Waarheen gaat U met vakantie?
De
brandweer rukte uit VHI1 ÜOSt- en Westzijde
voor gezellige excursie Nieuws van alle kanlen
„De drumband liep
en sloeg geweldig'
Kanioor op fabriek ie gasi
AH-FLITSEN
3
Personalia
Zaterdag 22 juni is onze bedrijfsbrandweer voor de 12e maal op stap
geweest. Het had deze keer wel wat voeten in de aarde voor we weg
waren, maar 't is toch weer zover gekomen.
't Begon met een vreemde bus,
't vervolgde met Zeeman die bij
het station Zaandijk had moeten
staan en er niet stond, en 't ein
digde met een brandweerman die
zich versliep.
Zeeman werd opgehaald met de
auto van instructeur Krop (die
dit jaar ook meeging) en Stuur
man werd om half acht uit z'n
bed getrommeld.
Toen de porders terug kwamen in
de bus, had Binkhorst de splin
ters van de deur in z'n handen.
Eindelijk begon de rit, een dikke
40 minuten te laat. We stevenden
gelukkig direct de pont op, en
daarna naar Schiphol.
Onderweg vertelde de heer Ver-
weij, dat er geen consumptiebon
nen waren, doch dat hiervoor
2.in contanten zou worden
geleverd. Deze regeling is uitste
kend bevallen.
Op Schiphol werd koffie gedron
ken, onder het ronken van vlieg
tuigen.
Hierna werd de tocht vervolgd
naar Utrecht, 't spoorwegmuseum
Hier bleek het grootste deel nog
kind te zijn, gezien de verliefde
blikken welke naar de model em
placementen werden geworpen. De
heer v. Rooyen manipuleerde met
een ernstig gezicht in een cabine
van een electrische diesel, en trap
te verwoed op het pedaal van de
signaalhoorn. Alle pedalen en
knoppen vergat hij, behalve de
toeter.
Daarna volgde het bezichtigen
van de diverse locomotieven welke
buiten stonden opgesteld, vanaf
de Arend uit 1839 tot de meer
normale invasie-locomotief van
1945. De laatste kon bekeken wor
den want hij was niet ingevet.
Piet Groen stond direct al achter
de ketel, maar hij had te lang werk
om op stoom te komen, dus we
zijn maar weer met de bus ver
trokken.
We waren van plan ons broodje
buiten op te eten in de buurt van
Garderen, maar door een slippei--
tje van de chauffeur waren we na
Amersfoort al gauw weer op weg
naar Amsterdam. Nadat dit was
hersteld, fungeerde de U allen be
kende Bonaparte als reisleider.
Met zeer veel uitleg en niet ter
zake doende opmei'kingen, loodste
hij de bus, via een rijwielpad, naar
een mooi plekje bij Hierden, waar
we het meegebrachte brood con
sumeerden.
Om half drie werd weer opgebro
ken, naar Harderwijk, waar we
op de „Flevomeer V" stapten, een
rondvaartboot, langs de Zuiderzee
werken.
't Kwam echter hierop neer, dat
we een half uur vanaf Harderwijk
voeren, en daarna een half uur
terug. Toen was de boot weer aan
de steiger. De gids verzocht ons
te denken aan het opstapje en de
gids.
Met deze goedbedoelde raadgeving
in de oren gingen we met de bus
de Knardijk op, naar het gemaal
Loving.
Deze kosteloze, zelf geregelde ex
cursie was veel leuker dan de
rondvaart. Maar ja, een kniesoor,
die daar op let. In elk geval heeft
de brandweer op de bodem van de
Zuiderzee gelopen. Hierna gingen
we tot half zes Harderwijk onvei
lig maken.
In een nette zaak kochten we een
nieuwe broek voor een jongen die
er onherkenbaar uitzag, met één
pijp aan z'n broek. Toen-ie een
nieuwe aanhad, bleek het natuur
lijk Jan te zijn.
Men zegt, dat hij niet per ongeluk
een slechte broek had aangetrok
ken.
Nou, ja, een slechte dag, waarop
het niemand goed gaat.
We dineerden prima in Garderen
en aan tafel was het weer de on
volprezen spreker Bartelson, die
de heer Verwey en het bestuur
dankte voor het verzette werk en
de heer Verwey een film aanbood.
Op het verzoek van de voorzitter
om ideeën voor een volgende reis,
beweerde Bartelson dat het altijd
erg goed was gegaan.
Toch zou het geen kwaad kunnen
als de leden ook eens uit keken
naar iets goeds.
