Van Oost- en Westzijde Blijde en droeve gebeurtenis, met een prettig slot Nieuws van alle kanten Amsterdamse Concertgebouworkest in ons O.G. Het loopt weer tegen April, vrienden Wal arbeidstechnici er van zeggen i heten welkom AH-FLITSEN Enige weken gele den vond er bij de fam. de Lange te Oostzaan een ge beurtenis plaats, die zeldzaam ge noemd mag wor den in de dieren wereld. Twee moederkonij nen schonken het leven aan resp. 2 en 5 poedelnaakte konijntjes. Niets bijzondei's zult U zeggen, maar de bijzonderheid komt ook nog, want na enige dagen stier ven beider moeders en daar stond fam. de Lange voor het probleem, hoe houden wij de 7 jongen in het leven. Moeder de Lange wist als een goe de moeder raad. Zij kocht een aan tal kleine flesjes met speentjes en iedere avond komen de konijnen op tafel en krijgen zij ieder 2 fles jes melk te drinken. Toen uw fotograaf enige kiekjes VAN DE KAASAFDELING Bonaparte zit vol. Niet met N.V.V.-, K.A.B.- of C.N.V.-ba- dillen, maar met de rasechte griep-bacillen. Hij is zijn stem kwijt, zijn ogen zitten dicht en toch wil hij wat schrijven. En waaraan denkt hij het eerste, de kou natuurlijk. En dan komt het onderwerp ditmaal op Cees Ris zijn rug terecht. Cees wrijft zijn handen ineen als hij al dat ijs ziet. want hij is geladen tot de grote strijd. Nou Cees, dat je geladen was, had ik al gezien, want je haren rezen reeds te berge. Maar als ik nu de resultaten na ga, is het maar zo, zo. Je komt op het moment sneller op het droge vooruit, dan op het ijs. Komt het misschien van al je conditietraining, je was doorgetraind denk ik. kwam maken, werden zij juist ge voed, en wij kunnen ons de woor den van Mevr. de Lange goed be grijpen, wanneer zij zegt: „Be grijpt U nou dat ouders hun kin deren verwaarlozen Bij het aanschouwen van het op de foto gegeven tafereeltje, moe ten wij op deze vraag antwoor den: Wij niet Je hebt het wel gepresteerd om clubkampioen te worden van de Zuidpool, mijn felicitatie daarvoor. Maar met die koppelwedstrijd in Kukiehorn, of hoe dat plaatsje heet, was het weer totaal mis. Ik weet het: je had eerste kunnen wezen, met nog een koppel had je een ronde voorsprong op het pele- ton. Maar owee, daar kwam die gevaarlijke lucht van Boffie Kof- Zoals U weet, heeft het Amsterdamse Concertgebouw-Orkest kort geleóen een trip gemaakt naar het rijke Amerika. Deze tocht was een daverend succes en moesten slechts enige tienduizenden guldens door stad en land worden bijgepast. Om nu den volke dank te betuigen voor dit offer, besloot de dirigent in diverse steden enige volksconcerten te geven tegen verminderde prijs. A. H. heeft onmiddellijk alles in 't werk gesteld op één dezer volksconcerten beslag te leggen en zoals U weet, is dit gelukt en heeft het concert inmiddels plaats gevonden. Het was een zeer gewaagde onderneming, want hoe zou ons personeel op deze ernstige muziek reageren? Hierop kom ik straks terug. Kruiklegging, gingen zich daartegen hadden ver- 's Morgens werd het orkest op het 'S aan Zaandam, welke gemeente het, versierde station ontvangen dooi o[ndat het reeds was_ B. en W. en onze Directie. In op tocht, met de A.H.