Van Oost- en Westzijde Nieuws van alle kanien Financieel verslag Personeelfonds over 1954 Herinneringen in een grote doos Heer Kley zingt eerste tenor Wij heien welkom Bartelson bezoekt AH-FLITSEN 3 ONTVANGSTEN: Saldo 1953 Contributie en bijdra ge Directie Rente UITGAVEN: 2.752.16 Jubilea 945.35 Huwelijks- 8.024.56 herdenkingen 1.539. 76.67 Geboorten 595.13 Bijzondere noden 786.03 Gepensionneerden 1.500. Ziekenbezoek 1.497.18 Onvoorzien 1.297.31 Saldo 1954 2.693.39 10.853.39 I 10.853.39 De kascommissie P. SCHAAP, J. TUINMAN en J. SIKKES. Voor het jaar 1955 is D. Kok tot de kascommissie toegetreden, terwijl J. Tuinman aftrad. HartelijkdankaanDirec tie voor de royale steun aan ons Personeelfonds. Het bestuur J. SIKKES - J. C. BERGHEGE - J. BARTELSON. Met een variatie op het thema „Liedjes uit de oude doos" zouden we van de Heer Kley kunnen zeggen: „Liederen in een grote doos", want als de Heer Kley begint te vertellen over zijn grote liefhebberij „de zang", volgt de ene herinnering op de andere en komt er automatisch een stapel kranten, tijdschriften, diploma's, programma's, foto's, cantates enz. voor de dag, waar hij een hele week over zou kunnen praten. Toen wij dan ook de Heer Kley na het oogongeval waar hij zo wonder wel goed van is hersteld thuis opzochten en hij zijn vreugde had uitge sproken voor de vele blijken van belangstelling f waarvoor hij U allen zeer dankbaar is) kwam het gesprek al spoedig op het onderwerp zang. Reeds als knaap deed de Heer Kley zijn entree in de zangwereld en wel als koorknaap in zijn geboorteplaats Wormerveer. Zijn moeder was evenals hij dol op zingen en U kunt zich voorstellen, dat de eerste solopartij, die zoonlief op 11-jarige leeftijd ten beste gaf bij het 25-jarig bestaan van de R.K. School tc Wormerveer, de familie met trots vervulde. Het was met dit koor. dat de Heer Kley zijn eerste buitenlandse reizen maakte en zo o.a. in Spa (U. weet wel, de badplaats en het herstellingsoord in Belgiëen in de Dom van Keulen concerteerde. Wormerveers Mannenkoor, St. Ce cilia in Wormerveer, het Joh. Ver- hulstkoor in Krommenie, Inter Nos in Zaandam, de pas genoemde Zaankanters en het koor Daniël de Lange in Koog aan de Zaan. Elk jaar zingen hij en Mevr. Kley mee bij de opvoering van de Ma theus Passion en brengt hij het kerstlied, dat door zijn leermees ter, de heer F. J. Sicking, speciaal is gecomponeerd, in de R.K. kerk ten gehore. Een tijdlang schoot de Zondagmor- gen-koffic er zelfs bij in, vanwege de vele repetities. Voor Mevr. Kley was het dan ook geen overgang dat zij haar man 's avonds niet in haar huiskamer mocht houden vanwege diens taak in ons O.G. Of hij nu ging repeteren of moest werken weg was hij toch. Dat betekent ove rigens niet, dat de Heer Kley geen waarde hecht aan de huiselijkheid. Hij is er integendeel zeer gevoelig voor als het b.v. met Kerstmis echt gezellig is en er in de kamer een intieme sfeer is geschapen. Dan glun dert hij wellicht nog meer dan over dag of 's avonds als hij ons op di hem eigen welwillende wijze, op onze wenken bedient en met z'n altijd geurige koffie klaar staat. Nadat de heer Kley ons nog ver teld heeft dat er in ons land wei nigen zijn die als hij een le tenor stem hebben en dat er voor hem een speciale compositie is geschreven die zo hoog is, dat hij iedereen uitdaagt deze tegen hem op te nemen, gaat het ge- (Deze foto werd ons welwillend ufgeslnan door „De Typhoon") Buitenland Als evenement van later datum buiten onze grenzen vertelt de heer Kley ons van zijn 10 daagse reis naar Engeland waar het mannenkoor de Zaankanters de Nederlandse mannenzang mocht vertegenwoordigen op uitnodiging van de Engelse regering. Het koor was toen versterkt met een drie tal