Om 8 uur werd de terugtocht aan
gevangen, rechtdoor naar Amster
dam, waar we in het tramhuisje
voor de laatste maal opstaken. We
hadden de pont mee, en om half
elf was de ploeg weer terug,
't Was weer af, dit jaar, en we
zullen maar weer flink oefenen om
voor 't volgende jaar een flinke
vette uitgaanspot te fokken.
GEBOREN:
25/5: Geertrudes Antonia Ma
ria Ruckect K.B.
12/6: Remigio Jeroen Peterse
K,B.
GEHUWD:
13/6: C. Visser K.B. en
J. G. Bijker.
29/6: H. Mulder en
J. de Boer S.B.
3/7: W. A. Heijne en
Th. C. Jak B.B.
door M. Baretie
UIT 'T MOPPENBLAADJE
VAN 1956
Wat zie jij róód!"
„Ja, de zomer viel dit jaar
op een weekeinde!"
Zo zijn wij dan weer op Hemel
vaartsdag traditioneel ter con
course getogen. Ditmaal naar Den
Haag in de Dierentuin. Er waren
die dag 20 korpsen, dus wel een
grote deelname! De marswedstrijd
begon om vijf uur, terwijl wij des
avonds moesten optreden voor het
concours.
Wij vertrokken om 2 uur van het
O.G. Tevoren hadden wij daar ge
repeteerd en een heerlijk kopje
koffie gedron
ken.
Via Buitenhui
zen reden wij
over Velsen,
Driehuis Wes-
terveld, Aer-
denhout langs
Noordwijk naar
Den Haag. Een
prachtige rit.
Onmiddellijk na
aankomst
moesten wij op
stellen voor de
marswedstrijd
daar deze een
uur was ver
vroegd. Wij waren direct aan de
beurt maar liepen niet best. Re
sultaat: 89 punten, een tweede
prijs; 96 punten was een eerste
prijs.
De drumband liep en sloeg ge
weldig en verwierf voor lopende
en stilstaande mars 199 punten,
een dikke eerste prys. Daarna
weer naar de Dierentuin en lang
wachten op een kop koffie. Toen
om even 7 uur op het podium. Wij
bliezen als verplicht werk Lohen
grin en als keuze-stuk Undine-
ballet; wy moesten n.l. twee keuze
nummers instuderen waar dan de
jury een keus uit deed. Wy hebben
prachtig geblazen en voor 't eerst
uitkomend in de Ere-afdeling, be
haalden wy een dikke eerste prys
met 303 punten, dus deze dag was
weer een succes voor de heren Kat
en Schoen.
Na nog een kop soep en een uit
smijter te hebben genuttigd, reden
wij weer naar het Zaantje, waar
wij om ongeveer 12 uur arriveer
den.
Op zaterdag 1 juni nam onze
drumband deel aan het drumband
concours van K. en V. in Zaan
dam. Van de 14 deelnemers was
onze drumband nummer 2. Een
groot succes dus voor de heer
Schoen. Zo ziet U, dat men met
veel oefenen veel kan bereiken.
Vrijdag 14 juni concerteerden wij
op de haven voor de Zaandamse
Gemeenschap, 't Was een prach
tige avond wat het weer betrof,
maar het publiek was zeer jeug
dig. Wij hebben dus niet ons vast
gesteld programma gespeeld maar
enkele marsen. Daarna met de
drumband samen enige marsen en
andere nummers; hiervoor was
wel aandachtig gehoor. Een se
rieus programma van zware mu
ziek was hier zeker niet te ma
ken door het rumoer ook van pot
deksels enz.
Verder haalden wij op woensdag
19 juni, zoals gewoonlijk, de be
jaarden in. Wij marcheerden van
de C.T.S. naar de Burcht, maakten
daar nog een rondje en keerden
weer op onze basis terug.
Zo, dit was het dan weer.
Als men zelfs nog in myn jeugd, zo'n halve eeuw geleden, aan de
„Massa" zou hebben gevraagd: „Waarheen gaat U met Uw vakan
tie?", dan zouden de meesten op het bekende plekje van hun voor
hoofd hebben getikt, of zouden geantwoord hebben met een weder
vraag in de vorm van: „Wat is dat, kun je dat eten?". Nu is gelukkig
voor velen, nog niet allen, vakantie werkelijkheid geworden. Men
heeft ontdekt, dat vakantie geen luxe is, doch noodzaak.
Een der oudsten was:
Toch is vakantie-houden moeilij
ker, dan velen denken. Men moet
niet alleen zijn lichaam in een
trein of bus zetten, oh neen, veel
moeilijker is, om ook de geest va
kantie te geven en die kunst moet
nog vaak worden geleerd.
