■mm
Van Oost- en Westzijde
■Mi
Nieuws van alle kanien
Vergadering Directie en C.C. op 12 maart 1958
Nieuw personeel
{abrieken
Kantoor
AUcf peper
CR 3Olif
Koperen
jubilaris
Jubilea
Middeleeuws Venetië moderner
dan menige stad tegenwoordig
AH-FLITSEN
3
IK WECK HIEC hOG
MAAQPAS.... WAAQ 15
Vt IDE.E-E.MbU5?
Na de opening komt het punt
KLEEDKAMERS aan de orde. Er
staat een verandering op het pro
gramma in de kledingverstrekking
aan ons vrouwelijk personeel
waardoor er in de opstelling der
kastjes nog geen verandering is
gekomen. De verandering houdt
in dat met ingang van het tweede
kwartaal elk meisje een nieuw
klokkaartnummer zal krijgen, dat
tevens aangebracht zal worden in
haar bedrijfskleding en op haar
kleedkastje.
In de vroegere naaikamer zullen de
kastjes worden opgesteld van de
dames, die in de poederafdelingen
werken.
Het verzoek om in deze hoek een
wasgelegenheid aan te brengen,
zal door de heer Schuddeboom in
behandeling worden genomen.
VERKOOP KISTEN AAN
PERSONEEL.
Hoewel het niet de bedoeling is
met kisten e.d. te gaan venten, zal
een personeelslid kisten, die hij te
eigen gerieve wil gebruiken, op
zijn verzoek kunnen kopen tegen
dezelfde voorwaarden als eventu
ele opkopers.
KWALITEIT OVERALLS
Enkele onlangs geuite klachten
over overalls zijn onderzocht.
Voortaan zal de afd. inkoop een
zwaardere kwaliteit khaki-overa.ll
bestellen. Bij witte overalls zal
men twee kwaliteiten aanhouden
al naar de vraag of zij bestemd
zijn voor buitenwerk of voor werk
op warme afdelingen en over de
blauwe overalls moeten eerst nog
meer gegevens verzameld worden.
VERHOGING KINDERBIJSLAG
Ondanks de perspublicaties over
de verhoging der kinderbijslag
voor degenen, die minder verdie
nen dan 96,per week, zijn
hierover nog geen duidelijke richt
lijnen gegeven op de datum der
vergadering. Teneinde vertraging
in de betaling te voorkomen, zal
dit kwartaal normaal worden be
taald. De verhoging volgt later.
VRIJ NEMEN OP
ZATERDAGMORGEN
Terugkomend op dit punt uit de
vorige vergadering wordt nu be
sloten dat elke werknemer of
werkneemster boven de zaterdag
ochtenden, die i.v.m. de fabrieks-
vacantie of de verplichte vrije da
gen zijn vastgesteld, ten hoogste
driemaal op zaterdagmorgen mag
snipperen. Alleen bijzondere om
standigheden kunnen aanleiding
zijn van deze regel af te wijken,
doch dan op zeer beperkte schaal.
Ieder heeft dus in de voor zijn
afdeling vastgestelde vakantie één
of twee zaterdagen, verder zater
dag 27 dec. en daarenboven max.
3 zaterdagen gedurende het jaar.
JUBILEA
De kwestie van jubilea voor de
genen, die hun dienstverband met
Wij heien welkom
R. H. J. de Montgomery L.F.
M. Volkers K.B.
E. Vis B.B.
E. B. Becker Ernh.
W. Quaedflicg-van Lent L.F.
M. E. Groenentwout S.B.
H. Kloos Exp.
G. de Boer Div. Fabr.
T. Wijbrands K.B
A. L. Heijnen S.B.
A. E. Cornet S.B
M. F. Otte C.F.
A. Baving L.F.
C. Visser V.F.
P. A. Eclelenbos C.F.
M. C. W. Truschel S.B.
P. W. Truschel S.B.
Y. J. Stapper S.B.
C. van DalstimCalculatie-afd.
C. M. W. Kok, afd. Debiteuren.
P. van Dalen, exportafdeling.
ons bedrijf in het verleden onder
broken hebben, zal nader worden
bekeken. Degenen, die sinds de be
slissing hierover in 1957, het
dienstverband hebben verbroken,
verspelen in elk geval hun oude
rechten. Voor hen zal bij jubilea
uitgegaan worden van de datum,
waarop zij weer in dienst zijn ge
komen.
VERSTREKKINGEN
Namens het personeel spreekt de
heer Overmeer dank uit voor de
aandacht die de verstrekking de
laatste maanden heeft genoten.
