Pluspluim SuperHart
Nieuwe Binnenweg
Chef Campenhout kreeg
afscheidsrede mee
Een praatje over het praatje
Feestelijk diner met speeches
Laren's chef in het zilvei
AH-FLI TSEN
.3
SapecMart Nieuwe Binnenweg was de grootste ploeg uit de geschiedenis der pluspluim.
II ET WAS DONDERDAGAVOND, 5 maart, tegen 6 uur (dus
II sluitingstijd) aan het personeel in onze SuperMart goed te
merken dat er iets bijzonders aan de hand was. ledereen was
min of meer gehaast en de reden was begrijpelijk. Die avond
zou nl. het diner plaatsvinden dat verdiend was door het behalen
van de Zilveren Pluim en dat tevens het afscheidsdiner betekende
voor de heer Joustra, die zeer binnenkort de leiding van de
SuperMart te Haarlem op zich neemt.
Om precies zes uur was het dan
ook gedaan met het werk, al
leen de slagers werkten nog een
halfuurtje door en om half acht
stroomde de zaal in Calland
West vol.
Aan tafel
Nadat er vooraf enkele consump
ties gebruikt waren en de foto
graaf er eindelijk in geslaagd was
een groepsfoto te maken, nam het
gezelschap plaats aan de feeste
lijk gedekte tafels. Mevrouw Jou
stra was vanzelfsprekend ook
aanwezig, terwijl het hoofdkan
toor was vertegenwoordigd dooi
de heren Th. Daalhuysen, P. G.
Zwarts en F. Brandsma.
De heer Brandsma heette het ge
hele gezelschap welkom en gaf het
woord aan de heer Zwarts, met
het verzoek de Zilveren Pluim uit
te reiken.
„Deze prestatie is werkelijk
groots," zei de heer Zwarts,
„en ik ben blij, dat ik de eer
mag hebben, namens de direc
tie, aan de eerste bedrijfslei
der van een SuperMart de
Zilveren Pluim uit te reiken.
Ik ben er van overtuigd, dat
deze pluim een ereplaats zal
krijgen in het huis van de heer
Joustra en dat dit resultaat
een blijvende stimulans voor
U zal zijn. Het is altijd de ge
woonte geweest, dat het ove
rige personeel een zilveren
rijksdaalder kreeg, maar deze
zijn niet meer te krijgen en
daarom moeten wij volstaan
met een nieuwe papieren rgks-
daalder. Als blijvende herinne
ring heb ik voor de dames een
vulpotloodje meegebracht".
Plezier
Nadat de heer Zwarts de zilveren
pluim aan de heer Joustra uitge
reikt had en het personeel de rijks
daalder en het vulpotloodje (ook de
heren) in ontvangst genomen had,
kon het diner beginnen. De pianist
zorgde voor een gezellig stukje
muziek, terwijl een conferencier
het gezelschap vermaakte met
enige zeer geslaagde imitaties.
Vooral had hij succes met de imi
tatie van Lou Bandy en Johnny
Jordaan. Natuurlijk werd een lied
je van de Jordaan door het gehele
gezelschap meegezongen.
Speeches
Tussen de gangen door werd er
druk gebruik gemaakt van de ge
legenheid te speechen en als eer
ste vroeg de heer Jacobsen het
woord: „Eerlijk gezegd was niet
de eer om als eerste SuperMart
de pluim te verdienen, de grootste
drijfveer. Natuurlijk vinden wij het
machtig dat het ons gelukt is,
maar meneer Joustra, wij wilden U
een afscheidsavond aanbieden,
doch schx-okken een beetje van de
kosten. Toen dachten wij, als wij
de pluim winnen, betaalt Zaandam
het diner voor de pluim, dat te
vens als afscheidsdiner kan die
nen." Nadat de heer Jacobsen nog
eens duidelijk naar voren gebi-acht
had, hoe het gehele personeel het
betreurde dat de heer Joustra naar
Haarlem vertrekt en Mevrouw
Joustra een bos bloemen aange
boden had namens het personeel,
nam de heer Daalhuysen 't woord.
Wens
„Allereerst breng ik dank aan
het personeel dat deze presta
tie geleverd heeft en ik hoop
en vertrouw dat U de opvol
ger van de heer Joustra, de
heer Van Campenhout, dezelf
de medewerking zult geven.
De heer Jacobsen wist niet
wat hij de heer Joustra aan
moest bieden, daar hij geen
wensen wist. Welnu, dames en
heren, de heer Joustra heeft
nog één wens, die U in ver
vulling kunt doen gaan, n.l.
een prijs in de OPW. Het is
niet alleen de wens van de heer
Joustra, om als afgevaardigde
van een SuperMart naar
Zaandam te gaan, maar het
zou tevens door de dii-ectie
zeer op prijs gesteld worden.
