Van Oost- en Westzijde
Nieuws van alle kanien
Financieel verslag Personeelfonds over 1954
Herinneringen in een grote doos
Heer Kley zingt eerste tenor
Wij heien welkom
Bartelson bezoekt
AH-FLITSEN
3
ONTVANGSTEN:
Saldo 1953
Contributie en bijdra
ge Directie
Rente
UITGAVEN:
2.752.16 Jubilea 945.35
Huwelijks-
8.024.56 herdenkingen 1.539.
76.67 Geboorten 595.13
Bijzondere noden 786.03
Gepensionneerden 1.500.
Ziekenbezoek 1.497.18
Onvoorzien 1.297.31
Saldo 1954 2.693.39
10.853.39 I 10.853.39
De kascommissie
P. SCHAAP, J. TUINMAN en J. SIKKES.
Voor het jaar 1955 is D. Kok tot de kascommissie toegetreden, terwijl
J. Tuinman aftrad.
HartelijkdankaanDirec tie voor de royale steun aan ons Personeelfonds.
Het bestuur J. SIKKES - J. C. BERGHEGE - J. BARTELSON.
Met een variatie op het thema „Liedjes uit de oude doos" zouden we van
de Heer Kley kunnen zeggen: „Liederen in een grote doos", want als de
Heer Kley begint te vertellen over zijn grote liefhebberij „de zang", volgt
de ene herinnering op de andere en komt er automatisch een stapel kranten,
tijdschriften, diploma's, programma's, foto's, cantates enz. voor de dag,
waar hij een hele week over zou kunnen praten.
Toen wij dan ook de Heer Kley na het oogongeval waar hij zo wonder
wel goed van is hersteld thuis opzochten en hij zijn vreugde had uitge
sproken voor de vele blijken van belangstelling f waarvoor hij U allen zeer
dankbaar is) kwam het gesprek al spoedig op het onderwerp zang.
Reeds als knaap deed de Heer Kley zijn entree in de zangwereld en wel
als koorknaap in zijn geboorteplaats Wormerveer. Zijn moeder was evenals
hij dol op zingen en U kunt zich voorstellen, dat de eerste solopartij, die
zoonlief op 11-jarige leeftijd ten beste gaf bij het 25-jarig bestaan van de
R.K. School tc Wormerveer, de familie met trots vervulde. Het was met
dit koor. dat de Heer Kley zijn eerste buitenlandse reizen maakte en zo o.a.
in Spa (U. weet wel, de badplaats en het herstellingsoord in Belgiëen in
de Dom van Keulen concerteerde.
Wormerveers Mannenkoor, St. Ce
cilia in Wormerveer, het Joh. Ver-
hulstkoor in Krommenie, Inter
Nos in Zaandam, de pas genoemde
Zaankanters en het koor Daniël de
Lange in Koog aan de Zaan.
Elk jaar zingen hij en Mevr. Kley
mee bij de opvoering van de Ma
theus Passion en brengt hij het
kerstlied, dat door zijn leermees
ter, de heer F. J. Sicking, speciaal
is gecomponeerd, in de R.K. kerk
ten gehore.
Een tijdlang schoot de Zondagmor-
gen-koffic er zelfs bij in, vanwege de
vele repetities. Voor Mevr. Kley was
het dan ook geen overgang dat zij
haar man 's avonds niet in haar
huiskamer mocht houden vanwege
diens taak in ons O.G. Of hij nu
ging repeteren of moest werken
weg was hij toch. Dat betekent ove
rigens niet, dat de Heer Kley geen
waarde hecht aan de huiselijkheid.
Hij is er integendeel zeer gevoelig
voor als het b.v. met Kerstmis echt
gezellig is en er in de kamer een
intieme sfeer is geschapen. Dan glun
dert hij wellicht nog meer dan over
dag of 's avonds als hij ons op di
hem eigen welwillende wijze, op onze
wenken bedient en met z'n altijd
geurige koffie klaar staat.
Nadat de heer Kley ons nog ver
teld heeft dat er in ons land wei
nigen zijn die als hij een le
tenor stem hebben en dat er
voor hem een speciale compositie
is geschreven die zo hoog is, dat
hij iedereen uitdaagt deze tegen
hem op te nemen, gaat het ge-
(Deze foto werd ons welwillend ufgeslnan door
„De Typhoon")
Buitenland
Als evenement van later datum
buiten onze grenzen vertelt de
heer Kley ons van zijn 10 daagse
reis naar Engeland waar het
mannenkoor de Zaankanters de
Nederlandse mannenzang mocht
vertegenwoordigen op uitnodiging
van de Engelse regering. Het koor
was toen versterkt met een drie
tal zeer bekende figuren uit de
muziek- en zangwereld, n.l. mevr.
