Mode
Hoofdkantoor begint voormalig
CM. in gebruik te nemen
Tactisch plan de campagne bracht
Maastricht de eerste pluim van 1957
Drie verdiepingen er bij
Pluimwinnaars een dagje uit
4
W aar tot voor kort allerhande kruidenierswaren hun geuren door
eenmengen tot een ondefinieerbaar geheel, hangt thans een scherpe
verflucht en zullen binnenkort type- en andere machines van admini
stratieve afdelingen hun opgewonden geratel doen horen. Het oude
Centraal Magazijn aan de Westzijde was nauwelijks ontruimd of
timmerlieden, schilders en andere bouwvakkers zijn er aan de slag
I gegaan om van het oude, vier etages hoge magazyn een kantoorge
bouw te maken, waaraan zo'n grote behoefte bestond.
De begane grond van het oude
I pakhuis blijft enigszins zijn oude
bestemming behouden: enerzijds
magazijn voor de winkel, ander
zijds fietsenstalling. De tweede
étage was reeds door het kantoor
geannexeerd toen de controle-ad
ministratie met z'n Hollerithma-
chines er haar intrek nam.
De andere verdiepingen, de eerste,
derde en vierde dus, worden nu
successievelijk in gebruik geno
men door de reclame-afdeling, de
prijs- en orderafdeling, de inkoop
administratie en de externe ac
countantsdienst.
Als de verschillende afdelingen
hun nieuwe burelen7' eenmaal
betrokken zullen hebben, en als
de „nieuwe" verflucht eenmaal op-
i getrokken zal zijn, dan zal men
zich moeilijk meer voor kunnen
stellen, dat dit gebouw eens een
tal van verschuivingen plaats
kunnen vinden, vóórdat aan het
pakhuis een definitieve bestem
ming is gegeven, zoals in ieder
dynamisch bedrijf verschuivingen
aan de orde van de dag kunnen
zijn.
deling van het gebouw nog een
voorlopig karakter, zodat er nog
Vóórdat het startschot voor de pluimrace 1957 had geklonken, had de chef met zijn verkoop-
staf op een personeelsavondje besproken welke tactiek zij in de plus-pluim wedstrijd zouden
gaan volgen. Dit overleg heeft geen windeieren gelegd. Integendeel, het is zeker niet in de pakhuis was.
kiatste plaats hieraan te danken dat filiaal Brugstraat uit Maastricht o.l.v. chef C. W. J. Overigens draagt de huidige in-
Esters met de eerste zilveren pluim van dit jaar is gaan strijken.
We zijn benieuwd naar de wrjze waarop het filiaal er in geslaagd is
zijn naaste concurrenten van zich af te schudden en glorieus de
erepalm te behalen. Welnu, de leidende gedachte die bij allen heeft
voorgezeten was: Kom met het artikel voor de dag, laat het zien
en breng de winkel in de sfeer van één artikel, het plusartikel, zorg
alleen dat de mensen er niet over struikelen.
Denk nu niet dat deze erepalm j c,
is verkregen slechts dank zij een Jtaar
goed plan de campagne, maar j Dat chef Esters niet slechts ca-
meer nog door de voortreffelijke paciteiten heeft om verkoopfor-
teamgeest opgebracht door men- I mules te bedenken, bewijst hij als
sen die in samenwerking door hÜ zÜn bariton laat schallen. Hij
dik en dun een prestatie leverden I vertelt, dat hij sinds jaar en dag
die er zrjn mocht. I m de zangvereniging de Maas-
U weet nog niet welke medewer- treechter Staar zingt, een koor
dat ver buiten onze landsgrenzen
beroemd is.
Denkt U maar eens aan de vele
kers we bedoelen? Laten we hen
dan eens gadeslaan bij het bezoek
dat ze brachten aan het hoofd
kantoor in Zaandam om de pluim
in ontvangst te nemen uit han
den van de heer J. L. Legerstee.
Echte Limburgers
Met vliegende vaandels en slaan
de trom betraden chef Esters en opgenomen. Tweemaal per week
gramofoonplaten waarop dit 187
man sterke koor kan bogen. Ver-
schillende tournée's heeft hij ook
meegemaakt en vanzelfsprekend
is er veel oefening voor nodig om
in een dergelijk koor te worden
zijn mensen de ontvangstkamer.
Ja, letterlijk! Of het nu alleen
was omdat ze de pluim hadden
gewonnen of omdat het komende
carnaval hun al parten speelde of
dat het een combinatie was van
beiden, wie zal het zeggen, maar
in een uitbundige feeststemming,
gewikkeld in serpentines, met toe
ters, feestmutsen en onder het
zingen van een speciaal voor de
ze gelegenheid gecomponeerd lied,
stelden zij zich voor.
