Van Oost- en Westzijde Nieuws van alle kanten A.H. wint spannende driekamp Hij slaagde als kanovaarder, doch zakte als reisleider Dank brengen Over solliederen gesproken De laatste avond van dit seizoen |niet inschakelen] AH-FLITSEN Biljarten Zaterdag 6 april waren personeels leden van Albert Heijn, Pieter Schoen en De Bijenkorf bijeen om de jaarlijkse biljartwedstrijden te spelen in het O.G. Precies half 3 waren de spelers aanwezig, en Liefde is een raar ding. Zij maakt lafaards tot helden en helden tot lafaards en ik kan U wel direct zeggen, dat Johannes Vrolijk, oud 11 jaar, althans wat dit geval betreft, tot de eerste groep behoorde. Natuurlijk mag U zo'n jong ventje niet alles voor 100 aanrekenen, maar vast staat, dat hy een afkeer van water had, tenminste om er in te zwemmen. Als een wijs ouder had zijn vader echter het bezit van een kano afhankelijk gesteld van de zwemkunst. Nolens volens moest ons Jantje dus zwemmen leren en dit lukte hem tenslotte in de record-tijd van een jaar. Zijn eerste kano was nu niet be- Jaap Kraaier de huidige coas- paald een snelle boot, maar toen terbouwer was zelf kano-kam- zijn vader zag, dat ernst en aanleg pioen en hij raadde Jan aan lid te aanwezig waren, mocht hij bij de worden van ,,De Geuzen". Dit ge- fa Kraaier een nieuwe boot be- beurde en zeer spoedig schreef stellen. Met vakantie op reis... Zo langzamerhand komt de zomer met de vakantie weer in het zicht. Van het jaar gaan wij op reis. Niet dat ik daar nu zo'n behoefte aan heb, doch wij mijn vrouw en ik zijn al jaren lang geplaagd met op- en aanmerkingen van familie, bu ren en kennissen, die het jaar niet ,,rond" vinden, wanneer zij hun ge spaarde geld niet ver van honk, in een paar weken tijds, in armoe hebben opgemaakt. Probleem nr. 1: waar naar toe? Ik persoonlijk wilde nog wel eens naar Hamburg met zijn Alsterpavil- joen en Reeperbahn of naar Parijs, om de juffrouw zonder armen of de voor kort gestenigde eigenwijs en stiekem glimlachende tante Lize eens te zien. Mijn ega daarentegen wil gaarne de oudste en hoogste schoonheidssalon van West-Europa eens in ogen schouw nemen, daar is zij tenslotte vrouw voor Dus gaan wij varen, óp de Rijn en langs de Lorelei. Die juffrouw zal daar wel niet meer zitten: er zijn in deze moderne tijd wel andere manieren om schippers het hoofd op hol te brengen dan goudkleurig haar uitkammen, waarbij dan nog komt, dat wij „teugenswoor- dig" liever een dame zien die klaar is met haar „make up"! Probleem nr. 2: geld besteden. Is al voor 't grootste gedeelte beke ken: een paar toiletjes voor mijn be tere helft plus natuurlijk de altijd on vermijdelijk nieuwe schoenen, zó ele gant, dat zij er vermoedelijk wel niet lang achter elkaar op zal kunnen lo pen (dit laatste nu niet zo'n bezwaar: dan behoef ik mezelf ook niet uit de naad te tippelen). Voor mijzelf worden er een paar zakdoeken gekocht om 't zweet mijns aanschijns, door de vakantie-,,rust" te voorschijn komende, weg te werken. Probleem nr. 3: koffer pakken. Gaat mij persoonlijk niet aan: die neusdoeken stop ik in mijn broekzak. Nu mijn Duits, waarvan mijn vrouw veronderstelt dat ik het vloeiend spreek, nog wat „ophalen" (tussen ons gezegd: vroeger, op school, met kunst en vliegwerk, nooit meel dan een mager vijfje „gekweekt" O, en dan nog ik zou 't waar achtig haast vergeten een zonne bril kopen: dat „staat" en haalt „meine Wenigkeit" een beetje op Door dat donkere ding zie ik dan de helft wel niet van wat ik voor duur geld onder de ogen krijg, maar aan de andere kant toch ook gemakkelijk, wanneer er in mijn onmiddellijke omgeving eens hubschesnatuur schoon verzeild