Ik interview mijnheer „U"
Bartelson bezoekt
NOTULEN van de vergadering
AH-FLITSEN
Wij willen alsnog namens 't gehele
personeel (Oostzijde en CM) de
heer en mevrouw G. J. Heijn-Engel
feliciteren met hun huwelijk.
Wij zullen eerst maar beginnen
met de huwelijksfeesten. Op 8 aug.
stapte D. Dop (linnenkamer)
het huwelijksbootje, 't Was die
dag (zoals de hele zomer) slecht
weer, maar dat kon de goede stem
ming niet bederven.
Ook T. Lambeek wilde in de hu
welijksboot. Wij wensen u goede
vaart en veel gezondheid.
Bruid T. Smit (SB) willen we
eveneens onze beste wensen geven
voor 't huwelijk.
Op CM is ook een bruidegom en
wel A. Jong. Deze koos een vrouw
uit Weesp.
De heer en mevr. Vinke mochten
de dag van hun 25-jarig huwelijk
herdenken. Jammer dat er net het
sterfgeval van moeder in kwam.
De heer en mevr. Ramaker die wij
van de firma Schuitema zo goed
kennen, waren 50 jaar getrouwd.
Wij wensen beide nog vele jaren
toe.
D. Vonk (BB) was op 6 september
12V2 jaar in ons bedrijf. De heer
Vink sprak de jubilaris toe na-
van Direktie en C.C. op 12-9-1956
Na de opening gaat de heer Schuddeboom in op de opmerking dat er J
ten aanzien van de verstrekking der laatste weken om meer variatie
gevraagd is. Uiteraard bevat de verstrekking die artikelen, die in de
betreffende weken worden geproduceerd. Van deze artikelen wordt
wekelyks gratis een pakketje verstrekt en het kan voorkomen dat dit
pakketje soms enkele weken wat eenzijdig is samengesteld.
Rondleiding personeel. Onder het Ook de vakature voor vrouwelijke
personeel met langer dienstver- vertegenwoordiging der KB blijft
band leeft de wens om evenals de dus nog eenmaal bestaan,
nieuwelingen rondgeleid te wor
den door het bedrijf. De heer
Dameskleedkamers. Voor de uit-
Schuddeboom herhaalt <Te" reeds I "aiding der theezolder moet de
eerder gedane toezegging, dat hij
bereid is na de opening van de
meisjeskleedkamer der SB ver
dwijnen. Tijdelijk zal in de grote
nieuwe fabriek deze rondleidingen kleedruimte en op de KB onder-
dak vvnrnpn p-pzooht. Daarna zal
te doen organiseren. Wel legt hij
er de nadruk op dat het rondle'
dak worden gezocht. Daarna zal
op de KB een nieuwe grote kleed-
mens Directie en wenste hem nog een verheugend verschijnsel ge-
menig jaar in goede gezondheid, noemd mag worden. Voor emi-
Bij de fam. J. den Bakker (schil- granten en gepensioneerden blijft
der) werd een zoon Anno geboren. het cadeau wel bestaan.
Wij feliciteren de ouders met deze Verstrekking
den zal geschieden voor zover de kamer worden ingericht voor alle
tijd het toelaat, m.a.w., dat er KB-meisjes, zodat er dan overal
geen stagnatie in de productie weer voldoende ruimte komt.
door mag ontstaan.
Afscheidscadeau personeelsfonds.
Het bestuur van het personeel-
fonds heeft besloten niet meer
aan vertrekkend personeel een ge
schenk uit het personeelfonds aan
te bieden. Dit houdt verband met
het veelvuldig terugkomen van
ex-employ's, hetgeen op zichzelf
zoon.
Bij de fam. Jonker (TW) werd
een zoon geboren, maar de vrouw
moest 't leven er bij geven; dit
was een droevig geval.
De fam. de Jong en de fam. Zijl
stra werden verblijd met een doch
ter. Wij hopen dat deze kinderen
in goede gezondheid mogen op
groeien.
De fam. Keune willen wij condo
leren met 't verlies van vrouw en
moeder. Deze nog jonge vrouw
heeft heel wat pijnen moeten door
staan voor dat 't einde er was
Moge zij in vrede rusten.
Zo is er in de afgelopen weken
weer heel wat gebeurd, veel vreug
de maar ook veel droefheid.
De heer en mevr. Konings (Exp.l
hopen op 6 oktober hun 121,£-jari.'~
huwelijk te hei-denken, maar daa-
komen we nog op terug.
Wat onze zieken betreft, op het
ogenblik mogen we niet ontevi-e-
den zijn. G. Brehler (BB) is na
een knie-operatie weer in dr
ouderlijke woning terug gekeerd
P. Schaap moest enige tijd he'
werk neerleggen door een opera
tie in de arm.