De heer Schuddeboom apprecieert
dit in hoge mate, daar hij tot dus
verre uitsluitend iets hoorde, als
men niet tevreden was. Het is
prettig deze toon te vernemen.
De spaarregeling voor jongens
geldt tot en met de 21ste verjaar
dag, ongeacht of de betrokkene in
militaire dienst moet. In het laat
ste geval wordt de spaarstorting
ook tijdens de militaire dienst
voortgezet en kan deze uitbetaald
worden drie maanden na terug
keer uit de militaire dienst.
René Peter Kwakkel, calculatie-
afd.
Karin Gerdina v. Olst, reclameafd.
Monique Lena Christine Léon, ad-
mini strati econtroleur.
Dieuwke Janneke Plantinga, cen
traal magazijn.
'SBc
Vrijdag 28 fe
bruari j.I. vier
de onze vriend
M. v. d. Velde,
bij ons allen be
ter bekend als
Zeelt, zijn 12/2-
jarig jubileum.
's Morgens om
10 uur werd hij
ontvangen doorg
de heer Schud
deboom, die
hem de zilveren M' d- Velde
vork en lepel overhandigde.
Hierna nam chef C. van Vliet het
woord en gaf te kennen, dat het
cadeau 's avonds zou worden over
handigd. Namens de kern sprak
de heer YV. Leonards en reikte
hem een enveloppe met inhoud
over.
's Avonds is het personeel van de
kaasafdeling bij Zeelt op receptie
geweest, wat nog een heel gezelli
ge avond geworden is en waar Jan
Aafjes namens de afdeling een
borstelgarnituur overhandigde.
Zo kan de jubilaris op een ge
slaagde dag terug zien.
Op 14-jarige leeftijd is Zeelt bij
Verkade gaan werken, waar hij
het 1V2 jaar uithield. Maar thuis
knaagde de honger - - het was in
de hongerjaren en hij besloot
het werk er aan te geven en er
met de fiets op uit te gaan om de
fam. v. d. Velde van eten te voor
zien.
Dit deed hij een half jaar en daar
tussendoor voor de kost bij de
ouden van dagen in Koog a.d.
Zaan houtjes hakken en de tuin
omharken als de kleine klusjes
man.
Toen kwam hij bij Albert Heijn.
Daar kwam hij terecht op de kaas
afdeling, waarvan hij het wel en
wee meemaakte. Vroeger was het
wat anders op de kaasafdeling. Ze
werkten er met 5 a 6 man en dan
werd men veel uitgeleend aan an
dere afdelingen. Ja, nu komt er
wel wat anders kijken.
„Of ik er nog een hobby op na
houd? Ja, als je het een hobby
noemt, schrijf dan maar vissen. Dat
doe ik graag, maar het moet mooi
weer zijn. Op het moment heb ik
nog een andere hobby en dat is een
ander huis zoeken. Ik moet uit dit
huis vandaan, het stamt nog uit de
tijd van Czaar Peter, maar mocht
er tot nog toe niet in slagen een
ander te vinden."
Tot nu toe hadden wij de ge
woonte om alleen van zilveren
jubilea in ons blad uitvoerig mei- 1
ding te maken. In het vervolg zal j
echter ook meer plaats worden
ingeruimd voor de koperen
12]/2 j.) jubilarissen.
Rectificatie
Een klein zinnetje uit een artikel
tje van ons vorige nummer heeft
ons duidelijk bewezen, hoe zorg
vuldig AH-Flitsen gelezen wordt,
j U herinnert U nog wel dat wij
schreven over vrije-tijdsbesteding
en over dit onderwerp de mening
weergaven van de heer J. M. Over-
I meer. Nu schreven wij o.m.: „He
laas bestaat er nog steeds een ze-
I kere scheiding tussen deze twee
groepen (kantoor en fabriek) en
ik bedoel hiermee niet de Zaan."
i Hierdoor werd dus de indruk ge-
I vestigd dat de heer Overmeer van
j mening is dat deze twee bedrijfs-
j afdelingen in een voortdurend con-
j flict gewikkeld zouden zijn en
verschillende personen hebben
hem hiervan een verwijt gemaakt.
Ogenschijnlijk terecht, doch de
werkelijkheid ligt anders. De heer
Overmeer is n.l. van mening dat
de samenwerking tussen Oost- en
Westzijde voortreffelijk is, doch
dat de Zaan er oorzaak van is dat
men elkaar te weinig persoonlijk
kent. Daarom acht hij de voetbal
club van zeer groot belang voor
het bedrijf, juist omdat daar de
man van fabriek en kantoor sa
men spelen en steeds in goede har
monie.
