Ze liegen over je
Bartelson bezoekt
Allerhande wetenswaardigheden
over de aloude lichtstad
ii heien welkom
Effe griezele
Een boekje met foto's over
„die jeugd van tegenwoordig''
Dank brengen
4
AH-FLITSEN
Ook deze maand is voor enkelen
van onze personeelsleden weer een
bewogen maand geweest.
De heer J. Overmeer is slacht
offer van een voetbalwedstrijd.
Een der tegenstanders kwam in
aanraking met het hoofd van
Overmeer; resultaat: hersenschud
ding en dus een paar weken naar
bed.
De heer Koster (H.K.), de voren
bedoelde tegenstander, kwam er
beter af, wel een paar dagen wat
last van zijn hoofd, maar dat was
weer gauw beter. Dus heren voet
ballers, bescherm zoveel mogelijk
het lichaam, vooral bij het koppen
de helm maar op.
De heer J. Aafjes had het onge
luk om door een raam heen te
slaan, wat doorgesneden pezen
veroorzaakte. Hij zal wel geruime
tijd onder dokters toezicht moeten
blijven.
De heer W. Kleij moest opgeno
men worden voor een operatie aan
één der ogen, wat een pijnlijke be
handeling is, maar laten wij ho
pen dat alles weer een gunstig
verloop mag hebben.
De heer Kleij is inmiddels weer
thuis gekomen.
Mej. C. v. Scheppingen moet nog
rust houden en zo hadden de heer
IJpma en ik het plan om eens een
bezoek te brengen aan Corrie in
Broek in Waterland. Daar de
heer IJpma een goed chauffeur
is (er hing een dikke mist) kwa
men we toch, al was 't dan met
wat oponthoud, bij Corrie aan,
waar echter alles al in rust was.
Door een verkeerde weg in te
slaan hebben wij ook nog een on
gewild bezoek gebracht aan Zun-
derdorp, maar ja zo gaat het als
men eenmaal aan het dwalen is in
het stikdonker met mist. Maar de
familie werd in de rust gestoord
en zo zaten we spoedig aan de
koffie. Te ruim 10 uur kwamen
we weer behouden in 't Zaantje
aan.
Mevr. Schöltsz is inmiddels weer
thuis na een rust van 14 dagen in
het Doopsgezinde Broederschaps
huis. Voor deze uitzending is zij
directie en personeel zeer dank
baar.
Mevr. Hoedeman is nog steeds we
gens ziekte thuis, dat wil nog niet
erg vlotten.
De heer v. Noort is weer voor
halve dagen aan de slag en we
hopen dat het goed zal gaan.
Zo zijn er de afgelopen weken
nogal wat zieken die met griep te
kampen hebben.
Mevr. Kaagman is na een lange
periode van ziekte weer aan het
wei'k getogen.
De heer Krijt (C.M.) moest enige
weken het werk staken wegens
een gebroken vinger, opgelopen
bij een spannende voetbalwed
strijd, maar ook dit leed is weer
voorbij
De heer J. Gras is na zijn thuis
komst uit het ziekenhuis nog niet
helemaal in orde; dit moet met
veel rust weer goed komen.
Van der Kint is reeds enige weken
ziek. Wij wensen hem een spoedig
herstel toe.
De heer P. de Vries (V.A.heeft
inmiddels het werk gedeeltelijk
hervat, terwijl de heer De Bart
(T.W.) na het ongeval (gelukkig
niet van ernstige aard) weer aan
het werk is getogen. De heer Toll»
is na vele weken thuis te zijn ge
weest weer aan het werk. Wij ho
pen, dat dit zijn gezondheid goed
heeft gedaan.
Er zijn ook nog vreugdevolle be
richten te melden. Bij de familie
Veraar werd een dochter, Astrid
geboren; bij de familie Blokker
een dochter Elly en bij de familie
Bronger een dochter, welke de
naam Margaretha ontving. Wij
wensen deze ouders veel plezier
met hun kinderen en spreken de
wens uit, dat ze mogen opgroeien
in de beste gezondheid en tot gro
te vreugde van hun ouders.
Wij hebben ook nog een Bruid in
ons midden en wel op Personeels
zaken, Mej. Bartha de Jong. Wij
wensen bruid en bruidegom pret
tige dagen toe. Op 6 juni is de
grote dag dat ze voor de ambte
naar moeten verschijnen.
Zo vierden wg in alle stilte op 27
mei het 70-jarig bestaan van ons
groot levensmiddelenbedrijf. Wg
hopen, dat dit bedrijf in groei en
bloei mag blijven toenemen voor
het welzgn van ons allen.
