M moqevi niet mopperen
Verkoper werd facteur
Twee AH-ers onder-de-wapenen zeggen:
Personeelsorgaan van Albert Heijn N.V., Zaandam
Landelijke editii
14e Jaargang No. 8 - Augustus 1957
De schijnwerper van de belangstelling wordt thans gericht op twee Albert Heijn'ers die op het
ogenblik niet in een of ander filiaal werken, maar niettemin nog Uw collega's zijn. Het
zijn J. van Dongen en W. van 't Veer, die zich thans verdienstelijk maken als dienstplich
tige wapendragers van vadertje staat. Hoe zouden zij het nu maken, hebben we ons afge-
Chef Muije kon hem wel moeilijk missen
Gewapend met notitiebloc en camera stapten we op een zonnige
morgen in de trein naar Amersfoort. Voordat we hier J. van Dongen
zullen ontmoeten, moet U weten dat het leger bestaat uit twee
gedeelten, een strijdend en een verzorgend deel. Van dit laatste maakt
o.a. de Intendance deel uit (kleding en voeding). Hierbij is Jaap
ingelijfd.
anders komt er herrie. Ook
's woensdags hebben we daar onze
handen vol aan. De andere dagen
van de week zijn we druk met het
opruimen en bijhouden van het
magazijn."
„Dan gebeurt het zeker nogal
eens dat je niets te doen hebt",
vragen wij. „Neen", zegt hij vlug.
„U moet niet vergeten dat de
voorraden aangevuld moeten wor
den en keurig moeten worden op
gestapeld. We halen kaas uit Rot
terdam en brengen leeggoed naai
den Haag. En dan de administra
tie. Al deze goederen en zijn
vinger gaat door de tjokvolle,
enorme ruimte staan collo voor
collo geregistreerd en als er wat
afgaat of bijkomt, noteren we
dat". „Met z'n hoevelen werk je
hier?" „Met nog 4 man".
Secuur wegen.
Ons slachtoffer werkte sedert sep
tember 1954 in filiaal den Helder,
van Galenstraat, tot hij op 28 juli
1956 in militaire dienst moest.
Chef Muije kon hem wel moeilijk
missen, maar jaDank zij zijn
diploma vakbekwaamheid werd hij
voorbestemd voor de levensmid
delen, zodat hij in zijn „vak" is
gebleven.
De algemeen beheerder van het
magazijncomplex, dat aan een
stille straat in Amersfoort ligt,
is -o wonderlijke gril van het
toeval de adjudant onderoffi
cier A. de Roode, broer van rayon
leider de Roode.
Wijk klaar maken
Jaap van Dongen is verrast als we
het doel van onze komst bekend
maken. Hij was juist suiker aan het
afwegen en orde aan het stellen op
een van de magazijnen. Hij blijkt al
vanaf februari hier te werken.
Onze eerste vraag is natuurlijk of
hij het naar zijn zin heeft. Voor
hem is het geen vraag. „Best",
zegt hij en vervolgt: „Het werk
hier heeft veel overeenkomst met
dat in het filiaal. Zoals je in de
winkel de klanten bedient, bedien
je hier de onderdelen in de buurt.
Alleen in grotere hoeveelheden na
tuurlijk.
Steevast iedere maandag maken
we de „wijk" klaar en die brengen
we dinsdags in een DAF weg. Ik
ben de bijrijder. Het moet vanzelf
in goede staat afgeleverd worden,
De blikken zijn wat groter maar
jam is het!
Eten Echt niet slecht
We wandelen samen door het com
plex en hij laat me de ijskast zien.
Nou, ijskast? Zeg liever een ge
koelde hal met een capaciteit van
20 ton boter en vet. 2 ventilatie-
installaties zorgen voor een tem
peratuur van -4 tot -5°. Een an
dere deur in en we komen in een
dorado van verpakte biscuits,
puddingpoeder, Turkse Oleander,
macaroni, blikgroenten, cacao,
vermicelli en wat al niet meer: te
kust en te keur, een waar laby
rinth. Dit brengt het gesprek
automatisch op het eten.