H. Konings is na enige weker
ziekte weer aan 't werk gegaan
T. de Lange (CM) is ook al ge
ruime tijd wegens ziekte verhin
derd zijn werk te doen. Na enige
weken in het ziekenhuis verpleegd
te zijn geweest, is hij nu weer
thuis.
Mej. Jurgens lag op haar verjaar
dag en het 25-jarig huwelijksfees'
van haar ouders in het ziekenhui'
voor een operatie.
Ook Butter (T. Afd.) moest eer
rustkuur ondergaan. We hopen
voor korte duur.
Mevr. Vermeulen is na haar on
geval op de (BB) dat gelukkig
wonder goed afliep weer aar
het werk.
Mej. C. Helsloot had in haar va
kantie pech; door een ongeluk
moest dit uitstapje onderbroken
worden.
Ook Binkhorst moest een paa>'
weken rust houden maar hij heeft
inmiddels het werk weer hervat.
Jan Aafjes is na zijn operatie
weer in de Kaas gearriveerd.
Mej. T. Lagrouw moest haar blin
de darm missen.
Cobie Oosting is nu zover her
steld, dat ze haast weer hele da
gen wei-kt.
Onze emigranten in verschillende
delen van de wereld maken het al
lemaal prima. Zo kregen wjj be
richt uit Paramai-ibo van de heer
en mevr. v. Dulmen-Boots, dat ze
het best maken; een opgewekte
brief.
Onze artikelen in Paramaribo zijn
erg gewild, vooral de beschuit en
koekjes en snoep vliegen de zaak
uit, want de bevolking daar is erg
snoeplustig. In deze zaak werken
26 mannen en vrouwen. De heer
van Duimen geeft daar ook cur
sussen en zijn vrouw staat hem
daarbij trouw terzijde. De natuur
(zo schrijft Tiny) is wonderbaar
aan gepensioneer
den. Nu er in de verstrekkingen
aan het personeel een wijziging is
gekomen, zijn er geruchten ont
staan over vermindering van de
verstrekking aan gepensioneer
den. De heer Schuddeboom wijst
er met de meeste nadruk op dat
Alleen geschikt voor boven de 18
?r F. Schuddeboom geeft het I
tot de rondleiding der
genodigden.
Mij was verzocht voor de nieuwe
Flitsen het verslag van een inter
view te leveren. Nu is een inter
view altijd een riskante onderne
ming, vraagt men A, dan is B
boos; verder kan het zeer vlot,
doch ook zeer stroef verlopen.
Ik besloot de heer „U" te nemen.
Wat zou het deze keer worden en
welke vragen zou ik hem stellen?
Het liep echter voor de zoveelste
maal heel anders, dan ik had ge
dacht. Ik had de antecedenten van
de heer „U" goed bestudeerd,
maar de verschillende schrijvers
de huidige verstrekking aan onze ken of beter schreveJn
(rpnpncinnpprnpn nrnancptuct nlutr 1
gepensioneerden onaangetast blijft.
elkaar tegen.
Nogmaals de O.R. In de tweede j De een noemde hem een man met
week van september heeft de be-
drijfscommissie die ons con-
nieuwe frisse ideeën, terwijl een
ander hem op nette wijze verge-
cept-reglement ondernemingsraad leek met zo-n glibberig iets uit
moet goedkeuren haar verga
dering uitgeschreven. Nog een
maal verzoekt de heer Schudde
boom dus om uitstel der verkie
zing van nieuwe personeels-ver-
tegenwoordigers.
zee.
Vol spanning betrad ik zijn werk
kamer en bleef plotseling staan
Wat had deze man een bekend ge
zicht, dat had ik meer gezien
maar waar? Dan eensklaps wist
zijn arbeidscontract moest teke
nen, bleek hij niet te kunnen
moet met ze werken en zij moeten schrijven en werd daarom niet
bij mij passen, dus als het goed aangenomen. Ongeveer tien jaar
was, zou men mij te zamen met later verscheen er in de krant een
zo'n nieuweling moeten testen.
Mijn gastheer stak een sigaret op,
verzoek om bijdragen voor
restauratie van die kerk. Enige
van welke gelegenheid ik gebruik ^agen daarna stapte een mijnheer
maakte om de as van mijn sigaar °le pastorie binnen en vroeg de
te doen en te vragen: „Hoe bent pastoor wat de gehele verbouwing
wel zou kosten. 50.000 fres.
38.000.zei de pastoor.
