Gezamenlijke avond van
Venlo, Blerick en Tegelen
SM's Amsterdam hielden
gezellige bijeenkomst
Schiebroek sprak
over het
Die mensen
heb je ook
„AH kienspel"
Kieuspel enorm gezellig'
2
AH-FLITSEN
De dames uit de filialen Venlo, Blecick en Tegelen lieten zich de
diverse hapjes goed smaken.
Personeelsorgaan van Albert Heijn N.V. Zaandam
18e jaargang No. 2 Landelijke editie Februari 1961
Verantwoordelijk eindredakteur
F. BRANDSMA, personeelschef filialen
Redactie:
J. Lieffering In- en externe betrekkingen
J. de Jong Filialen Administratie
J. J. M. v. d. Meer Personeelszaken
H. van PettenVerkoop
K. Romp Personeelszaken
D. VastenhoudOpleiding
J. C. Voskamp Filialenbureau
Druk: Ramshorst, Wormerveer.
Cliché's: Zaanl. Cliché Industrie, Zaandam.
JJET JAAR 1961 is nog geen
veertien dagen oud of de le
personeelsavond werd reeds aan
gekondigd. Woensdag 18 januari
zouden wij die avond houden. Om
kwart voor acht zouden wij elkaar
op een hoek opwachten. Precies op
lijd kwam Uw verslaggever uit 'n
bus lollen. En 'n lol dat we had
den, verschrikkelijk, want met de
leuze „Hoe meer zielen hoe meer
vreugd" stond Charlie op z'n dooie
eentje op die hoek te wachten.
A ANGEZIEN ONZE bedrijfsleider het hele team niet tegelijk
aan een stoel kon helpen (wij werken in Venlo met 18 man
personeel) zijn wij 's avonds na het werk naar een zaal van Café
„de Beurs" getogen, waar tevens uitgenodigd waren de bedrijfs
leiders met hun team uit Blerick en Tegelen.
Hij spoorde ons aan onze uiterste
best te doen zowel in BZ als in
ZB om zodoende enkele prijzen in
de wacht te slepen.
Daarna gaf hij het woord aan de
bedrijfsleider van Blerick, de heer
LENSSEN, die aan de hand van het
draaiboek en met de assistentie van
de heer FRENCKEN, bedrijfsleider
te Tegelen, ons met veel vuur en
enthousiasme vertelde over de groot
ste stunt, die Albert Heijn ooit heeft
opgezet, nl. het A.H.-KIENSPEL.
Voelbare spanning
Terwijl er koffie met gebak werd
geserveerd, kienden wij gezamen
lijk en de spanning werd duidelijk
voelbaar vooral toen er iemand
KIEN riep.
Dit bleek echter een vergissing te
zijn. Alles werd ons zó duidelijk
uitgelegd, dat een rondvraag niet
nodig bleek te zijn.
Het werd toen de hoogste tijd voor
de teams uit Blerick en Tegelen
om de bus te halen.
Als deze kienalttie een even groot
sukses wordt als onze personeel-
avond, dan is het sukses ervan
verzekerd.
J. P. M. SEELEN,
fil. 601, Venlo.
Enfin, even later kwamen er nog
twee dames bij. Ook zij behoor
den tot A.H.'s personeelsleden.
Vijf minuten hebben wij op die
hoek staan te verkleumen, toen
besloten wij maar naar onze
bedrijfsleider de heerVerbrugge
te gaan, om hem te vertellen
dat de rest vanavond bezet was.
Juist wilden wij hel trappenhuis bin
nengaan, toen er 'n soort wervelwind
naar beneden kwam, waarin ik onze
jongste bediende Bas herkende. Hij
wilde ons juist komen halen, 't Hele
stel zat reeds boven te wachten.
Enthousiast
Even later zaten wij op de ons
aangeboden stoelen. Mevrouw
Verbrugge zorgde voor een kopje
koffie. Zodra we dit tussen neus
en kin hadden gedeponeerd, stak
de heer Verbrugge van wal.
,,'n Amerikaans kienspel, voor het
eerst op het Europese vasteland
gebracht door A.H., na grote suk-
sessen te hebben beleefd in de
U.S.A., Canada en Engeland.
Persoonlijk vind ik deze aktie toch
weer echt iets voor A.H.
