Film-Bedrijfs-Forum avond te Haarlem De kapitalistIMalando maakt U het leven gezelliger! Edammers 'spraken' Kienen in Den Haag geïmporteerd 4 AH-FLITSEN De avond werd geopend door de heer L. Vermaire die allen harte- l.jk welkom heette, vooral ook de heren uit Zaandam, die zo bereid willig waren geweest mede te wer ken. De avond stond geheel in het teken van de nieuwe spaar- en obligatie-actie, het toneel was rij kelijk gevuld met reclame hierop betrekking hebbende. Na een kort openingswoord betrad de heer J. C. ilali net podium om het een en ander nog eens nader uit te leggen, inj ïegde vooral de nadruk o^ punt 4, de service, d e uitemdel.jk de doorsiag moest ge ven vooral nu er zo veel meuv/e klanten onze zaken bezoeken. Daarna betrad het bedrijirsforum het toneel, dat was samengesteld uit de heien Vaik, DaaLruyzcn, Vermaire en Hali, onder voorzit terschap van de heer Engel. Hier werden eerst de schrifteiijice vra gen beantwoord, daarna vragen die uit de zaai naar voren kwa men. Het ging vooral de heer Daalhuysen pruna af, de vragen kort maar krachtig te beantwoor den. Vooral de vraag: „Waarom moet een bediende op een oude fiets rijden, terwijl de heren in een mooie slee' werd prompt beant woord: „tracht het ook zo ver te brengen". Ook bleek dat zeer weinigen op de hoogte waren wat een voordeel het biedt bij A.H. te sparen. Hierna volgde de pauze, waar ons door de directie een verversing- werd aangeboden, wat door de aanwezigen op prijs werd gesteld. Na de pauze werd de bedrijfsfilm door de heer Pilger vertoond waarin vele punten naar voren werden gebracht „hoe het wel en hoe het niet moet". Deze film met het bijbehorende praatje was zeer leerzaam en werd met veel aandacht gevolgd. Daarna bedankte de heer Vermai re alle aanwezigen voor hun op komst en maakte hen tevens at tent op de eerstvolgende contact- avond. Voor wij voldaan huis waarts keerden, kregen wij nog even een krachtige rede van de heer Valk, die de jongelui er op wees in wat voor een prachtig bedrijf zij werkzaam waren. De jongelui kregen nog even de gelegenheid zich te ontspannen door een dansje te maken en hier mede was deze gezellige en leer zame avond weer ten einde. Wij danken hiermede allen die er aan medegewerkt hebben om deze avond te doen slagen en hopen in de toekomst nog meerdere van deze avonden mede te maken. STEENBRINK Wie A zegt. moet ook H zeggen! Een onderdeel van de toneel-achter grond tijdens de chefs-bijcenkomst in Zaandam Het was haast niet te begrijpen, dat niemand van de voorbijgan gers hoorde, hoe druk de pakjes en dozen in de etalage van de Grote Houtstraat het onlangs met elkaar hadden. Het ene pak probeerde het andere te over schreeuwen en één van de anijs- 'abletten zei telkens weer: „Luis teren jullie nu ook eens naar mij". Ze kreeg echter geen kans om zich verstaanbaar te maken, want allen praatten door elkaar en ieder luisterde per slot naar i zichzelf. De Edammers waren één en al verbazing. Zij waren de deftigheid zelve en zich daar- van ook terdege bewust. Onbe- I wogen beheersten ze door hun voornaamheid de hele kast en er was geen blik of potje, dat niet steeds voelde hoe de Edammers vanuit de hoogte op hen neer zagen. De gesprekken werden dan ook altijd fluisterend gevoerd. Eigenlijk vond ieder in zijn hart de aanwezigheid van de Edam mers een bezoeking. Maar van daag was men zeker de aanwezig heid van de Edammers vergeten, want iedereen praatte opgewon den. „Als er één recht heeft op een goede plaats, dan ben ik het", zei een fles advocaat met zijn lange nek tegen een pakje pud ding. De flessen Fiesta bekeken alles van de zonnige kant en iedere keer als er op straat een auto voorbijreed rammelden ze met hun glazen lichamen tegen elkaar van plezier. Wat was er aan de hand? De chef van filiaal 24 had het nu de juiste tijd ge vonden om de anijstablelten eens een goede plaats in de etalage te geven en daar lagen ze nu in hun volle glorie met een fraaie prijs kaart op hun rug en hun neus tegen het glas. Maar dit had bij de anderen af gunst gewekt. Plotseling deed één van die voor name Edammers zijn bolle mond wijd open en maakte aan de hele ruzie een eind. In korte deftige bewoordingen legde hij uit, dat ieder op zijn beurt recht heeft om verkocht te worden en dus bovendien recht op een goede plaats in de etalage. Zoveel spor tiviteit had men van die bolle niet verwacht. Na dit betoog was iedereen het dan ook met de Edammer eens en de rust keerde weer. Alleen een pak koffie prut telde nog wat tegen en zei: „Dan sla ik maar af", waarop het pak je thee, dat naast