vwoh W.GM Lakscbrsjfdïpioma: Met nieuw product gaat men niet over één nacht ijs 6 AH-FLITSEN 19-2: Merry, dochter van de heer en mevrouw Karseboom-v. d. Berghe, fil. Adm. de Ruy- terweg, Amsterdam. 20-2: Jan, zoon van de heer en mevrouw Folst-Groenen- daal, reserve-chef. 23-2: Marianne dochter v.d. heer en mevrouw Samuel-Rook- huizen, fil. Vosmaerlaan, Hilversum. 24-2: Mar ja, dochter v.d. heer en mevrouw van Veen-Pols, fil. J. v. Goyenkade, Haarlem. 26-2: Hans, zoon v.d. heer en me vrouw Schoppers-Alberts, fil. Zutphen. 2-3: Antoon, zoon v.d. heer en mevrouw Bottenburg-Ver woerd, fil. Utrechtseweg, Amersfoort. 2-3: René, zoon v.d. heer en me vrouw van Esch-de Jonge, fil. Molenstr., Tilburg. 4-3: Jantje, zoon v.d. heer en mevrouw Knulst-Roodak- ker, fil. Zierikzee. 6-3: Edwin, zoon v.d. heer en mevrouw v. d. Berg-Sta- vers, ambulant. 9-3: Clara Maria, dochter v.d. heer en mevrouw Velema- van Leeuwen, Kleverpa. 15-3: Pirn, zoon v.d. heer en me vrouw Appel-Breek, admi nistratiecontroleur. 16-3: Ida, dochter v.d. heer en mevrouw van Egmond- Sehellevis, fil. Middenweg 11, Amsterdam. 16-3: Annemarie, dochter v.d. heer en mevrouw v. d. Berg- Bemelmans, fil. Kruisstr., Eindhoven. GESLAAGD: Fil. A. Scheepers 525 J. N. Hovius560 R. Lanting502 H. J. H. M. Cadet 155 R. van Delden 556 S. Koper538 J. H. W. van Loo 594 Boven: Zaandag 16 februari 1960, J. de Haan en Suzanna Meijer, ZB van Baerlestr., Amsterdam. K. Boerlijst en Elly Brussel, ZB van Baerlestr., A'dam. J. Verbeek en Jane Vogels, fil. Sittard. G. Florinse en Nellie Ha- rinck, fil. Goes. J. Blauwendraat en Willy Hoogeveen, fil. Doorn. P. L. Sla en Cornelia E. de Winter, fil. Franselaan, Rotterdam. T. Dobma, fil. BZ van Baer lestr., A'dam en Aly Pas toor. H. Maliepaard en Alida Vaandering, A'dam, Burg, de Vlugtlaan. H. Ravenhorst en Jo Broe- ze, fil. Almelo. Links: bezoek(st)ers van de Zaan dag voor bedrijfsleiders met hun echtgenoten op 2 maart j.l. Rechts: Zaandag 7 maart 1960. Zaandag 2 februari 1960. Boven: Zaandag 1 maart 1960. Het is nodig aan het assortiment van artikelen dat onze fabriek op zijn vaste productieschema's heeft staan, regelmatig nieuw toe te voegen. Dit kan het gevolg zijn van de behoefte die onze winkels in het land hebben, maar het kunnen ook de vaklieden in de fabriek zijn die met een idee voor de dag komen dat de moeite waard blijkt. Men heeft met zo'n nieuwig- heidje natuurlijk nog niet de minste ervaring voor de massa productie en de eerste vraag die rijst is: in welke verhouding moeten de grondstoffen worden samengevoegd? Hoe komt men aan het recept? En wat niet ver geten mag worden: is het arti kel in zijn nieuwe samenstelling met de bestaande machinerieën te verwerken. Gelukkig kan voor een juiste re ceptuur dikwijls een beroep wor den gedaan op de vakmensen die jaren op hun terrein gewerkt heb ben, terwijl er ook veel uit vakli teratuur kan worden geput. Soms uit een buitenlands tijdschrift, soms uit een eenvoudig kookboek. We zeiden al, dat niet elk recept geschikt is om op onze bestaande machines verwerkt te worden. En verder moeten we er rekening mee houden dat de Warenwet bepaalde onverbiddelijke eisen stelt. Op dit terrein ligt de taak van het la boratorium. Limonadesiroop moet b.v. minimaal 55 suiker bevat ten, chocolade 32 eaeaobestand- delen, enz., hetgeen langs schei kundige weg kan worden bepaald Maar hierbij blijft het niet. Het „lab" neemt ook proeven om de houdbaarheid van het nieuwe ar- smaak en geur mag afgeven, on schadelijk moet zijn voor de ge zondheid en het best en aantrek kelijk moet uitzien. Als dan nog is gebleken dat de smaak inderdaad bij het publiek „gewild" is en de kwaliteit een vergelijking met de concurrentie glansrijk kan doorstaan, dan pas is zo langzamerhand het stadium bereikt dat men kan zeggen: de produktie is verantwoord. De Suikerbakkerij is bijvoorbeeld zo'n afdeling waar men telkens nieuwe recepten test. En ook be staande recepten probeert te ver beteren. Als we ons oor op de office te luisteren leggen, waar o.a. fon dant, schuim en drop worden ge maakt, horen we van chef W. Del- forno de manier waarop dit De koppen bij elkaar steken, zegt hij. Het mooiste is als je een beet je ruzie met elkaar krijgt en ieder zijn eigen standpunt hardnekkig verdedigt. Dan komt het meeste aan de oppervlakte. En het blijkt dikwijls dat vooral de ouderen met hun jarenlange vakmanschap de oplossing van 'n bepaalde moeilijkheid in de vin gers hebben. Zijn we het tenslotte eens gewor den in welke samenstelling en met welke methode een nieuw pro- dukt het best gemaakt kan wor den, dan maken we een proef- tikel te testen. Want het is duide- j kooksel. Valt dit naar onze smaak lijk dat een product onder geen voorwaarde in kwaliteit mag ach teruitgaan, wanneer er met expe ditie, opslag etc. tijd gemoeid is. Vervolgens wordt nagegaan op welke wijze het artikel gemaakt moet worden. Dit gebeurt hoofd zakelijk door de vakmensen van de afdeling waaronder het nieuwe artikel valt. De keuze van het verpakkingsma teriaal speelt hierbij vaak ook een belangrijke rol. Een verantwoorde lijke taak dus voor onze verpak kingsdeskundige. Een moeilijke opgave ook, daar het product goed beschei'md moet worden, geen redelijk uit, dan is het de beurt van het laboratorium om het proefproduct eens te bekijken. Het wordt dan bijvoorbeeld in de klimaatkast gezet om te zien of het artikel op de duur ranzig wordt of vocht aantrekt of andere nadelige trekken gaat vertonen. Zo blijven we dokteren tot het tenslotte aan alle eisen voldoet. Ook blijven we zoeken naar een voudiger fabricage methoden waaraan dan ook weer het labo ratorium zijn fiat moet geven. Zo zijn we altijd bezig, in een ge bed zonder end. Even lachen": Zaandag 23 februari 19L De Zaandagbezoek(st)ers in 't zonnetje op 9 februari 1960.

Personeelsbladen | 1960 | | pagina 6