raakt; van buiten af kan men dan tenminste niet direkt na gaan, naar welke kant mijn „harm- lose" blik gericht is En nu straks maar varen. Toch wel leuk. hoewel ik naderhand wel weer blij zal zijn, als de goeie ouwe Wester" mij weer onder zijn strijden practisch afgelopen. Jan goede heeft. tje was inmiddels Jan geworden men hem in voor wedstrijden en won bij de eerste drie ook direct 3 eerste prijzen. Hij behaalde de ene overwinning na de andere en werd tenslotte op 18-jarige leeftijd kampioen van Nederland op de lange afstand (10 km) en herhaalde dit nog meerdere malen. Naar de Olympische Spelen! In 1936 werd hij uitgezonden naa;' de Olympiade en bereikte de 8e plaats. Het was in Berlijn, dat hij een bittere pil te slikken kreeg. De zelfde jongen vroeg hem 3 maal om een handtekening. Gevleid vroeg hij: „En wat doe je daar nu mee?" Het antwoord was ver pletterend: „We ruilen 3 onbeken den tegen 1 bekende". Reisleider spelen valt niet mee! Tot het uitbreken van de oorlog nam J. V. aan vele nationale- en internationale wedstrijden deel en voelde zich een bereisd man. Hij wilde dit bij een 3e bezoek aan Antwerpen aan zijn teamgenoten ook wel eens tonen en zou ze daar wel eens naar een gezellige ge legenheid brengen. Hij kon deze gelegenheid echter niet meer vin den, doch wilde dit niet gaarne bekennen en zei tenslotte maar: „Ja, hier is het." Maar het was daar niet, het was een nachtclub, waar het gezelschap zich niet in thuis voelde en, zoals gevreesd, bleken bij het afrekenen de prij zen nogal gepeperd. De jongelui wilden of konden deze kosten niet betalen, lagen per consumptie 50 ct. op tafel en verdwenen, nage staard door de kelners, die maar niets zeiden, omdat ze misschien bang waren voor een 2e tiendaag se veldtocht. Toch hebben de Belgen wraak ge nomen, want toen hij meende in België een echte gouden plak te hebben gewonnen, bleek deze later verguld te zijn. De mooiste wedstrijd herinnering De wedstrijd, waaraan hij de mooi ste herinnering bewaart, heeft hij in 1939 gepeddeld. De Duitsers kwamen op bezoek en zij hadden pas in Oslo met hun 4-persoons- ploeg het wereldkampioenschap gewonnen. Nederland had wegens geldgebrek niet kunnen deelne men. Nu was de stemming ten opzichte van de Duitsers al niet best meer en daar kwam nog bij, dat zij hun eigen 4-persoons-kano hadden me degebracht, terwijl de gewoonte was om in de boten van de gast heren te varen. De Nederlandse ploeg bestond uit 3 Geuzen - w.o. Vrolijk plus 1 Koger. Fel aan gemoedigd door een grote menigte langs de Zaan, gebeurde het ge hoopte doch niet verwachte, de Zaanse ploeg won met enkele cen timeters voorsprong. Benauwde ogenblikken Na de ooi'log was het met de wed en getrouwd. Ook zijn vrouw hield van de kanosport, zij bracht het zelfs eens bij de Nedei'landse kam pioenschappen tot de 2e plaats. Met zijn vrouw ging hij nu toeren (Utrecht-Vreeswijk, de Lek naar Arnhem, de IJsel naar Kampen). Zijn meest angstige ogenblikken beleefde hij mèt zijn vrouw ieder in zijn eigen kano op de IJsel bij Doesburg. Tijdens de oor log waren n.l. veel bruggen ver nield en daar ter plaatse b.v. ver vangen door een ponton-brug. In her midden was een nauwe door vaart en de rest lag vast aan lange staaldraden. Deze draden waren 20 cm boven het water ge spannen. Vrolijk ging' zelf voorop, maar had niet voldoende kennis van de stro ming ter plaatse, zodat hij, in plaats van bij de doorvaart, tegen een staaldraad terecht kwam. De draad drukte met grote kracht tegen zijn lichaam en de stroom was zo hevig, dat hij zijn kano werd uitgedrukt, deze onder de ponton verdween, hij zich niet meer aan de draad kon vasthouden