„Stakende arbeiders
„Ik zie niets!"
„Klopt!, deze schilder
staakte ook!"
Hij weet nog steeds niet
wie z'n baas is, maar voor
de rest is het een prima
waakhond!"
Ideeënbus was voor geallieerden van grooi belang
Middeleeuwse Venetianen die hun stadsbestuur een voorstel
wilden doen in het belang van de stad, schreven hun idee op
een lei of op een stuk perkament, deponeerden dit geschrift in
een daarvoor gehakte opening in de muur van het Doge-paleis
en konden er zeker van zijn, dat hun idee op de eerstvolgende
vergadering van het Venetiaanse stadsbestuur behandeld zou
worden. Het gebeurde niet zelden, dat meer dan de helft van
deze opmerkingen resulteerde in een verbetering van het
stadsbeleid, een verfraaiing van een stadsgedeelte of een be
sparing op vermeende vaste uitgaven.
delen in Amerika boekte ieder jaar
een vaste uitgavepost van 43.000
dollar om slijtage aan de super
snelle wrijfmachines te herstellen.
Terwijl bedrijfsingenieurs met het
probleem worstelden, kondigde
machine-werkster Emmie Gabor
via de ideeënbus aan, dat een klein
beetje nagellak op de hoek van de
band het werk prettiger maakte.
De banden sleten dan veel minder
snel af, zo bleek later, en dit idee
leverde Emmie 6592 dollar op.
Het ei van Columbus Ja, natuur
lijk, maar je moet er maar op ko
men. Ook in ons land heeft de
ideeënbus burgerrecht gekregen
na de oorlog, maar nog veel te
weinig mensen maken er gebruik
van. Of liever gezegd: in de fa
brieken wordt nog veel te weinig
gelet op de mogelijkheden die er
ongetwijfeld zijn om het werk te
vereenvoudigen, om het aangena
mer en sneller te verrichten, soms
zelfs met gebruikmaking van min
der materiaal. Zowel het bedrijf
als de uitvinder" plukken er de
vruchten van!
Personeelsleden van General Elec
tric in de Verenigde Staten kunnen
hun bijdragen voor de ideeënbus
tegenwoordig mondeling opgeven
aan bandopnemers, die de plaats
van de ideeënbus hebben ingeno
men, omdat niet iedereen het ver
mogen bezit zijn ideeën in begrij
pelijke termen op papier te zet
ten. Deze bandopnemers, „gouden
oren" genoemd, brengen de bood
schap feilloos over aan de ideeën
bus-kommissie zonder dat er
pier en inkt aan te pas zijn geko
men.
Tussen deze Venetiaanse ideeënbus
waarmee men z'n tijd vér voor
uit was en de bandopnemer van
General Electric liggen zo'n vijf
eeuwen, waarvan slechts de laat
ste tientallen jaren voor de ge
schiedenis van de ideeënbus van
belang zijn. In 1880 werd zowel in
Engeland als in Amerika de
ideeënbus weliswaar (nieuw) le
ven ingeblazen, maar tijdens de
tweede wereldoorlog is men er pas
overal de grote waarde van gaan
inzien.
Landsbelang.
Achter de schermen van de twee
de wereldoorlog woedde namelijk
een strijd om de produktie van het
modernste oorlogsmaterieel. De
partij met de beste aanvals- en
verdedigingwapens zou winnen.
Vandaar dat aan beide zijden alles
op alles werd gezet. Vandaar ook,
dat ieder idee dat kon bijdragen
tot verbetering of opvoering der
produktie van levensbelang kon
zijn. De ideeënbus werd van het
hoogste belang, van landsbelang.
Het zijn immers niet alleen de
knappe koppen die uitvindingen
doen. Ook de man of de vrouw
aan de band in de fabriek vraagt
zich wel eens af: „Kan dat zus of
zo niet sneller?" en „Kan het niet
met minder materiaal, dus goed
koper?"
Op de kleinste verbetering moest
gelet worden en die moesten voor
namelijk komen van de man of
vrouw uit de fabriek, uit de prak
tijk. Om deze oplettendheid aan te
moedigen werden beloningen in
het uitzicht gesteld en om deze be
loning op een zakelijk verantwoor
de leest te schoeien kwam de re
geling van de „naar rato van de
besparing toegekende beloning
voor een nieuw, bruikbaar en toe
gepast idee".
Een fabrikant van vliegtuigonder-