Nu begrijpen wij wat het wil
zeggen „Limburger" te zijn. Het
wil niets meer of minder bedui
den dan zuidelijk bloed te hebben,
dat bij gelegenheden met reden
tot feestvreugde sneller gaat
stromen, zodat men zich móét
uiten in een geestdrift die noor
derlingen sprakeloos doet staan.
We konden niet nalaten dit lied
in zijn geheel af te drukken, met
bewondering voor de bezitter van
een dergelijke dichtader.
Eerlijkheidshalve moeten we be
kennen dat het ons wel wat moei
te heeft gekost de tekst te begrij
pen en waarschijnlijk zal het U
ook zo vergaan.
Veer wèle allemaol de pluim.
Dat geit neet eeders kier,
dao mooste dich veur houwe
en vechte met plezeec.
Mèr wie veerd dat einmaol hadde
bereik
toen wouwe veer steeds mie.
Veer zagte jonges zet 'm op
En ver woone 'm de twiede kier.
Refrein:
En veer höbbe veer höbbe de pluim
gewone
't waor bookse bookse, jao 't leek wèl
knats boem.
In margrien en drups woord eederein
verdroonge,
Oach in keukskes en saop gaove
veer 'm vaan katoen
Wee dörf de streit streit nog met
us aon.
Veer zölle noets mie- noets mie
oondergoon.
Veer vechte door en veer zeuke
't gouwe spoor.
repeteren is het minimum. Het
volgend jaar staat er een reis naar
Rome op het programma, waar ze
een week lang uitvoeringen zullen
geven.
Lafenis
Mevrouw Esters mag dan naai
de eerste indrukken te oordelen,
niet zozeer een actief aandeel
hebben gehad in de monsterver
koop, we moeten niet vergeten
dat haar zorgen en haar medele
ven dat tot uiting kwam in een
steeds belangstellend informeren
naar de stand van de resultaten
en het schenken van de nodige
lafenis aan de zwoegers in de
winkel in niet geringe mate tot
het succes hebben bijgedragen.
Het nieuwe kantoor van de
reclameafdeling nadert zijn
voltooiing.
Mej. H. M. Claessens (18) is pas
met de edele danskunst begonnen
en heeft op slag daaraan haar hart
verloren; ze houdt van de natuur
en maakt grote fietstochten met
haar vriendinnen. Zo er nog tijd
overschiet verdiept ze zich in een
(liefdes)-roman.
Last but not least verkoper J. J.
Eggen (25) die trouwplannen
heeft en met ongeduld uitziet
naar het moment waarop de ge
meente hem een huis zal toewij
zen. Hij heeft een bijzondere hob
by: hij luistert naar ieder hoor
spel dat de radio maar wil geven
en dit vraagt naast de vele detec
tives die hij verslindt veel van zijn
avonduren. Buitenshuis ontspant
hij zich door fietstochten te ma
ken door Limburgs dreven.
De ploeg
le Verkoper B. H. G. Bekmann
(20) heeft geen gebrek aan lief
hebberijen. Hij danst graag en is
een trouw supporter van M.V.V.
Hij vult veel van zijn tijd met le
zen. (Boze tongen fluisteren dat
hij graag lekker en veel eet; als
hij in vorm is 3Va brood).
Mej. J. Giero (18) is de benjamin.
Ze danst (en naar we horen goed!)
en heeft altijd stof tot praten.
Ook zij heeft altijd wel een paar
uurtjes vrij om zich in een boek
te verdiepen. Ze is nog helemaal
„vrij" als U begrijpt wat wij be
doelen.
Zo niet met mej. E. J. M. Herps
(20) die al 2 jaar verloofd is en
voor wie het ontbreken van een
huis het enige beletsel is om te
trouwen. Vanzelfsprekend be
steedt ze veel tijd aan haar uit
zet en aan wandelingen met haar
verloofde. Het is alleen jammer
dat hij helemaal in Tilburg woont
Verkoper J. H. Hupkens (19) is
de humorist van de ploeg, en
speelt als rechtsback in het elftal
van Kimbria. We vermoedden
dus, dat hij veel van zijn vrije tijd
zou opofferen aan een harde trai
ning. Hij schudt echter het hoofd
en zegt: „Ik ben toch amateur!"
Op dinsdag 29 januari j.l. zijn we
dan met de gouden ploeg van Cas-
tricum uit geweest. Doojr de
heren Rozema en Engel werden
zij met de auto van huis gehaald.
Op het Hoofdkantoor ontving chef
Smit uit handen van de heer Le
gerstee de Gouden Pluspluim.