en zijn kano volgde. Zijn vrouw, die achter hem kwam, bemerkte te laat, dat het mis ging en on derging hetzelfde lot. (Wederom had V. als reisleider gefaald.) Ge lukkig bleven noch de kano's, noch de personen onder de ponton vast zitten en zo kwam tenslotte nog alies goed, zij het dan met natte bagage en trillende knieën. Thans is het lied uit, alles wordt steeds meer herinnering en de krantenknipsels steeds geler. De scooter heeft de kano vervangen Ik wens tenslotte dit kano-paar verder een rustige vaart. konden, na een kort openings woord van de voorzitter, de wed strijden beginnen. De eerste partij was A.H.Pieter Schoen. Aantal behaalde punten: AH 8, Pieter Schoen 4. Hierna volgde de partij AHde Bijenkorf. Aantal behaal de punten AH 9, de Bijenkorf 3. De laatste partij Pieter Schoen de Bijenkorf leverde 10 punten op voor Pieter Schoen en 2 punten voor de Bijenkorf. Totaal stand: AH 17 p., Pieter Schoen 14 p. en de Bijenkorf 5 p. De spelers van Pieter Schoen za ten ons dicht op de hielen. Jammer, dat enkele goede spelers van de Bijenkorf verhinderd wa ren, waardoor zij met enkele zwakkere invallers, weinig succes konden boeken. Een pluim op de hoed van de heer Buuders, die kans gezien heeft 2 partijen voor de Bijenkorf te win nen, temeer een vermelding waard, omdat hij enkele jaren niet heeft mogen biljarten wegens ern stige ziekte. De wedstrijden zijn zeer prettig verlopen, zoals wij vorige jaren ook gewend waren. Het was de 15e maal dat wij bij elkaar waren voor deze 3-kamp. De beker, beschikbaar gesteld door de Ontsp. Ver. A.H., bleef dus in ons bezit. Degene die deze voor de 3e maal wint, is eigenaar, dus spelen wij nog enige jaren dóór. Binnenkort komen wij allen weer bijeen en zullen deze wedstrijden nogmaals (vriendschappelijk) her haald worden, waarbij wij volgens moyennes zullen laten spelen, het geen zeker andere resultaten zal opleveren. Dus tot ziens in het O.G. voor revanche. v. R. aan directies en personeel voor de bewezen attenties Hr. en Mevr. H. van Ewijk bij de geboorte van hun zoon Hr. en Mevr. J. Compter bij hun I^Yi-jarig huwelijksfeest De Heer en Mevr. P. de Groen bij hun 25-jarig huwelijksfeest. De Heer en Mevr. H. J. Stam bij hun 25-jarig huwelijksfeest. Hr. en Mevr. Boon tijdens de ziekte van hun dochtertje Hr. en Mevr. W. Leonards bij de ziekte van hun zoon Programma Muziekkorps Het zomerprogramma van het AH-muziekkorps raakt zo zoetjes aan al aardig vol. Voor de goede gang van zaken laten wij het hier op der even volgen, zodat de leden hiermede dan rekening kunnen houden. 30 april 's morgens de drumband en 's avonds het koi'ps en de drum band. 30 mei, Hemelvaartsdag, Con cours in Den Haag. 14 juni. Concert in Zaandam voor de Z.G. 19 juni. Intocht ouden van dagen. 29 juni. Concert en mars in Edam. 13 juli. Concert en mars in Hoorn ter gelegenheid van het 600 jaar bestaan van de stad Hoorn. 20 juli. Concours Hippique in Bla- ricum. 17 augustus. Waarschijnlijk naar Sneek voor concert. Wij vertrouwen op de volle mede werking van onze leden om goed de repetitie te bezoeken en thuis flink te studeren. Onze dirigent zorgt dan voor de goede afwer king en dan kan het resultaat zeker tot ieders tevredenheid zijn. Wie tot taak heeft sollicitanten te ontvangen, aan te nemen of door te sturen, die heeft over het algemeen een interessante baan: men hoort en ziet nog eens wat! Zo meldde er zich, bij voorbeeld, jaren terug eens een flinke jonge man van zo om en nabij de achttien jaar. Hij wilde graag naar de fabriek, en hoewel ik wist dat wij op dat mo ment voor deze leeftijd „vol" zaten, meende ik er toch goed aan te doen het voor