Politie schoot het best
O.G.
Bartelson bezoekt
„Op drukke dagen stap ik nog
graag eens een filiaal binnen"
Bedrijfsbrandweer timmert wèl regelmatig
maar gelukkig niet aan de weg
Prog
ramma
AH-FLITSEN
Laten wij eerst de huwelijksfees
ten noemen. Mej. E. Rep had het
voornemen om in het huwelijks
bootje te stappen; ook mej. J. v.
d. Kamp liet het er niet bij zitten
en stapte naar de burgerlijke
stand; ook mej. A. Jongkind uit
Purmerend ging de zelfde weg, al
leen in een ander deel van ons
land, maar we zijn toch één grote
familie, dus stapte een onzer men
sen ook daar heen. Wij hadden ook
nog een bruidegom in ons midden
en wel de heer J. Brehler (T. Afd.).
Al deze Bruidjes en ook de Brui
degom wensen wij in het huwelijk
veel geluk en bovenal gezondheid
toe en een prettige dag toege
wenst, een dag waar u allen nog
lange tijd op terug kan zien.
Wij blijven nog wat in de feest-
stemm.ng. De heer en mevr. Ver-
nooij vierden op 11 april hun 45-
jarig huwelijksfeest; wij wensen
hun nog vele jaren toe in goede
gezondheid. Op 23 april herdenkt
de heer E. Mulder (K.B.) zijn 12 *2 -
jarig zakenjubileum en op 29 april
de heer G. Brehler van de B.B.
ook 12^ jaar. Wij wensen u bei
den een prettige dag toe, een dag
die nog lang als een mooie herin
nering zal mogen blijven voortle
ven.
En dan komt op 11 mei de grote
jubilaris en wel de heer H. Mid
delbeek, werkzaam aan het C.M.
Er waren ook nog blijde gebeurte
nissen en wel bij de fam. v. d.
Laan, waar een dochter geboren
werd en bij de fam. van 't Meer
een zoon. Wij feliciteren u beiden
hiermede en hopen dat deze kin
deren in de beste gezondheid mo
gen opgroeien en voor de moedei s
een spoedig herstel toegewenst.
Bij de fam. Verdonk werd ook een
zoon geboren maar helaas leven
loos, dit is natuurlijk erg jammer,
maar mevr. Verdonk gaat weer
goed vooruit en dan kan men toch
dankbaar zijn als vrouw en moe
der het goed maakt.
Zuster Moederzoon is nog steeds
in het ziekenhuis in Amsterdam,
de eetlust en het slapen wil nog
maar niet. Laten wij hopen dat de
Zuster weer spoedig gezond en wel
in ons midden terug mag keren.
Het bezoek is gelukkig ruim
schoots; het is altijd prettig als er
belangstelling is als men ziek is.
De heer IJpelaan is ook nog steeds
ziek en de heer A. Kok (C.M.) is
na de botsing nog niet hersteld en
zal nog wel een weekje het bed
moeten houden; met een hersen
schudding moet men voorzichtig
zijn als men geen hoofdpijn wil
houden.
M. Hartog (van de Kaas) is ook
nog steeds thuis; dit is ook wel
langdurig en hardnekkig; de ogen
is een teer iets.
Ook Capelleveen is nog niet aan
het werk en zijn vrouw is nog
steeds in het ziekenhuis. De heer
Bets kan ook nog steeds het werk
niet hervatten wegens ziekte.
De heer Argelo van 't C.M. is na
de rustkuur weer aan het werk
Mevr. Popken gaat nu waarschijn
lijk naar een rusthuis voor verder
herstel.
De heer J. de Boer van de Exp.
die vanaf de Kerstdagen al thuis
is, begint nu weer op te knappen:
we hopen dat alles een gunstig
verloop zal hebben wat foto's en
advies van de dokter betreft.
De heer v. Kooten (K.B.) is al ge
ruime tijd thuis en wij wensen
hem beterschap. De heer Pekel
haring die ook al enige maanden
wegens ziekte thuis is, wensen wij
een spoedige beterschap.
Ook de heer P. Schellingerhout is
al weken ziek, maar er is toch
verbetering te bespeuren; de be
handeling in het ziekenhuis heeft
wel enig succes. De heer P. Spil
loopt nog steeds naar het zieken
huis wegens de maag.