-muziek voorop, werd toen gemarcheerd naar het Czaar Peter Monument, waar dooi de dirigent een bloemstuk, in de vorm van een kruik, werd gelegd. Hij herinnerde hierbij aan het feit, dat het standbeeld eigenlijk in Amsterdam zou moeten staan, om dat de grote man zich daar het meest thuis voelde, doch, dat ver schillende drankbestrijdingsvereni- De meeste grapjes over ar beidstechnici zijn nogal kwaad aardig. Wij lazen laatst in de „Arbeitswissenschaftlicher Auslandsdienst", een blad voor arbeidstechnici, onderstaand rapport, dat men ontvangen had van een team arbeidstech nici na een bezoek aan de con certzaal „De vier hoboïsten hadden tel kens gedurende lange tyd In het geheel niets te doen. Aan bevolen werd hun aantal te verminderen en hun werk meer gelijkmatig te verdelen om zo topbelasting te vermijden. De twaalf eerste violen speelden alle dezelfde melodie. Dit lijkt volkomen overbodig. Hun aan tal kan drastisch verlaagd wor den en indien een groter ge luidsvolume gewenst wordt, kan dat gemakkelijk met in schakeling van een verster kingsinstallatie bereikt worden. Grote inspanning veroorzaakte kennelijk het spelen van passa ges met tweeëndertigste en vierenzestigste noten. Dit lijkt een overbodige verfijning. Aanbevolen wordt de verfijning hoogstens te beperken tot acht ste noten. In dit geval zou men meer geoefende krachten kun- inschakelen. Vele thema's wor den te vaak herhaald. De par tituren moeten daarop grondig nagezien worden. Het heeft weinig zin een thema van de violen nogmaals door de hoorns te laten spelen. Men mag ver wachten, dat na verwijdering van alle overbodige passages de duur van het concert van twee uur tot twintig minuten teruggebracht kan worden. De pauze zou dan ook kunnen ver vallen." was, dankbaar accepteerde. Nadat men nog een half uur voor de, natuurlyk weer open, brug had vertoefd, werd ten slotte naar ons O.G. opge rukt, alwaar de bezoekers tus sen de juichende ryen, in smetteloos witte overalls ge klede meisjes zwaaiend met Amsterdamse-, Zaanse- en Amerikaanse vlaggetjes, door trokken en waar de dirigent door onze schoonheidskoning in een bouquet werd aange boden. Zichtbaar ontdaan dankte hij haar met een muzikale kus. (Het leek de onvoltooide wel.) Daarna trok ken de bezoekers zich terug, om zich te verfrissen en zich voor te bereiden op het concert. Bijzonder gekleed. Om 12 uur zou het concert be ginnen en bij het binnentreden van de zaal werden wij aange naam verrast door een vrien delijke attentie van de dirigent en zijn mannen. Zij hadden zich voor deze gelegenheid ge kleed in het costuum, zoals vroeger de kruideniers droe gen, d.w.z. grijs kort jasje, kruideniersbroek en pet. Leider en orkest werden aan het publiek voorgesteld, toen verhie ven allen zich van hun zetel en zongen spontaan het le en 3e cou plet van het bekende lied „Ode aan de Zaanse beskuit". Dan was het de beurt aan het orkest, dat voor ons zou uitvoeren de nieuwe A.H.-suite. Tijdens dit concert zou blijken, dat de angst, dat het niet in de smaak zou vallen, totaal misplaatst was. Direct hadden de musici het ge hoor te pakken. Daar zaten zij, anders vol leven en beweging, thans dromend voor zich uit te staren, velen met gesloten ogen genietend van het schone geluid, sommigen hielden elkaar bij de hand vast en menig hoofd vleide zich tegen het hoofd van de buur vrouw. Ouverture. De ouverture begon met het luiden van een winkelbel, daarna hoorde men door het koper het vrolijk hon dengeblaf en het geluid van een wegrydende kar. Dan vie len de violen in en het lichte gebonk van een machine (het eerste suikerfabriekje) weer klonk; dit zwol langzaam aan tot een machtig machine- gestamp. Vervolgens klonk d8 opgewekte muziek van het lyflied der bouwers met daar tussen afkomstig van de houtblazers het melodieus loeien van koeien ('t melkbe- dryf) en door de xylophoon het gerinkel van glaswerk (Formosa). Hierna klonk een imitatie van de Slag bij Wa terloo (de concurreniie-strijd) gevolgd door de overwinnings mars. De finale was groots van opzet en bestond uit 2 gedeelten. Het eer ste gedeelte beeldde