Pluspluim naar de
Nassau laan Bussum
Reis naar Luxemburg
bij eengespaard
met pensioen
Ben Holtslag verkocht 57 blikjes
vruchten binnen hei hall uur
Ome Willem
Eerste steen ge!egd van fabrieksuitbreiding
AH-FLITSEN
Met ingang van 1 November gaat
de heer W. Hüfener onder col
lega's en Amsterdammers beter
bekend als „Ome Willem" het
bedrijf, na 35 dienstjaren, verla-
Indertijd als schipper op onze eer
ste motorboot gekomen, werd hij
.n 1Ö39 als walbaas overgeplaatst
naar Amsterdam, wat hij tot nu
toe is gebleven.
Er zqn
van die
mensen,
die zó
met het
bedrijf
ver
groeid
zijn, dat
men het
zich niet
voorkan
stellen
dat ook
voorhen
de tijd
komt,
dat zij
weg gaan.
Dit is vooral ook met „Ome Wil
lem" het geval; na een „inzin
king" voor enige jaren, is hij nu
actiever dan ooit: voor twee jaar
behaalde hij o.a. zijn motorrijbe
wijs,'kocht zich een motor (mèt
duo: honni soit qui mal y pense!),
enfin: bij hem vraagt men zich af
of 65 jaar nu wel de leeftijd is dat
je moet gaan rusten.
Naast een harde intelligente j
werker is hij een prettige, nooit
vervelende, prater, die heel wat
van vroeger v/eet tc vertellen; dit
zal dan ook straks de oorzaak
zijn, dat hij een leegte achterlaat,
waaraan wij zullen moeten wen
nen.
Waarschijnlijk zullen wij hem
gelukkig nog menig maal
zien en spreken, daar het hem
moeilijk zal vallen het geheel bui
ten A.Iï. en zijn werk te moeten
stellen.
Wekelijks wordt hier in het filiaal Brugstraat te Maastricht 20 ct. contributie
geïnd en carton opgespaard, welk laatste geld ook in de pot gaat, ten
doel hebbend de verjaardagen van personeel stoffelijk te gedenken, en van
wat overbleef werd een gezellige avond met uitvoering gegeven.
Dit jaar waren de plannen voor een reis naar Luxemburg. De kas liet het
toe. Een luxe busje huren viel niet mee, maar met een paar weken geduld
kwam er dan een voor ons vrij.
En zo gingen we dan Zondag j.l.
op pad. Om 6 uur was Maas
tricht vol met A.H.-mensen die
kerkwaarts' togen. Om half negen
was het vertrek bepaald; ieder
was op tijd.
De pasgetrouwde fam. Duchers met
2 vlaaien gewapend was nog 'n te
goed van hun feest).
Onze penningmeesteresse mej. Bom,
scheef lopend van het geld (waar ze
niet graag afstand van doet). Anny
stapte glunderend naast haar Chiel-
ke. Ben met zorg zijn proviand tor
send, Lambert met een houding alsof
hij wekelijks zulke reizen maakt.
Met het lied Wie sjoen us Lim
burg is trokken we België binnen
en hadden geen last van douane
die door liet rijden.
Roken van de kas
Genietend van de gratis sigaret
ten (want alles was voor reke
ning kas), het mooie natuur
schoon, het smakelijk eten van
Ben, 'n jongen als hij niet praat
eet hij, kwamen we om half elf
in Spa aan. Hier hadden we rust
voor de chauffeur en konden wij
naar hartelust klimmen en geno
ten van de prachtige vergezich-
ten. 't Weer was zeldzaam mooi.
Na wat foto's en koffie-filter op
naar de watervallen van Co. Ook
hier weer pauze, en konden we
de benen strekken en verkilden
vooral de dames van het overstui-
ven der waterdampen van de wa
terval.
Van hieruit ingestapt en recht
streeks naar Luxemburg.
Eerst de oude benedenstad 1
wonderd vanwege zijn stijl
nauwe straten, en konden we niet
vermoeden dat daar boven een le
vendige oude maar veel moderner
stad te zien zou zijn.
Souvenirs
Hier werden souvenirs gekocht
en Anny werd ieders vriendin van
wege haar Franse taal. Na diver
se kaarten verstuurd te hebben
werd een hotel met dancing op
gezocht. Hier kwamen onder de
glazen Riesling de mondjes en
de benen los. Er werd lustig ge
danst.
Lambert had zo'n haast, dat hij
een glas omliep (wat netjes werd
betaald).
