Modern verpakkingsmateriaal
is kapitalen waard
Mevrouw Schouten is bést
tevreden met de Trans Wrap
Coba Oosting houdt van een
kraakheldere machine
AH-FLITSEN
Personeelsorgaan van Albert Heijn N.V. Zaandam
15e jaargang No. 3 Maart 1958.
Verantwoordelijk eindredacteur
J. Ph. IJPMA, personeelschef fabrieken
Redactie: J. Lieffering, in- en externe betrekkingen
Aan (lit nummer werkten mede:
J. Ph. Bartelson, J. Boon, H. Eijben, W. Haeser, J. Janse,
L. .J. A. S. Kloos, W. van Maltha,
K. Romp, P. C. Vink, J. Zeeman.
Druk: Ramshorst, Wormerveer
Cliché's: Zaanl. Cliché Industrie,
Trans Wrap is eigenlijk een aan
duiding voor de woorden transpa
rantverpakking en op onze. Trans
Wrap machines op de SB III ver
pakken we dan ook alle soorten
drups in de doorschijnende cello-
faanzakjes. Uit een rol van 10
kg cellofaan, worden de zakjes,
na over een pijp gevouwen te zijn,
gevuld en daarna dicht geseald.
Met een capaciteit van 50 tot 60
per minuut vallen de gevulde zak
jes uit de machine, klaar om aan
de klanten te worden verkocht.
De meeste drups worden door een
doseringsapparaat, dat wil zeggen
een aantal verstelbare bakjes, aan
hun gewicht gebracht. In elk
bakje valt een bepaald aantal
drups uit een reservoir en ledigt
zijn inhoud weer in een Jacobs-
ladder die weer het transport ver
zorgt naar het zakje.
Zo kan men een dagproductie be
reiken van bijvoorbeeld 21.000
zakjes kant en klaar van 1, IV2 of
2 ons. Doseren is echter geen we
gen en om de klant zijn gewicht
te geven, worden de zakjes, voor
ze in de dozen verpakt worden,
nog eens nagewogen omdat er in
het product dat verpakt moet
worden veranderingen in grootte
voorkomen en hierdoor weer
schommelingen in het gewicht op
kunnen treden. Zo zal een fijn pro
duct beter het bakje vullen als bij
voorbeeld borstulevellen of paas
eitjes.
Nemen we als voorbeeld nu eens
paaseitjes die een grootte hebben
van een knikker, dan kan 't voor
komen dat 19 in plaats van 20 of
21 eitjes in de bakjes vallen en is
het totaal gewicht 5 of 10 gram
te licht en het zakje zal dus niet
in de winkel komen maar weer
worden leeggestort. Het cellofaan
zakje is nu waardeloos geworden
en het gewicht van de, op één dag
afgekeurde zakjes kan soms tot
IV2 kg bedragen, hetgeen neer
komt op een verlies van 15 gul
den of meer, want sealbaai cello
faan is zeer duur. Niet voor niets
hangt dus een aanduiding bij de
machine met daarop vermeld'
„Weest zuinig, de zakjes kosten 2
cent per stuk".
De meisjes die de machine bedie
nen zijn zich er dan ook wel var.
bewust dat zuinigheid een eerste
vereiste is, en degene die de
meeste verantwoording draagt
is mevrouw Schouten en haar
vroegen we wat zij nu wel van de
Trans Wrap vond.
,,'t Is en blijft een machine die op
zijn tijd zijn nukken heeft, maar
het best ben ik tevreden als ik er
uit kan halen wat er in zit, dus
zoveel en zo goed mogelijk. Als
hij maar rustig doordraait en ik
maar niet steeds het gezeur heb
van te lichte zakjes die ik er toch
weer uit moet gooien."
En, vroegen we haar, wanneer U
nu zo 's avonds na uw dagtaak
thuis komt, hebt U dan nog lief
hebberijen
,,Ja, naast de zorgen van het ge
zin doe ik graag aan toneelspelen,
terwijl ik ook een hoorspel voor de
radio als een hoogtepunt van de
avond beschouw."
Het is dus zo, mocht uw verslag
gever constateren, dat de voorkeur
wel uitgaat naar iets rustigs, geen
overdreven rock 'n roll-muziek of
wat daar ook voor mocht door
gaan.
„O nee", was het antwoord van
mevr. Schouten. ,,Als er dan geen
hoorspel is dan doe ik graag een
handwerkje, want dat is ook een
hobby van me. Ook praat ik nog
wel eens vaak over m'n werk als
er eens een kennisje bij me komt
die ook aan verpakkingsmachines
werkt, echter in een ander bedrijf
als ik. Heus, met het werk wat ik
doe ben ik wel in m'n schik omdat
er voor mij, om het zo te zeggen,
altijd muziek in zit.