Ook de heer D. Voogd is al een
paar weken wegens ziekte thuis
en de dochter van Voogd rust ook
al enige maanden in verband met
de ischias, die door warmte ver
dreven moet worden; ook haar
willen wij het allerbeste toewen
sen.
De heer J. Vermeer (T. Afd.)
kwam voor een paar weken gele
den zo ongelukkig te vallen, dat
hij wellicht enige weken met de
voet op de stoel moet blijven zit
ten.
Tot slot willen wij onze vrienden
in het buitenland hartelijk groeten
en mevr. H. v. Mourik in Canada
(dochter van de heer H. v. Dijk)
hartelijk dank voor uw interes
sante brief en veel succes toege
wenst.
Gesprek met een 80-jarige oud-AH-er:
JN EEN HOOG HERENHUIS aan de Keizersgracht in
Amsterdam woont sinds jaren de heer W. H. Miks. Hij
rookt rustig zijn pijpje, kijkt vanuit zijn kamer uit op de statige
huizen aan de gracht en denkt veel aan vroeger. Begrijpelijk.
Hij heeft een lang leven achter zich. Na een loopbaan van
32 jaar bij A.H. werd hij in 1953 gepensioneerd en hij vierde
op 24 maart j.l. zijn 80e verjaardag.
Denk nu niet Amsterdam. De bediening van de
klanten was er ronduit gezegd
perfect. Zo werd ieder artikel niet
alleen ingepakt maar er werd ook
een touwtje omgebonden."
Paas-schietwedstrijden in ons O.G.
een afgeleefde
man voor U
te hebben die
oud en ver
moeid, passief
tegenover het
leven staat en
,,Je raakt er zo uit I"
geopend door de eerste
en de heer Van Urk.
De tachtig-jarige heer Miks praat
dan deskundig over de Indische
artikelen, waarvoor hij een spe
ciale interesse heeft. Er komt vlot
weg een rits namen van Indische
producten over zijn lippen en als
een naam hem niet meteen te bin
nen wil schieten, klaagt hij „Je
raakt er zo uit hè, ik ben er jaren
vandaan" en hij diept al pratend
v. uit een kast een paar boeken op
nomen door 6 corpsen en welheeft hij zijn herinneringen be- over zijn geliefde artikelen.
geen oog meer
heeft voor de
Zaterdag 29 maart hield onze bedrijfsbewaking haar jaarlijkse schiet- dingen om hem heen. Voor de
wedstrijden om eieren, en als corps-prijs de zilveren weegschaal en ]ieer heeft het leven niets
diverse zilveren gewichten, 's Morgens om 10 uur werd er officieel aantrpkkpliikheid ver-
schoten te laten lossen door adjudant Artz van zijn aantrekkelijkneia ver-
loren.
Aan de wedstrijden werd deelge- i Dank zij zijn scherp geheugen
Politie, Reserve-Politie, de bewa- waarcl ajs waren ze van de dag
kingsgroepen van A.I.. P.T.T., Ste-
•el en Wechgelaar en Albert Heijn.
De zilveren weegschaal moest door
A.H. verdedigd worden, maar he
laas is het ons niet gelukt om hem
te behouden. Na een spannende
strijd ging de Politie met de eer
strijken, met een minimum voor
sprong op de Res.-Politie en A.H.
No. 1 werd de Politie met 236 pun
ten, 2e Res.-Politie met 234, 3e
A.H. met 233, no. 4 Sterel en
Wechgelaar met 227, 5e de A.I.
met 221, en 6e P.T.T. met 209.
De heer J. Heijn reikte na deze
t «jg geslaagde dag de prijzen uit aan
de commandanten van de winnen
de corpsen. We willen niet nalaten
nog even de resultaten te bekijken
van ons corps, dat bestond uit de
heren v. Urk Jr. 49, Schijf 48, Ab-
Voor de wedstrijden werd het nieu- bink 47 Hoogendijk 45, Stens 44 en
we reglement aangehouden dat Hekkert 42 punten,
beslist, dat er alleen geknield ge- u ziet dat de zenuwen n0g ai een
schoten mag worden en dat voor
i t. i c woordje meespraken en dat de
corpswedstrijden 6 man woiden J 1
aangewezen, waarvan de man met personen, die alleen privé schoten,
de laagste serie automatisch re- het er soms heel wat beter af-
serve wordt. brachten.
Een van de schutters, in geknielde
houding, volledig geconcentreerd.
van gisteren.