De mijnheer haalde zijn cheque-
u uw loopbaan begonnen
Luister eens, vele mensen vertel
len met neergeslagen ogen als
of ze een verschrikkelijke geschie- hoekje uit de zak en vroeg de
denis weer geheel beleven - dat pastoor op zijn naam een cheque
ze b.v. bordenwasser of kranten- voor dit bedrag uit te schrijven,
jongen zijn begonnen en dat is dan Verbaasd deed de pastoor dit. De
vaak hun enige prestatie, want heer nam de cheque en zette er
voor de rest hebben ze geluk ge
had en ze vertellen u van hun een
voudig begin niet uit bescheiden
heid, doch alleen met het doel om
op te scheppen.
een kruisje onder. „Zo mijnheer
pastoor, int u deze cheque nu
maar". „Ja. ja, maar u moet nog
ekenen".
„Ik heb een kruisje gezet, ik kan
Nee, men moet niet langzaam van Tl'e' schrijven
de grond af beginnen, het duurt ••Mijnheer, wat zou u wel gewor-
veel te lang om door die onderste J '-'en „^n a's u ^a(^ 'tunnen schrij-
dikke laag heen te stoten, dan ge
nieten alleen de erfgenamen van
jouw werk of ze breken de boel in
.Nu mijnheer pastoor, dat kan ik
u wel zeggen, dan zou ik koster
Winkelen bij A.H.
Ik heb het land aan winkelen: samen
een hoedje kopen voor je vrouw of
een cadeautje uit gaan zoeken, wat
niet voor je zelf is, enfin U kent
het wel: een steeds onverbiddelijk
kieskeuriger wordende ega en een al
maar aanslepende en sjagrijniger
wordende knappe winkel jufrouw en
U er voor Piet Sn.t bij
Ik zou van een aardig winkelmeisje
alles kopen, desnoods haarzelf óók
Toch doe ik voor m'n vrouw wel
eens graag een boodschap in een van
onze eigen zaken:, het personeel is
daar óók aardig en bovendien cor
rect, hoewel ik natuurlijk óók wel
eens wat „heb".
Laatst kregen een paar peuters die
„voor" waren en véél minder koch
ten dan ik: elk een snoepje.
Toen ik geholpen was en 't wa
ren héél wat boodschappen, daar ik
er gewoon niet mee ophouden kón
vroeg ik waarom ik niets kreeg,
waarop het antwoord kwam, dat al
leen kinderen voor een dergelijke
attentie in aanmerking kwamen.
Vlot, als wij van nature tegen de
aantrekkelijke sekse zijn, repliceerde
ik, dat toch vrijwel alle vrouwen ze
ongeveer alle mannen als grote kin
deren beschouwen
lijk schoon, als een sprookje gelijk. Peinzend, zich op mijn klacht
Wij wensen u beiden veel succes centrerend
en gezondheid toe.
personeel is se-
keek zij mij zeker dertig
Zo raak ik alweer aan het einde seconden aan vond ik lang niet on-
van mijn verslag en nieuws. Ik wil prettig!), langzaam ging haar handje
dan ook onze zieken en alle thuis- naar 't lekkerskistje en
Zittenden 't allerbeste toewensen, er drie (snoepjes).
ik kreeg
Een bezoek aan onze moderne
kofpe- en pindabranderij is één der
hoogtepunten bij de rondleidingen
door onze fabriek.
ik het, hij was een verouderde uit
gave van de grote jongen, die al
tijd onze knikkers stal, toen wi^
nog klein waren.
Ik vermande me, want dergelijke
vreemde gedachten krijgt men al-
leen, wanneer men in grote span
ning verkeert.
Deze spanning werd echter spoe
dig verbroken door een joviaal
uitgestoken hand en een zware
stem, die samen moesten aanto
nen, dat ik welkom was. Zonder
een woord mijnerzijds, was het in
terview reeds begonnen en ik
moest mij haasten papier en pot-
'ood voor de dag te halen.
Hier steek een sigaar op, want i
houdt niet van sigaretten. Mijl
verbazing bemerkend ging hij ver
der: Ja, dat is nu een van mijl
krachten; ik bestudeer de men
sen, hun hebbelijkheden en onheb
belijkheden en daarom ga ik eigen
lijk niet met mensen om, maar
bespeel ze.
De sigaar was goed en gaf smaak
en rust.
Kijk, vervolgde heer „U". Het is
daarom ook, dat ik niets van tes
ten of giafologie moet hebben.
Het zijn hulpmiddelen voor luidjes
die geen mensenkennis hebben.
