Plusartikelen verkocht Rayonleider Schneider, Zelfs in bed werden de Moderne wafel- inpakmachine jÉ*^ Bij A.H. bestaan geen grenzen Beschuitfabriek maakt mooiere rollen dan ooitjS^4doodS?Pm tfdoéiHezs Onze Ploeg Wint buitenbeentje in een artistieke familie Renkum werd winnaar Pluspluim AH-FLITSEN V.l.n.r. de heren H. Valk, C. H. Danen, G. Ekecs, de dames M. Ratjes, M. v. d. Laan, mevr. Hoendervangers, de heren P. J. G. Hoendervangers en D. A. ter Wee. „Van de zes zoons, die myn vader had, was ik de enige, die er vo< voelde hem in zijn grossierderij van koloniale waren op te volgen zo vertelde ons de heer L. A. J. Schneider (37), toen wij hem in zijn woonplaats Bergen op Zoom opzochten, om een praatje te maken voor ons personeelsblad. „Mijn andere broers gingen alle een andere rich ting uit, de één werd journalist, de ander filmoperateur, en nog een andere muziekleraar, beroepen dus, die nogal in een artistieke lijn liggen. Ikzelf voelde echter al vroeg voor de handel, vandaar dat ik besloot dezelfde richting te kiezen als mijn vader. Als een ervaren grossier en krui denier, wist vader Schneider maar al te goed, dat een grondige ken nis van het kruideniersvak een eerste vereiste is, ook in de groothandel. Vandaar dat hij bij zijn zoon „Leo" een grondige oplei ding in het kruideniersvak, als voorwaarde voor de opvolging stelde. jaar, ging na z n schooltijd in de leer bij Simon de Wit, waar hij kennis maakte mei de harde praktijk. Voor 5, per week maakte hij dagen van tien of twaalf uur, terwijl hij 's avonds nog een handelsavond school bezocht. Hij zette echtei' door, vaak door z'n broers, die de baan maar „zo, zo" vonden, uitgelachen. Het was de heer Schneider b.v verboden om, wanneer hij thuis kwam om te eten, de bakfiets voor de deur te laten staan. „Een broer te hebben, die bezorger is, is nog tot daar aan toe, maar dat hij dan de bakfiets nog demon stratief voor de deur zet, dat gaat te ver!" zo meenden z'n broers. Hij trok zich echter weinig aan, van wat zijn broers zeiden en ging zijn eigen weg. Grote teleurstelling. Een grote teleurstelling wachtte de heer Schneider echter. De gros* sierderij ging in de jaren '37/'38 sterk achteruit en werd tenslotte geliquideerd. De familie verhuis de van Den Bosch naar Haarlem. De verhuizing maakte de teleur stelling weer geheel goed. Bij één klant van Simon de Wit stond altijd 'n charmante dochter hem te woord bij het horen van de bood schappen. Meestal volgde dan een grote bestelling en... een afspraakje. In maart 1943 trad hij met dat meisje in het huwelijk. Bij Simon de Wit wist hij zich op te werken tot waarnemend chef. De artistieke kwaliteiten van de familie kwamen ook bij hem naar voren en hij leefde ze uit bij het etaleren. Hij had daarmede veel succes en werd meerdere malen uit genodigd, om in Zaandam een spe ciale ,kast' te maken. Dat z'n hob bies tekenen en schilderen zijn. wekt dan ook geen verwondering. Alleen komt er de laatste jaren, door z'n drukke werkkring wei nig meer van- In 1942 kwam hij bij de „Spar", waar hij tot '45 als etaleur/advi seur werkzaam was. In 1947 werd hij bij de VANA aangesteld als rayonleider. In de twee tussenlig gende jaren was hij eerst nog fi liaalhouder en later verkoopchef van de afdeling levensmiddelen bij Vroom en Dreesmann. Rayonleider bij A.H. Altijd had de heer Schneider al de wens gekoesterd eens bij 't groot winkelbedrijf van Albert Heijn te komen. Deze wens ging in vervul ling toen hij in oktober 1950 op een advertentie voor rayonleider solliciteerde. De woorden van de heer Schneider, dat je met enthou siasme en liefde voor je vak een hechte basis vormt voor de toe komst, bleken juist te zijn. Na een inwerkperiode nam hij het rayon van de heer van Rooij over, n.l. Zeeland en het