We moeten een keuze maken
om het meest belangrijke te
kunnen navertellen.
f 1.- per week
..Als het had meegezeten was ik
bij de eeuwwisseling naar Parijs
verhuisd", begint de heer Miks.
..Het kwam er niet van en ik be
landde bij een kruidenier voor het
loon van f 1.- per week. Na veel
soebatten haalde m'n baas zijn
hand over zijn hart en gaf me
een dubbeltje opslag!
U zult zeggen: waarom dan niet
bij een ander gesolliciteerd. Maar
weet U wel, dat daar geen tijd borden af te wassen,
voor was Via een vertegenwoor
diger die regelmatig bij m'n baas
kwam, lukte het me aan een an
dere job te komen.
Weer als kruideniersbediende.
Maar nu in een zaak die fijne co
mestibles verkocht en tevens ge
specialiseerd was in Indische ar-
I tikelen. Het was op het Rokin in
In 1911 kwam hij op een adver
tentie als verkoper in ons filiaal
in Hilversum, Kerkstraat. Wegens
zijn ervaring in het kruideniers
vak en werklust („ik pakte alles
aan, zo raar kun je niet prak-
kezeren") bracht hij het al na een
half jaar tot chef van het filiaal in
Weesp. Met de hondenkar ver
zorgde hij in z'n eentje een wijk
die zich uitstrekte tot Abcoude.
Bleef hij in Weesp maar twee
jaar, het volgende filiaal in 's Her
togenbosch, Hinthamerstraat,
bleef negen jaar aan zijn zorgen
toevertrouwd. De verhuizing
moest zo halsoverkop gebeuren
dat de nog brandende kachel op
straat moest worden omgekeerd;
er was zelfs geen tijd meer om de
Gesprek met voorzitter J. J. Verweij
Onze bedrijfsbrandweer is een ver
eniging, die, althans voor het oog
van het personeel, (gelukkig) niet
veel naar buiten optreedt. Geluk
kig, omdat grote activiteit van de
brandweer kan duiden op veel
brand in huis. Het is een vereni
ging die goed loopt en met de ver-
enigings-voorzitter, de heer J. J.
oude brandweer, deels uit nieu
welingen. Om de week werd en
wordt geoefend, en er wordt ooit
regelmatig aan wedstrijden deel
genomen.
Dit wordt ons allemaal verteld
alsof het geheel geen moeite kost,
steeds iets te bedenken, waarvoor
de mensen iets van hun vrije tijd
Verwey, chef van het Technisch willen geven, ten eerste voor de
Bureau, zijn wij eens gaan praten, oefeningen en ten tweede voor de
De heer Verwey, die officieel maandelijkse bijeenkomsten.
Hoofdcommandant heet, vertelde, Veel belangstelling
dat de brandweer eigenlijk al in „Die maandelijkse bijeenkomsten,
1939 is opgelicht, maar toen meer i hoe gaat het daarmee?"
sen luchtbescherming was. „Deze worden regelmatig goed be-
£n 1946 kreeg de brandweer haar ZOcht, bij verhindering krijgen we
huidige verenigingsvorm. Besloten bericht. We behandelen daar aller-
werd. dat geoefend zou worden na icj onderwerpen op brandweerge-
werktijd, en dat door de directie
een vastgesteld bedrag per man,
per oefening, zou worden gestort.
Van dit geld, dat zuinig wordt be
heerd door penningmeester Van
Unen, worden alle onkosten be
taald, zoals filmhuur, enz. Ook
het jaarlijkse uitstapje wordt
hiervan bekostigd.
Er werden 2 ploegen voor de fa
briek en één voor het kantoor sa
mengesteld, deels uit leden van de
De komende maand vertoont
het programma van ons O.G.
geen bijzondere punten,
's Maandags: Tafeltennis, brid
gen.
Dinsdags: Toneel, Judo.
Woensdags: Tafeltennis.
Donder-dags: Ontspanningsver
eniging.
Vrijdags: A.H. muziekkorps.
bied al of niet met instructieve
films. Verder zijn de heren Van
Heynsbergen en Krop onze regel
matige gasten met hersengym
nastiek en/of een forum.
Deze avonden vallen steeds in de
smaak."
„De stemming in, laten we maar
zeggen, Uw vereniging is goed?"
„Prima. U moest maar eens mee
gaan met ons uitstapje."