de zelfbedie ning uit. De musici „grepen" de maten links en rechts op hun in strument met hier en daar een meesterlijk vals accoord (het ko pen zonder betalen). Het 2e ge deelte begon met marsmuziek en ging over in de klanken van een groot feest (de A.H. spaarders). Het concert is ten einde, maar de „zaal" reageert niet, gevangen als de toehoorders nog zijn in de greep van het gebodene. Dan, alsof een enorme wekker af liep, ontwaakte men, rees op en bracht het orkest een grootse ova tie, daama werd als dank voor dit unieke concert het strijdlied „Bof fie Koffie" aangeheven. De personeelschef merkte op, dat indien het orkest nog eens Amerika wilde bezoeken, het bedrijfsleven gaarne in de kosten zou willen bij dragen en dit dan zou beschouwen als steun aan achtergebleven gebie den, waartoe in de lino was besloten. Nadat hij nog alle musici een das speld in de vorm van een vergulde koffieboon had opgeprikt, was deze gebeurtenis ten einde. Na uitgebreide koffietafel werd per motorschuit nog een rond vaart door de havens gehouden. fie in je neus en toen was je ver loren, je moest afremmen of je wou of niet, en tot overmaat van ramp stak Boffie nog pardoes over I de baan ook, en daar reed je kop- pelgenoot ook nog tegen op. Weg le prijs! Maar Cees, kan je nu bij de bond geen proces indienen want je weet toch, „Waar Boffie j op het Toneel verschijnt, is a les meteen van de kaart." Die geur die doet het hem, hè! Ook bij Piet de Lange is het thuis werken geblazen geweest met dc kou. Moeder Konijn had 7 jongen ter wereld gebracht en tot over maat van ramp heeft ze dit niet kunnen overleven. Nu heeft Moe de Lange dit kar weitje op zich genomen en voedt 3 x per dag de konijnenjongen met de fles. Ik wil hier niet verder op in gaan. want ik heb zo n idee, dat hier in de flitsen wel meer over zal verschijnen en eindig dus tot volgende keer Nieuw personeel fabrieken: J. H. van der Molen T.D. M. M. Schaar B.B W. Pander W.K. A. E. Hofman S.B. M. J. Harder S.B. S. Roeters Div. C. H. Popken V.A. E. J. C. Bolhuis K.B. A. F. W. Langeveld V.A N. Huising B B F. v. d. Lijcke KB C. J. C. de Hoogen K.B. Nieuw personeel Hoofdkantoor: C. Way Retourafd P. J. Wagenaar Loonafd. D. Waal Adm. controle Geboren: 3-3-'55 Mieke Way (Loonafd.). 9-3-'55 Catharina Maria Schoen Arb.studie). Verloofd: 5-3-'55 Mej. I. D. Moorj, afd. be stellingen, en de heer R. Kuypers. Ondertrouwd J. A. Sondaar S.B.en H. Beers. Getrouwd 15-2-'55 S. Brakenhoff (Exp) en G. de Wit. 10-3-55 H. Siffels (B.A.) en P. J. de Beer (Div.) BONAPARTE. VELE HANDEN MAKEN LICHT WERK. Een paar maanden geleden schreef ik een artikel „Helpers in de nood". Die helpers waren de mannen van onze afd. die chef Delforno ge holpen hebben bij werkzaamheden die zo spoedig mogelijk klaar moesten zijn. Wij zijn van oordeel, dat wanneer iemand thuis 'n klusje heeft, hij dit zelf moet doen, tenzij 't van dien aard is, dat het binnen een be paalde tijd klaar moet zijn en hij het alléén niet kan volbrengen. In zo'n geval heerst er bij ons een onderling plichtsbesef, dat wij el kaar dan bij moeten staan. Dit keer was het G. Bloemsma die door B. en W. verplicht werd ge steld, bij zijn buren een andere schuur te bouwen, binnen een vast gestelde tijd. Gerrit heeft n.l. 2 huisjes, waar van hij er zelf één bewoont. Om een schuur te bouwen, daar gaat nog al tijd in zitten, en de avonden zijn nog kort. De algemene mening was, om hem komende Zaterdag te helpen. Ieder, die zich maar enigszins vrij kon maken, gaf zich spontaan op. Hierbij wil ik in 't bijzonder chef Delforno vermelden, die zijn ploeg niet in de steek liet. De werkzaamheden verliepen vlot, onder het spelen van gezellige gramofoonplaatjes. Gerrit had een luidspreker op zijn erf geplaatst. Verschillende melo dieën werden uit volle borst mee gezongen. Om de beurt mochten 2 a 3 man nen bij Mevr. Bloemsma in de keuken komen, waar wij dan tus sentijds soep, balletjes gehakt en koffie aangeboden kregen, wat met die kou best smaakte, 's Avonds pl.m. 6 uur was de schuur klaar Verandering biljartwedsrijden In de A.H.