Van Oost- en Westzijde
m
Schietwedstrijden
leverden beker op
Een kunstschilder
in het kruideniersvak
De familie Emmaneel
schrijft aan Bartelson:
Nieuws van alle kanten
Van hobbelpaard tot auto
Hij was weer goed raak
1
1
Humor en valse
bankbiljetten
Reisgeld voor leden
Personeelsvereniging
AH-FLITSEN
Ran een kunstschilder zich aangetrokken voelen tot het kruide
niersvak? „Niet makkelijk"zult U zeggen; tussen het vrije
leven van een artist en de regelmaat van een kruidenier bestaat
een te groot verschil.
„Toch wel" zegt het hoofd van de bedrijfsschool de heer A. H.
(hoe zoekt-ie die voorletters zo uit?) Pilger (53). En hij kan
het weten, want hij heeft zelf jarenlang als kunstschilder een
(schrale) boterham verdiend.
Tegenwoordig liggen palet en penselen in de kast. Alleen de
schilderijen in huis herinneren nog aan de artistieke loopbaan
van de heer Pilger, die begon op de Academie voor Beeldende
Kunst te Amsterdam en die eindigde in de kruideniersbranche
Toen kunstschilder Pilger zijn toekomstige vrouw ontmoette
met haar trouwde en een gezin stichtte was het uit met het
artist-zijn. Er moest toch brood op tafel zijn en kleren in de
kast?
Hij stichtte een tekenschool in I van een enkele leraar, zoals in het
Haarlem. De oorlog maakte een begin, vier mensen les geven,
einde aan deze school en de direc- Sr worden vele soorten cursussen
teur ging in het reclamevak. Hij op de bedrijfsschool gegeven: de
trad in dienst bij een Coöperat c j bediendencursussen, de vervan
gingscursussen (opleiding voo:
chefs), herscholingscursussen voo;
de nieuwelingen in het vak en de
1-daagse bijeenkomsten, de Zaan-
dagen.
Voorlichting.
Natuurlijk is het heel belangrijk dat
de leerlingen hier tot in de finesses
worden voorgelicht over verkoop-
I kunde. Dat zij leren wat zij ver
kopen. dat zij weten wat de klant
met haar boodschappen kan doen.
dat zij leren hoe zij de machines,
waarmee zij dagelijks omgaan, moe
ten schoon houden en dat zij weten
hoe de houding van de bediende
moet zijn ten opzichte van zijn werk
en die van de chef tegenover zijn
personeel. Van groter belang is het
echter volgens de heer Pilger, dat de
cursisten tot de ontdekking komen
dat zij geen nummer zijn maar een
mens. dat voldoening en levensgeluk
moet zoeken in zijn werk.
Een van de stokpaardjes, van de
heer Pilger, die pas sinds een jaar
met zijn gezin (drie kinderen) in
Zaandam woont, is Pit, het con
tactblad van de opleidingsschool,
dat hij zelf helemaal verzorgt
Geen wonder dat er niet veel tijd
voor de verzorging van de étala
ges, zodat hij toch zijn kunstzin
nige kwaliteiten kon uitleven.
Les geven deed hij daar ook al.
n.l. in etaleren en lakschrijven
Onderwijzen was toen al een
hobby van de heer Pilger: in zijnoverblijft voor liefhebberijen. Pa-
vrije tijd doceerde hij kunstge- iet en schildersezel hangen dien-
schiedenis en tekenen. Alles wat1 tengevolge al lange tijd hoog en
ook maar iets met scholing van droog in de wilgen en zullen daai
jonge en oudere mensen heeft tevoorlopig wel blijven, want, zegt
maken kon en kan nog op zijn de heer Pilger: „Als ik weer wil
volle aandacht ï'ekenen. gaan schilderen moet ik eerst da-
Voor hij nu (zes jaar geleden) bij i genlang niets doen om weer artist
A.H. kwam, verzorgde hij twee te worden en dat kan nou eenmaal
jaar lang de propagandaleiding bijniet."
een vrijwillig Filiaalbedrijf.