Wat zijn wij in onze zaken toch
goedkoop met Riesling tegen de
prijzen daar berekend.
Maar dat mag de pet niet druk
ken. We waren uit en de kas kon
het opbrengen.
Zeer stemmingsvol werd hier op
gebroken. De bus daverde van de
zang en de lach was onbreekbaar
en toen we in Bastonge onze laat
ste pleisterplaats aankwamen, 11
uur, had nog niemand het acute
Chef B. Voppen en zijn mensen
uit het filiaal Nassaulaan te Bus
sum verkochten zoveel aardbeien
jam, thee, Raspa-koekjes en blik
jes vruchten (het grootste suc
ces) dat zij met glans de Plus
pluim behaalden.
Toen chef Voppen half Augustus
voor 't eerst in het filiaal Nas
saulaan verscheen vroeg hij de
personeelsleden die hij nog niet
kende, maar in wie hij direct pit
ontdekte: „Willen jullie niet eens
een keer naar Zaandam?"
Natuurlijk hadden zij daar wel
oren naar, waarop men besloot
,,'m gezamenlijk op te zetten". En
met succes!
Chef Voppen (25) kwam in 1951
als bediende in Hilversum in het
filiaal aan de Kamerlingh Onnes-
weg in dienst van Albert Heijn. In
vier jaart tijd bracht hij het tot
chef en bewees daarmee dat je
iets kunt bereiken binnen niet al
te lange tijd als je werkelijk wilt.
De chef kijkt graag naar een
voetbalwedstrijd, maar het groot
ste deel van zijn vrije tijd brengt
hij samen met zijn verloofde, mej.
Sinie Soppe (21), door. Mej. Sop-
pe werkt in het filiaal in de Gys-
brecht van Aemste.1 te Hilver
sum, teneinde ervaring op te doen,
zodat zij na haar huwelijk haar
man in zijn werk kan helpen.
P. Tierolf (22) kreeg het kruide
niersvak, bij wijze van spreken,
met de paplepel ingegoten (zijn
vader en zijn oom zijn filiaalchef
bij A.H.). Na kantoor werkzaam
heden kwam hij drie-en-een-half
jaar geleden bij zijn vader in de
winkel. Hij werkt nu al een jaar
in Bussum. Wie de personeels-
avond in Utrecht 22 October j.l,
bezocht, heeft de heer Tierolf ge
zien als helft van het acrobaten-
duo The two Hotsekee's.
Ben Holtslag (17) leert druk. voor
zijn vakdiploma. Hij wil volgend
jaar zijn middenstandsdiploma halen.
Toen wij hem spraken zou hij wor
den overgeplaatst, nadat hij twee-en-
een half jaar in Bussum heeft ge
werkt. Zijn liefhebberijenVoetbal
len, leren en niet in de laatste plaats
zijn vriendinnetje Joke in Muiderberg,
voor wie Ben (leek ons) in vuur en
vlam staat.
Lina Roodnat (22) uit Muider
berg handwerkt graag en werkt
altijd met evenveel plezier vol
gens haar chef. Lina is verloofd
maar zij is nog niet van plan het
filiaal te ruilen voor de huwelijk
se staat.
Geertje Meendering (28) werkt al
negen jaar bij A.H. en beslist niet
voor haar verdriet, vertelde zij.
Zij zingt in het kerkkoor en is dol
op autorijden.
Gen -jpr^ns lunchpftrii jije
Men hoort vaak zeggen:
„Waarom ga je met vacan
tia naar het buitenland, ben
je in je eigen land al over
al geweest
Natuurlijk is niemand in
z'n eigen land overal ge
weest. Ik weet wel, ons
land is mooi, zijn stranden
onovertroffen, maar het zijn
de mensen met andere ze
den en gewoonten, een an
dere natuurvaak een ander
klimaat, onverwachte om
standigheden niet altijd
prettig het reizen op
zichzelf, enz. enz., dit alles
is het, dat op velen een
grote aantrekkingskracht
uitoefent.
Zo heb ik zelf eens een half
uurtje van volgend tafereel
genoten.
Het is één uur, de zon
schijnt fel, temp. 33° C.
De winkels, ook de grote
warenhuizen, sluiten min
stens van 12.15 tot 14.30.
Men ziet weinig mensen
lopen.
Ik zit in een mooi park
dicht bij zee, omringd door
palmen en fraaie bloemen.