-Flitsen dato 2-2-55, staande biljartwedstrijden A.H.j P.V. Schoen en Honig vermeld, te spelen op Zaterdag 2 April a.s. Door omstandigheden is de zaal niet beschikbaar, ergo gaan de wedstrijden nu op Zaterdag 7 Mei op dezelfde tijd door. Veiligheid op weg naar huis In ons bedrijf wordt veel aandacht geschonken aan uw veiligheid Zelf moet U er echter ook voor zorgen geen onnodige risico's te lopen. Wanneer U de straat bij het station oversteekt, houdt U U toch ook aan de aangegeven oversteekplaatsof niet? Een tuinslang kronkelde in 't gras al slurpende van z'n eigen plas. Een altviooltje zag het aan en sprak: waar komt dat nat vandaan? Dat weet ik ook niet, zei de slang, 't gaat zo al m'n hele leven lang. Hoe meer ik me met water voci, hoe harder ik de tuin besproei Maar 'n stropdaskikker kwam er bij en zei alleen maar: Panta rei! KOOS VERSTEEG Uit: Nederlandse nonsens op rijm. Volgens mijn mening werd in hoog tempo gewerkt. Ik denk dat het door die keuken kwam, want wan neer wij daar uit kwamen, begon nen we weer met volle moed te werken. Misschien is dit een Tip voor de Directie b.v. op iedere afd. een keuken te plaatsen. Laten we Amerika nu maar eens voor wezen. J. O. JUBILEUM J. OVERMEER. Donderdag 24 Februari j.l. her dachten wij het feit, dat onze vriend J. Overmeer 12V2 jaar bij de firma in dienst was. Dat dit gevierd moest worden spreekt natuurlijk vanzelf. Alle collega's waren op uitnodiging van J. Overmeer eensgezind opgetrok ken naar zijn woning, om deze dag gezamenlijk te vieren. Noudat is ook gevierd hoor! We hebben nooit geweten dat er zoveel artisten onder de suiker bakkers zouden zitten. Als U gezien had hoe Bloemsma als vrouw en als fakir verkleed optrad, geassisteerd door de heer P. Schellingerhoudt. Het was ge woon frappant. Alles werkte mee om de stemming te verhogen, want onze vriend Overmeer had zich in deze dus danig uitgesloofd, dat wij het wat betreft de aangeboden heerlijkhe den, niet konden bedoen. In de vooravond werden al plech tige beloften jegens elkaar ge daan, om eventueel elkander naar huis te brengen indien nodig; maar na afloop kwam er van deze af spraak niets meer terecht en moest ieder maar voor zich zelf zien thuis te komen. Maar alla het was een knal avond en wij hopen bij zijn 25-jarig jubileum het nog eens dunnetjes over te doen. Een mens kan wat meemaken Dit ondervond voor enige weken geleden één onzer chefs. Groot was zijn schrik toen hij bemerkte dat zijn fiets spoorloos was. Deze fiets stond „gestald" voor de fa- briekslngang. Vooral in deze tijd is 't bed lekker warm, en wacht men tot het uiterste. Daama snel op de fiets om toch nog op tijd te zijn, maar er is dan geen minuut meer over om het gebruikte ver voermiddel op de plaats van be stemming te brengen. Men zag in gedachten de Vinkenstraat al voor zich met alle gevolgen die daaraan verbonden zijn, want ook 't slot ontbrak. Gelukkig liep alles nog goed af en stond 't karetje veilig en wel in de stalling. Weer wat van de schrik bekomen (want men zag de zakcenten al in Haarlem) peddelde deze chef rustig om vijf uur weer naar huis, verheugd over de goede afloop.

Personeelsbladen | 1955 | | pagina 3