Dus, dames en heren, U bent
er met z'n allen toe in staat.
Span U extx-a in en U vervult
een grote wens en geeft de
heer Joustra het mooiste ca
deau."
Aan het applaus te horen, is de
gehele Pit-ploeg inderdaad van
plan om in deze OMZET-PRESTA-
TIE-WEDSTRIJD een prijs en
liefst de hoofdprijs te winnen, dus
het zal er wel in zitten.
De heer Visser, chef van de slage-
rij, memoi'eerde de samenwerking
die er van het begin af bestaan
had, tussen de heer Joustra en hem
en hoewel de slagerij eigenlijk de
leverancier is en de slagers niet
direct aan de vex-koop deelnemen,
zegde hij toe, dat de slagers, door
het aflevei-en van de allerbeste
kwaliteit, toch mee konden wer
ken aan een grotere verkoop.
Bewogen
Daarna was het de beurt aan de
heer Joustra, die na al deze toe
spraken enigszins bewogen het
woord nam.
In de eerste plaats dankte de heer
Joustra, namens zijn vrouw en per
soneel, de directie voor deze vorste
lijke ontvangst. De heer Joustra ver
trouwde er volkomen op, dat het
personeel de heer van Campenhout
dezelfde medewerking zou geven en
dankte het gehele personeel voor de
prettige samenwerking. Na een warm
pleidooi voor de OPW en de lopende
visverkoopwedstrijd (de heer Joustra
verkocht aan zijn eigen personeel
nog even 90 pakken kabeljauw),
legde hij nogmaals duidelijk de na
druk op het woord „verkoop" en de
betekenis hiervan.
Daar hier het spreekwoord „ge
zelligheid kent geen tijd" weer
eens van toepassing was, vloog de
avond om en sloot de heer Brands
ma dit zeer geslaagde feest, de
wens uitspi-ekend dat hij weer
aanwezig mocht zijn als de OPW-
prijs uitgereikt werd.
Een poosje geleden las ik in een krant een
advertentie, waarin een mevrouw verklaarde,
dat zij ten onrechte van een andere dame
lasterpraat had verteld. De dame onderteken
de met haar volledige naam en adres. Ik was
bijzonder prettig verrast door die advertentie.
Niet omdat ik het was over wie zo laatdunkend
was gepraat, maar omdat ik het zo bijzonder moedig en eerlijk
van die mevrouw vond.
Alleen
voor
de dames
Ik weet niet hoe zij er toe kwam
die advertentie te plaatsen. Eén
van mijn collega's veronderstelde
dat zij hiertoe was gedwongen
door de politie. Dat hoeft echter
helemaal niet zo te zijn. Wanneet-
de. dame werkelijk uit eigen be
weging de praatjes die zij over
mevrouw X. had vei-teld, de we
reld heeft uitgeholpen, kan ik daar
niets dan bewondex-ing voor heb
ben.
Laten we eens even heel eex'lijk
zijn. U en ik, hebben we niet alle
maal wel eens iets van een ander
verteld dat niet helemaal op waar
heid berustte Soms ging dat niet
eens met opzet. We hadden iets
gehoord en omdat we de persoon
waarover het ging niet sympathiek
vonden, dikten we de x-'oddelpraat
nog eens extra aan.
Tenslotte wist niemand meer hoe
de zaak nu precies in elkaar zat.
Eigenlijk zijn mensen vreemde we
zens. Niet dat ik niet in het goede
dat er in ieder mens zou zitten wil
geloven, maar ik heb zo het idee
dat er maar weinigen zijn die bui
ten leedvermaak kunnen. We ho-
x-en iets; zeggen: „Oh, wat erg" en
vertellen het gebeurde lustig over
aan derden. Geen praatje gaat zo
vlug de wereld rond als dat wat
in strikt vertrouwen is verteld.
Waakte kip....
U kent misschien wel dat verhaal
tje van die kippen; die. elkaar ver
telden, dat een hennetje zich de
veren uit het lijf had gerukt om
bij de haan in het gevlei te komen.
Op een tochtige avond had de hen
zonder veren kou gevat en was zrj
gestorven nog voor de haan haar.
had opgemerkt.
In feite was er niets anders ge
beurd dan dat een ijdel kippetje
haar veertjes wat had opgepoetst.
Dergelijke geschiedenissen doen
niet alleen in een kippenhok de
ronde
Dagelijks worden in onze „be
schaafde samenleving" mensen
beschuldigd van dingen waaraan
zij part noch deel hebben. In het
klein, waardoor ze belachelijk wor
den gemaakt in het groot, waar
door ze soms zelfs met hun leven
moeten boeten.