zeer bekende figuren uit de muziek- en zangwereld, n.l. mevr. Hekkert-van Eisden (zang), mevr. sprek automatisch over naar het Annie Meeuwig-Jelsma (violiste) dagelijkse werk. en mej. Tiny Verhoef (piano). Na het concours in Llangollen, waar aan ook koren uit Italië, Honga rije, Spanje, Portugal, Denemar ken, Ierland, Schotland en Enge land deelnamen werden er o.a. uit- wisselings-concerten gegeven Reading. In de Zaanstreek De heer Kley behoefde overigens niet speciaal naar het buitenland te gaan om te zingen, want ook hier in de Zaanstreek kreeg hij volop de gelegenheid. Zo verleen de hij medewerking aan, of was hij lid van de volgende kox'en: Nieuw Personeel fabriek: M. Slok B.B. D. Kranenburg L.F. Overgeplaatst: G. Schouten, van de Kaasafd. naar Centr. Mag. Nieuw Personeel Hoofdkantoor: W. J. J. Dorgelo Loonafd. L. Fokkema Holl. afd. Geboren: 9 Januari 1955: Peter Hoger- werf (Exp. A'dam). 10 Februari 1955: Rob van der Veen (B.A.). De opening van het O.G. in 1937, de avond voor de Nederlandse Mi litairen in de Zaanstreek in 1939, de proeven die genomen werden om de accoustiek te beoordelen enz., passeren de revue. Bij deze in i pi'oeven heeft de heer Kley al zin gende een belangrijke rol gespeeld en de lof, die A.H. met haar zaal oogstte bij de dirigenten uit de Zaanstreek tijdens de eerste con certen was dan ook bijzonder groot. Over de herinneringen uit de oor logsjaren, met af en toe onge vraagde gasten, over 't „Eintopf- essen", de luchtbeschermings- en E.H.B.O.-posten en ten slotte de bevrijdingsfeesten zou een apart artikel te schrijven zijn. Wij willen hiervan alleen nog ver melden dat burgemeester In 't Veld, de latere minister, in de eerste dagen na de bevrijding in ons gebouw een oproep deed aan de gehele bevolking, om zalen be schikbaar te stellen voor openbare bijeenkomsten en feesten. Vana" dit tijdstip vinden in ons O.G. vel1 Zaanse groeperingen een onderdak en de heer Kley heeft na zijn dag en avondwerk voor ons allen, ook nog vele bezette Zaterdagavonden. Gelukkig voor hen, dat hy zoveel liefde voor zijn werk heeft. Mis schien is hij daarom voor velen van ons altijd een zeer benijdens waardig mens. DURE EENDJES. Ten oosten van het plaatsje Hoogeveen liggen de gehuchten Elim, Hollandse Veld en Moskou in een prachtige omgeving met bos en heideveld en hier en daar een plas weids aange duid met de naam van meertje. Erg vruchtbaar is de grond niet en in hoofdzaak wordt er dan ook rogge en aardappelen verbouwd. In de bossen die in deze streek tamelijk uitgestrekt kunnen zijn vindt U o.a. eik, berk en den; deze soorten voeren de boventoon, in mindere mate volgen dan nog de populier en beuk. Deze bossen worden doorsneden door brede, laagge legen sloten, wieken genaamd. Hier hadden wij van een boer vergunning gekregen om op zijn grond te jagen. Alleen het jagen moesten wij nog leren en zo in 't begin schiet je dan wel eens van die bekende bokken. Op een middag stonden wij moe gelopen op een akker wat uit te rusten toen er een koppel eenden overkwam. Wij keken ze na en zagen dat ze een eindje verder in een wiek vielen. Nu zou het dan toch nog gebeuren: wij berekenden waar ze zo ongeveer gevallen waren en liepen een bospad langs, dat evenwijdig met de bewuste wiek liep, totdat wij ongeveer op dezelfde hoogte waren. Hier moesten wij een 60 meter door het bos om bij de wiek te komen. Doodvoorzichtig lopend tussen de bomen kwamen wij bij de wiek, keken door de takken en ja hoor, wij zagen wat bewegen. 