„Is het eten goed?" „Echt niet
slecht", zegt hij. „We mopperen
wel eens, maar dat komt vooral
omdat we Nederlandse soldaten
zijn en niet omdat het voedsel
slecht is. O, het kan heus wel eens
gebeuren, dat de biefstuk wat
leerachtig aandoet, maar dat zit
'm in de massale bereiding en niet
in de kwaliteit.
Menu
En zo is het met alles. Trouwens
wat de kwaliteit betreft
veelbetekend laat hij z'n ogen
langs de stapels voedsel gaan.
neem nu eens een doodgewone
dagelijkse pot. Eerst krijg je:
Ontbijt:
brood, thee, beleg: worst, kaas,
jam, stroop, chocoladepasta.
Lunch:
brood, koffie, beleg: als ontbijt,
jachtschotel.
Diner:
Bijvoorbeeld
aardappelen,
sla, komkom
mer, tomaten,
eieren, gries
meelpudding,
meloen
of
soep, aardappe
len, worteltjes,
runderlappen,
koffie, cake.
En toch ken ik
er die zoiets lie
ver aan de kie-
belton dan aan
hun maag toe
vertrouwen".
Er uit? Ja
„Kun je je
's avonds nogal
vermaken
„Haast nog be
ter dan thuis. Biljarten, tafelten
nissen en handenarbeid onder des
kundige leiding. De Welzijnszorg
geeft op de aanschaf van 't beno
digde materiaal 'n korting van
25%. Ik ben bezig met 't bouwen
van 'n gitaar. Voor 20 kant en
klaar. Verder heb ik een vriend in
Amersfoort en sinds kort ook een
meisje. Als U me zou vragen of
ik niet graag de dienst uit zou
willen, dan zeg ik natuurlijk hard-
De trein brengt ons terug naar
Amsterdam. Aan de Sarphati-
straat in Oost, staat grauw en
grimmig, een lang, oud gebouw.
Zwijgend. Het is de Oranje-Nas-
saukazerne, gebouwd onder Ko
ning Willem II. Eén van de hon
derden militairen, die het binnen
haar muren huisvest is Willem van
het Veer (21) sedert 6 juni 1956
soldaat der Intendance en daar
voor verkoper in filiaal Zaandam,
Zuiddijlc, bij chef Gorter.
„Wat een geluk, Willem, dat je
zo vlak bij je woonplaats zit", om
dat hij in Wormerveer woont. We
hebben hem gevonden op een
kantoortje in de uiterste linker
vleugel van de kazerne. Hij knikt
en zegt met een lach: „Ja, en
het zag er in het begin niet naar
uit. Ik werd opgeleid tot messbe-
dienöe, een soort kok dus, met een
mooie kans om in een van de le
gerplaatsen op de Veluwe te wor
den geplaatst. Eigenlijk tegen be
ter weten in heb ik aan m'n com
mandant verzocht in Amsterdam
te mogen blijven en laat het nou
worden toegestaan!" „Je bent dus
nu geen messbediende
Papstaten
„Nee, ik heb hier administratief
werk en ben ook facteur ofwel or
delijk is en verklaart dan: „Het zit
zo, in deze kazerne is o.m. de
School voor Reserve Officieren
Intendance ondergebracht, waar
dienstplichtige militairen worden
opgeleid tot officier. Deze cursus
duurt telkens 8 maanden en telt
ongeveer 50 leerlingen plus de
staf en de leraren. Totaal 100
man.
De administratie daarvan, zoals
het opmaken van de papstaten -
dit zijn dagelijkse bestellijsten
voor de voeding - het registreren
van uitrusting en kleding en niet
te vergeten de soldij, berust bij
een sergeant-majoor en ik help
hem. Ik ben als burger nooit op
kantoor geweest, maar het bevalt
me toch best. Behalve typen heb
ik ook met papieren leren omgaan
en dit komt altijd van pas."