Hekkert-van Eisden (zang), mevr. sprek automatisch over naar het
Annie Meeuwig-Jelsma (violiste) dagelijkse werk.
en mej. Tiny Verhoef (piano). Na
het concours in Llangollen, waar
aan ook koren uit Italië, Honga
rije, Spanje, Portugal, Denemar
ken, Ierland, Schotland en Enge
land deelnamen werden er o.a. uit-
wisselings-concerten gegeven
Reading.
In de Zaanstreek
De heer Kley behoefde overigens
niet speciaal naar het buitenland
te gaan om te zingen, want ook
hier in de Zaanstreek kreeg hij
volop de gelegenheid. Zo verleen
de hij medewerking aan, of was
hij lid van de volgende kox'en:
Nieuw Personeel fabriek:
M. Slok B.B.
D. Kranenburg L.F.
Overgeplaatst:
G. Schouten, van de Kaasafd.
naar Centr. Mag.
Nieuw Personeel
Hoofdkantoor:
W. J. J. Dorgelo Loonafd.
L. Fokkema Holl. afd.
Geboren:
9 Januari 1955: Peter Hoger-
werf (Exp. A'dam).
10 Februari 1955: Rob van der
Veen (B.A.).
De opening van het O.G. in 1937,
de avond voor de Nederlandse Mi
litairen in de Zaanstreek in 1939,
de proeven die genomen werden
om de accoustiek te beoordelen
enz., passeren de revue. Bij deze
in i pi'oeven heeft de heer Kley al zin
gende een belangrijke rol gespeeld
en de lof, die A.H. met haar zaal
oogstte bij de dirigenten uit de
Zaanstreek tijdens de eerste con
certen was dan ook bijzonder
groot.
Over de herinneringen uit de oor
logsjaren, met af en toe onge
vraagde gasten, over 't „Eintopf-
essen", de luchtbeschermings- en
E.H.B.O.-posten en ten slotte de
bevrijdingsfeesten zou een apart
artikel te schrijven zijn.
Wij willen hiervan alleen nog ver
melden dat burgemeester In 't
Veld, de latere minister, in de
eerste dagen na de bevrijding in
ons gebouw een oproep deed aan
de gehele bevolking, om zalen be
schikbaar te stellen voor openbare
bijeenkomsten en feesten. Vana"
dit tijdstip vinden in ons O.G. vel1
Zaanse groeperingen een onderdak
en de heer Kley heeft na zijn dag
en avondwerk voor ons allen, ook
nog vele bezette Zaterdagavonden.
Gelukkig voor hen, dat hy zoveel
liefde voor zijn werk heeft. Mis
schien is hij daarom voor velen
van ons altijd een zeer benijdens
waardig mens.
DURE EENDJES.
Ten oosten van het plaatsje Hoogeveen liggen de gehuchten
Elim, Hollandse Veld en Moskou in een prachtige omgeving
met bos en heideveld en hier en daar een plas weids aange
duid met de naam van meertje. Erg vruchtbaar is de grond
niet en in hoofdzaak wordt er dan ook rogge en aardappelen
verbouwd. In de bossen die in deze streek tamelijk uitgestrekt
kunnen zijn vindt U o.a. eik, berk en den; deze soorten voeren
de boventoon, in mindere mate volgen dan nog de populier
en beuk. Deze bossen worden doorsneden door brede, laagge
legen sloten, wieken genaamd.
Hier hadden wij van een boer vergunning gekregen om op zijn
grond te jagen. Alleen het jagen moesten wij nog leren en zo
in 't begin schiet je dan wel eens van die bekende bokken.
Op een middag stonden wij moe gelopen op een akker wat
uit te rusten toen er een koppel eenden overkwam. Wij keken
ze na en zagen dat ze een eindje verder in een wiek vielen.
Nu zou het dan toch nog gebeuren: wij berekenden waar ze
zo ongeveer gevallen waren en liepen een bospad langs, dat
evenwijdig met de bewuste wiek liep, totdat wij ongeveer op
dezelfde hoogte waren.
Hier moesten wij een 60 meter
door het bos om bij de wiek te
komen. Doodvoorzichtig lopend
tussen de bomen kwamen wij bij
de wiek, keken door de takken en
ja hoor, wij zagen wat bewegen.
2 schoten knalden en een hels la
waai brak los en een eindje verder
ging een vlucht eenden op wiek.
