Minder belasting voor gehuwde vrouw Suksesvolle wijnverkoop De weg van de koffie ging niet over rozen 4 AH-FLITSEN Voordelige nieuwjaarssurprise Per 1 januari 1962 is voor de gehuwde werkende vrou wen een nieuwe belastingregeling in werking getreden, die op het eerste gezicht een achteruitgang lijkt, maar bij nader inzien een belangrijk voordeel met zich mee brengt. In de eerste week van dit jaar is reeds een korte mededeling verschenen, waarin werd be richt, dat voortaan 15 belas ting moet worden ingehouden op het loon van gehuwde da mes. Deze belasting moet bij dames die een gehele week werken, worden berekend over het weekloon minus 11,50 en bij dames die enkele dagen werken over het loon, waarvan per dag ƒ2,— is afgetrokken. Aangezien dit systeem volkomen afwijkt van de algemeen gebrui kelijke „Voorlopige Inhouding", verwachtte onze afdeling loon administratie zeer veel moeilijkhe den. Daarom is dit voorschrift zodanig aangepast, dat de be drijfsleider slechts een voorlopige inhouding behoeft te berekenen over het volledige loon. Aftrek Dit betekent intussen niet, dat met de toegestane loonaftrek (dus het niet belastbare loongedeelte) geen rekening wordt gehouden.Dat gebeurt n.l. op twee manieren: le. Bij de wekelijkse afrekening is het belastingpercentage van 15 op 14 teruggebracht. 2e. Bij de driemaandelijkse afre kening wordt precies nage gaan hoeveel loonbelasting moest worden geheven, zodat het eventueel teveel betaalde dan wordt terugbetaald. De wijnverkoop is bij ons in decem ber een sukses geworden. Ik pieker de hatl november al, hoe dit jaar met wijn uit te komen. Op 't laatst beet ik door. De uit 30 schappen bestaande stelling liet ik uit het magazijn halen en grondig schoonmaken. Ik maakte er toen met beugels plankjes aan en schroefde er gereedschapsklemmen op om de flessen vast te houden. Deze stelling plaatsten we toen schuin voor het wijn- en limonadeschap in de winkel. Dit rek had twee voordelen: le. Massa (ik kon nu 450 llessen wijn in de winkel plaatsen). 2e. De eigenlijke wijnschappen in de winkel konden nu voor fris dranken gebruikt worden. Voor mijn zaak had ik echter niet op zo' n verkoop durven rekenen, nl. ruim 2000 flessen, andere jaren on geveer 500. F. R. VAN ZEELST, fil. Damstraat, Utrecht Het totale percentage „Voorlopige inhouding" gaat voor de gehuwde dames nu 24 bedragen. Hiertoe is men gekomen na de volgende rekensom: Loonbelasting Premie AOW/AWW Premie Werkloosheid en wachtgeld Premie ziekenfonds 14 0.35 2.4 Totaal 23.75 Dit bedrag is afgerond tot 24 Voor een goed begrip dient nog gezegd te worden dat de sociale premies (AOW/AWW, Werkloos heid en Ziekenfonds) over het vol ledige loon betaald moeten wor den. De aftrek is dus hier niet van toepassing. Voorbeelden Met enkele voorbeelden zullen wij het verschil met de vroegere re geling laten zien. Voorbeeld 1. Hiervoor nemen wij een vrouw die de volledige week werkt. Gemaks halve stellen wij het bruto-week- loon op 50, 1961 1962 Br.-loon 50.50, Voorl. inh. 6,(12%) 12,(24%) Netto 44,— 38, Indien hef loon onder „1962" be rekend wordt volgens de officiële regeling, zou de volgende uitkomst verkregen worden: 15 loonbelasting over f50.00 f 11.50 f 5.78 10 Sociale premies over f50.— 5.00 Totaal in te houden f 10.78 In dit geval wordt het netto loon dus f 39.22. waaruit dus blijkt, dat in dit geval f 1.22 teveel wordt inge houden. Voorbeeld 2. Het merendeel van de gehuwde dames werkt een gedeelte van de week, doorgaans 2 4 dagen. Wij nemen een voorbeeld van 3 dagen en stellen 't loon op 10, per dag. 1961 1962 Br.-loon 30,30, Voorl. inh. 2,70(9%) 7,20(24%) Netto 27,30 22,80 Ook nu weer een berekening volgens de officiële regeling, waarbij nu dus 3 X f 2.voor de belastinginhou ding moet worden afgetrokken: 15 loonbelasting over f30.00 f6.00 f 3.60 10 sociale premie over f 30.00 - f 3.00 Totaal in te houden 6.60 Het netto loon zou nu dus f 23.40 worden, waardoor per week derhalve f0.60 teveel wordt ingehouden. Vragen Deze twee voorbeelden hebben twee belangrijke vragen opgeroe pen: 1. Het verschil tussen het in gehouden bedrag en de verplichte inhouding is nog al groot; kan het percen tage, dat nu 14 is, niet nog verder omlaag? 