Neergevleid in een ligstoel
(huur voor meerdere uren
15 frs 16 ets, dit is ook
het enige goedkope voor
ons Nederlanders) is het
mijn bedoeling hier tijdens
de grootste hitte wat te
doezelen. Dan komt er een
echtpaar ten tonele, dit
neemt even verder plaats.
Het zijn, zoals men bij ons
zegt „dagjesmensen". Tus
sen hen in plaatsen ze een
koffer enopenen deze. De
servetten, messen en vor
ken worden verdeeld en
een schaal, welke een flin
ke vleessalade blijkt te be
vatten, wordt van de deksel
ontdaan. De smulpartij kan
beginnen. Om beurten een
hap. Een groot brood wordt
in 2 stukken gesneden, ie
der een helft, waarvan tel
kens een stukje ter grootte
van een hap wordt afge
sneden, dat, zonder boter,
dient ter aanvulling der sa
lade.
Ofschoon de schaal van
flinke afmetingen is, komt
er toch een einde aan de
inhoud, maar geen nood, er
worden perziken, die hier
in Frankrijk zeldzaam lek
ker zijn, voor de dag ge
toverd en thans verdwijnen
de stukjes brood met per
zik. Dan wordt het echter
tijd voor een dronk. Uit het
koffertje wordt een literfles
rode wijn opgediept, be
nevens 2 klein model bier
glazen. Het eerste glas
wordt in één keer ad fun-
dum geledigd. De perziken,
op zijnde, worden vervan
gen door een meloen van
behoorlijke afmeting. Deze
wordt doorgesneden, de pit
ten er uitgegooid, ieder een
helft en dan gaan de stuk
jes brood vergezeld van
meloen naar binnen.
Maar ook aan een grote
meloen komt een einde,
geen nood echter, er zijn
nog pruimen, welke men bij
wijze van broodbelegging
na een stukje brood
geen boter in de mond
kan steken, gevolgd door
een flinke slok. De fles is
inmiddels leeg, er wordt
een nieuwe fles uit het kof
fertje gehaald, iets kleiner
clan de eerste. Deze wordt
eveneens al dadelijk flink
aangesproken. T en slotte
wordt ook de laatste wijn
uit deze fles in de glazen
geschonken en toen
werd uit de koffer een der
de fles te voorschijn ge
bracht, inhoud plm. 2 dl.
De inhoud hiervan, waar
schijnlijk rum, wordt eerlijk
over de beide nog half met
wijn gevulde glazen ver
deeld en het mengsel met
zichtbaar genot gedronken.
De „bras-par tij" is nu ge
ëindigd, alles wordt netjes
ingepakt in krantenpapier.
Er zitten meer mensen in
de schaduw, niemand heeft
op het tweetal gelet. Ik heb
door de kiertjes gekeken.
Wat zegt U, onbeleefd?
Misschien wel, maar als zij
weten, dat ze mij zo'n kos
telijk half uurtje hebben be
zorgd, zullen zij het mij
zeker niet kwalijk nemen.
(De wijn kost in de waren
huizen slechts 40 cent per
liter, sterkte 11°).
Verderop zie ik een kleine
jongen, in de ene hand een
stuk stokbrood eveneens
zonder boter in de an
dere een driehoekje kaas.
Hap links, hap rechts, de
hope des vaderlands aan
de lunch!
Erie van der Vliet (16) werkte na
haar schooltijd een paar weken in
de huishouding; het vak van win
keljuffrouw trok haar echter meer
aan. Zij houdt van moderne mu
ziek, van mooie kleren en van
haar vriend Bert.
Een extra pluim komt Ben Holt
slag toe, die in tien minuten tijd
kans zag 57 blikjes vruchten te
verkopen. Tegen 5.30 uur besloot
hij op een goede dag nog eens
even aan het verkopen te trekken,
niet zonder resultaat l
Groetend,
Chr. Esters
Voorzichtig wordt de steen
ter plaatse aangebracht.
De zoon van de heer G. Heijn
hanteert de zilveren troffel
met de vaardigheid van een
vakman.
Met grote aandacht volgen
de aanwezigen de eerste
steenlegging van het nieuwe
gebouw van 4 verdiepingen
met 1300\m*~ vloeroppervlak.
slaapgevoel dat moest komen, be
hoeven te onderdi'ukken.
Vandaar naar Maastricht zorgde
Duchers met zijn vrolijke mop
pen en netjes voorgedragen lied
jes dat de stemming er in bleef
tot in onze oude vertrouwde stad,
waar we om half twee terug
waren.
