Flitsen "-visfestijn is wederom
voortreffelijk geslaagd
Beef gehad... en beef genomen
Flanpudding
Hazelnootreep
GEHUWD
Leer
om
leer
Miniatuur tafelbiljart voor
jubilaris P. Zwart
4
AH-FLITSEN
De heer Sondij heeft weer eens beet.
Een gemengd gezelschap van vissers, zondagsvissers en hengelaars
begaf zich zaterdagmorgen 22 september j.l. 's morgens om half
zeven op weg naar het Noordzeekanaal. Het waren de deelnemers aan
de jaarlijkse door de Flitsen georganiseerde viswedstrijd.
De kleding van deze al dan niet
hengelsportminnenden was welhaast
bepalend voor de kategorie. waarin
men viste. Zij varieerde van rubber
laarzen tot modieuze pumps en van
gedegen vistuig tot eenvoudige hen
gel.
Eén ding hadden zij echter allen
gemeen n.l. de bezielende gedach
te om in een sportieve, onderlinge
wedstrijd zoveel mogelijk vis met
de hun ten dienste staande midde
len te verschalken.
Prachtig viswater
Het was prachtig visweer, werd er
gezegd en voor velen zou dit ook
inderdaad zo blijken. Aangekomen
op de visgronden zocht ieder zijn
reeds genummerde „stek" en in
stalleerde zich tussen hengel,
schepnet en maaienbak. Het wach
ten was nu op de aanvang van de
eerste ronde.
Er zouden in totaal in 3 ronden
van elk 5 kwartier worden gevist.
Aan elke ronde ging 5 minuten
„peilen" vooraf. Mede door de hulp
van de insiders brachten ook de
minder (en niet) ingewijden in het
vak, dit ceremonieel tot een goed
einde.
„Geen bewijsies"
In de daarop volgende 5
kwartier koncentreerden allen
Nieuwe artikelen
De laatste jaren zijn op het labo
ratorium een aantal nieuwe pud
dingpoeders ontwikkeld, de z.g.
flan-serie.
Deze puddingpoeders zijn op een
andere basis gemaakt dan de tra
ditionele puddingpoeders. Het ge
volg hiervan is dat de flan-pud-
dingen een mooier uiterlijk hebben
en praktisch wegsmelten in de
mond.
Ook de verpakking is bizonder
aantrekkelijk geworden; hiervoor
is een speciale machine aange
schaft. Ongetwijfeld zal dit artikel
zijn weg naar de klant vinden.
De volgende smaken komen in de
handel: amandel, chocolade, ci
troen, frambozen, mokka en va
nille.
Binnenkort wordt aan onze repenserie
een nieuwe reep toegevoegd. Het is
een reep. die bij het publiek altijd al
in de smaak gevallen is. nl. de hazel
noot-melkreep; eigen gebroken, ge
brande hazelnoten zullen in de reep
worden verwerkt. De, verpakking is
aangepast aan de huidige repenserie.
Daar deze reep een aantrekkelijke
prijs krijgt en een „fijne" kwaliteit
heeft, zal ook dit artikel ongetwij
feld een sukses worden.
zich op hun dobber. Dat het
niet aan een ieder gegeven is
om de bewegingen daarvan op
de enig juiste wijze uit te leg
gen, bleek uit de bij de één
constante „geen bewijsies" en
bij de ander geregeld gebogen
topeindjes, welke de aanwe
zigheid van „een beest" ver
ried. Dat niet elke vis kon
meedingen naar de hoofdprijs
moest mej. Huitema droeve
ervaren toen zij, overigens ge
heel tegen de spelregels in en
uiteraard buiten haar schuld)
een aal opviste.
„Stekken"
Er zijn vanzelfsprekend goede en
slechte „stekken". Daarom werd
na elke ronde „verkast" om ieder
een redelijke kans te geven.
Na de 2de ronde gaf de koffie
aan de vertwijfelden weer nieuwe
moed, terwijl het voor de sukses-
vollen een aansporing was om op
de ingeslagen weg voort te gaan.
Voor allen was het een welkome
afwisseling.
Ook in de laatste ronde moesten
de meetplankjes nog menigmaal
hun dienst bewijzen.
Uitstekende stemming
Vis of geen vis, de stemming
was uitstekend en toen om
10.45 uur het laatste hoorn
signaal weerklonk, spoedde
ieder zich naar het O. G. om
onder het genot van een kop
koffie de prijsuitreiking door
de heer J. Ph. Ypma bij te
wonen.