Westen van Bra bant. Nu woont hij weer in Bra bant, al is het dan in een andere hoek. Het gezin telt vier kinderen, twee dochters en twee zoons. Ma rijke (11) is bij de gidsen en Leo (9) bij de welpen. Joke (5j zit op de kleuterschool en Paul (2) houdt zijn moeder nog gezelschap. Een enkele maal gaan de heer en mevrouw Schneider naar een con cert of balletvoorstelling. Mevrouw is erg muzikaal, 's Avonds speelt ze graag piano (klassiek). Als rayonleidster heeft mevrouw ook reeds haar sporen verdiend, al is het dan per telefoon. Vooral met de februariramp in 1953, toen haai man in Zeeland was, heeft ze ge toond een ware rayonleidersvrouw te zijn. Stukjes toiletzeep, flesjes bessensap, blikjes tonyn en rookworst speel den de Pluspluim van de tiende periode in handen van het filiaal- personeel te Renkum. Nee, het woord spelen is hier eigenlijk niet op zijn plaats, want ze hebben ervoor gevochten, chef en mevrouw Hoen dervangers, Mientje van der Laan, Mia Rutjes, de heer C. H. Danen en Gerard Eker's. Dat de moderne inpakmachines won deren van vernuft en techniek zijn bewees ons de nieuwe wafelinpak- machine, die dezer dagen op de wafelafdeling in bedrijf is gesteld. Na enkele proefnemingen werden enige kleine veranderingen door onze monteurs aangebracht. V errassend vlug kon daarna de machine in be drijf worden gesteld en over de re sultaten kon men zeer tevreden zijn. De aanvoer van het te verpakken produkt geschiedt over een z.g. lo pende band naar de machine, de door nauwkeurige afstelling verkregen ge wichtseenheid wordt op een bepaald moment opgenomen en in een ogen blik in een keurig jasje van cello- phaan gestoken, netjes gevouwen en tegelijkertijd geseald. Het voordeel van deze verpakking is wel de langere houdbaarheid; de vochtige lucht wordt nl. door dit proces buitengesloten, waardoor de wafel croquant, dus smakelijk blijft. Zelfs in het ziekenhuis, waar hij een blindedarmoperatie onderging, zag de heer Danen kans de plusartikelen van de hand te doen. Maandagoch tends om 11 uur moest hij onder 't mes, maar hij ivas nog niet binnen het ziekenhuis, of de heer Danen zei tegen de zuster: „Ik ga niet in bed voor U een doos met flesjes bessen sap hebt gekocht"Ook met de be zoekers deed de patiënt druk zaken in plusartikelen. Chef P. J. G. Hoendervangers (29) heeft zijn tweede lustrum in dienst van A.H. al achter de rug. Hij begon zijn loopbaan in Din- teloord en werd in 1952 chef in Renkum. De chef is Brabander van geboorte, hij kijkt graag naar voetballen en houdt er van ge zellig thuis te zitten bij echtge note en kinderen. Mevr. M. G. Hoendervangers- Koenraadt (30) heeft drie kinde ren, maar leeft ondanks de druk te van haar huishouding met hart en ziel mee met het wel en wee ||l|fn J - -*" Chef A. Munnik uit filiaal En- t t, *8 schede schreef ons, dat er bij A.H. Jfk 7 "'■I geen grenzen bestaan. Hij heeft -i '4 L.Hl- een klant die, schrik niet, in Italië woont. Drie maal per jaar '*L - komt mevrouw in Enschede en maakt dan meteen van de gele- In de beschuitfabriek zijn enkele belangrijke wijzigingen in de ap paratuur aangebracht, waardoor de rollen beschuit die de fabriek verlaten, de naam van „rollen" met ere mogen dragen. Naarmate de bolletjes waaruit de beschuiten worden gemaakt, regelmatiger zijn, kunnen de rollen immers ook gelijkmatiger zijn. Daartoe werden eerst twee ver- deelmachines geplaatst, die de bolletjes precies op maat en ge wicht verdelen. Vervolgens werd een installatie aangeschaft, waar door de bolletjes na afloop van hun reis door de ovens, netjes uit de hen in een dwangbuis gehouden doppen worden geprikt. Een ster ke magneet houdt de plaat met de losse doppen erop vast, terwijl de bolletjes uit de doppen worden geprikt. Door al deze vernieuwingen vin- spaart