannetje
willen wij graag een leuke naam
geven. Wie helpt ons een naam voor
deze verschijning verzinnen?
internationaal niveau
Het voetballen was al gauw ge
beurd en we begonnen met bas
ketball. Daaraan heb ik 5 jaar
lang meegedaan maar toen kreeg
ik last van mijn knie en omdat ik
er bij wilde blijven ben ik toen
gaan scheidsrechteren, dat doe ik
nu nog."
Internationaal
Nu behoort de heer Leegwater tot de
zes internationale scheidsrechters die
ons land kent en behalve in heel Ne
derland heeft hij al vele wedstrijden
„gefloten" o.a. in Metz, Luxemburg
en kortgeleden Antwerpen.
1 avond per week is hij er mee be
zig. „Maakt U er maar 3 van mijn
heer," zegt mevrouw Leegwater
en vele banieren, speldjes, asbak
ken en leuke poppen zijn er de
getuigen van.