Bij ons zwommen ze en vliegen was
daar niet bij. Wij visten drie eenden
uit het water en s onden elkaar daar
na schaapachtig aan te kijken. Ook
U zult begrepen hebben wat er aan
de hand was. Wij hadden ons in de
afstand vergist en in de wiek zwom
men de eenden van de boer waar wij
er drie van geschoten hadden.
Ons restte niets anders dan naa
de boer te gaan en hem de schade
;e vergoeden.
Jen zware gang, want wij begre
pen heel goed, dat hij ons op z'n
minst op de hak zou nemen. Wij
troffen hem aan op een akker
oezig met de riek. Hij zag ons al
xankon.en en keek met een schuin
oog naar de eenden. Meteen had
hij door wat er gebeurd was.
Hij schoof z'n zwarte petje op één
oor en zei: „Tjonge, tjonge, dat
waren nu net mijn 3 beste eenden
en nog echt ras ook, dat zijn dure
hoor! Wy begrepen maar al te
goed dat ons boertje ons dik te
grazen nam, maar betaalden en
aiaakten vlug dat wij weg kwa
men. STENS.
VAN DE KAAS-AFDELING.
Onze firma staat bekend om haar
vooruitstrevendheid. Maar nou
hebben ze kans gezien om de hele
leeggoed-afdeling, met arbeiders,
gewoon in te blikken. Weet U wat
Bonaparte niet begreep, dat was,
waarom die timmerlieden, toen
het dak er op was, de vlag er op
zetten, was dit een teken van
overwinning? En wat had 4 da
gen later die oude bezem op die
plaats te betekenen?
Ik ben wel een leek op dat ge
bied, maar U dacht zeker: het dak
er op, een extra'tje voor ons. Mis
hoor. de bezem wees het later wel
uit. Nou, van mij had U het wel
gekregen hoor! Want om in weer
en wind zo'n knoert van een tent
te bouwen, daarvoor moet je wat
in je mars hebben.
Alleen is het jammer, dat het
leeggoed-personeel nu steeds door
de kaasafdeling moet. Er zijn wel
deuren, maar chef Vos heeft me al
voorgerekend, dat deze minstens
150 maal per dag open moeten.
De kaasschrappers mogen wel
met kettingen aan hun machine
verankerd worden, anders waaien
ze weg, het wordt nu precies een
windtunnel.
Er was op de kaasafdeling iemand
naar de stad geweest om te ju
doën. 's Avonds bij het tas uit
pakken, kwam hij tot de ontdek
king dat er zich in die tas een
onderbroek en interlock en sokken
bevonden, die hem niet toebehoor
den. Hij had dus een verkeerde
tas meegenomen. Gelukkig was
het herengoed, anders was 't huis
te klein geweest. Moet je thuis
komen met een camisooltje en
zo'n, je weet wel.
En chef v. Vliet lachen, dat kunt
U zich indenken. Maar wie het
laatst lacht, lacht het beste. Want
zelf kwam hij Dinsdags tot de
ontdekking, dat hij een vei'keerde
hoed op had, en deze reeds Don
derdags op clubavond meegeno
men had en elke dag maar aan
die rand trekken en zeggen: ik
krijg vast een dikkere kop.
Nou ome Jaap Heijn, het is goed
dat U een briefje aan het bord
gehangen hebt, voor hoedenrull.
U had hem wel weer eens terug
gehad, maar als kepi, want de
rand was verdwenen.
Ziezo, dat is het weer voor deze
keei", tot de volgende flitsen.
BONAPARTE.
Zo hebben wij deze eerste maand
van 't nieuwe jaar wel weer wat
oeleefd, wat 'n vermelding waard
is. In de eex'ste plaats is J. La-
grand weer in de ouderlijke wo
ning teruggekeerd. Zijn ontvangst
in de Riouwstraat was dan ook
geweldig. De kamer was vol bloe
men en fruitmanden. Wij willen
hem dan ook namens 't personeel
van harte welkom heten in ons
midden en hem tevens gelukwen
sen met het 12 Vè»jarig jubileum,
dat hij op 27 Januari j.l. viex'de
D. Engel (C.M.) heeft op 65-jarige
leeftijd ook afscheid genomen
Hij ontving van diverse sprekers
mooie cadeaux. Er was veel be
langstelling voor dit afscheid. Wij
wensen hem een welverdiende rust
toe.
Het nieuwe jaar begint wel met
veel zieke mensen. Wij hopen, in
t bijzonder voor de dames Van
Scheppingen en Sondaar, dat hur
gezondheid weer spoedig zal te
rugkeren. Ook de gehuwde vrou
wen die al geruime tijd ziek zijn
wensen wij 't allerbeste toe.