Het enthousiasme, waarmee de
heer Verbrugge sprak, inspireerde
ons onze schouders onder deze
aktie te zetten.
Het kienen bij ons ging prima.
Maar ik hoorde, dat de wijn voor
mij te sterk was. Nou ja!
Na nog wat vragen te hebben ge
steld en over het geheel onderling
van gedachten te hebben gewis
seld, kwam het einde van deze
rustige en gezellige avond. Wij be
dankten de heer Verbrugge en zijn
echtgenote voor de door hun ge
nomen moeite en stapten weer
huiswaarts.
C. J. G. SCHEFFEL.
Gouds personeel:
'k Wou dat ik hem te pakken kreeg,
de vent die het eerst de 5-daagse
werkweek propageerdeIk zou
hem geen standbeeld willen geven,
maar stenigen zou ik hem wel. Men
sen, wat een sofen ik ezel, die
aanvankelijk nog enthousiast was ook.
Wat had ik mij er allemaal niet van
voorgesteld
Vrienden, ik weet nu beter, ik heb
m'n eerste vrije zaterdag achter de
rug.
Het begon al 's morgens om kwart
voor zeven. Ik had expres de wekker
op die tijd gezet om de sensatie te
beleven nou eens een keer lekker
maling te kunnen hebben aan dat
misselijke, hatelijke geratel van dat
loederja ja, toen ik me met een
triomfantelijke grijns op mijn andere
zij draaide, zei m'n vrouw slaperig
maar fijntjes: „De kachel is gister
avond per ongeluk uitgegaan zou
je hem niet gaan aanmaken, lieverd,
het is straks zo koud voor de kinde
ren."
Nu weet ik uit ervaring, dat proteste
ren misschien wel flink, maar vol
komen nutteloos is, dus zat ik vijf
minuten later in de vrieskou in as en
sintels te grutten en haalde mijn vin
ger open aan een spijker, die in een
brandhoutje was blijven steken.
Een half uur later bracht ik m'n
vrouw wèl thee op bed, maar het
woordje „alsjeblieft" kon ik niet over
de lippen krijgen, zodat zij slaperig,
maar weer fijntjes vroeg of het mis
schien niet gegrind was en waar het
lepeltje bleef.
Tijdens het ontbijt bracht m'n afgun
stige oudste zoon het gesprek op de
twee fietsen, die met lekke banden
stonden en zo zat ik dan na de afwas
om 10 uur met stijve vingers in een
ijskoude schuur aan vastgeroeste ven
tielmoertjes te peuteren.
Nu is een band maken voor u mis
schien een peuleschilletjemaar met
mijn kapaciteiten zat ik vlak voor de
warme maaltijd nog in de schuur met
een leeg koffiekopje, een omgevallen
bak water en een stuk of 5 mislukte,
omgekrulde plakkertjes naast mij.
Ik zal u maar niet vertellen hoe ik
tegen alle regels in, het laatste stukje
buitenband op de velg geprutst heb.
maar nadat mijn kantoorhandjes ver
bonden waren, kwam er nog geen
eind aan de beproeving, want toen
ik na het eten in de luie stoel kroop,
kwam mijn jongste er mij aan her
inneren, dat ik hem in een stom ogen
blik had beloofd de eendjes te gaan
voeren in het park. Ik wilde het nog
met een reep chocolade afkopen,
maar mijn vrouw maakte (alweer
fijntjes) een opmerking, die mij als
een mes door de ziel gleed.
Ditmaal ageerde ik echter zo fel, dat
zij er werkelijk even van schrok. En
fin een kwartier later in het park
was ik er nog trots op.
Om een lang verhaal toch kort te
maken, de eendjes konden mijn bak
ker waarschijnlijk niet waarderen en
mijn zoon dreinde kouwelijk, dat ie
naar huis wou.
Toen ik om vier uur een kapotte
stekker van de schemerlamp repa
reerde (bij de tweede maal. al O.K.,
't kostte slechts één stop), dacht ik
met voldoening aan het veelbeloven
de televisieprogramma van die avond.
Dat zou in ieder geval toch nog een
goed besluit worden van die eerste
vrije sof-zaterdag.
1: Jaqueline, d. van J. P. W.
Cleyne-Werts.
12-1: Sjoerd, z. van J. S. Didden-
Dekker, A.C.