Moeilijk
Wanneer je, zoals ik, bij een krant
werkt, is het wel eens erg- moeilijk
valse berichtgeving van goede te
onderscheiden. Wanneer wij de zo
genaamde „tips" die dagelijks bij
ons binnen komen niet heel goed
zouden „natrekken", zoals dat
heet, zouden er vreemde dingen in
de krant komen te staan.
Zo vertelde eens iemand, dat in
een ziekenhuis in de streek waar
onze kx-ant verschijnt, een 61-ja-
rige vrouw een baby had gekre
gen. „Dat is wereldnieuws!" zeiden
we. Ja ja, maar er was niets van
waar.
U denkt misschien: „Nou ja, dat
is logisch, wie zou nu denken dat
zo'n verhaal op waarheid berust!"
Toch is het wel eens voorgekomen
dat een vrouw van 90 jaar een
kind kreeg. Leest U er de Brjbel
maar op na.
en IJ
Het gaat echter niet alleen om
dingen die al dan niet in de krant
komen. Zelfs bij U in de winkel
kunnen wel eens praatjes worden
rondgestrooid die een ander in een
verkeerd daglicht stellen. Het gaat
er dan altijd om de zaak goed „na
te trekken". Roddel niet mee met
de anderen, maar overtuig U er
van, als U er al iets van wilt we
ten, hoe de zaak in werkelijkheid
is gebeurd en houdt er dan Uw
mond ovex\ Het enige wat U mag
doen is, het praatje de wex'eld uit
te helpen. Even eerlijk als die me
vrouw deed, die een advertentie
plaatste
GERDY.
De heer W. C. Wakkee vierde op donderdag 5 febr. j.l. zijn zili
zakenjubileum en werd hiermee gecomplimenteerd door de here
HeijnD. A. ter Wee, M. B. Middelkoop en J. H. W. auf dem Br
In verband met zijn vertrek van Zandvoort naar Rotterdam, waar hij
de SuperMart aan de Nieuwe Binnenweg gaat leiden, gaf onze be
drijfsleider, de heer G. van Campenhout, een afseheidsavondje. Dat
daar een flink deel van de nacht aan vastgeknoopt is, bewijst wel, dat
de stemming er goed in zat.
Op de band was tevoren een af-
scheidsx-ede op rijm opgenomen en
op de feestavond werd deze band
plotseling afgedraaid. Perplex zat
de chef te luisteren, hoe hij werd
geprezen en hoe ieder personeels
lid de revue passeerde.
Deze band kreeg hij cadeau, terwijl
zijn vrouw met een prachtig boek
wex-d bedacht.
Later werd nog een voetbalwed
strijd opgenomen, alsmede een mo
de-show. een cursus baby-verzor
ging, een naaicursus en verschil
lende andere voordrachten. Voor
waar een mooi afscheidscadeau.
We hopen, dat het meneer en
mevrouw Campenhout goed mag
gaan in hun nieuwe omgeving en
danken hen nog hartelijk voor de
wel zeer prettige samenwerking.
Namens het gehele personeel
A. VLIELAND. I
10-2:
9-2: Willy, d. v. d. Hr. en Mevr.
van Vreeswijk-van Veldhui
zen, Fil. Woerden.
10-2: Elly, d. v. d. Hr. en Mevr.
Wulms-van den Eshof, Fil.
Scheveningen, Stevinstraat.
Ceesje, z. v. d. Hr. en Mevr.
Floris-van Egmond, Fil.
Haarlem, Rijksstx-aatweg.
14-2: Rinie, z. v. d. Hr. en Mevr.
Edelijn-Onstein, Fil. Velp.
19-2: Harry, z. v. d. Hr. en Mevr.
Sterenborg-Siepel, Fil. Am
stelveen, Keizer Karelweg.
20-2: Geert, z. v. d. Hr. en Mevr.
Fritsma-Kuiper, Fil. Kam
pen.
20-2: Liesbeth, d. v. d. Hr. en
Mevr. Hoogendoorn-Bus,
rayon 10.
23-2: Adriana, d. v. d. Hr. en
Mevr. Bakker-de Feijter,
Fil. Middelharnis.
27-2: Benita, d. v. d. Hr. en Mevr.
Akkermans-v. Goethem, Fil.
Kerki'ade.
28-2: Marissa, d. v. d. Hr. en
Mevr. Peek-Freriks, Fil.
Deventer, Hoge Hondstx-aat.
1-3: Lily, d. v. d. Hr. en Mevr.
Peetei's-Ruyten, rayon 13.
3-3: Norman Gregory, z. v. d.
Hr. en Mevr. Smit-Tennig-
lo, kaas- en vleeswaren-in
structeur.
Jacob, z. v. d. Hr. en Mevr.
Haverkamp-Eybrink, Fil.
Harderwijk.
7-3:
