Mijnheer Jan als baas
Jubileumgeschenk namens personeel
op massale receptie aangeboden
De heer G. Onrust over:
Fabriek is het werk van de heer J. Heijn
2
AH-FLITSEN
150 dienstjaren
Lange hulp
Na 5 uur was het in het Ont
spanningsgebouw bijzonder druk
geworden. De serveersters van
Formosa hadden veel moeite om
haar werk te verrichten. Gelukkig
kregen zij krachtige hulp van de
heer A. Smout, werkzaam op de
loonafdeling van het hoofdkan
toor. Dank zij zijn lange gestalte
zag hij kans grote serveerbladen
met volle glazen veilig door of
liever over de menigte heen te
voeren.
Deze effectieve en vrijwillige hulp I
willen wij hier graag even memo
reren.
VJ
Extra uitgave der beide edities
Verantwoordelijk eindredacteur: H. K. Engel
Aan dit nummer werd meegewerkt door:
L. J. A. S. Kloos, Personeelszaken Fabrieken - J. J. M. van
der Meer, Personeelszaken Filialen K. Romp, Opleidings
school D. Vroon, Verkoopafdeling. J. Lieffering, Lay-out.
Foto-reportage: Dolf Muns, Zaandam.
Druk: Ramshorst, Wormerveer.
Cliché's: Zaanl. Cliché Industrie, Zaandam.
Bij een jubileum als dat van de heer J. Heijn maken wij altijd
graag nog eens een praatje met oude bekenden. Ditmaal hebben
we een bezoekje gebracht aan de heer G. Onrust die jarenlang
met de heer J. Heijn samenwerkte (en nog werkt). Het was wel
nodig de heer Onrust eerst even op te bellen of ons bezoek
gelegen kwam, want deze krasse 65-jarige is namelijk nog steeds
in funktie.
Op ons verzoek nog eens iets uit
die oude tijd te vertellen nestelt de
heer Onrust zich in een gemakke
lijke stoel en stopt een pijpje uit
zo'n gezellige grote zak BAAI ta
bak, die hij op zijn knieën heeft
staan.
Zijn echt Zaans accent geeft aan
zijn verhaal de sfeer waarin dit al
les zich afspeelde, prachtig weer.
Omstreeks 5 uur, terwijl nog een
aantal genodigden van de huldi
gingsbijeenkomst wachtten op hun
beurt om de jubilaris de hand te
drukken, begon het ontspannings
gebouw vol te stromen met wer
kers uit het gehele bedrijf. Wij za
gen niet alleen vele bekenden uit
Zaandam, maar ook uit Den Haag
en Tilburg, Rotterdam en Utrecht.
Onvermoeibaar en met een per
soonlijk woord voor al die, vaak
oude, bekenden, stond de jubilaris
temidden van de honderden, die
hun opwachting kwamen maken.
Krachttoer
Het was gezellig in de zaal. De
dames en hei en van Formosa kwa
men handen te kort om allen van
een consumptie te voorzien. Met
bewondering hebben wij hun ver-
vervolg van pag. 1
Kokertje
Op zijn speciale verzoek sprak de
heer M. t an Kalmtliout namens de
automobielbedrijven. Met de woor
den: „Ik heb ook nog een rokertje
meegebracht," overhandigde hij de
jubilaris een kist sigaren, die door
de enorme afmetingen algemeen
hilariteit wekte.
Dankwoord
Nu was het ogenblik gekomen,
waarop de jubilaris, de heer J.
Heijn, zijn dankwoord wilde uit
spreken. Hij vond het geen gemak
kelijke taak, na alle vriendelijke en
waarderende woorden, omdat er
naar hij zei „wel iets in je om
gaat".
Bescheiden als altijd merkte de
heer Heijn op, dat de groei van het
bedrijf te danken is aan meerdere
factoren dan de 40 jaar arbeid, die
hij zelf er aan had besteed. „Het
was ons," zo sprak hij, „in den be
ginne gemakkelijk gemaakt, want
mijn vader droeg in 1920 een so
lide zaak, op hechte basis gegrond
vest, aan ons over."
Hij sprak waarderend over de goede
samenwerking tussen zijn broer en
zichzelf. Het is voor een zaak fu
nest", aldus de heer Heijn, „als de
mensen in de leiding elkaar dwars
zitten. Mijn vader was een voorbeeld
van wat werken is en dat hebben wij
nagevolgd. Wij zijn er in het alge
meen goed in geslaagd om prima
medewerkers aan de zaak te ver
binden. Het is echter niet zo, dat ons
alles meezit in zaken. Wij weten wel
beter."
Tenslotte dankte de jubilaris alle
sprekers voor hun waarderende
woorden en de prachtige cadeaux.
Daarna nam de receptie een aan
vang.
De heer C. J. Koomen:
„De bakkery was juist klaar en aan de afd. expeditie werd de laatste
hand gelegd," zo typeert de chef van de bouwafdeling, de heer C. J.
Koomen, het moment waarop hy bij Albert Heijn kwam.
„We kunnen gerust zeggen, dat de
fabriek zoals hij er nu staat, het
werk is van de heer J. Heijn. Niets
ontging aan zijn aandacht en in de
fabriek zag hij letterlijk alles. Dat
hij zo verbazend goed op de hoogte
was van alles wat er in de fabriek
omging, kwam van de ene kant
omdat het fabriekscomplex nog
niet zo was uitgebouwd als heden
het geval is.
Anderzijds beschikte hij toen al
over een enorme werkkracht, die
hem een zeer grote kennis van za
ken bezorgde en een ijver die tot
navolgen inspireerde. Er wordt
thans dikwijls vergeten, dat zo in
de twintiger jaren en daarna de
grondslag is gelegd voor het hui- gezondheid van de heer Heijn. In
dige bloeiende bedrijf. de 40 jaar, dat ik hem heb mee-
En dat de heer J. Heijn hierin een gemaakt, kan ik mij niet herinne-
groot aandeel heeft gehad weten ren, dat hij ooit op het werk heeft
we allemaal. Merkwaardig is de ontbroken."
Fleur
Een fleurige onderbreking vormde I
de binnenkomst van de Sterovita
wandelclub uit IJselmonde. Gesto
ken in de kleurige rood-witte uni
formen boden enige dames-leden
mevrouw Heijn bloemen aan.
Omstreeks 7 uur, in het receptie-
boek waren toen 860 handtekenin
gen geplaatst, kon de heer Engel
de geanimeerde receptie beëindi
gen.
„Graag groter ontspanningsgebouw"
of de heer Heyn, die terecht de
„bouwheer" van het concern ge
noemd wordt, ook nog zou willen
zorgen voor vergroting van het
ontspanningsgebouw.
Een wens, die velen zullen onder
strepen.
De muts van de Formosa-kok
had direct de volle belangstelling
van Appie, zoon van president-
directeur A. Heijn.
Mijnheer Jan was toen nog op
school en gaf toen al blijk een
technische knobbel te bezitten.
In het oude huis sliepen de
twee broers, mijnheer Jan en
mijnheer Gerrit namelijk bei
den op zolder.
Er was in die tijd nog geen
elektrisch licht, maar mijn
heer Jan maakte met een bat
terijtje boven zijn bed een
lichtje.
De eerste opdracht aan mij (of
liever zijn eerste verzoek) was
om een houten plankje te ma
ken, dat als schakelbord dienst
kon doen.
Ja, ik herinner mij dat allemaal
nog goed," vervolgde de heer On
rust. „Als jongen zijnde deed de
Heer Jan bij mij in de werkplaats
„schuiltje" (verstoppertje)
Zeer evenwichtig
„Kent U nog een bizonder voorval
dat U met de heer Jan meemaak
te?"
„Nou, dat valt niet mee, want
mijnheer Jan is namelijk een zeer
evenwichtig iemand.
Hij bekijkt alles rustig en blijft
onder alle omstandigheden kalm.
Ik kan dus bitter weinig bizondere
voorvallen vertellen.
Anderen hebben deze ervaring ook,
want toen mijnheer Albert Heijn Sr.
zijn eerste auto kocht (een 2e hands
SPIJKER automobiel) wilde mevr.
Heijn alleen mee uit rijden gaan
als mijnheer Jan achter het stuur zat,
want dat was vertrouwder."