2 schoten knalden en een hels la waai brak los en een eindje verder ging een vlucht eenden op wiek. Bij ons zwommen ze en vliegen was daar niet bij. Wij visten drie eenden uit het water en s onden elkaar daar na schaapachtig aan te kijken. Ook U zult begrepen hebben wat er aan de hand was. Wij hadden ons in de afstand vergist en in de wiek zwom men de eenden van de boer waar wij er drie van geschoten hadden. Ons restte niets anders dan naa de boer te gaan en hem de schade ;e vergoeden. Jen zware gang, want wij begre pen heel goed, dat hij ons op z'n minst op de hak zou nemen. Wij troffen hem aan op een akker oezig met de riek. Hij zag ons al xankon.en en keek met een schuin oog naar de eenden. Meteen had hij door wat er gebeurd was. Hij schoof z'n zwarte petje op één oor en zei: „Tjonge, tjonge, dat waren nu net mijn 3 beste eenden en nog echt ras ook, dat zijn dure hoor! Wy begrepen maar al te goed dat ons boertje ons dik te grazen nam, maar betaalden en aiaakten vlug dat wij weg kwa men. STENS. VAN DE KAAS-AFDELING. Onze firma staat bekend om haar vooruitstrevendheid. Maar nou hebben ze kans gezien om de hele leeggoed-afdeling, met arbeiders, gewoon in te blikken. Weet U wat Bonaparte niet begreep, dat was, waarom die timmerlieden, toen het dak er op was, de vlag er op zetten, was dit een teken van overwinning? En wat had 4 da gen later die oude bezem op die plaats te betekenen? Ik ben wel een leek op dat ge bied, maar U dacht zeker: het dak er op, een extra'tje voor ons. Mis hoor. de bezem wees het later wel uit. Nou, van mij had U het wel gekregen hoor! Want om in weer en wind zo'n knoert van een tent te bouwen, daarvoor moet je wat in je mars hebben. Alleen is het jammer, dat het leeggoed-personeel nu steeds door de kaasafdeling moet. Er zijn wel deuren, maar chef Vos heeft me al voorgerekend, dat deze minstens 150 maal per dag open moeten. De kaasschrappers mogen wel met kettingen aan hun machine verankerd worden, anders waaien ze weg, het wordt nu precies een windtunnel. Er was op de kaasafdeling iemand naar de stad geweest om te ju doën. 's Avonds bij het tas uit pakken, kwam hij tot de ontdek king dat er zich in die tas een onderbroek en interlock en sokken bevonden, die hem niet toebehoor den. Hij had dus een verkeerde tas meegenomen. Gelukkig was het herengoed, anders was 't huis te klein geweest. Moet je thuis komen met een camisooltje en zo'n, je weet wel. En chef v. Vliet lachen, dat kunt U zich indenken. Maar wie het laatst lacht, lacht het beste. Want zelf kwam hij Dinsdags tot de ontdekking, dat hij een vei'keerde hoed op had, en deze reeds Don derdags op clubavond meegeno men had en elke dag maar aan die rand trekken en zeggen: ik krijg vast een dikkere kop. Nou ome Jaap Heijn, het is goed dat U een briefje aan het bord gehangen hebt, voor hoedenrull. U had hem wel weer eens terug gehad, maar als kepi, want de rand was verdwenen. Ziezo, dat is het weer voor deze keei", tot de volgende flitsen. BONAPARTE. Zo hebben wij deze eerste maand van 't nieuwe jaar wel weer wat oeleefd, wat 'n vermelding waard is. In de eex'ste plaats is J. La- grand weer in de ouderlijke wo ning teruggekeerd. Zijn ontvangst in de Riouwstraat was dan ook geweldig. De kamer was vol bloe men en fruitmanden. Wij willen hem dan ook namens 't personeel van harte welkom heten in ons midden en hem tevens gelukwen sen met het 12 Vè»jarig jubileum, dat hij op 27 Januari j.l. viex'de D. Engel (C.M.) heeft op 65-jarige leeftijd ook afscheid genomen Hij ontving van diverse sprekers mooie cadeaux. Er was veel be langstelling voor dit afscheid. Wij wensen hem een welverdiende rust toe. Het nieuwe jaar begint wel met veel zieke mensen. Wij hopen, in t bijzonder voor de dames Van Scheppingen en Sondaar, dat hur gezondheid weer spoedig zal te rugkeren. Ook de gehuwde vrou wen die al geruime tijd ziek zijn wensen wij 't allerbeste toe. De heer H. Boom moet nog enige tijd