Ik heb aan een onzer oudsten en
aan een onzer jongsten gevraagd:
„Wat gaat U binnenkort in Uw
vakantie doen?".
Regelmatig komen employes van ons hoofdkantoor ter kennismaking
de fabrieken bezichtigen. Hier een tweetal groepjes voor ons O.G.
'jjÊÊÊÊÊ^^. Gerrit Mol
wordt over
Sm een paar
ijjU -'rmaanden ge-
jjjfe pensioneerd.
„Wij gaan
met een
autobus op
stap, dat
doen we nu
al zowat 12
MUM jaar. Op ons
dorp - Oost-
zaan - zijn een paar mensen, die
dit organiseren. Wij betalen daar
voor wekelijks 2.50 per echtpaar
en gaan dan meestal 3 4 dagen
naar Duitsland. Wij hebben ook
wel eens een mooie boottocht
langs de Rijn gemaakt.
In mijn begintijd bij A.H. hadden
we 4 dagen vakantie, maar, die
konden we alleen per dag opnemen
en dan meestal op vrijdag als het
werk klaar was. Men heeft des
tijds weieens geprobeerd 4 dagen
te sluiten, maar dat is toen bij
één keer gebleven.
En nu word ik binnenkort ge
pensioneerd, dus het zal dit jaar
wel het laatste reisje worden,
want dan kan die 2.50 per week
en wat verteer er niet meer af."
(Natuurlijk ben ik het met hem
eens, dat ook gepensioneerden
recht op vakantie hebben, want
„Niet werken" en „Vakantie" zijn
twee zeer verschillende begrippen.
Ik wens hem inmiddels met zijn
vrouw nog vele vakanties toe.)
Toen sprak ik met één der jong
sten:
Trijntje Dol
leman (K.B.)
„Ja, ik zou
graag een
fiets willen
hebben en
daarvoor wil
ik gaan spa
ren, maar de
tijd is nog
kort en ik
werk nog
niet zo lang,
dus om hem
nog helemaal bij elkaar te krijgen,
gaat niet meer, maar daar is na
tuurlijk wel een oplossing voor.
Ik heb op verschillende plaatsen
in het land familie wonen en waai
de omstreken nu het mooist zijn,
daar gaan we heen, want ik ga
samen met een meisje, dat eerst
ook op de K.B. heeft gewerkt,
maar nu op de S.B. is geplaatst
en wij hopen nu maar, dat we
toch gelijk vakantie kunnen krij
gen, want daar hebben we ons
helemaal op ingesteld.
De onkosten onderweg zullen voor
bestreden moeten
worden uit het kostgeld, dat ik
hoop die vakantie-tijd dan thuis
niet te moeten betalen."
(Trijntje en vriendin wens ik een
mooie tocht en geef hen de raad
„Blijf steeds attent op het ver
keer en leer de verkeersregels".)
In het zicht van de vakantie,
schoot ik de heer Van Dam (B.B.)
aan, om eens te vernemen, of hij
al dan niet vakantieplannen in z'n
hoofd had. Alras bleek me, dat
hiermee de roos was getroffen,
want hij trok direct van leer.
„Vakantieplannen? Nou, en of...
Nog wel grootse plannen. We wil
len n.l. met een bevriend echtpaar
een tocht van 23 dagen maken per
auto met camping-car."
„Zo, da's niet mis. En waar moet
de reis naar toe?"
Toen bleek, dat over het plan lang
en breed was gesproken, want in
één adem kwam het eruit.
„We gaan langs de Rijn naar het
Zwarte Woud, waar wij enige da
gen zullen kamperen in de buurt
van Ober thai.
Vervolgens langs het Bodenmeer
naar München, vandaar naar Inns-
brück (Oostenrijk), over de Bren-
nerpas naar Italië, waar onze reis
gaat naar het Garda-meer. Daar
willen we ongeveer een week blij
ven. En dan gaan we over Zwit
serland, Frankrijk, Luxemburg en
België weer op huis aan. De hele
reis is ongeveer 3400 km en is
door de A.N.W.B. netjes voor ons
uitgestippeld. Alleen slecht weer
zal onze plannen nog kunnen wij
zigen."
Nu, Van Dam, we zullen dus maar
hopen, dat de weergoden jullie
gunstig gezind zijn, allicht krijgen
wij er dan ook een staartje van
mee.
Ik hoop, dat het een plezierige en
onvergetelijke reis voor jullie zal
worden.
Verslag van een dagje uii T J J