hem stond, hem met vernietigende blikken aan keek, doch zweeg KAREL ROMP Hebt U geen tijd gehad om uw krant te lezen of naar de persbe richten te luisteren? Geen nood, stap op het achterbalcon van een oude Amsterdamse tramwagen, luister en het hele wereldgebeuren trekt aan U voorbij. De moderne wagens missen helaas deze intie me plaats. Ik hoorde gisteren op zo'n achter balcon het volgende, ietwat een zijdige gesprek: „Men, geloof me, polletiek is altijd smerig. Het is 'm steeds om de senten te doen. De kleine men blijft de schlemiel. As je met een of ander handeltje wat weet te ferdienen en een van die grote jongens heeft het in de smiezen, dan sit ie de folgende dag bij een kamerlid en foor een paor rooie ruggies weet die dan gedaon te krijgen, dat er een wet komt, die aan dat snabbeltje van de klei ne jongen een eind maokt en de grote de alleenheerschappij geeft." De tram stopt met een schok en een heer met hoed beklimt het achterbalcon. Even wordt het college geven on derbroken, maar dan „Ferrek, daor hei je Joop, ouwe gabber, hoe gaat het?" „Goeden avond heren, dank je, hoe gaat het met jullie?" Dit laatste gesprokene heeft op de voorlaatste spreker een vernie tigende uitwerking. Zijn gezicht verstrakt en hij weet niet wat te zeggen. Hij probeert nog „Hoe gaat het met Doortje?", maar zonder veel overtuiging. Twee halten verder stapt de heer met hoed weer af. Als ontwaakt uit een hypnotische slaap, trach tend door felheid zich een houding te geven, vervolgt nu onze man „Hoe find je dat nouw, wat senten iemand toch kunnen veranderen!" Nu eindelijk vindt zijn kameraad het moment aangebroken om ook wat te zeggen. „Heit ie een errefenis gehad?" „Welnee hij heit een obligatie van Albert Heijn!" „Fuile keponnetjesknipper!" De tram stopt, eindpunt. De volgende dag heeft A.H. twee klanten meer. J. Woensdag-avond 16 Januari was de avond dat het Haarlemse kie7 nen in den Haag werd geïmpor teerd. Nadat chef Francken alle aanwezigen had welkom geheten, in 't bijzonder de heer Engel, de heer en mevr. Van Hulzen, de he ren rayonleiders Den Ambtman en De Roode en de collega's uit Rotterdam, Haarlem en Vlaardin- gen, kon de eerste kien beginnen. De spanning zat er al spoedig in en ieder was benieuwd wie één of Tieerdere der prachtige prijzen :ou winnen. 3ij 't afroepen van elk kien-num- eier doken de hoofden omlaag en ingen de krijtjes over de plank- es. Tussen het kienen door gaven le Sunset-Rangers" enige cow boy-liedjes ten beste, terwijl „2 'ongens met een guitaar" hun de buut maakten met enkele liedjes, welke a!le bijzonder in de smaak vielen. lammer was, dat wegens verkoud heid van één hunner, het slotnum mer niet kon worden uitgevoerd. Op prima wijze werd hierin voorzien door de heer Wierda van filiaal Koningstraat met z'n accordeon, welke al spoe dig de gehele zaal aan 't zin gen had, zó zelfs, dat bij het zingen van „De vrolijke wan delaar" enkele schragen onder de tafels het begaven. -i' Personeelsbijeenkomst in Amsterdam Dp Dinsdag 22 Februari j 1. heeft er oen geslaagd? bijeenkomst plaats gevonden in Bellcvue te Amsterdam. Er waren ruim 400 aanwezigen, bestaande uit personeel met hun genodigden uit de filialen in Amsterdam en het Gooi. Het Gooi had voor eigen rekening bussen georganiseerd. Om 3 uur heette de heer H. K. speelde Malando met zijn orkest Jngel het gezelschap welkom, van 12 man, non-stop dansmuziek waarna de heer A. I-I. Pilger, ge- tot ruim 5 uur. assisteerd door de heer J. C. Hali. De dansvloer was permanent de fiimstrip vertoonde, welke in I propvol, maar dat was ook de be- ons eigen bedrijf werd opgenomen. doeling. Vervolgens sprak de heer H. Valk, Het was een bijzonder genoegelijke op de hem eigen kernachtige wij- j middag, waar weer eens bevestigd ze, een opwekkend woord. werd dat het niet alleen goed win- Terwijl daarna een ieder van een kelen, maar ook goed werken is kop thee of koffie voorzien werd, bj Albert Heijn. Of er in Den Haag ook fanatiek gekiend werd! Dat ook de griep in Den Haag z'n entrée had gemaakt, bleek wel uit de opkomst, die beneden de ver wachting bleef. Desondanks kunnen alle aanwezi gen weer terugzien op een leuke ontspanningsavond, waarop velen met mooie prijzen naar huis gin- gen. En nu, op naar 16 Maart, onze grote muziek-, zang- en toneel avond met bal na. Per abuis werden een paar hand schoenen meegenomen welke in de garderobe op de grond lagen. Wil degene, die deze handschoenen heeft, zich in verbinding stellen met chef Prinselaar, Gouverneur laan, Den Haag. F. FRANCKEN.

Personeelsbladen | 1955 | | pagina 4