2. Het netto-loon is nu in bei de gevallen lager dan vo rig jaar; waarin zit nu die verbetering, die er toch zou moeten zijn? Het antwoord op de eerste vraag kan het kortst zijn: de loonadmi nistratie wil bij de kwartaalafre kening liever terug betalen, dan geld vorderen. Op basis van en kele tientallen voorbeelden is men tot de conclusie gekomen, dat 14 voorlopig het veiligste is. Indien na enkele kwartalen prak- Op 4 januari was de heer E. Th. Groot, bedrijfsleider van filiaal Leidschendam, 25 jaar aan het bedrijf verbonden. Op de achtergrond v.l.n.r. de heren P. Koogmans, D. A. ter Wee, G. Heijn en H. de Roode. tijk de terugbetalingen voor ieder een zo groot blijken te zijn, dat het percentage verlaagd kan wor den, zal dit alsnog gebeuren. Wij moeten er echter aan denken, dat het overschot op de voorlopige in houding kleiner wordt, naarmate het loon lager is. De tweede vraag vergt een tame lijk ingewikkeld antwoord. Wij zullen dit niet uit de weg gaan, omdat het in wezen de kern van de nieuwe regeling uitmaakt. De Minister van Financiën heeft de nieuwe regeling ontworpen om tegemoet te komen aan twee be zwaren, die al jaren leefden bij de gehuwde werkende vrouw (en misschien nog wel meer bij de echtgenoten van deze dames!). Het eerste bezwaar gold het voor schrift dat bijna iedere door de vrouw verdiende cent, zonder meer bij het inkomen van de man werd geteld. Deze moest over dit totale bedrag inkomstenbelasting beta len. De aanslag hiervoor kwam pas één tot twee jaar later. Dat was onprettig, want het geld was meestal al lang besteed, en voor deze navordering was vaak geen geld gespaard. Dan kwamen de moeilijkheden, vooral als de vrouw inmiddels niet meer werkte en dat kwam vooral in jonge ge zinnen nogal eens voor. Het tweede bezwaar had betrek king op het feit dat bijna het vol- Er is welhaast geen produkt denkbaar, dat zozeer een onderdeel van ons dagelijks leven is geworden en toch zo'n lange weg vol hindernissen heeft moeten afleggen om ons te bereiken als koffie. Des te belangwekkender is het iets te vernemen over de achtergronden van dit produkt, u;aaruan u iedere dag opnieuw geniet. Het is nooit bewezen, of de naam „Koffie" uit zijn eigenlijke vader land, Kaffa, stamt, waar vandaag de dag nog uitgestrekte wouden met in het wild groeiende koffie- struiken voorkomen. Een andere lezing is namelijk, dat het woord „Koffie" is afgeleid van de naam van de perzische heerser Karvus-Kai, wiens macht door de aanhangers van de koffie werd vergeleken met de populariteit en invloed van de koffie op het da gelijks leven, die toentertijd ook al zeer veel gedronken werd. „Bunc" Het schijnt, dat koffie onder de naam „Bunc" in Abessinië oor spronkelijk werd toebereid door de groene bonen fijn te stampen en met water te koken. Aldus ont stond een, naar onze ideeën, af schuwelijk brouwsel, het eerste resultaat van koffiebereiding. Hoe men tot het branden van koffie kwam, blijft eveneens een open vraag. Er wordt ge opperd dat men pas op dit idee kwam toen bosbranden van koffiestruiken de men sen voor het eerst met de geur van gebrande bonen deed kennismaken. Een andere verklaring die waarschijnlijker aandoet is, dat men bij de grote oogsten gedwongen werd de koffie- vruchten enige tijd op te slaan en er toe overging als kon- serveringsmiddel de vrucht te drogen in de zon. Hierdoor kon de verhitting van de zon een effekt teweeg brengen, dat enigszins lijkt op het roos teren van de boon. Het branden van koffie had reeds lang ingang gevonden toen kara vanen en pelgrims vanuit Abessi nië koffie mee terugnamen naar Arabië. Perzische nomadenstammen brach ten bij hun omzwervingen de kof fie in de Oriënt, waar sindsdien in de atmosfeer naast de lucht van knoflook en oliën, vlees en krui den, en de geuren van kostelijke parfums, ook het aroma van kof fie zwerft. Verbod Koffie dat nu door iedereen ge dronken wordt, was toentertijd een duur genotmiddel. Alleen de rijk sten onder de bevolking konden zich deze drank permitteren, maar het gebruik hiervan in deze krin gen was dermate intensief, dat men hier een gevaar voor de ge zondheid in zag: in 1511 werd in Mekka het gebruik van koffie ver boden door de Gouverneur van de Deze was ervan overtuigd, dat in de geur van gebrande koffie de duivel zich persoonlijk aandiende en dat deze derhalve alleen door een strikt verbod van koffiedrin ken uitgebannen kon worden. De populariteit van de koffie was echter zo enorm, dat het noodza kelijk bleek voor een dergelijk ver regaand verbod de wijzen uit het land bijeen te roepen om over deze beslissing te oordelen. Uit de vele „pro's" en „contra's" vloeide een uitslag voort, die een tussenweg inhield een „Mekruh", met andere woorden geen abso luut verbod, en ook