Machinaal
schrobben
Panda Beer
I AH-FLITSEN
5
Alles is hier „massa".
De heer A. Heijn Jz. tijdens de
receptie.
De checkouts, nu nog in vredige rust.
De eerste vleesafdeling zonder glazen scheidingswand.
Alles voor de schoonmaak.
De magnifieke textielafdel
Nog een plaatje van de openingsdrukte.
In de Helmholtzstraat zou het
oude, vertrouwde „Jongens, zulle
we effe schrobbeü" wel erg mis
plaatst klinken. Op die 1800 m-
zou men een leger schoonmaak
sters moeten inzetten. Ja, dat zou
moeten als er niet die vernuftige
machine was, die schrobt en
dweilt tegelijk, en door één man
op eenvoudige wijze te bedienen is.
Fraaie kantine
De voorlopige personeelsbezet
ting bestaat uit 65 k 70 personen,
bedrijfsleider en afdelingschef in
begrepen.
In de onderbouw zijn hiervoor goede
vQorzieningen getroffen, zoals ves
tiaires, toiletten en een ruime kan
tine. Wanneer het gehele personeel
tegelijk aan de tafeltjes zou plaats
nemen voor koffie of lunch, wordt het
wel wat erg vol, maar de rustpauze
worden altijd in ploegen genoten. De
ruimte is dan ook ruim voldoende.
De kantine is zeer smaakvol inge
richt in moderne kleuren. Fraaie
decoraties sieren een van de wan
den. Niet alleen de winkel krijgt
de volle aandacht van architekten
en bouwers.
Hij is niet bang voor Panda.
Bij het binnenkomen van de nieuwe
Super mart aan de Helmholtzstraat
troffen wij een grote Bruine Beer, die
ons goedig toeknikte. Vrees kenden
wij wel niet, maar wij durfden ook
niet zo maar naar binnen te gaan.
Wij besloten hem daarom een stevige
j poot te geven en tot onze verbazing
gaf hij ons een knipoog, maakte een
vriendelijke buiging en zei beleefd
„goede morgen".
Onze verbazing kende geen grenzen,
totdat wij in de machinekamer de
maker van deze vernuftige installatie
ontdekten. Het was de heer Cahn, die
ons vertelde, dat dit niet zijn eerste
schepping was.
Voor een groot Nederlands warenhuis
vervaardigde hij reeds kinderetalages
met allerlei bewegende figuren, zoals
o.a. grote giraffes. Een grote Neder
landse textielfabriek vroeg hem een
olifant te maken. Voor het Rijksmu-
I seum maakte de heer Cahn een wand
met allerlei lichtjes ter aanwijzing.
I Deze beer heeft hij geheel voor AH
geconstrueerd naar eigen inzicht. Op
I een soort scooter gezeten wordt de
beer met allerlei handgrepen bediend.
Door een glazen ruitje ziet degene, die
I de beer bedient, de kinderen en hoort
wat zij zeggen. Vraagt men bij voor-
I beeld hoe de beer heet, dan hoort
men via een microfoontje achter uit
zijn bek het antwoord; „Ik heet Pan-
I da en eet Albert Heijn's honing".
Dit is de ploeg, die „de Helmholtz" zal laten draaien.