rust houden. J. Brehler, die al twee maanden in het zieken huis wordt verpleegd, mag nu wat beginnen te lopen. De heer W. Kleij is er gelukkig nog goed afgekomen, 't oog liet zich nogal ernstig aanzien, maar hij is nu weer zover hersteld, dat hij zijn werk mag hervatten. Onze vxiend Abrahamsen heeft weer bezoek jehad van Hollander, die er een snippex-dag voor opofferde om hsm te bezoeken. Wij kunnen natuurlijk niet al onze zieken pex'soonlijk gaan noemen, maar wensen U allen een spoedig en algeheel herstel toe. Wij zijn ook bij de fam. Kloppers geweest, die op 29 Januari 45 jaar geti'ouwd was. Onze felicitaties deden wij gepaard gaan met een enveloppe. Nu krijgen wij op 24 Februari twee jubilarissen en wel H. C. Bouman 25 jaar en J. M. Overnxeer 12 V2 jaar zakenjubi- leum. Ik ontving van de fam. Em- maneel uit Detroit nog een pak ketje met cigaretten voor mijn ju bileum. Hiervoor hartelijk dank Bij de fam. Hogerwerf werd een zoon geboren (Exp. Brouwergr.). De fam. Vermeer kreeg een doch ter en de fam. Gerritsen een zoon. Wij wensen beide families veel ple zier met deze kinderen en hopen dat ze in de beste gezondheid zixl- len opgroeien. K0 LAGRAND WEER THUIS! Wanneer iemand een paar jaar door ziekte uit de roule ring is geweest, ben je toch wel eens benieuwd, in hoe verre hij „de oude" is geble ven! Zo zijn wij dan eens bij Ko in Wormerveer gaan kijken. Hij zat met zijn vrouw nog temidden van de vele bloemstukken en andere attenties, welke hij bij zijn thuiskomst en zijn 12Y2-jarig jubi leum heeft ontvangen. Het viel allemaal best mee: hij is behoorlijk in omvang toegenomen: zijn vrouw vindt hem nu knapper, daar alle kreuken en plooien de af tocht hebben geblazen. Zijn moreel is die van een uitge rust mens. die in deze drukke, jachtige tijd, door gedwongen niets doen, eens de kans heeft ge kregen om tot zichzelf te komen. De foto die wij van hem kregen, demonstreert meteen zijn liefheb berij. Na alle doorgestane narigheid, /ei-langt hij niets liever, dan :traks weer in 't volle leven te vorden opgenomen. Gefeliciteerd Ko, dat deze tijd weer in 't zicht is! Hoe heten wij welkom? Op de meisjescursus bleek dat de meisjes die kennismaken met de fabriek, zich niet bepaald op hun gemak voelen. Alles is vreemd voor hen. Zo zal het wel altijd blijven en we vleien ons niet met de hoop, dit geheel te kunnen opheffen. Toch zal getracht worden de over gang iets minder groot te maken en het gevoel van „er bij te horen" te ontwikkelen. Zo zal in de toekomst.op de eerste dag, de kennismaking met het bedryf beperkt worden tot het leren kennen van de directe werkomgeving, de chef en de collega's. Na een paar dagen zal de chef er voor zorgen, dat een nieuwe ling ook de dichtsbyzjjnde af delingen leert kennen. Pas als er ongeveer 10 nieuwe personen, vrouwen, meisjes, mannen of jongens zijn geko men, wordt een rondgang ge maakt waaraan een korte uit leg over onze producten voor af gaat en waarby een mon stercollectie wordt getoond. Daarnaast zal elke nieuwkomer vanaf de eerste week dat hy of zij bij ons in dienst treedt, tot en met de zesde week na de aanstelling, e!ke Vrijdag middag tijdens de lunchpauze, in onze school een uiteenzet ting kunnen beluisteren over zaken, die voor hem of haar van belang zyn. Dit zijn de kwaliteitszorg, de loon regeling, de groei van ons be- drij?, de taak van de zuster/ maatschappelijk werkster, de veiligheid en de taak en de werkwijze der eontcatcom- missie. Het allervoornaamste is en bljjft echter dat U iedere medewer ker of medewerksters de eer ste dagen en ook later vrien delijk en behulpzaam tege moet treedt. Dat draagt bij tot een prettige sfeer en een hartelijk welkom.

Personeelsbladen | 1955 | | pagina 3