Mechanisatie intern transport
bracht voordeel voor mens en bedrijf
Voorman van Unen
„een grote aanwinst'
Schijnwerper op onze „gele rijders''
Nieuw gebouw en vacantiedagen
Gerard komt volgend jaar met 'n eigen auto
Jachtman vindt 't „kinderspeelgoed''
2
AH-FLITSEN
Personeelsorgaan van Albert Heijn N.V. Zaandam
15e jaargang No. 4 April 1958
Verantwoordelijk eindredacteur:
J. Ph. IJPMA, personeelschef fabrieken
RedactieJ. Lieffering, in- externe betrekkingen
Aan dit nummer werkten mede:
J. Ph. Bartelson, J. Boon, Mej. J. H. Buntsma, H. Eijben,
W. Haeser, J. Janse, L. J. A. S. Kloos, W. van Maltha, J. J.
M. v. d. Meer, G. van Rooijen, J. Schijf, A. Slob, A. Teunissen,
J. Zeeman.
Druk: Ramshorst, Wormerveer
Cliché's: Zaanl. Cliché Industrie, Zaandam.
Kantoorcommissie over:
Op de vergadering van de kantoorcommissie op 3 april j.l.
besprak men eerst een punt, dat nog nader toegelicht zou
worden, namelijk een verzoek om publicatie van de pensioen
grondslagen van de verschillende groepen. Besloten is, dat
de leden van de kantoorcommissie over deze grondslagen
zullen worden ingelicht, terwijl verder elk personeelslid indi
vidueel desgewenst inlichtingen kan vragen aan een bestuurs
lid van het Pensioenfonds. Tot een algemene publicatie op
het mededelingenbord of de A.H.Flitsen zal niet worden over-
gegaan.
noleum met een dwarsgroef wor
den gebruikt.
De binnen- en buitenlandse perso
neelsbladen, die ons bedrijf regel
matig ontvangt, zullen eveneens
circuleren onder de leden van de
kantoorcommissie.
De volgende vergadering vindt
plaats in juli, wanneer de heer
A. Heijn terug is van zijn reis naar
de Ver. Staten.
Administratiegebouw
Na enige stagnatie door de
sneeuwval vordert de bouw thans
goed. De lift komt in mei klaar.
Wanneer het trappenhuis gereed
is, wordt aan de verschillende af
delingen begonnen. Eén afdeling
in het nieuwe gebouw zal als buf
fer-afdeling moeten fungeren, om
in het najaar de definitieve ver
huizing te kunnen afronden.
Jubilea vrouwelijk personeel
Tot nog toe is de regeling voor
vrouwelijk administratief perso
neel dat de jubilea gevierd worden
bij 12 %- en 25-jarig dienstverband,
met dien verstande, dat wanneer
een vrouwelijk personeelslid we
gens huwelijk tussen 7%- en 12%-
jarig dienstverband de dienst ver
laat, bij het afscheid toch het zil
veren couvert wordt gegeven.
Afgesproken werd. deze regeling
te handhaven.
Vacantiedagen
De regeling die gepubliceerd is en
schriftelijk voor elk personeelslid is
vastgesteld, luidt:
„Van 05 dienstjaren: 14 dagen, in
clusief verplichte snipperdagen in
1958: 112 dag, t.w. Je Pinksterdag
en zaterdag 27 december).
Meer dan 5 dienstjaren: 16*2 dag,
inclusief verplichte snipperdagen.
Chefs en zij met meer dan 25 dienst
jaren: 16}/'2 dag. exclusief verplichte
snipperdagen.
Men merkt op, dat vroeger perso
neelsleden met meer dan 25 dienst
jaren, 3 extra dagen hadden en nu
2*/2 dag (76J-414). Dit is inder
daad het geval. Bij de vakantiever
ruiming. die na de oorlog tweemaal
heeft plaatsgehad, werd echter van
ondernemingszijde een maximum van
3 weken gesteld, ook voor de perso
neelsleden met meer dan 25 dienst
jaren.
Geïnformeerd zal worden, hoe in an
dere bedrijven met een 6-daagse
werkweek, ook in het buitenland, de
tijd voor persoonlijke verzorging is
geregeld voor werkende vrouwen,
die op zichzelf wonen.
Jassen
Op afdelingen in het nieuwe admi
nistratiegebouw, waar wegens de
verbouwing veel last van stof en
gruis onderwonden wordt, zijn voor
het personeel stofjassen ter be
schikking gesteld. Een gedeelte
van het personeel heeft hiervan
gebruik gemaakt.
Waar in deze bijzondere omstan
digheden dus niet eens over de
gehele linie de animo blijkt om
een stofjas te dragen, ligt het voor
de hand, dat het geen zin heeft
om voor de toekomst te overwe
gen voor het gehele personeel,
eventueel tegen betaling, een jas
ter beschikking te stellen.
Rondvraag
De trappen en gangen zijn te glad.