De heer H. Boom moet nog enige
tijd rust houden. J. Brehler, die
al twee maanden in het zieken
huis wordt verpleegd, mag nu
wat beginnen te lopen. De heer
W. Kleij is er gelukkig nog goed
afgekomen, 't oog liet zich nogal
ernstig aanzien, maar hij is nu
weer zover hersteld, dat hij zijn
werk mag hervatten. Onze vxiend
Abrahamsen heeft weer bezoek
jehad van Hollander, die er een
snippex-dag voor opofferde om hsm
te bezoeken.
Wij kunnen natuurlijk niet al onze
zieken pex'soonlijk gaan noemen,
maar wensen U allen een spoedig
en algeheel herstel toe.
Wij zijn ook bij de fam. Kloppers
geweest, die op 29 Januari 45 jaar
geti'ouwd was. Onze felicitaties
deden wij gepaard gaan met een
enveloppe. Nu krijgen wij op 24
Februari twee jubilarissen en wel
H. C. Bouman 25 jaar en J. M.
Overnxeer 12 V2 jaar zakenjubi-
leum. Ik ontving van de fam. Em-
maneel uit Detroit nog een pak
ketje met cigaretten voor mijn ju
bileum. Hiervoor hartelijk dank
Bij de fam. Hogerwerf werd een
zoon geboren (Exp. Brouwergr.).
De fam. Vermeer kreeg een doch
ter en de fam. Gerritsen een zoon.
Wij wensen beide families veel ple
zier met deze kinderen en hopen
dat ze in de beste gezondheid zixl-
len opgroeien.
K0 LAGRAND WEER THUIS!
Wanneer iemand een paar
jaar door ziekte uit de roule
ring is geweest, ben je toch
wel eens benieuwd, in hoe
verre hij „de oude" is geble
ven! Zo zijn wij dan eens bij
Ko in Wormerveer gaan
kijken.
Hij zat met zijn vrouw nog
temidden van de vele bloemstukken
en andere attenties, welke hij bij zijn
thuiskomst en zijn 12Y2-jarig jubi
leum heeft ontvangen.
Het viel allemaal best mee: hij is
behoorlijk in omvang toegenomen:
zijn vrouw vindt hem nu knapper,
daar alle kreuken en plooien de af
tocht hebben geblazen.
Zijn moreel is die van een uitge
rust mens. die in deze drukke,
jachtige tijd, door gedwongen
niets doen, eens de kans heeft ge
kregen om tot zichzelf te komen.
De foto die wij van hem kregen,
demonstreert meteen zijn liefheb
berij.
Na alle doorgestane narigheid,
/ei-langt hij niets liever, dan
:traks weer in 't volle leven te
vorden opgenomen.
Gefeliciteerd Ko, dat deze tijd
weer in 't zicht is!
Hoe heten wij welkom?
Op de meisjescursus bleek dat de
meisjes die kennismaken met
de fabriek, zich niet bepaald
op hun gemak voelen. Alles is
vreemd voor hen.
Zo zal het wel altijd blijven en we
vleien ons niet met de hoop,
dit geheel te kunnen opheffen.
Toch zal getracht worden de over
gang iets minder groot te
maken en het gevoel van „er
bij te horen" te ontwikkelen.
Zo zal in de toekomst.op de eerste
dag, de kennismaking met het
bedryf beperkt worden tot het
leren kennen van de directe
werkomgeving, de chef en de
collega's.
Na een paar dagen zal de chef er
voor zorgen, dat een nieuwe
ling ook de dichtsbyzjjnde af
delingen leert kennen.
Pas als er ongeveer 10 nieuwe
personen, vrouwen, meisjes,
mannen of jongens zijn geko
men, wordt een rondgang ge
maakt waaraan een korte uit
leg over onze producten voor
af gaat en waarby een mon
stercollectie wordt getoond.
Daarnaast zal elke nieuwkomer
vanaf de eerste week dat hy
of zij bij ons in dienst treedt,
tot en met de zesde week na
de aanstelling, e!ke Vrijdag
middag tijdens de lunchpauze,
in onze school een uiteenzet
ting kunnen beluisteren over
zaken, die voor hem of haar
van belang zyn.
Dit zijn de kwaliteitszorg, de loon
regeling, de groei van ons be-
drij?, de taak van de zuster/
maatschappelijk werkster, de
veiligheid en de taak en de
werkwijze der eontcatcom-
missie.
Het allervoornaamste is en bljjft
echter dat U iedere medewer
ker of medewerksters de eer
ste dagen en ook later vrien
delijk en behulpzaam tege
moet treedt. Dat draagt bij
tot een prettige sfeer en een
hartelijk welkom.