31 aii van (le klok
Als je met mijnheer Jan afsprak
om hier of daar heen te gaan, was
hij altijd stipt op tijd. Ik kwam bij
het bedrijf toen er nog maar 38
winkels waren en ik heb er 250
helpen verbouwen en zodoende ben
ik dus heel vaak met hem op reis
geweest, doch hij was altijd stipt
op tijd.
Alleen de koffietijd vergat mijn
heer Jan wel eens en dat vond ik
natuurlijk wel jammer. Ik wist dat
zijn vrouw erg op haar bakje ge
steld was en hoewel ze er niet bij
was tikte ik hem dan met een zoet
lijntje op de schouder en fluister
de: „Ik wil geen ruzie hebben met
Uw vrouw hoor!"
Een goed verstaander als mijnheer
Jan had maar een half woord no
dig en er werd halt gehouden."
Wens
De overstelpende drukte van die
uren deden hem de vraag stellen
K. Scheepmakers (l.), gepensioneerd chef van Aalsmeer en G. Onrust (r.),
vroeger hoofd bouwafdeling.
Oostzancr
„Och," zegt de heer Onrust, ter
wijl zijn vrouw wat scharrelt met
koffiekopjes en de bloemen water
geeft, „Ik ben evenals mijnheer
Albert Heijn Sr. ook Oostzaner en
U weet wel hoe dat dan vaak gaat.
Jacob Pret maakte eerst voor Al-
bert Heijn de winkelbakken voor
de eerste A.H.-winkels, maar later
zocht de heer Albert Heijn naar
een eigen timmerman, die in loon
dienst voor hem kon werken.
Ik hoorde dit, meldde mij en werd
aangenomen. Dat was omstreeks
1912. Precies weet ik het niet
meer, maar die datum staat in
ieder geval op mijn jubileumge
schenk. Ik werd dus timmerman
aan de fabriek in de tijd dat de
fabriek in opgang kwam.
Er werden toen alleen maar sui
kerwerken gemaakt en dan nog
uitsluitend hoki-poki, witte en
zwarte balletjes."
Vele honderden uit het gehele bedrijf hebben tijdens een ge
animeerde receptie van de gelegenheid gebruik gemaakt om de
heer en mevrouw Heijn-Kruger te feliciteren met het veertigjarig
zakenjubileum. Het was ook tijdens deze massa-bijeenkomst dat
de heer C. Onrust het cadeau van het personeel overhandigde
en de heren J. Ton en H. Middelbeek dat van de gepensioneer
den van de fabriek.
richtingen gade geslagen. Benij
denswaardig waren ze zeker niet!
Omstreeks zes uur onderbrak de
ceremoniemeester, de heer H. K.
Engel, even de receptie om de heer
G. Onrust gelegenheid te geven na
mens het personeel een T.V.-toe-
stel aan te bieden. De heer Onrust,
die een lange reeks van jaren op
het gebied van bouw en verbouw
een van de naaste medewerkers
van de jubilaris is geweest, her
innerde o.m. aan de tijd van vroe
ger.
„De oude heer Heijn, uw vader, ging
altijd met een grote tas paperassen
huiswaarts. Legt U nu, nu U wat
ouder wordt, de rapporten eens opzij
en geniet op uw gemak van het
televisieprogramma."
Bij deze woorden werd het doek,
dat tot dat moment een fraai T.V.-
toestel aan het gezicht onttrokken
had, verwijderd en met een hand
druk droeg de heer Onrust het toe
stel over.
Treffend
Een treffend moment was het,
toen even later de heren H. Middel
beek en J. Ton bij de heer Heijn
kwamen. Zij vertelden een inzame
ling te hebben gehouden onder de
gepensioneerden van de fabriek.
Als hun geschenk boden zij een
fraaie electrische klok aan.
Het was de jubilaris aan te zien,
dat vooral deze geste van de oud
gedienden hem bijzonder getroffen
had.
Zijn hele leven heeft de heer G. Onrust gebouwd. Ook nu nog gaan zijn
vakmansogen vaak over de bouwtekeningen.
Fcrste „opdracht"
„Weet U zich nog de eerste
opdracht te herinneren, die U
van mijnheer Jan kreeg?"
Ja, ik herinner mij dat nog als
de dag van gisteren.