hem nog eens bij de perso neelschef op te nemen. Dus belde ik op, maar kreeg nul op 't request. Was hij vijftien jaar geweest, dan had het wel gegaan, maar nu ook al met het oog op zijn dienstplicht meende men er niet op in te moeten gaan Licht geërgerd gooide ik de hoorn op de haak en zei spijtig: ,,'k Kan je niet helpen: je bent te oud". Voor ik hem de weigering nog na der toe kon lichten, kreeg ik ten antwoord: „Den sel ik thuis es kaiken, of me moe er nog één foor Uwes an de bors hep"! Aan het eind van een vermoeiende avond met talloze sollicitanten, meldt zich nog een pittige juffrouw. „Uw naam?" „Dora Gap" „Alles goed en wel, als U Uw han- „Pa wikt, ma beschikt", zo luid de de titel van het stuk waarmee onze toneelvereniging het seizoen 1956-'57 van de personeelsvereni ging zou besluiten. Met een para frase hierop zouden wij nu kunnen zeggen „de toneelvereniging wikt, maar ziekte beschikt", want door ziekte van enige medespelers acht de regisseur het niet verantwoord op 27 april a.s. met het stuk voor het voetlicht te komen. De toneel vereniging brengt immers altijd iets goeds en wij kunnen dit be sluit daarom billijken. Het betekent echter niet, dat er zodoende een abrupt einde geko men is aan dit seizoen. Het be stuur van de Personeels Vereni ging heeft direct maatregelen ge nomen om dit seizoen toch op waardige wijze te besluiten. Zij heeft voor woensdag 8 mei a.s. enige dames en heren geënga geerd, die niet alleen reeds grote vermaardheid genieten door hun optreden voor de radio, maar van wie enigen U reeds eerder deden genieten van hun talenten. Deze zijn de pianist en organist Pierre Palla, de zingende omroeper Her man Emmink, de bekende zanger essen Jetty Cantor (met haar Weense en Hollandse liedjes) en Aukje Karsemeijer-de Jong en de voordrachtskunstenaar Wim Ver hagen. Deze vijf personen zullen U een bijzonder goed programma bren gen, daar zijn wij van overtuigd. Naast een tikkeltje ernst, zal vooral de humor en opgewektheid een belangrijk deel in beslag ne men. Wij kunnen U daarom alleen maar adviseren: zorg dat U er by bent op 8 mei. den maar thuis houdt Samen hebben wij toen hartelijk om deze, waf te vlot naar voren gebrach te, eerste gedachte gelachen (Zij is jaren lang ene prima kracht voor ons geweest). Een andere keer komt er een keurige dame pint. 2.80 m en nog al „ge vuld". „Uw leeftijd juffrouw?" „Vijftien jaar mijnheer". Mijn pen viel uit m'n hand, en het was er uit voor ik er erg in had: Kind als jij over tien jaar getrouwd bent en je moet even een boodschap doen, dan bindt jij je man zolang vast aan de tafelpoot!" Tot besluit nog 't volgende: 't Avonds ik was alleen thuis komt er tegen een uur of tien nog een mijnheer van acht en zestig jaar. Gelooft U mij: afwijzen is dikwijls moeilijker dan aannemen. Deze man was „boven" de leeftijd. Voorzichtig begon ik hem te vragen, of hij zichzelf niet wat te oud vond voor de aangeboden betrekking. Kaarsrecht richtte hij zich op: „Ik heb mijzelf nog nooit zo goed ge voeld". Ik rook lont, en vroeg: „U is zeker vegetarieër?" Heftig schudde hij van neen Ik rook nog meer: „Dan hebt U ze ker een dieët?" Jawel hoor, daar had ik hem: spon taan knikte hij bevestigend en keek mij daarbij naar ik mij verbeelde nog al fel aan. „En ivat is Uw dieët dan wel?" Honing met rauwe hersenen". (Ja, U leest het goed Toch al niet teveel van de laatste bezittende, heb ik mijnheer met grote ogen en een rilling over m'n spich tig ruggetje, zo netjes en vooral zo vlug mogelijk „weggewerkt"! Aan het omstellen? Nee meneer, capaciteit opvoeren. Alles eruit halen wat erin zit!

Personeelsbladen | 1957 | | pagina 3