Begin van nieuwe ontwikkeling
Formosa bouwt wegrestaurant
in de grensplaats Zevenaar
De heer D. A. ter Wee nam afscheid
Gezellige bijeenkomst in American corner
Nieuwe
commissaris
Het weemoed,
maar dankbaar
AH-FLITSEN
3
Met hartelijke toespraken en fraaie geschenken hebben directie,
buitendienst en bedrijfsleiders op 3 juli j.l. afscheid genomen
van de heer D. A. ter Wee, die tientallen jaren de ,,niet gemak
kelijke, maar altijd rechtvaardige" baas van de buitendienst is
geweest, zoals een der sprekers het uitdrukte.
De sfeervolle achterzaal van de
American Corner was een en
al gezelligheid, toen de ce
remoniemeester, de heer F.
Brandsma, na een woord van
welkom aan de familie Ter
Wee en de ongeveer 200 ge
nodigden, aandacht vroeg voor
de heer G. Heijn.
De heer G. Heijn spreekt de heer
Ter Wee toe.
Jeugdvriendschap
De heer Heijn herinnerde er aan,
dat zijn relatie met de heer Ter
Wee al dateerde van de school
banken. Uit deze jeugd-vriend-
schap was, uiteindelijk de komst
in het bedrijf voortgevloeid.
„Voor het bedrijf hebt U verschrik
kelijk veel gedaan, ik kan alles niet in
details memoreren. Eén ding wil ik
wel noemen: het beste corps bedrijfs
leiders is dat van Albert Heijn en dat
is door Uw toedoen zo geworden.
Hiervoor zijn we U grote dank ver
schuldigd."
Als herinneringsgeschenk bood de
heer G. Heijn vervolgens een tafel
aansteker aan (in de termen van
de heer Ter Wee: „de echte Ron-
son"), terwijl mevrouw Ter Wee
een byouterie-kistje mocht ont
vangen.
Degelijke kruidenier
„Dertig jaar geleden was U voor
mij al een begrip als oom Dirk;
later op de zaak was U voor mij
de degelijke kruidenier, die wist
èn vertelde hoe het moest.
De heer en mevrouw Ter Wee be
wonderen de aquarel, die namens de
directie werd aangeboden door de heer
A. Heijn Jzn.
Alle hier aanwezige mannen heb
ben van U veel geleerd, niet alleen
als kruidenier, óók hoe je als baas
dient te zijn". Zo begon president
directeur A. Heijn Jzn. zijn toe
spraak.
„Vier dagen geleden heb ik al de
gelegenheid gehad iets tot U te
zeggen en ik kan dan ook kort zijn
en wil U slechts danken voor alles
wat U ons geleerd hebt".
Namens de direktie bood de heer
Heijn een aquarel aan, voorstel
lende de oude situatie van dat deel
der Oostzijde, waar nu onze Pro-
duktiebedrijven staan.
Voor de heer Ter Wee zijn aan
deze plaats bijzondere herinnerin
gen verbonden, omdat hier zijn
ouderlijk huis stond. Het aquarel
is van de hand van de Zaandamse
schilder N. de Carpentier.
Buitendienst
Na de heer Heijn kwam de heer
J. Rozema, verkoopleider in de
divisie Amsterdam aan bod, die
het woord voerde namens de bui
tendienst.
„Het zou eenvoudiger zijn, als ik
slechts namens mijzelf kon spre
ken. Dan zou ik heel wat kunnen
zeggen" (en de heer Rozema deed
dit dan ook!).
„Wij zullen er aan moeten wennen
dat U, na tientallen jaren gevoch
ten te hebben om A.H. groter en
sterker te maken er niet meer zult
zijn. Toch heerst hier gelukkig èn
terecht geen „brok in de keel
stemming"; de bijna feestelijke
sfeer is juist, omdat U in prima
gezondheid afscheid kunt nemen.
Wij wensen U toe, dat U nog vele
jaren van het pensioen mag genie
ten. Het juist verschenen verslag
van het Fonds wijst uit, dat het
er af kan".
Fijue sneus
De heer H. Valk sprak namens de
verkoop- en filialenstaf van het
hoofdkantoor.
„Ik ben blij, dat ik de heer Ter
Wee, die ik vanaf het begin van
mijn loopbaan bij A.H. meege
maakt heb, nu mag toespreken.
U kunt Uw carrière, behalve met
"Ar "Ar
De heer G. Heijn
overhandigde be
halve een zilve
ren tafel aansteker
ook nog een per
soonlijk geschenk,
dat kennelijk goed
in de smaak viel.
"Ar ~Ar
een tikkeltje weemoed, vooral met
vreugde afsluiten. Meneer Gerrit
heeft al gewezen op het corps be
drijfsleiders. Uw fijne neus wist
niet alleen krenten en rozijnen te
scheiden, U hebt deze ook bij de
chefsbenoemingen goed gebruikt".
De heer Valk besloot zijn toe
spraak met nog een persoonlijk
aanbod, om op een mooie dag eens
een tocht te gaan maken in zijn
Oostzaner jol.
Samen met de heer Rozema over
handigde hij tenslotte een fraaie
transistor-radio.
Een transistorradio, geschenk van de
filialen- en verkoopstaf, werd door de
heer Rozema aangeboden.
Arm vol geschenken
Twee bedrijfsleiders, de heren J.
A. Lankreyer uit Deventer en J.
Hettinga uit Geleen, brachten met
armen vol geschenken hun dank
tot uitdrukking: een prachtig pro-
De heer en mevrouw Ter Wee, geflankeerd door twee dochters, in volledige
aandacht voor een der sprekers.
jectiescherm, een tuinparasol en
twee opname-banden voor de
bandrecorder.
„U hebt de bedrijfsleiders die voor
A.PI. met U meevochten, altijd een
warm hart toegedragen. U hebt
voor ons veel betekend, ook Uw
soms harde lessen zijn voor ons
van veel waarde gebleken. Helaas
is uw 25-jarig jubileum stil voor
bij gegaan, maar wij zijn daarom
blij U nog vele mooie jaren te mo
gen toewensen en U geschenken
te kunnen aanbieden, waarvan U
bij mooi en slecht weer, overdag
en 's avonds profijt kunt hebben".
Laatste woord
Plet laatste woord had vanzelf
sprekend de heer Ter Wee zelf,
die er rond voor uit kwam, dat
hij tegen de afscheidsreceptie, had
opgezien.
Drs. de Vries, die op 28 juni j.l.
benoemd werd tot commissaris van
onze N.V.. werd op 24 juni 1910 ge
boren. In 1936 behaalde hij aan de
Vrije Universiteit te Amsterdam het
doktoraal examen in de wis- en na
tuurkunde.
In 1947 aanvaardde hij de leiding
van Bredero's Bouwbedrijf N.V.,
thans werkend onder de naam
Verenigde Bedrijven Bredero N.V.
te Utrecht. In april 1960 werd hij
benoemd tot president-directeur
van deze N.V.
De heer De Vries is voorts lid van
het Dagelijks -
Bestuur van het
Verbond van
Nederlandse
Werkgevers,
Kroonlid van de BSppffiyPjfe -ffljBB
Academische
Raad en com-
missaris van A. .1
enkele andere
vennootschap-
pen. MMS ÉÊÊm
Formosa zullen we binenkort ook in Zevenaar, aan de grote
autoweg naar Duitsland, aantreffen. Dat wil zeggen, het nieuw
ste type uit de Formosa-familie: een wegrestaurant.
Na de Corners in de Kalverstraat snorren.
Deze en andere cijfers maakte drs.
F. W. J. Schalen, adjunct-direc
teur van Formosa, op 11 juli j.l.
tijdens een persconferentie te
Utrecht bekend bij de bekendma
king van de plannen voor de bouw
van wegrestaurants.
een American Corner, in het winkel
centrum Amstelveen een Alberts Cor
ner en er komen in november en rond
de jaarwisseling nog twee van die
naam respectievelijk één in het win
kelcentrum Hoogvliet en één tegen
over het station te Leiden na de
Corners staat een vijftal van derge
lijke wegrestaurants op stapel in de
komende zes jaar.