ook zegels en hoopt bin den de klanten in de winkel thans nenkort haar eerste boekje in te I mooiere beschuitrollen dan ooit. ruilen voor een obligatie. De cassières van de Super Mart in Haarlem, gezamenlijk gekiekt in het nieuwe filiaal. Miniatuurcursus in menselijke verhoudingen Vijf zeer belangrijke woorden: Ik ben irois oo je! Vier zeer belangrijke woorden: Wai is jouw mening? Drie zeer belangrijke woorden: Dank je wel! Twee zeer belangrijke woorden Goed zo Eén hoogst onbelangrijk woord: Ik! (Uit: Journal of the American Society of Training Directors, July/Aug. 56). Met deze woorden besloot het per soneel van filiaal Overschie het gezellige en leerzame personeels- avondje, dat door chef Bakker, t.g.v. de O.P.W.-actie was geor ganiseerd Zij zijn vast van plan te bewijzen, dat deze zin geen hoile frase is. Wij wensen hen daarbij dan ook veel succes. Hoewel de O.P.W. het eerste punt op de agenda was, werden ook nog andere onderwerpen onder de loupe genomen, zoals mevrouw X - plusartikelen - service - werk verdeling - achter vullen, enz. Vervolgens werden de glaasjes gevuld en de inhoud vakkundig geproefd. Tussen de warme hap jes door werden verschillende spelletjes gedaan, waarbij danig gelachen werd. Deze avond was een goed begin van de O.P.W.-strijd, wat vooral de teamgeest versterkte. En het resultaat De dames Nenk en v. d. Marei verkochten reeds de volgende dag 48 blikken soep. P. J. Middendorp. Fil. 533 Voor zijn intocht in Amsterdam had St. Nikolaas zijn snoep be steld bij Albert Heijn. Maar liefst drie zwarte Pieten nemen hier de snoep uit handen van chef A. J. Falli, van filiaal Van Woustraat, in ontvangst. van de Pluspluimen. Zij is de stuwende kracht achter de scher men. Haar liefhebberijen? „Voor m'n man en kinderen zorgen!" Eerste bediende C. H. Danen (29) is vader van 2 kinderen. Hij leest graag detectives en brengt, als het mooi weer is, zijn vrije tijd door in zijn tuin, waarin hij zowel groenten als bloemen kweekt. De heer Danen werkt 2 jaar bij A.H. en is gewapend met het midden stands- en vakdiploma. Mientje van der Laan (20) spreekt en denkt in haar vrije tijd slechts over één onderwerp en dat is: Job, haar vriend, met wie zij zich binnenkort zal gaan verloven. Als Job niet in de buurt is, borduurt Mientje tafelkleden, lakens en slo pen voor haar uitzet. Mia Rutjes (21) heeft een lange lijst met hobby's. Zij zwemt, speelt toneel, gymt en doet veel aan sport. Voor Mia nog geen Job, Piet of Klaas. „Niemand zou zich mij met 'n vriendje kunnen voor stellen," zegt zij lachend. Mia heeft het nog veel te druk daarvoor. De jongste in het gezelschap, Ge rard Ekers, uit Nijmegen, is 17 jaar oud. Hij werkt nog geen jaar bij A.H. en leest en kaart graag. Maar geeft toch de voor keur aan een bioscoop je met een van zijn vele vriendinnetjes. Ge rard leert druk voor zijn mid denstandsdiploma. Het is de eerste keer dat het fi liaal te Renkum de Pluspluim veroverde. Er is wat in spanning gezeten, voor het bericht: „Ren kum winnaar Pluspluim" binnen kwam. Daar weet de heer Th. B. M. Raasing uit Groessen bij Ze venaar over mee te praten. Ook hij heeft zijn steentje tot deze Pluspluim bijgedragen door de tijdelijk opengevallen plaats van de heer Danen in te nemen. Toen enige weken geleden het personeel van het filiaal Groene- straat in Nijmegen op weg naar Zaandam, Renkum even aandeed, namen chef Hoendervanger en zijn personeel zich voor: „Het kost wat het kost, maar wij halen die Pluspluim de volgende keer. Wat zij kunnen, kunnen wij ook!" En zo komt het dat mevr. X in Ren kum 2 volle dozen toiletzeep in haar kast heeft staan, waaraan zij de eerste jaren wel genoeg zal hebben en dat in de kelder van meneer Z 48 blikjes tonijn staan.

Personeelsbladen | 1956 | | pagina 3