Ik wil dan besluiten met hen, die
al met vakantie gaan, veel genoe
gen toe te wensen en mooi weer
Een AH'er in Parijs
U kent allen de bekende uitdrukking „Eerst Napels zien en dan
sterven", maar prettiger vind ik het andere gezegde: „Eerst Parijs
zien en dan leven". Er zijn steden, waar nien zich direct thuis voelt
en zo is het ook met Parys, men is meteen „in".
Ik zal U geen beschrijving geven
van deze stad wat gebouwen, stand
beelden enz. betreft, 11 kunt dit veel
beter lezen in de diverse reisgidsen.
Natuurlijk, de boulevards zijn
Frankrijk ten opzichte van West-
Duitsland zijn geweest.
Wij hadden het ook nog over de
vele stakingen, maar deze heeft
men hier altijd gehad. De beroem-
drukwekkend. Parijs heeft een schat de Are de Triomphe is gebouwd
aan monumenten, het is interessant in opdracht van Napoleon ter vie-
te weten, dat Napoleon in zeven
kisten ligt en men „proeft overal
geschiedenis en tenminste voor
het moment vervallen grootheid.
De trots van de bewoners is echter
gebleven.
Wat deert het hen. dat Frankrijk
volgens de politici als grote mo
gendheid voorlopig is uitgespeeld
en de grootste onder de kleine mo
gendheden wordt genoemd, wat
deert het hen, dat volgens des
kundigen het land ten gronde gaat
aan zijn vele café's en werksta
kingen
Het doet hen niets, maar zeg niet,
dat het land door de Amerikanen,
Engelsen of Canadezen is bevrijd,
want dat „nemen ze niet" en de
Parijzenaar zal U vol trots een
gedenkplaat laten lezen, aange
bracht aan het stadhuis, waarop
wel zeer duidelijk staat, dat Parijs
dat is Frankrijk door „Eigen
ing van zijn overwinningen, doch
dit kunt U wel in de reisgidsen
lezen, doch, wat U er niet in zult
vinden, is het volgende: Napoleon
wilde, dat deze poort klaar zou
zijn bij de intocht van zijn bruid
Marie Louise. Dit had men gauw
„door" en er werden lonen ge
vraagd, die meer dan 10 x hoger
waren, dan de algemeen geldende.
Men kreeg ze niet, dus werd er ge
staakt.
Het tijdstip van de intocht nader
de meer en meer. Op een gegeven
ogenblik begon het de gouveraeur
van de stad te vervelen en hij
vaardigde het volgende bevel uit:
„Wie morgen het werk niet her
vat, wordt doodgeschoten." Het
werk werd hervat, klaar kwam de
poort echter niet, maar op het
laatste ogenblik heeft men hem
met carton bijgewerkt. De eer was
gered.
NIEUW PERSONEEL
FABRIEKEN:
R. Wijers Emb.
R. J. Houwing T.A.
G. Swartsenburg T.A.
D. Parcira-Verdier C.F.
H. Mittelmeijer-Taile C.F.
J. E. Butter Exp.
F. G. Huisman K.B.
M. Sack-Louwers C.F.
N. Stuiver-Voet Div.
H. F. Kuiper Emb.
C. v. Zwieten-v. d. Aar C.F.
E. K. ten Camp-Kraus C.F.
H. Prins-Terlingen B.W.
J. Terlingen B.W.
Ch. Groeneveld-ten Brink C.F.
A. Kampst Div.
L. v. d. Pol-Camphuizen K.B.
P. M. Kornet-van Dijk K.B.
T. Kleyn Div.
kracht" is bevrijd, want het waren vprkpprsrpnelinn
Franse troepen, die het eerst de Uitstekende verkeersregeling
stad binnen rukten. De verkeersregeling is voor ons
Men is zelfs nog niet uitgespro- Nederlanders een openbaring. Geen
ken over de schande van de oor- tram, bijna geen fietsen, een ont-
log 1870-1871 en praat men nog zagwekkend aantal auto's en spij-
over de le en 2e wereldoorlog. Dit kerpaden, die inderdaad de voet
wetend, begrijpt men, hoe moeilijk ganger beschermen. Als men met
de jongste beslissingen voor een groepje op die spijkerpaden
„Hennie!"kwam de stem van I keek me aan met de blik van: „Ik
'mijn vrouw uit de keukenheb je door, vader," en zei droog:
Zuchtend legde ik „Nee, die is me te groot."
„Hennie!"
„Donald Duck", het lievelingsblad
van mijn zoontje en mij, opzij en
begaf mij langzaam, maar dubbel
waakzaam, naar de keuken.