Nu, hoe een of ander instituut de
mensen ziet, laat mij koud. Ik
korte tijd af. Kijk eens, ik heb ge- van ^eze ^e' zlJn geworden,
woon een advertentie in de kran-j De derde sigaret ging er aan, ik
ten gezet met de volgende teksti ?00ide mijn peukje weg.
Wilt u rijk worden, schrijf 1 Hier, steekt u nog eens een verse
dan onder letter van
dit blad en voeg hierbij 50 ets.
voor administratie-kosten.
Ik kreeg tienduizenden brieven
en alle inzenders kregen van mij
als drukwerk een papier met de
woorden: „Doe als ik!"
Per inzender verdiende ik 47 ets.
en nu had ik dus een flink bedrijfs
kapitaal. Ik moest dit wel doen.
omdat ik in de keuze van mijn
ouders niet voorzichtig genoeg ge
weest was.
Nieuwe sigaret, nieuwe as-pauze,
ïieuwe vraag: „Is het waar, dat
bet groot maken van een zaak ge
makkelijker is, dan het groot hou-
len
Onzin goede vriend, onzin! Het
Troot maken moet je alleen doen,
maar als hij eenmaal groot is, dan
houden anderen hem groot voor je
Daarom kan niemand beter dan
jijzelf de geschikte medewerkers
uitzoeken.
,Als u iets mocht overkomen, hoe
Taat het dan met de zaak?"
Natuurlijk ben ik niet onmisbaar
2n gelijk mijn collega de oude Ford
hen ik van oordeel, dat men na
mijn dood een nieuwe jongste be-
liende nodig heeft, de rest schuift
gewoon een plaats op, zo hoort het
:n een goed geordend bedrijf.
.Mijnheer, ik heb nog vergeten te
vragen, welke schoolopleiding u
hebt gehad?"
U bedoelt, wat ik heb geleerd
Nu ik heb gelukkig niets geleerd,
lit brengt in het leven twee grote
voordelen mede: men behoeft na
melijk niets af te leren en er is
eens iemand geweest, die heeft ge
zegd, dat hoe meer men weet, hoe
meer men tot de overtuiging kom»
dat men niets weet. Kijk, dit laat
ste lijkt mij nu zeer geschikt om
iemand een minderwaardigheids
complex te bezorgen.
Ik zal u van het voordeel van
niets leren eens een voorbeeld uit
de praktijk geven. In deze winter
se zomer stapte ik in Leuven een
stamminetje binnen in de volks
mond aangeduid met „De veertien
billekens". Onder het genot van
een glas Trappisten-bier sprak ik
met de waard over de restauratie
van een der plaatselijke kerken
en hij vertelde me:
„Met die restauratie is het heel
vreemd gegaan. Men had er eens
een koster nodig. Een flinke vent
meldde zich aan. maar, toen hij
sigaar op, ik moet nu weg,
gaat een leuke film.
Duizelig nam ik afscheid, ging
naar buiten, stapte in mijn auto,
trok de deur dicht en werd met
een schreeuw wakker, ik had ver
geten mijn vinger tussen het por
tier weg te trekken.
nutuur
beieven
Kunnen wij nog van de natuur
genietenVelen zullen hier zon
der verder nadenken „ja" op ant
woorden. Toch is het een grote
vraag, of men deze kunst nog
wel verstaat, of, misschien beter,
deze oer-eigenschap nog wel be
zit.
Er zijn mensen, die met hun auto
of motor in één vacantie vele
landen doorrazen en zoveel zien,
dat zij het niet kunnen venver-
ken.
Genieten van de natuur moeten
de meesten van ons weer leren,
zelfs het eenvoudige „zien" en
„opmerken"Heus, men behoeft
geen botanicus te zijn om toch
bijzonderheden in de plantengroei
op te merken en men behoeft geen
geoloog te zijn om bijzonder
heden in het gesteente van b.v.
bergen te zien.
Hebt U al eens, in gezelschap
van een boswachter, een tocht
gemaakt door de duinen van
Bergen en Schoorl? Doet U het
?ens, U leert „zien".
Diepe indruk maakte het volgende
tafreel eens op mij.
Voor mij op een smal bergpad
liep, of beter gezegd strompelde
moeizaam op krukken hij miste
een been een nog jonge oor
logsinvalide.
We bereikten bijna gelijk met
hem een bergweide, een pracht
plaats om ons brood te eten. wat
wij dan ook deden. Hij bleef
echter staan, zwaar leunend op
z'n krukken. Na een half uur
gingen wij weg. hij stond nog op
dezelfde plaats, 's Avonds hoorde
ik, dat hij ski-leraar van beroep
was geweest en bijna dagelijks
naar boven trok, „zijn" bergen
De natuur houdt hem staande.