Onderwijs.
Bij A.H. begon de heer Pilger te
werken als leider van de etalage-
dienst. Langzamerhand verzeilde
hij weer op het terrein van het
onderwijs. Er was toen nog geen
pand, zelfs geen lokaal waarin hij
les kon geven. Drie jaar lang on
derwees hij de cursisten in de
gem. jeugdherberg „De Laurier'
in Amsterdam. De resultaten, die
de cursussen (waar iedereen in
het begin wat sceptisch tegenover
stond) afwierpen, waren van dien
aard dat de directie besloot tot de
oprichting van een eigen bedrijfs-
school.
Een school, die nu (anderhalf jaar
na de opening) al weer bijna te
klein is om alle cursisten te kun
nen bergen en waarin, inplaats
Wij vernamen weer iets omtrent
de fam. E. en het blijkt, dat de
geestelijke band met A.H. nog
steeds bestaat, want als de post
de nieuwe Flitsen brengt, dan wil
len man en vrouw dit biad ge
lijktijdig lezen. De man lost dit
geval eenvoudig op, hij scheurt
het blad n.l. in twee gedeelten,
geeft zijn vrouw ook een stuk en
dan is het een tijdje stil in den
huize E.
Inmiddels is de familie verhuisd
en woont thans in een eigen huis
met garage.
Het huis is natuurlijk volgens
Amerikaanse stijl ingericht en het
echtpaar is er zeer mede inge
nomen.
Zij zijn met de in Amerika be
reikte resultaten zeer tevreden en
Wat heeft een hobbelpaard nu met de Bandoven te maken?
Dit, zie ik U, al fronsend denken.
Maar zo gek is dat nog niet, want onze oude O.K.A. koekspuit
had er aardig wat van weg, zoals hij zijn dagelijks werk
opknapte, schommelde hij als het ware boven de stalen band
om daar zijn verschillende deegfiguurtjes op los te laten. Hij
deed het, in onze ogen, nog maar wat lekker. Hoewel het
spuiten meestal erg ongelijk was. Als de rubberspuitjes niet te
gauw gingen lekken, waren we al heel tevreden.
Zo was hat dan ook met gemeng-1 band naar de spuitmachine toe
de gevoelens, dat we het besluit I Het gaat prima en met minder
boorden. Er zou een nieuwe spuit
machine komen!
Hen kind ziet
zijn
lawaai dan vroeger. De oude ma-
chine had bij ronde sprits een ge-
hobbelpaard I heel draaibaar spuitstuk, dat, me
nu ook eenmaal niet graag naar I verschillende losse schijven, aller-
de rommelzolder verhuizen.
Zo kwam de dag, dat de O.K.A.
jesloopt werd en de auto, ik be
doel hiermede de nieuwe koek-
I lei soorten koekjes kon maken.
Hier draaien alleen maar de spuit-
jes, die met afstelling van de z.g
Schablone Lub" allerlei vormen
spuit, zijn intrede deed, hij was kunnen aannemen.
prachtig gestroomlijnd en van al-
"erlei blokriemen, motoren en ver-
I Zo kan men ï'onde, lange, waaier-
vormige en nog andere modellen
schillende wieltjes en raderen was sprits spuiten. Ook zoute bollen
hier niets meer te bespeuren.
Toen hij daar zo stond, kon
bltterkoek en cocos-banket
I gemakkelijk te spuiten.
alleen maar niet begrijpen dat zeDe gewichten blijven stabiel, en
Jaar nu allerlei verschillende de modellen prachtig even groot.
koekjes mee konden spuiten, maar
ja, ik ben ook geen automonteur
maar gewoon koekbakker.
Een paar dagen later draaiden we
Dus wel een grote vooruitgang!