Dubbel waakzaam, want eerstens
noemt mijn vrouw mij geen Henk
maar Hennie, wanneer zij dingen
van mij verwacht, die ik meestal
niet kan opbrengen, terwijl er bo
vendien in haar stem iets alarme
rends lag, dat mij het ergste deed
vermoeden. In die paar passen
naar de keuken zag ik angstige
visioenen als: de waslijn met 20
luiers in de modder, mijn doch
ter met druipende kleertjes in de
druipende armen van een dappere
druipende redder, mijn zoontje
door 4 agenten opgebracht met de
mededeling dat hij de grootste
winkelruit van Zaandam had in
gegooid, mijnhet was nog veel
erger.
In de keuken vond ik mijn vrouw
sprakeloos en trillend van angst,
die mij bevend in de richting van
de gootsteen wees.
„Grote grutjes," vloekte ik netjes
en voelde een kouwe rilling van
mijn halswervel naar mijn staart-
beentje rollen. „Goeie grutjes, hoe
komt die daar," vervolgde ik vrij
stom en tegelijkertijd voelde ik
weer zo'n kouwe golf, want op
dat moment begreep ik, dat mijn
wettige levensgezellin van mij ver
wachtedat zij van mij ver
langde. dat ik
Op de gootsteenrand waggelde
langzaam, met de zelfbewuste
houding van een diplomaat met
een kogelvrij vesteen behaar
de langpotige spin, zo groot als
mijn vuist. Wa zeggu? Nou ja,
zo groot als eenin ieder ge
val had ik nog nooit zo'n griezel
gezien.
Aarzelend keek ik mijn vrouw aan,
maar haar blik verried duidelijk
de wens, dat ik mij tenminste
éénmaal in ons 12^-jarig huwe
lijk zou gedragen als een man zo
als alle jonge meisjes die in hun
puber dromen.
Mijn laffe ik en mijn iets minder
laffe ik waren in mijn binnenste
nog aan het bekvechten, toen mijn
zoontje binnen kwam. Opgelucht
herinnerde ik mij dat hij rupsen,
wonnen en kikkers durfde aan te
vatten en daarom zei ik schor
maar zo gewoon mogelijk: „Piet,
je moeder is bang voor dat spin
netje (o, mensen dat monster een
spinnetje!), breng jij het even
buiten jong."
Zelfbewust stapte Piet in de rich
ting van mijn trillende vinger,
schrok zich op zijn beurt een rotje.
Mensen, ik kwam er niet onder
uit. Terwijl ik het bloed uit mijn
gezicht voelde weglopen greep ik
de hele zaterdagavondeditie van
mijn krant, gaf zonder te kijken
een roei in de richting van het
monster, voelde en hoorde in het
binnenste van de krant iets kra
ken hetgeen mij de zoveelste
kouwe golf bezorgde en depo
neerde het vrachie op een holletje
in de vuilnisbak.
Nog zie ik zijn lange harige poten,
zijn grauwe lijf zo groot als
nou goed dan geloven jullie het
maar niet.
oversteekt, stopt het verkeer, zelfs
de beruchte taxi. Wist U, dat als
men tussen deze spijkers wordt
doodgereden de stad de begrafe
niskosten betaalt en de aanrijder
practisch altijd in het ongelijk
wordt gesteld?
Slechts op de grote boulevards is
2-riehting verkeer, elders 1-rich-
ting. Het populaire en goedkoop
ste vervoermiddel is de métro.
Heeft men de gang van zaken
door en dit is vrij eenvoudig
dan kan men in Parijs niet ver
dwalen en komt men altijd op zijn
bestemming.
Op bepaalde punten rijden 4 lijnen
onder de grond boven elkaar. Jam
mer is, dat men, behoudens een
enkele uitzondering, met de métro
niets van de stad ziet.
Winkelen
Mooie winkels met kostbare voor
werpen zijn er vele. Men beweert
in Parijs, dat als een man met
een vrouw gaat wandelen in de
buurt van de Opéra een cen
trum van prachtige winkels en
zij krijgt niets van hem, hij óf
geen centen heeft, óf niet van haar
houdt. Echter nogmaals, verwacht
niet overal luxe, de eigenlijke be
volking heeft het moeilijk. Wan
del niet alleen over de boulevards,
maar sla eens een zijstraat in en
dadelijk ziet U een geheel ander
schouwspel.
Ik zou nog wel door kunnen gaan,
maar misschien als Mendes France
weer eens aan de regering komt,
dat Sterovita er dan een melk
fabriek opent en wie weet, of wij
dan wellicht eens uitgenodigd
worden deze fabriek te bezichti
gen. U behoeft U echter thans nog
niet op te geven. Nadere berich
ten volgen t.z.t.