De beschikbare 500— werden,
op verzoek van de chef, gelijkelijk
verdeeld, een ieder ƒ125.—. Ver
volgens zijn we gaan rijsttafelen
in het restaurant Bali, een door
slaand succes. Ontzettend, wat
kunnen die A.H.-ers eten! (de gast
heer ook hoor!)
Tenslotte naar circus Strassburger
in Carré. Maar daar willen we
het niet over hebben, verslagen
over feestjes hebt U wel meer
gelezen. Waar we het wel over
willen hebben is de wijze waarop
zo'n wedstrijd gewonnen wordt.
Het blijkt toch wel dat, wanneer
men elke dag een bepaald doel
voor ogen stelt van hetgeen men
wil bereiken, men dan toch een
eind in de richting komt en vaak
ook dat doel bereikt.
Dit geldt niet alleen voor de Plus
pluim. Wanneer men een stel me
dewerkers heeft waar teamgeest
bij is aangekweekt, dan moet men
een bepaald plan maken om de
omzet in zijn geheel omhoog te
krijgen.
Naast onze goede kwaliteit en lage
pi-ijzen moet de service zo hoog
mogelijk worden opgevoerd, zodat
de klanten tegen elkaar zeggen,
dat het bij Albert Heijn goed win
kelen is.
Op een goede dag vertelde chef
Albers van Nieuwendam, dat hij
een klant te danken had aan chef
Gorter in Zaandam. Deze mevrouw
had toevallig in Zaandam gewin
keld, toen zij daar logeerde. Zij
ondervond bij chef Gorter zo'n
prima service dat zij in haar
woonplaats ook klant werd.
U ziet, wat service vermag, het
werkt als een sneeuwbal, de klan-
Wanneer 11 nu soms veronderstelt,
dat A.H.-er U gaat uitleggen wat
mode is, dan maakt LI de vergissing
van uw leven: er zijn nu eenmaal
van die vage dingen, waarvan men
alleen maar de resultaten ziet en
ondervindt, zonder een goed begrip
te hebben, wat het eigenlijk zijn:
mode is er daar zeker één van.
Als bijvoorbeeld de damesrokken drie
achtereenvolgende jaren 5 a 10 cm
korter worden en wij mannen el
kaar tevreden toeknikken, dat het zó
goed gaat worden dan worden zij
het vierde jaar. zonder de minste
aanleiding, ineens 40 cm langer: pre
cies het ijzeren gordijn!
In datzelfde jaar komt dan ook de
rock 'n roll, waarbij zo af en toe
alles de hoogte in gaat
Een paar jaren terug stond ik samen
met een rijzige dame op het voor
balkon van de tram. Zij had een
jurk aan met een compleet schilderij
er op gedrukt: boven een groot bos
en daaronder allerlei uitheemse die
ren: een leeuw, een olifant, een aap,
j een paar struisvogels en dan nog een
beest wat ik niet „thuis" kort bren
gen: ik zag nl. alleen de staart, ter
wijl de rest, langs de heup, naar me-
vrouws zeer forse derrière verdween.
Vol geconcentreerde studie ge
looft U mij: ik zag mevrouw zelfs
niet eens! boog ik mij voorover
en opzij, totdat ik de gehele teke
ning van het dier gezien had
Enfin, 't was een panter.
Mij weer oprichtende, gleed mijn ar
geloze blik over het gelaat van de
eigenares van het werkelijk prachtige
exotische kledingstuk: ik had op dat
ogenblik liever een „onderonsje" met
een tijger gehad!
Met hoofddoeken heb ik ook lang
geen leuke ervaringOp een
avond had ik het met een, bij ons
logerend, neefje over Zuid-Amerika
gehad. U weet wel: de pampa's, de
La Platarivier, Patagonië, Indianen,
Inca's enz.
Laat er nu de volgende dag toen
wij samen op lijn 13 stonden een
juffrouw voor ons staan, met een
hoofddoek waarop de complete kaart
van het de avond tevoren be
sproken werelddeel. Wij waren er
meteen weer i n dit is dit en dat is
dat
„Kijk", zeg ik, „en dat is nu Vuur
land, waar nog niet zo lang geleden
wilden woonden"Ik wees met mijn
vinger heel even 't interessante ge
bied aan. De landkaart draaide zich
om: „Seg fint, blaaf fan me laaf ef".
Nu vraag ik U, als men er nu toch
niet naar kijken mag, waarom wor
den dan door de „mode" dergelijke
dingen de wereld in gestuurd?
Begrijpt II het?? Ik niet.
A.H.-er.
Zittend v.l.n.r. mej. R. Poel, mevr.
Smit, de heer Smit, mej. B. i
Admiraal, en de heer R. v. Silfhout.
Staand v.l.n.r.: de heren H. Valk,
J. Kuyl, J. Legerstee, J. Rozema