In de fabriek zijn de laatste jaren vele nieuwe verpakkings
machines gekomen en dit heeft tot gevolg gehad, dat ook het
erpakkingsmateriaal steeds belangrijker is geworden. Teveel wordt
echter in de verpakking maar een stukje papier gezien en als we
het naast de grondstoffen en de produkten zetten, dan wordt het
verpakkingsmateriaal ongetwijfeld als een stiefkind beschouwd; men
heeft vaak geen idee waar het om gaat en wat het allemaal kost.
Daarom lijkt het gewenst om op
deze plaats eens wat te vertellen
over de kosten van het „stukje
papier", zoals we dat op vele af
delingen in onze fabriek dagelijks
gebruiken.
Als we op de K.B. één dag ontbijt
koek inpakken, dan kost dit ons
aan papier per dag een bedrag dat
ongeveer gelijk is aan het week
loon van 15 meisjes. Het cello
faan voor biscuit kost ca. 10
van de prijs van het pakje biscuit,
terwijl het verbruik aan blikrib-
bels per dag aan de bandovens
•dentallen guldens bedraagt.
Voor het bedrag' dat op de S.B. per
dag aan toffeepapier verbruikt
Mej. D. Dorgelo is van alle mark
ten thuis. Zij werkt aan de ver
pakking van ontbijtkoek, kandij-
koek, gemberkoek, toast en Zaan-
se koeken. En nu durven we er
onze hand niet voor in het vuur
te steken, dat we niets vergeten
hebben te noemen. Nog twee zus
jes van haar werken op de fa
briek; op de beschuitafdeling.
De familie Dorgelo is dus wel
sterk vertegenwoordigd. Mej. Dor
gelo is in augustus 1953 bij Al-
bert Heijn in dienst gekomen. Het
was in de tijd toen de koek nog
met de hand werd ingepakt. Er is
dus in die vijf jaar wel wat ver
anderd als U bedenkt dat er op
het ogenblik 15.000 ontbijtkoeken
per dag worden verpakt en 7.000
pakjes toast!
Sinds een half jaar is zij verloofd
en met z'n tweeën doen ze alle
moeite om een huisje te pakken te
krijgen. Tot nog toe mag het niet
erg lukken.
Succes.
De heer Sanches (27; is sinds ja
ren de drijver van de koffie-inpak-
machines op de V.A. Met zijn don
kere gelaatskleur en zwarte ha-
■en wekt hij het vermoeden in een
tropisch land te zijn geboren. Niets
is echter minder waar. Hij is een
rasechte Zaankanter, al was zijn
vader van Franse afkomst. In
Heiloo woont hij en hij is ge
trouwd.
„We draaien gemiddeld 12.000
pakken", zegt hij en laat zijn ogen
over de ,,Hesser"-machine gaan.
die onafgebroken het papier tot
een zak vouwt, met koffie vult en
kant en klaar aflevert.
Binnenkort" vervolgt hij, „ne
men we een andere machine in
gebruik die een nog grotere pro
ductie zal hebben. We draaien dag
in, dag uit, behalve 's zaterdags.
Meestal één soort koffie per dag,
maar het kan natuurlijk voorko
men, dat er 2 of 3 kwaliteiten ach
ter elkaar worden verwerkt.
Het gebeurt wel eens dat de ma
chine hapert en dan ben ik er om
te grijpen. Er is hier op de af
deling natuurlijk wel wat rivali
teit wie met zijn machine de
grootste productie haalt en dat
brengt levendigheid in de brou
werij
Wat ik buiten m'n werk doe? Ik
heb een motor, 'n BMW 600 cc en
daarmee neem ik deel aan ster-
•itten."
wordt, zou U een prachtig tele
visietoestel kunnen kopen, terwijl
U voor de kosten van een rol cel
lofaan, dat op de drupstwistma-
chines verwerkt wordt, verschil
lende dagen van Uw vakantie in
een hotel kunt doorbrengen.
Sen rol aluminium voor repen kost
meer dan een gehele doos repen,
terwijl het verbruik aan cellofaan
voor de transwrap per dag vele
honderden guldens bedraagt.
Vooral op de V.A. is natuurlijk het
papierverbruik enorm hoog; de
koffie- en theeverpakking en de
kartonverpakking bedragen per
dag alleen al duizenden guldens,
terwijl de prijs van een rolletje
plakband al meerdere guldens be
draagt. Ook aan overdozen wordt
zeer veel verbruikt. De kleinste
overdoos kost al 25 cent.
Als we de totale kosten voor ver
pakkingsmateriaal in ons bedrijf
bekijken, dan blijkt dit per jaar in
de millioenen guldens te lopen.