Het is al voorgekomen, dat iemand
van de trap viel. Gevraagd wordt,
of de huishoudelijke dienst minder
was wil gebruiken.
In de nieuwe trappenhuizen zal li-
JJET LAADPERRON VAN DE EXPEDITIE is anderhalf
jaar geleden verlegd naar het nieuwe gedeelte van de
fabriek. Als gevolg hiervan is de afstand expeditieruimte
laadperron aanzienlijk langer geworden. De oude trucks
uitstekend geschikt voor het transport van de beunen over
korte afstand werden bezwaarlijk. Hoe dit te ondervangen?
De oplossing werd aan de hand gedaan door de techniek
Experimenten met mechanisch materiaal voldeden en al spoe
dig deed de eerste electrische (gele) heftruck zijn vaste
intrede. Knalgeel en van Engels makelij. Er zijn er thans drie
in gebruik.
..Het was no
dig" zegt bon
dig de heer C.
R. de Grooth,
chef expeditie
en hij ver
klaart: „toen
het laadperron
nog op de
oude plaats
was gelegen,
was de af
stand van en naar de opslag
ruimten betrekkelijk klein en
konden we het gemakkelijk af
met de oude trek-trucks. Maar
op het ogenblik zouden we de
nieuwe automatische trucks
niet meer willen missen.
Verschillende redenen
Daarvoor zijn verschillende rede-
vVie kent Gerard niet, onze
vroegere postloper, nu de
berijder van de work-saver
truck. Toen ik hem een paar
vragen ging stellen, kwam hij
net aan, manoeuvrerend tussen
de verschillende beunen en het
ging Gerard nog al naar de
zin. want zijn gezicht stond
vrolijk. Ja, daar moet je wel
eens naar kijken, want als hij
zijn zware basstem opzet, dek
je dan maar!
Ik vroeg hem hoe het ging met
de work-saver. „Nou prima hoor,
beter dan vroeger, je scheurde je
eigen dóór aan die zware bakken.
Elke avond pijn in je lendenen en
je schoenenreparaties waren haast
niet te betalen."
Ja het is een vooruitgang, alleen
vindt hij het jammer, dat ze het
laadperron niet wat breder ge
maakt hebben, want nu ontstaan
er nog al eens wat opstoppingen.
Je werkt heel wat lichter, dat kan
hij best merken. Nu heeft hij weer
-in in zijn liefhebberijen en dat
zijn er nog al wat. Muziek, bazuin
blazer in ons corps, gramofoon-
platen, alleen populaire muziek en
dan niet te vergeten op rit met
zijn brommer.
Hier komt echter ook het einde
van in zicht, want volgend jaar
komt Gerard met een klein auto-
tje naar zijn werk. Pas maar op
Gerard, dan is je vrijgezellenbe
staan gauw afgelopen! Toen er
een foto gemaakt werd, hoorde 'ik
al stemmen van getrouwde man-
I nen, die de Flitsen niet aan hun
vrouwen wilden laten zien, zo bang
waren zij, dat ze anders in hun
hemd gezet zouden worden.
nen. Om te beginnen de grotere
afstand; verder de toegenomen
hoeveelheid goederen, wat zijn
oorzaak weer vindt in de grotere
omzetten in het steeds uitbreidend
aantal filialen; bovendien is ons
autopark drastisch uitgebreid."
De heer C. R. de Grooth werkt al
16 jaar bij Albert Heijn. Na 1 jaar
op het hoofdkantoor, was hij 7 jaar
chef van de emballage-afdeling. Sinds
8 jaar zorgt liij met ca. 25 medewer
kers ervoor, dat de interne expeditie
vlot verloopt.
Gemakkelyker
„Het nieuwe type trucks heeft
verschillende voordelen," vat hij
de draad van zijn verhaal weer op.
Punt één is het gemak dat de be
rijders ervan hebben. Ze hoeven
niet meer te trekken, maar slechts
een handle over te halen en ze
laten zich i'ijden als prinsen. Dus
minder vermoeidheid en meer con
stante werkprestaties. Een belang
rijk voordeel, waarvan, behalve de
man, ook het bedrijf profiteert.
Wendbaar
De apparaten zijn gemakkelijk
wendbaar. Mankementen doen zich
bijna niet voor. Wel moeten de
accu's iedere dag worden bijgela
den. Ook de snelheid is van dien
aard, dat ongelukken door aanrij
dingen nagenoeg uitgesloten zijn.
Ze rijden 4% tot 5 km per uur.
Als je doorstapt loop je ze voorbij.
We mopperen wel eens dat ze zo
betrekkelijk weinig snelheid heb
ben, maar in feite is het een goed
iets. Veiligheid vóór alles!"
Burgerrecht,
U ziet wel, de mechanische trucks
ieder met een laadvermogen
van ca. 1000 kg hebben zich
kort nadat ze in gebruik werden
genomen, reeds burgen echt ver
worven. De mechanisatie van het
materieel binnen de fabriek deed
voor de zoveelste maal een stap.