„Wie organiseert dit?"
Hierop krijgen we geen direct ant
woord, maar bij navraag bleek ons,
dat dit altijd door de heer Verwey
zelf werd en wordt verzorgd.
„Doet U, naast de A.H.-brand
weer, nog iets op dit terrein?"
Unieke vereniging
Nu horen we dat de heer Ver
wey ook nog bestuurslid is van
de V.V.Z.B., de Vereniging Van
Zaanse Bedrijfsbrandweren, een
unieke vereniging in ons land.
Hierin werken de Zaanse bedrijfs
brandweren samen en organiseren
cursussen, lezingen en wedstrijden.
Een onzer ploegen heeft dit jaar
een tweede prijs behaald.
Bouillonblokjes in parapluie
„Wij hoorden iets van een wed
strijd, waaraan U zelf meedoet.
Wat is dit?"
„Enkele commandanten van be
drijven hebben verleden jaar de
koppen bij elkaar gestoken, en een
wedstrijd samengesteld, waarin de
juryleden commandant waren."
,,U won toen de eerste prijs?"
„Inderdaad, maar ik had een reuze
ploeg!"
Als altijd bescheiden, antwoordde
de heer Verwey, dat hij op 22
maart, als er weer zo'n wedstrijd
wordt gehouden, z'n best zou doen
er weer iets van te maken.
Zo te horen is het niet veel bij
zonders wat hij dus doet als hoofd
commandant en voorzitter, maar,
als we een der brandweermannen
vragen wat hij en de rest van de
'eden er van denken, krijgen we
als antwoord, dat de heer Verwey
heel wat werk moet verzetten,
voordat alles loopt, 't Gaat alleen
maar geruisloos, en zonder veel
woorden.
Naast alle genoemde functies
blijkt de heer Verwey ook nog op
te treden als film-operateur, zie
foto, wanneer de films worden ge
draaid van de uitstapjes.
In de eerste wereldoorlog ging ik
met een parapluie vol bouillon
blokjes m'n klanten af die de mi
litaire controleposten niet moch
ten passeren". Hij gnuift nog na
over zijn vindingrijkheid. „Want",
verklaart hij, „ik wilde mijn goede
klanten toch niet kwijt. Ik deed
er een moord voor. Maar het lukte
niet altijd om door de mazen van
de wet te glippen. Ik denk maar
aan het baaltje bloem dat in be
slag werd genomen op de weg
langs de Zuid-Willemsvaart.
In 1923 kwam ik op de fabriek
in Zaandam om koffie en thee te
mêleren. Na een goed jaar bezocht
ik de filialen om balansen te ma
ken. De oudere chefs kennen me
nog wel. Het lijkt nu gek, maar
ik sliep toen doorgaans maar 5
uur per nacht, 't Was mooi werk
de winkelvoorraad op te nemen.
Er was echter een schaduwkant:
het huiselijk leven ben je groten
deels kwijt. Het was 's morgens
in alle vroegte opstaan en
i 's avonds vaak pas tegen twaal-
ven thuis.
Als ik ergens overnachtte vroeg
•k altijd AH-artikelen bij mijn ont
bijt. En op het laatst waren de ho
telhouders eraan gewend."
Aanloop genoeg
„En op het ogenblik, vragen wij.
kunt U zich nogal amuseren?"
„Ik ben een geboren Amsterdam
mer" .zegt hij. „en vanzelf woont
hier veel familie. Aanloop genoeg. Ik
wandel graag en op drukke dagen
stap ik nog graag een AH-filiaal bin
nen. Niet met de bedoeling iets te
kopen, maar om alles zo eens te be
kijken. Ik sta dan wat achteraf en
plotseling vraagt men mij dan: bent
11 aan de beurtEn dan moet ik wel.
Ik koop dan een kleinigheidje of
vraag naar een Indisch artikel waar
van ik zeker weet dat ze het niet
hebben."
Dit is het verhaal van de heer
W. H. Miks. Van een man met een
levendige fantasie, een tinte
lend gevoel voor humor en een
ijzeren geheugen. Met zichtbare
trots zegt hij van zichzelf: „Ik
ben kerngezond, nooit ziek ge
weest. Ik heb steeds mijn zieken
fondspremie betaald om de dokto
ren in het leven te houden."
Ook de Directie is de heer Miks
op deze gedenkwaardige dag ko
men feliciteren.