geen volledige instemming. Doorn in het oog De Gouverneur bleef echter ook deze term een doorn in het oog. En in een nacht, waarin alle „koffieaanhangers" van bed gelicht werden en alle koffie- huisjes met de grond gelijk gemaakt, en na een week van straffen en ver volgen, werd wederom het totale koffieverbod afgekondigd. De vlieger ging echter niet op: de sultan zelf, bezeten van het koffie drinken, dikteerde de ogenblikke lijke opheffing van het verbod en herstelde de koffie in ere. Sterke konkurrent Koffie drong geleidelijk ver der in Europa door, doch toen het eerste koffieschip de ha ven van Marseille binnenvoer, ontstond oppositie van de zij de van wijnbrouwers en wijn verkopers die in deze drank een sterke konkurrent ver moedden. Met kunst en vliegwerk slaagden zij er in, de koffie te laten aanmerken als een giftige stof, die slechts bij de apotheek te verkrijgen was. En terwijl in de Oriënt de artsen koffie aanbevolen als genees krachtig en opwekkend middel, verboden de doktoren in Marseille het gebruik van koffie zonder meer. Maar de koffie overwon tenslotte ook deze hindernis en zette zijn zegetocht door Europa voort. Ook Prins Maurits In 1672 dronk Prins Maurits reeds koffie, mede onder invloed van de beroemde medikus Bontekoe, die niet alleen 'n verwoed theedrinker was, maar ook de koffie een warm hart toedroeg. Duitsland was de laatste in de rij der europese landen, om door de koffie te worden veroverd. En hoewel de koffiebereiding in de Berlijnse gasthuizen niet van een dergelijke klasse is als bijvoor beeld in Wenen, is toch Duitsland een der grootste koffiekonsumen- ten geworden. De faam die de koffie ook daar geniet, mag blijken uit het feit, dat één zijner beroemdste inwo ners, Jolian Sebastiaan Bach, er een kantate over schreef, met een motief op de volgende woorden: „Wie schmeckt der Kaffee siisser, lieblicher als tausend Kiisse, milder als Muskatellerwein". ledige loon van de vrouw „fiscaal belastbaar" was, dus dat over al les belasting betaald moest wor den. Dit was vooral onredelijk om dat ongehuwden over een jaar loon, dat minder is dan 1500, géén belasting behoeven te beta len. Direkt betalen Aan beide bezwaren is de nieuwe regeling in belangrijke mate te gemoet gekomen. De pijnlijke na vordering na 1 of 2 jaar zal goed deels verdwijnen, omdat nu direct al 15 wordt ingehouden. De dame uit ons tweede voorbeeld 30,per week betaalde voor heen in het geheel geen loonbe lasting. De 9 inhouding betrof n.l. alleen de sociale premies, zo dat de volledige belasting later nog moest worden betaald. In hoe verre er toch ook nu nog een na vordering komt, hangt hoofdza kelijk af van de hoogte van het inkomen van de man. Vrij Ioondeel Het belangrijkste voordeel van de nieuwe regeling is evenwel dat niet meer over het totale inkomen van de vrouw belasting betaald behoeft te worden. Per jaar blijft 600,onbelast, waarin 100, voor kosten van verwerving is op genomen. De aftrek moet per loontijdvak worden toegepast, vandaar dus de aftrekregeling: 11,50 per week of 2,per dag. Voor de aangifte van de inkom stenbelasting is de regeling nog gunstiger. Dan is 1/3 van het in komen van de vrouw vrij van be lasting. Het vrije deel bedraagt tenminste 500,en ten hoogste 2.000,—. Als de vrouw dus per jaar 500, verdiend heeft is in het geheel geen inkomstenbelasting verschul digd; tussen 500,en 1500,— blijft 500,onbelast, tussen 1500,en 6.000,bedraagt het vrije deel 1/3 van het inkomen en vanaf 6.000,blijft de aftrek op 2.000,staan. In al deze ge vallen wordt het aftrekbare be drag nog verhoogd met 100, als kosten van verwerving. Verplicht Opgemerkt wordt, dat het inhou den van de 15 belasting bij de loonbetaling voor de werkgever verplicht is. Aan verzoeken om geen loonbelasting in te houden, omdat men van plan is slechts zolang te werken tot de belasting vrije grens van 500,bereikt is, kan derhalve beslist niet worden voldaan. Tenslotte dient nog vermeld te worden dat de nieuwe regeling niet van toepassing is op: a. Duurzaam gescheiden vrou wen. b. Dames wier echtgenoot geen of nagenoeg geen inkomen heeft. Zij moeten dan door de belasting-inspectie als kost- winster zijn erkend. Alle gehuwde dames moeten per 1 januari een nieuwe werknemers- verklaring invullen. Deze zijn in middels door de loonadministratie verzonden. Mocht U er nog geen ontvangen hebben, verzoek dan de bedrijfsleider er een bij de loon administratie aan te vragen.

Personeelsbladen | 1962 | | pagina 4