Mijn kleindochter
Terwijl ik zit te peinzen waar het
nu weer eens over te hebben, trekt
juist mijn eenjarige kleindochter
zich lachend aan mijn broekspijp
op, er geen idéé van hebbend,
waar grootvader nu weer mee
„zit".
Ik heb mijn vrouw, mijn dochter,
een ouwe tante en m'n hond al
voor het voetlicht gesleurd, dus
moet zij er nu maar eens aan ge
loven.
Mijn wederhelft zegt wel dat ik
onze gehele huishouding over de
straat breng, maar ik beschik nu
eenmaal niet over veel fantasie
(mijn ega zegt van wèl, maar die
bedoelt het anders) en moet be
paald iets beleven, wil ik wat kun
nen vertellen.
Mijn kleindochter dan, begint zo
langzamerhand een klein meisje
te worden, wat ik wel leuk vind;
ik houd nl. niet zo erg van heel
kleine baby's en sta bijv. wan
neer ik eens in een kraamvisite
„trap" er altijd vrij schaapach
tig bij
Zij is dol op onze hond Bobby:
wanneer zij wakker wordt, over de
grond kruipt, verdriet of pret
heeft, altijd roept zij om „Bobbe".
om die deelgenoot van haar emo
ties te maken.
Ik ben er achter gekomen dat zij
mij waarschijnlijk ook als huis
dier beschouwt: ik word nl. óók
aangeroepen met „Bobbe" en dat
wel op zo'n intense vreugdevolle
manier, dat ik 't gewoon een te
kortkoming van mijzelf vind, dat
ik niet evenals Bobby met
een staart geschapen ben, om
enthousiast terug te kunnen kwis
pelen
De telefoon heeft haar volle aan
dacht.
Wordt er opgebeld, dan jubelt zij
spontaan door 't gehele huis:
„Daaaa". Enfin, wanneer 't na
derhand net zo'n charmante tele
foniste wordt als de dames van
A.H., dan mopper ik beslist niet.
Van blonde meisjes en vrouwen
heeft zij een „soortement" afkeer
(geen erfelijke belasting vanwege
haar grootvader-) en 't kost haar
altijd even tijd en zelfoverwinning
om aan de draagster van zo'n
mooie haardos te wennen.
Een paar weken terug was zij ja
rig en heeft toen zoveel cadeautjes
gehad, dat ik echt heel even een
beetje jaloers was: wanneer A.H.-
er zélf een dergelijke hoogtijdag
viert, heeft hij altijd 't idéé van:
„morgen is pappie jarig; nog
gauw even naar de stad, dan haal
ik vijf voor zes de Hema nog".
Annemiek mocht zelf uitpakken.
De hond, de kop scheef gehouden,
er vol interesse naast.
De presentjes werden er uit ge
peuterd en op zij gesmeten, maar
die twee hebben toch samen een
pret gehad met het pakpapier: het
was zonder meer „de dag van hun
leven"
Eigenlijk jammer, dat dit kleine
adspiratieloze wereldje van haar
met de pop „Sjang". het pren
tenboek „Kukeleku" en „Bobbe"
niet zo blijven kan en mag.
Gelukkiger dan zij nu is, wordt zij
nooit
A.H.-er.
Enige weken geleden
heeft ons bedrijf een
fotoboekje het licht
doen zien. dat de titel
draagt „Ze liegen over
je"-
De in dit boekje opge
nomen foto's zijn vrij
wel alle uit ons bedrijf.
Er zijn echter ook
enkele algemene foto's
in opgenomen, waarvan
wij er hier een afdruk
ken.
Het boekje brengt de
jeugd van tegenwoordig
in beeld, die niet, zoals
velen veronderstellen,
alleen maar belangstel
ling heeft voor „Rock
'n Roll", maar tevens
wel terdege de handen
uit de mouwen steekt.
Zo ook bewezen wordt
in ons bedrijf, waar
vele jongelui bouwen
aan hun toekomst en
waar voor velen nog
een toekomst is weg
gelegd.
De uitvoering van dit
boekje is geïnspirerd
op de internationale
fototentoonstel ling
„Family of Men'
aan directies en personeel voor
de bewezen attenties
Hr. en Mevr. A. v. d. Brink bij
hun huwelijk.
Hr. en Mevr. de Jong bij hun
50-jarig huwelijksfeest.
Hr. en Mevr. J. A. Blokker bij
de geboorte van hun dochter.
De dames M. Kaagman, C. J.
van Scheppingen en de heren D.
van Capelleveen, J. Gras, C. de
Ligt. Overmeer. D. Verdonk en
E. de Vries voor de belangstel
ling en verstrekkingen tijdens hun
ziekte.