Het schoonmaken en verwisselen i
is echter wel een secuur werkje,
dat wel een beetje extra tijd kost
proef, onder leiding van een des- j Maarwa^ wilt u? Een hob-
kundig monteur.
Het principe van de O.K.A. was,
dat hij naar de staalband toe ging
met spuiten en bij deze is het
precies andersom, nu komt
belpaard of een auto!!
M
het uitslagenbord. Er werd ge
wikt en gewogen, als Dirk Ab-
bink, onze laatste schutter nu nog
41 schiet, dan zijn we er. Maar
Dirk liet zich nog niet zo gauw
zien. Eindelijk, daar kwam hij
hoor! Toen hij geschoten had, zat
de le prijs in het kistje, niemand
kon ons meer benaderen.
Zodoende is ons korps weer voor
een jaar de houder geworden van
de wisselbeker en 5 medailles voor
de schutters. Al met al, wij heb
ben weer een genoeglijke middag
gehad, werden onthaald op koffie
met gebak en sigaretten en er
werd nog wat bereikt ook, want
zoals ik heb horen mompelen, wil
onze bewakingskern de 2e week
in Januari onderlinge schietwed
strijden houden. (Dit wordt 8 Fe
bruari).
Nu wil ;k nog even de totale uit
slag geven: 1. Albert I-Ieijn 237
punten: 2. De Band 230 punten;
3. Artillerie-Inrichting 228 pun-
zijn de mening toegedaan, dat zijl ten; 4. Sterel Wechelaar 221 pun-
deze in Nederland zeker niet zou- ten; 5. Gem, Politie 212 punten;
den kunnen hebben bereikt. P.T.T. 177 punten.
Zaterdag 17 december organiseerde de reserve-politie „De
Band haar traditionele Kerstschietwedstrijden in het gymnas
tieklokaal aan de Hogendijk te Zaandam.
Ook ons bedrijf was hiervoor uitgenodigd om met een aantal
schutters deel te nemen. Een vijftal aan de korps-wedstrijden,
en enige anderen individueel om wild en gevogelte.
Nu, dit vijftal heeft het er goed Resultaten van onze schutters
afgebracht. Wat was er weer een I voor het corps: J. Schijf 46; H. K.
STSH.SLwh gedrang voor Engel 50; D. Abblnk 46; H. van dT^af^spToken manieT behande1-
het uitslap'enhord. F.r wpi-H er*»- tt>-f as- t Rnnn at
Do losploeg van Albert Heijn be
vat ook de lierder Jan Neizing uit
Zaandam.
Toen de ploeg eens 's morgens
I vroeg moest beginnen, konder
I niet alle lieden aanwezig zijn
waarop Jan prompt aan zijn chef
vroeg: „Die boeren uit Hoorn ko-
I men natuurlijk niet".
Deze opmerking heeft hem de bij-
naam van „Leider der Bóeren-
kapel" bezorgd.
GEACHTE ZWERVER.
Hoewel inwendig woest, over de
wijze waarop je mijn positie als
buffer (gelukkig nog geen buffel)
laconiek accepteert, heeft de rest
van je schrijven me er toch van
overtuigd, dat het beste wat ik
doen kan is, het mij aangeboden
compagnonschap accepteren.
Stel je nu echter niet voor, dat
mij de copy zomaar aanwaait,
maar als ik iets heb, zal ik het op
len.
Urk 48; J. Boon 47. iv[|
Ook onze persoonlijke resultaten I H*e*t beste voor 1956
waren zeer goed. De heer G
Heijn schoot zefs 50 punten
won hiermee een konijn.
DE MEDE-ZWERVER
1
1
1
De heer C. R. de Grooth schrijft
is:
an bank te Gelsenkirchen (W.-
uitsland) heeft ontdekt dat er
k valse munters met gevoel voor
ïmor bestaan. Een vervalst bil-
t van vijftig mark (ongeveer 45
d.) bevatte inplaats van de ge
ldverlegenheid zitten, ander:
toneelkijker
gericht op
Ziezo, de feestdagen zitten er
weer op' Nou. 't viel best mee
hoor. De Kerstboom is deze keer
niet in de fik gegaan en we heb
ben geen darmcatarrhe gehad van
de oliebollen.
