Twaalf obers draafden zich buiten adem
Ideeënbus
A/bert Heijn v/erc/e feest
iMkiü s%.
AH-FLITSEN
Districtsleider M. B. Middelkoop roept de ober. Vrolijkheid tijdens het diner.
Wachtend op „Entrèe Parisienne
Een aperitiefje om de eetlust te stimuleren.
Een ogenblik voor de fotograaf.
Aansluitend op de prijs-uitreiking door de lieer G. Heijn in het ontspanningsgebouw, het officiële
gedeelte van de feestelijke dag, die de directie aan 50 chefs en hun dames had aangeboden,
verzamelde men zich in het Apollo-paviljocn te Amsterdam, om in een gezellig samenzijn de
feestvreugde hoogtij te laten vieren.
Na een uurtje apéritief in het derschatten capaciteiten bezit
restaurant, togen de feestgangers Tussen de gangen door gaf de
om 6 uur naar de keurig
eetzaal.
Wat wij hoorden en zagen
Een teleurstelling stond op de
mannelijke gezichten te lezen, toen
twaalf obers met de hors d'oeuvre
(Entree Parisienne) binnen kwa
men. (Hadden zij soms vanwege
de naam van het gerecht Entree
Parisienne" verwacht, dat andere
I figuren dit gerecht zouden serve-
i ren?)
I De vrouwelijke helft van de Cori-
ta's echter, die met zang en dans
I de aanwezigen in haar betovering
hield, zal toch zelfs zowel figuur-
I lijk als letterlijk de meest hoog
gespannen verwachtingen niet be-
j sehaamd hebben.
Een zeer afwisselend cabaret
gedekte heer Valk n.l. enkele soli, die de
aanwezigheid van een nachtegaal
deed vermoeden.
Rode anjers
Terwijl rayonleider H. de Roode al
zijn aandacht concentreerde op
het voortreffelijke diner, maakte
zijn collega P. J. v. Rooy van dc
gelegenheid gebruik, Mevrouw de
Roode een anjer aan te bieden.
Een rode nog wel! Deze galante
geste viel ook Mevrouw Toering
ten deel.
„Nooit ergens op rekenen, dan valt
het altijd mee," is het devies van
de welsprekende heer A. P. Wog-
nurn, chef van filiaal Boskoop, die
een eerste prijs in de wacht sleep
te. „Op de dag, dat wij het tele
gram ontvingen, waren wij door
het dolle heen. Mijn 16-jaiige ver-
programma met o.a. de Wama's en koopster jIej. A. p. Verkerk, was
rla oen error- Will\7 AThprti WHS dp pc
de zanger Willy Alberti, was de
oorzaak dat pas om ca. 8 uur het
hoofdmenu op tafel kwam.
Kunstfluiter Jan Tromp moest al
spoedig ervaren, dat ook de heer
H. Valk op dit gebied niet te on-
Nè de schoonmaak
Daar zitten we dan mijn hond en
ik in een hoekje van de huiskamer,
uil te rusten van de schoonmaak.
Zij de hond met een manke
poot („loopt ook overal in de weg"
en ik met een blauwe nagel,
ik presteer wel iets op het gebied van
haken in de muur slaan enz., ik doe
het ook wel graag, maar het is toch
met mij niet zoals men dat in Amster
dam wel eens zegt: „Wat zijn ogen
zien, dal maken zijn handen
Enfin, de gordijnen zijn helder wit
(mijn vrouw rookt gelukkig óók), de
meubels in de was keurig op
plaats en er hangt een alcohol-
lucht, vanwege de spiritus, die een
geheelonthouder op het slechte pad
zou brengen.
Maar 't was nodig: ik heb t mijn
vrouw volmondig toegegeven en er
meteen achteraan gevraagd, waar zij
het gehele verdere jaar haar tijd
eigenlijk mee zoek brengt
Hel antwoord onthoud ik U maar en
de plechtige stilte de eerste vier
entwintig uur kunt U zich wel in
denken.
Toch, de sfeer is er nóg niet; alles
zo keurig, U weet wel: „zoals het
hoort", kortom ik heb het gevoel of
ik bij mijzelf op visite ben.
Nu de eerste maand géén gebakken
vis, géén rondslingerende boeken of
kranten, liefst géén brandende kachei,
één asbak gebruiken en als je thuis
komt, direkt andere schoenen aan.
i Hoe dikwijls zijn wij op deze manier,
met de beste voornemens, telkens
weer opnieuw begonnen?
En elke keer kwam er weer opnieuw
„de klad" in
Gelukkig maar: ik zou het in een vol
maakte wereld, lussen volmaakte
mensen niet uithouden.
Wat zou dat hopeloos saai en ver
velend zijnA.-H.-er.
de enige, die het hoofd koel heeft
gehouden. Natuurlijk tracteerde
ik meteen op gebak."
Eng
„Hoe vond U het Mevrouw v. d.
Eng, met uw man, uit handen van
de heer G. Heijn, de eerste prijs in
ontvangst te nemen?" vroegen wij
„Eng!" zei ze.
Jammer, dat er geen beker be
staat voor de vierde prijs, want
dan was hij nu het eigendom ge
worden van chef W. Scheelings,
van filiaal Amsterdam, Schippers-
gracht. Dit was n.l. al de derde
keer, dat hij de vierde prijs be
haalde. Het personeel staat nog
een uitje naar de bioscoop te
wachten.
Driemaal is scheepsrecht
Een personeelsavond vóór en tij
dens de O.P.W. hebben chef D. H.
Toering van filiaal Tilburg. Heu
velstraat de 5e prijs in de O.P.W
bezorgd. Drie maal is scheeps-
recht, dus ook nog een avondje
na de O.P.W.
Joop de Leur verzorgde het mu
zikale gedeelte van het diner ach
ter de piano. Hij is geen onbeken
de voor A.H., want reeds in 1936
introduceerde hij met zijn collega
Louis Davids bij de heer Heijn
thuis, het Boffie Lied. Zijn part
ner, de pianist-goochelaar Dick
Harris ontfutselde onze heer
Schneider zijn portefeuille en no
titieboekje.
Tot 's nachts één uur
Het was voor chef P. J. G. Hoen
dervangers van filiaal Renkum de
eerste maal, dat hij de O.P.W.-dag
meemaakte. Zijn personeel had
reeds bij het behalen van de Plus-
pluim in de 10e periode van 1956
gezegd: „Chef, wij zorgen, dat U
een prijs in de O.P.W. behaalt."
Toen de rayonleider, de heer K. R.
op de Beek, hem van het nieuws
in kennis stelde, heeft hij dezelfde
avond nog een avondje belegd tot
's nachts één uur.
De echtgenote van chef H. Kam
pen, („het eten is heerlijk"), kon
aan de manier, waarop haar man
de trap opging en de knop van de
deur omdraaide, horen, dat hij in
de prijzen was gevallen.
Met de woorden van chef B. H.
van Tiel van filiaal Arnhem,
Lawick van Pabststraat, zullen
allen, die het voorrecht hadden
deze grote dag mee te mogen ma
ken, bevestigen: „Het was een
groots feest".
Van wie zou de feestsigaar links op
de voorgrond zijn?
De Wama's in
een van hun
dwaze kolder-
nummers.
llllllllillllilllillllllllllllHllllllll
In afwachting
van wat komen
gaat. Herkent n
Het cabaret schijnt in de smaak te vallen.