Weer in de goede richting.
Op pagina 2 geven wij de mening
weer van de mannen die met de
bediening van de trucks te maken
hebben. Gele rijders zegt U
Het is ongeveer een jaar ge
leden, dat de eerste electrische
truck zijn intrede in ons bedrijf
deed en de eerste man, die deze
truck te bedienen kreeg was
Jachtman, hoewel hij pas 14
dagen bij ons in dienst was.
Toen wij hem een dezer dagen
naar zijn bevindingen vroegen
over zijn „rijpaard" kwam het
laconieke antwoord: „Och het
is een beetje kinderspeelgoed,
als je vroeger een vorkheftruck
gewend geweest bent".
Voordat hij bij A.H. in dienst trad,
was hij n.l. vorkheftruck-chauffeur
bij een steenfabriek en dan was
het een sport om met zware vrach
ten stenen te jongleren.
„Wij hebben er hier ook een op
proef gehad," vervolgde hij, „maar
je hebt hier geen ruimte om met
zo'n wagen uit de weg te komen.
Dat was jammer. Maar deze wa
gentjes zijn ook goed. Wij hebben
er nu tenminste 3 rijden. Kom ik
ga weer een vrachtje halen, ze
wachten op me."
En daar ging hij weer, handig
manoeuvrerend tussen de beu
nen door om
een nieuwe
vracht goede
ren te halen
voor de filialen.
En daartussen
door, als de tijd
het toelaat,
worden ook nog
zware vrachten
met grondstof
fen van de di
verse afdelin
gen in de fa
briek getrans
porteerd. Hot
zijn met recht,
de werkpaarden
van onze expe
ditie.
Iedereen zal het er over eens
zijn, dat het rij-verkeer steeds
drukker is geworden en, dat
dit ook het geval is in de fa
briek. We hebben daarover
ook gesproken met de heer
G. J. v. Unen, voorman op de
afd. Expeditie, die reeds 20
jaar op verschillende expeditie
afdelingen werkzaam is, waar
van de laatste 8 jaar bij het
laden en lossen.
Wat het laden betreft, kwam het
gesprek reeds direct op het ver
schil tussen de „Work-saver" en
de „Lorrie". Natuurlijk vindt hij
het nieuwe karretje een grote
aanwinst. „Het scheelt je 15 jaar
in je leven"; hij zou het echter
wat sneller wensen. Op de laad-
perrons en elders waar weinig
ruimte is, houdt hij het echter op
de ouderwetse lorrie.
Hij hoopt dat er binnenkort een
paar Jacobsladders komen van het
perron naar de auto's, zodat het
tillen van zware kratten en kisten
wordt vergcmakkel jkt.
De nieuwe fabriek pand 56
vindt hij schitterend en hij kan
zich best voorstellen, dat de pro
ductie bij de indeling de grootste
rol heeft gespeeld, toch blijft hij
hopen op gehele of gedeeltelijke
vervulling van zijn wensen.
Buiten de fabriek is de heer Van
Unen een trouw bezoeker van de
voetbalwedstrijden, ofschoon hij
zelf nooit gevoetbald heeft, doch
wel jarenlang gekorfbald. Verder
heeft hij zijn hart, behalve aan zijn
vrouw, tevens verpand aan zijn
tuin. Hij tuiniert pas een paar
jaar. maar heeft er spijt van, dat
hij er niet veel eerder mee begon
nen is. Ook hij ondervindt, dat
slechts de natuur de geneeskrach
tige bron is, welke de machine,
mens genaamd, fit kan houden.
Hoe hei vroeger gmg
Als men het gehele expeditiewezen
in ons bedrijf bekijkt, zullen de
jongeren zich wel eens afvragen:
Hoe ging dat vroeger?
Welnu, vergeleken met heden, was
er wel wat anders te kijk. Jaren
terug bestondep er geen laadbeu-
nen en hefwagens. De goederen
die naar de filialen moesten wor
den verzonden, kregen per filiaal
een plaats op de vloer. In de da
gen dat wij nog alle soorten pluim
veevoeder aan de filialen leverden,
hadden wij vanzelfsprekend veel
„zwaar" goed. Balen gemengd voer
tarwe, gerst, haver, enz.
Evenals nu kwamen deze goede
ren via de „Sul" naar beneden en
onze expeditiemensen moesten de
gehele dag balen sjouwen en deze
bij de goederen voor de filialen
plaatsen. Daarbij kwamen de kis
ten verpakte koffie en thee, div.
kisten met bakmeel, bloem, haver
mout etc. Alles kwam dus op de
vloer te liggen, totdat de beurt-
vaarders het kwamen halen.
Op steekwagens (toen ons enig
hulpmiddel) werden de ladingen
naar de steiger gekruid en inge
laden. De afscheper stond op de
steiger ieder doosje of kist „af te
punten" op het beurtvaartadres.