Toch wel gezellig hè. zulke dagen,
echt knus; ik zie me nog zitten
met een natte spons achter de
kerstboom.
Gelukkig maar. dat het aloude
Kerstverhaal nooit verveelt, want
we hebben er via alle vijf omroep
verenigingen naar geluisterd.
Maar 13 maal Tjingel bells. 27
maal Bing Crosby in White
Christmas en 13S maal Stille nacht
vind ik toch wel iets te veel van
het goede.
Toen kwam Ouwe jaar. Dat feest
plegen we altijd met een aantal
familieleden te vieren. Wij wer
ken dan bijna altijd hetzelfde pro
gramma af.
Koffie met oliebollen nog vier
uurgezellig één en der
tigen, hompie kaas (nog 2x/i uur),
gezamenlijk luisteren naar de ra
dio, hetgeen tante Stien met haar
gekwebbel onmogelijk maakt (nog
2 uur), appelflappen, borreltje,
opa probeert ons voor de elfde
maal te vertellen hoe hij oude
jaarsavond 1889 door het ijs zakte
(nog llj uur), spelletje Zwarte
Pieten of liegen (omdat één en
dertigen zo n rot spelletje is), bor
reltje (nog dertig minuten), blieft
er nog iemand oliebollen of ap
pelflappen gunst, we eten ze over
drie weken nog), croquetje
zullen we nog op dit moment
begint de radioklok te slaan (ome
Dirk en tante Coba twisten nog
even over de vraag of het bij de
eerste of laatste slag 12 uur is).
Gelukkig Nieuwjaar!
Smok klap tranen naar
buiten allemaalvoetzoeker
tussen je benen weer naar bin
nen koffie metnee maar
niet...). Dan komt het moment
waarop oom Jaap elk jaar op
nieuw met een gezicht of hij zo
juist met veel moeite een kwal
heeft ingeslikt, zegt: ,.Ja mensen,
wat zal het nieuwe jaar ons weer
brengen?" Algemene stilte en een
paar tranen van de aanstelster van
de familie. Dan nog behelpen
met slapen vanwege de visite, op
staan met barstende koppijn en een
rare maag; bij voorbaat walgen
van de handjes die je vandaag en
morgen moet schudden Hoera,
het is voorbij, wc gaan weer ons
gewone gangetje. Ook de Toneel
vereniging is weer gestart met de
repetities voor een nieuw stuk en
de Amateursavond. Dus werk ge
noeg aan de winkel.
O ja, voor ik het vergeet, toch
nog maar een gelukkig Nieuwjaar
allemaal van H. v. P
Op de onlangs gehouden bestuurs
vergadering werd een op de jaar
vergadering aan de orde gestelde
vraag behandeld, n.l. het vergoe
den van reisgeld naar Zaandam,
in verband met een te houden
ontspanningsavond in het O.G.
Het bestuur stond ln eerste in
stantie niet afwijzend tegenover
de gestelde vraag.
Na overleg werd besloten, dat bij
wijze van proef gedurende dit ka
lenderjaar de personeelsvereniging
aan ieder die hiervoor in aanmer
king wenst te komen, het reisgeld
zal vergoeden, uitgezonderd de
dans- en kienavond.
Deze vergoeding wordt alleen ver
strekt aan diegene, die lid is van
de personeelsvereniging; dus niet
aan familie of introducé's van dit
lid.
Stelt men er dus prijs op zijn reis
geld terug te krijgen, dan moet
men dit tijdens de pauze aan eer
van de in de zaal aanwezige be
stuursleden kenbaar maken, door
het trein- of buskaartje te tonen.