Uit dit alles zal het U duidelijk
zijn, dat het papier een niet te on
derschatten factor is. Het is van
het allergrootste belang, dat U
er erg zuinig mee doet en dat af
val tot het uiterste beperkt wordt.
Wij vertrouwen er op dat dit artikel
er enigszins heeft toe bijgedragen
U een inzicht te geven in de kos
ten van de verpakking.
Son ja Kc:.agn:an prettig werk
Mag ik U voorstellen: Son ja
Kraagman, ons machine-drijfster-
tje van een der repenmachines.
Denk nu niet, dat ik u ga vertel
len, dat Sonja met haar machine
„opstaat en naar bed gaat". Zij
vindt haar werk inderdaad prettig,
ze is echter nog jong en hinkt op
twee gedachten, want ze voelt zich
ook aangetrokken tot verkoop
ster.
Ze vertelde, dat grote storingen
aan de machine praktisch niet
meer voorkomen, maar het bre
ken van de aluminium-rol of de
omslag (b.v. van de nieuwe dikke
reep) gebeurt nog wel eens.
Bij storingen moet vlug ingegre
pen worden, want anders kost het
teveel papier en tijd, welke laat
ste, hoewel slechts kort van duur,
door het aantal onderbrekingen,
toch nog ongemerkt kan oplopen.
Ongemerkt, want, terwijl voor een
storing van b.v. 15 minuten wordt
„afgeprikt", wordt dit voor een
halve of hele minuut natuurlijk
niet gedaan.
Vooi' het opheffen en voorkomen
van storingen vindt Sonja het ge
wenst, dat men steeds een ploegje
aan de machine heeft, dat goed
op elkaar ingespeeld is, dus geen
veelvuldige wijzingen.
Haar hobby Als ze thuiskomt
wat in de huishouding helpen en
1 x per week naar gymnastiek,
tenzij ze juist die avond een beet
je lui wil zijn.
De aanstaande vakantie hoopt ze
met vriendin en fiets door te bren
gen in Hengelo en omgeving. Mooi
weer toegewenst Sonja, de vakan
tie is verdiend!
Coba Oosting en de vulmachine
Er zullen weinig mensen zijn die
Coba Oosting niet kennen; óf ze
zullen vragenwelke van de Oos-
tings bedoelt U, maar in dit geval
is het erg gemakkelijk aan te dui
den: de welvarendste. Reeds van
af april 1944 bij Albert Heijn in
dienst; een hele tijd dus al.
1944, een jaar dat in ieders herin
nering is gegrift. Het werd bij Al-
bert Heijn zo stil in de fabriek dat
velen in de wachtgeldregeling lie
pen, zo vertelt Coba.
Anderen gingen weer naar de Ri
gewerkt, maar dat beviel niet.
In het eerst beviel het hier ook
niet erg, maar nu gaat het prima.
Er is heel wat veranderd in die
tijd. Er stonden toen allemaal
kleine tapmachines met tafels er
naast waar je met de hand de
zakjes en doosjes verder moest
verpakken en stuiven!, maar dat
is heel wat verbeterd, we liepen
hier allemaal als nonnetjes met
hoofddoeken om en nog waren je
haren wit, daar heb je nu geen
last meer van met al die mooie
va waar koffie-surrogaat ingepakt vulmachines en een goede afzui-
werd voor A.H., nee gelukkig
het nu weer beter, het kan dan
maar beter druk zijn.
„Voor ik bij Albert Heijn kwam
heb ik nog bij 5 andere bedrijven
De heer Sanches aan de koffie-inpakmachine.
Mej. D. Dorgelo sorteert toastjes.
ging.
Ik weet nog goed dat de pudding-
inpakmachine kwam, dat was de
eerste vulmachine, buiten de kof
fie- en theemachines dan, en om
dat de chef vond dat ik nogal ma-
■chinegevoel had moest ik er ook
bij.
Toen de Hollers kwamen ben ik
zelf machine-drijf ster geworden".
Dat technisch gevoel speelt niet
alleen hier in het bedrijf een rol,
ook thuis mag Coba graag wat
knutselen of timmeren, een gor
dijnenrails bevestigen is voor haar
maar een peuleschilletje.
Toen wij haar opzochten zat ze
juist in het binnenste van de ma
chine te poetsen. „Ja. alles moet
goed schoon en netjes zijn, dan
draait hij weer prima en als de
zakken maar goed zijn, dan kun
nen we met plezier er mee draaien.
Aan storingen heb ik een hekel".
Hobbies? Nee eigenlijk alleen
maar breien, maar ik ben aan het
sparen voor een brommer. Nu die
gunnen we haar van harte en als
hij even netjes en schoon blijft als
haar machine, dan krijgt de nieu
we brommer een goede baas.