13-1: Yvonne, d. van G. v. Doorn-
Jansen, fil. 543.
16-1: Kitty, d. van G. v. d. Meer-
v. d. Burg, fil. 501.
17-1: Nicolaas, z. van N. van de
Berg-Roodenburg, fil. 701.
17-1: Roene, z. van H. F. ten
Kate-Kool, fil. 501.
18-1: Margretha, d. van J. A.
Dekkers, fil. 127.
26-1: Laurens, z. van G. Tuyn-
man-Boers, fil. 243.
Onder het genot van een kopje
koffie hield onze bedrijfsleider,
de heer Schatorjé, een inlei
ding, waarin natuurlijk ook de
komende O.P.W. ter sprake
kwam.
Aan mevrouw v. d. Pol uit de S.M. Amsterdam, Burg. de Vlugtlaan, viel
de eer te beurt om uit handen van de heren v. d. Berg en Alberts een
fruitmand te mogen ontvangen.
ET A.H. KIENSPEL IS thans in Amsterdam alom bekend, doch
toen de Amsterdamse bedrijfsleiders van de Supermarts voor
de taak stonden een personeelsavond te houden, bleek dit geen
sinecure te zijn. De oplossing was echter snel bedacht. Zoals het
een goed team betaamt, werd een avond voor al het SM-perso-
neel van Amsterdam gezamenlijk gehouden.
Op donderdagavond 26 januari
j.l. werd de grote zaal van Hotel
„Slotania" dan ook bezet door
meer dan honderd personeels
leden met hongerige magen.
Een voortreffelijk diner en een
paar glazen wijn brachten allen
in de stemming. Hoewel het geld
hiervoor uit de papierpotten van
de filialen kwam, konden wij aan
het eten geen eartonsmaak be
speuren.
Kienshiier.
Daarna volgde een korte inleiding
van de Divisieleider, de heer L.
Oranje, en vervolgens lichtten de
drie bedrijfsleiders, de heren P. G.
<1. v. d. Berg, A. J. Brokmann en
C. G. Alberts, ieder een stukje van
de grote kiensluier op.
vele malen daarna: „Het was een
geslaagde avond en een waardige
introduktie van 't AH-kienspel in
onze Amsterdamse Supermarts"
's Avonds half negen bij de T.V.
Dochter: ,,Ha, ha, ha, pa, zag u
dat?
Moeder: „Sssssst!je vader slaapt
(en alweer fijntjes) hij droomt van
de 60-urige werkweek!"
Waardige introduktie
De spanning zat er weldra in en de
„Ooooh's" en „Aaah's" waren niet
van de lucht.
Tot ons genoegen hoorden wij nog
waar Mevrouw Ver woerd op een
uitstekende manier voor gezorgd
bad. Daarna vonden wij dal de be
drijfsleider maar gauw moest star
ten met hel grote nieuws
Het A.H. kienspel:
„Ontzettend gezellig"
Nadat de bedrijfsleider ons het
grote „kienspel" had uitgelegd,
mochten wij zelf ook een keer
spelen.
Wat een ontzettend gezellig spel
is dat. Nadat vier leden van ons
personeel de prijzen in de wacht
hadden gesleept was het hele per
soneel ervan overtuigd dat dit na
tuurlijk een groot sukses gaat
worden.
Daarna hoorden wij weer de be
kende woorden O.P.W.hetgeen
voor de meeste leden van ons
team natuurlijk geen nieuws meer
was.
Ook met de O.P.W. zullen wij in
Gouda weer een behoorlijk woord
je mee gaan spreken.
Toen het zakelijke besproken was
gingen de stoelen aan de kant en
de beentjes van de vloer, afgewis
seld met een koele dronk, sketsjes
en spelletjes.
Het was al tegen 12 uur toen wij
uiteen gingen met het goede voor
nemen deze 2 acties prima te la
ten slagen.
A. WOGNUM.
OP DONDERDAG 19 JA
NUARI werd ons hele per
soneel uitgenodigd door onze
bedrijfsleider, de heer Ver
woerd, voor een bespreking in
verband met een nieuwe actie,
wat zou die actie betekenen?
Daarom was ook het hele per
soneel donderdagavond op het
appèl aanwezig.
Om 6 uur begonnen we met hei-
versterken van de inwendige mens,
Hef moet daar in Gouda beslist gezellig zijn geweest