Aangezien er voorspellers zijn,
die in 1970 zo'n 2.830.000
auto's op de weg verwachten,
tegen de 650.000 van nu, moet
er in die wegrestaurants wel
toekomst zitten. In de geza
menlijke EEG-landen rijden
nu 14 miljoen auto's en vol
gens deze zelfde raming zou
den er over acht jaar 52 mil-
Douclies
Het restaurant te Zevenaar wordt ge
combineerd met een garagebedrijf.
Terwijl de restaurantbezoeker „zijn"
innerlijke mens versterkt, kan men zijn
auto in de garage (zo nodig) onder
handen nemen. En voor de vermoeide
automobilist zijn er om maar gelijk
een bijzonder snufje van dit weg
restaurant te noemen douches,
waaronder hij zich heerlijk kan ver
frissen voor hij aan tafel gaat.
joen langs de EEG-wegen De combinatie restaurant-garage-
bedrijf is geboren uit het initiatief
van de plaatselijke garagehouders
die op dit punt twee groten, Shell
en Formosa bij elkaar heeft ge
bracht.
Bij de vijf wegrestaurants in Ne
derland waarvan één motel
zal het niet blijven. Men heeft de
vooruitziende blik ook reeds over
de grenzen geworpen, waar landen
als België, Frankrijk en Spanje,
volop mogelijkheden bieden voor
vestigingen van wegrestaurants
en motels.
„Mogelijkheden scheppen voor men
sen met een gemiddeld inkomen", is
het motief van deze nieuwe richting,
die men gaat inslaan: „de wegrestau
rants moeten worden ingesteld op het
hele gezin en de kinderen moeten er
extra welkom zijn."
Wat een nóg verdere toekomst met
drive-ins en self-service betreft: „ra
tionalisatie en efficiency, arbeidsvee-
korting en personeelsgebrek, dwingen
ertoe."
Ik dank alle sprekers voor de lof,
die ze mij hebben toegezwaaid.
Hun woorden zullen in mijn her
innering blijven."
Daarna namen allen persoonlijk
afscheid.
„Maar", zo zei hij, „deze angst is
voorbarig gebleken, want in wer
kelijkheid heb ik het prettig ge
vonden.
Met mijn komende vertrek had ik
al lang vrede. Ik heb mijn tijd
gehad en weet dat ik plaats moet
maken voor jongeren.
Maar maakt U zich vooral over
mij geen zorgen; er is nog zoveel
anders te doen en ik zal mij echt
nooit vervelen.
De heren Lankreyer en Hettinga met
vol geschenken.
Afscheid nemen van een bedrijf, waar
je tientallen jaren met hart en ziel voor
gewerkt hebt, is meestal niet zo ge-
ma kkelijk.
Ontelbare malen ben ik hiermee reeds
geconfronteerd, als ik afscheid nam
van medewerkers, die met pensioen
gingen.
Op 3 juli j.l. was het mijn beurt en
tegen de afscheidsreceptie in de Ame
rican Corner in Amsterdam heb ik
nogal opgezien. Toch heeft het mij
goed gedaan, op deze wijze afscheid
te mogen nemen van al die bedrijfs
leiders. met wie ik 25 jaar en langer
samengewerkt heb. In die uren heb ik
als het ware de resultaten van mijn
werk in levende lijve de revue zien
passeren.
Helaas konden niet alle bedrijfsleiders
in Amsterdam ontvangen worden. Van
velen mocht ik brieven of telegram
men ontvangen. Ook deze attentie heb
ik bijzonder op prijs gesteld. Bizonder
dankbaar ben ik voor de hartelijke
woorden, op de receptie gesproken en
voor de fraaie cadeaux, die ik mocht
ontvangen.
Nog meer erkentelijk ben ik echter
voor de oprecht vriendschappelijke
verhoudingen, die hieruit spraken en
die ongemerkt zijn ontstaan. Het be
sef, dat dit tot stand is gekomen er.
dat wij hierdoor tezamen zoveel voor
hei bedrijf hebben kunnen doen, hee[i
mij het afscheid gemakkelijker ge
maakt.
Ik wil dit afscheidswoord besluiten
met de wens: moge het u allen per
soonlijk en zakelijk goed gaan!
D. A. TER WEE