De uitslag was als volgt:
Naam Lengte vis
1. Sondij3.48 m
2. Verhoeven 1.933 m
3. Boom1.83 m
4. v. d. Boor 1.53 m
5. Stam1.48 m
6. Besse1.366 m
7. Postuma.81 m
8. Stens.77 m
9. Korver.57 m
10. B. Kuyt.50 m
De ruim 50 deelnemers aan de
viswedstrijd op de oever van het
Noordzeekanaal.
11. van Dongen .469 m
12. van Dijk .44 m
Alle deelnemers aan deze viswed
strijd konden terugzien op een 71
zeer geslaagde morgen. Zelfs de
goede vangst van de buurman en 6-9:
diens voldoening daarover, waren
niet in staat gebleken om de 8-9:
loense blikken van „afgunstige"
mededingers langer te laten duren 12- 9:
dan strikt noodzakelijk was. Een
viskarretje om althans het pres- 11-10:
tige van de misdeelden te redden
zou echter niet misplaatst zijn ge- 19- 9:
weest.
Namens allen, dank aan de initiatief
nemers en organisatoren, die dit fes
tijn werkelijk prima hebben verzorgd.
de heer L. de Vries (ver
voer) met mej. A. Schoon,
mej. P. Doorhof (S.B.)
met de heer R. Deurlo.
mej. A. de Bruin (S.B.)
met de heer J. de Jonker,
mej. A. Marijnissen (S.K.
B) met de heer J. J. Menge.
mej. I. C. Busser (ver-
koopafd.) met de heer H.
J. Monsma.
21- 9: mej. M. C. Zwart met de
heer S. E. de Vries (In-
koop-adm.)
Donderdag 30 augustus j.l. was de heer G. Zwart 25 jaar in dienst
van A.H.
De jubilaris is in 't bezit van het
ambachtsschooldiploma T immer en"
en begon zijn loopbaan bij de firma
Kools <S Voorthuis in de kistenmake-
rij. Ook heeft hij nog enige maanden
in de „Bouw" gewerkt.
Hierna kreeg hij bij A.H. een
plaats in de kistenmakerij, waar
in hij vele jaren heeft gewerkt.
Door minder gebruik van kisten
(wijzigingen in de verpakkings
sector) kon de jubilaris overge
plaatst worden naar de onder
houdsdienst.
Op het hoofdkantoor werd de ju
bilaris ontvangen door de raad
van bestuur, die hem het Gouden
Kruis van verdienste overhandig
de.
In het O.G. sprak de heer W. A. Eg-
gers de jubilaris toe, waarbij een en
veloppe met inhoud en het diploma
van Handel en Nijverheid overhan
digd werd.
Waardering van de
direktie
Spreker wees op het grote belang
dat het bedrijf heeft bij een goed
funktioneren van het dagelijks
werk.
De heer en mevrouw Zwart temidden van familie en collega's.
Weliswaar wordt bij voortduring
de aandacht gevestigd op de nieu
we ontwikkelingen en uitbreidin
gen, maar deze kunnen alleen tot
stand komen als achter deze za
ken een gezond en goed werkend
bedrijf bestaat.
Voor dit laatste moet verreweg
het grootste gedeelte van ons per
soneel zich dagelijks inzetten en
het is voor deze inzet dat de di
rektie. gaarne haar dank betuigt.
Natuurlijk gebeurt dit niet alle
dagen, maar bij een jubileum als
dit wilde ir. Eggers zelf over het
hoofd van de jubilaris heen, hier
aan uitdrukking geven.
De heer Zwart, die deze dag in
het midden van de belangstelling
stond, is het sprekend voorbeeld
van één van die vele medewerkers
die ervoor zorgen dat steeds het
te gebruiken materiaal gereed
staat en dat tal van onderhouds
werk op tijd gereed komt.
Namens de direktie bracht ir. Eg
gers de waardering hiervoor tot
uiting bij het overhandigen van
de gebruikelijke enveloppe met in
houd.
Vervolgens sprak de heer Ver
donk, chef O.D. de jubilaris toe.
Namens de kontaktkommissie
sprak de heer W. Herniary en
bood een enveloppe met inhoud
aan van het personcelsfonds.
De heer A. Daub sprak namens
z'n kollega's. Hierbij werd de ju
bilaris een miniatuur tafelbiljart
aangeboden met toebehoren, door
de kollega's gemaakt.
De heer Zwart is een verwoed bil
jarter, vandaar deze surprise.
Verder bood de heer Daub een te
levisietafel aan, en een mandje
met fruit voor z'n vrouw.
Zoals gebruikelijk ontving mevr.
Zwart een foto van de jubilaris
tijdens zijn werkzaamheden van
de heer Ypma. Als oud-kollega
sprak de heer J. Sikkes de jubilaris
toe.
Hierna dankte de jubilaris i
weldige belangstelling en
groepsfoto gemaakt.