„Je had het zojuist over facteur,
wat is dat?" ..Een mooi woord
voor een eenvoudig iets. Het komt
donnanee". Aan ons gezicht ziet neer op post halen en rondbrengen
hij, dat het ons niet helemaal dui- over de diverse bureaux, maar het
Het is werken geblazen!
grondig ja. Je bent nu eenmaal I hoort er nu eenmaal bij". We vra-
uit je werk en je vertrouwde om- gen hem wanneer hij afzwaait,
geving weggehaald. Maar nu ik Het woord afzwaaien heeft voor
er in zit, mag ik niet mopperen." alle rechtgeaarde soldaten een ju
belklank en ook op Willem van 't
Veer mist het z'n uitwerking niet.
Sparen
Hij hoeft er niet lang over te den
ken, over 3 maanden is het zo ver.
,,Ik heb het hier lang niet slecht,
je gaat alleen weer zo verlangend
uitzien naar je oude baan." „Wat
de verdiensten betreft ook zeker",
willen we weten. „Ook dat", be
aamt hij, 1,25 per dag is niet
veel, maar ik wil U toch wel
vertellen dat ik er nog een cos-
tuum van heb overgespaard, zon
der hulp van thuis. Eén bak koffie
in plaats van twee en geen koek
erbij, is het hele systeem. Een
keeltje minder naar huis scheelt
weer 50 cent."
Het is niet zo verwonderlijk dat
deze A.H.'er het in z'n militaire
omgeving wel rooit. Werk naar
z'n zin, Amsterdam met z'n 1001
ontspanningsgelegenheden, kazer
ne-huis is een afstand van niets en
wat wij uit andere bron ver
namen een kapok bed in plaats
van een strozak.
Hij mag niet mopperen.
Wij zijn veel dank verschuldigd aan
de legervoorlichtingsdienst, die de
totstandkoming van deze en nog
te publiceren reportages, heeft
mogelijk gemaakt.
Contrast
Vóór 1940 bestond de filiaalorga
nisatie in Zaandam uitsluitend uit
de directeur filialen, die, bijge
staan door de administrateur per
soneel, leiding gaf aan de buiten
dienst.
Tijdens de oorlog is het filiaal
bureau ontstaan. In 1945 werd het
land verdeeld in 2 districten. De
groei van het bedrijf maakte het
nodig dat in Zaandam het filiaal
bureau en de afd. personeelszaken
werden uitgebreid terwijl daar ge
leidelijk aan zijn bijgekomen de
opleidingsschool, de bouwafdeling,
de organisatieafdeling en aparte
functionarissen voor het beharti
gen van aanschaf en onderhoud
inventaris en het zoeken van nieu
we vestigings
plaatsen. Daar
naast had de di-
rectie filialen con-
tact met de be
drijfseconomische
afdeling over het
beheer en de renta
biliteit van de filia
len, de afdeling
planning, verkoop
voorbereiding e.a.
Omdat de organi
satie van de super-
marts steeds meer
ijd opeiste, is be
sloten de leiding
hiervan aan een
aparte functionaris op te dragen,
n.l. de heer P. van der Meulen.
Het arbeidsterrein van de directie
van de filialen is thans zó veel
omvattend geworden, dat 't nood
zakelijk werd haar verder te doen
assisteren door een algemeen be
drijfsleider.
Aangezien de heer P. G. Zwarts,
als hoofd van de bedrijfsecono
mische afdeling de laatste jaren
reeds veel bemoeienis had met de
algemene bedrijfsleiding, is hij
thans benoemd tot algemeen be
drijfsleider filialen.
Uit onderstaand schema blijkt
duidelijk hoe de organisatie nu
wordt.
In Edam werd de klok 600 jaar
teruggezet. In 1357 verkreeg het
stadsrechten en zo zagen de men
sen van toen er uit. Chef Buiten
en mej. M. Conijn (l.) en B. Knol
r.) in middeleeuws costuum voor
20e eeuwse winkel.