)or de ge
werd de
Eindelijk was het dan zover, de laat
ste dag. het laatste uur, de laatste bel.
we hadden het weer gehaald, we had
den vakantie, een half jaar hadden we
naar dit moment toegeleefd: 14 dagen
heerlijk luieren op de Veluwe in de
zon en op de heide. Jongens, wat wil
je nog meer: 14 dagen geen koek.
geen drop, geen pepermuntlucht, maar
heerlijke frisse boslucht, longen vol,
zoveel je maar wilt, zoveel je maar
lust! Leve de vakantie!!
Het vertrek voerde ons eerst naar het
Zuiden voor een bezoek aan een fa-
milield. We hadden een voorspoedige
reis en het werd een prettig weerzien
na vele jaren en voor we het wisten
was de dag om. Na een hartelijk af
scheid werd de tocht voortgezet. Voor
het loket van het station een lange
rij wachtenden, maar eindelijk waren
we toch aan de beurt. Een kaartje
besteld en geld gepakt was het werk
van een ogenblik, maar oh jé. bij het
betalen viel er een gulden rinkelend op
de grond. Bukken en de gulden op
rapen is een kwestie van een sekonde,
maar in dit geval was er één sneller
dan wij: voet er op. bukken, oprapen
en de meneer achter ons stak hem in
eigen zak!!!
Stomverbaasde gezichten rondom!
..Zeg meneer, we zouden graag onze
gulden terug hebben."
..Uw gulden? Welke gulden?"
..Zeg. maak het even. die gulden die
u daar zo snel wist op te vissen!"
„Zo, was dit van u?"
Ja, helaas, die was van ons!" ant
woordden wij vinnig en overbluft door
zoveel brutaliteit.
..Zo. was die van u"begon meneer
lijzig. „Kunt u dat bewijzen?"
„Bewijzen?" We hapten naar adem.
Ongehoord was het. Als blikken kon
den doden, was er op dat moment ie
mand omgevallen. Razend van woede
en spijt en gedwongen tot snel han
delen door het binnenrijden van de
trein, gristen we snel een andere gul
den uit onze portemonnaie. betaalden
en haastten ons snel naar de reeds
wachtende trein. Snel naar binnen,
bagage in het net en daar zaten we.
om bij te komen van de verbijsterende
belevenis.
Ja. dat dachten we: bijkomen! Maar
t was er niet bij. Nauwelijks gezeten
ging de deur andermaal open en ónze
„vriend" stapte binnen, deponeerde
zijn bagage ook in het net en plofte
pardoes tegenover ons neer. Onnodig
te zeggen, dat we „machtig" reisge
zelschap aan elkaar hadden! Gelukkig
duurde de reis niet lang. Na enkele
stationnetjes kwamen we in 's-Her-
togenbosch aan, waar we moesten
overstappen en dus maakten we aan
stalten om op te staan, blij dat we
onze overbuur kwijt raakten. Doch
ook deze stond op, pakte zijn spullen
uit het net en vertrok haastig. Zijn
geweten joeg hem blijkbaar op.
Doch ziedaar, gniffelend ontdekten we
dat meneer een klein pakje had laten
liggen! We bedachten ons geen ogen
blik, namen onze bagage op en ont
fermden ons over het achtergebleven
pakje.
Op het station moesten we nog al
even wachten op de aansluitende
trein, maar dit wachten duurde ons
niet lang door de triomf, de zoete
wraak, die we ongedacht hadden kun
nen nemen,
Doch terwijl de trein eindelijk binnen
reed, werden we plots op onze schou
der getikt en daar stond onze over
buur weer. vriendelijk glimlachend en
sprak: „Erg vriendelijk van u, dat u
mijn pakje alvast meegenomen hebt,
ik had het echt vergeten."
Doch nu was het onze beurt om een
verbaasd gezicht te zetten: „Uw pak
je? Welk pakje?"
„Dat pakje daar onder uw arm",
grauwde de man plotseling nijdig en
wit van woede, „ik had het even in
de trein laten liggen."
„Och! dus u w pakje? Zeg meneer,
kunt u dat bewijzen?" En met een
rustige en voldane lach op onze lip
pen keerden we hem onze rug toe en
stapten snel in de inmiddelds tot stil
stand gekomen trein, die ons naar de
bossen en de geurende heide zou bren
gen van onze onvolprezen Veluwe.
Hè! lekker 14 dagen niksen, lekker
luieren. En nog nagenietend van onze
overwinning vleiden we ons behaag
lijk neer in onze coupé met maar één
gedachte: Wat ons betreft, rijden
Wat zei u? Wat er in dat pakje zat?
Zou u dat graag vernemen?
Och! net dat beetje fantasie, dat no
dig was voor d i t verhaaltje!
