AH'WTSh
De goedheiligman in burger
Een man van vele kwaliteiten
Wat vindt „men" eigenlijk van Reclame?
Collega Corrie Nelemans geïnterviewd
peper ew joui
AH-FLITSEN
Personeelsorgaan van Albert Heijn N.V. Zaandam
lie jaargang No. 13 December 1954
Verantwoordelijk eindredacteur
J. Ph. YPMA, personeelschef fabrieken
Redactie: G. J. van Hulzen, in- en externe betrekkingen
Aan dit nummer werkten mee:
Arbeidsstudie Diversen
M. Barette Muziek
J. Ph. Bartelson Personeelfonds
J. Boon Oost en West
J. Ovenneer Oost en West
H. A. van Petten Toneel
A. H. Pilger Foto's
H. A. Pinkster Illustratie
K. E. F. M. Richter Foto's
J. Sikkes Diversen
C. Smelser Diversen
S. Vos Bridge
Druk: Ramshorst, Wormerveer.
Cliché's: Zaanl. Cliché Industrie.
Als U elders in dit nummer weer gelezen hebt hoe groot het feest
is geweest dat „onze" Sint Nieolaas „onze" kinderen heeft bezorgd,
zullen velen van U zich toch afgevraagd hebben hoe de heer Van
Petten tot deze nevenfunctie is gekomen.
Wy hebben hem dit gevraagd in een rustig ogenblik, toen hij als
baby-sitter thuis moest blijven en niet door één van zijn talrijke
hobbies in beslag werd genomen. Want hobbies heeft de heer Van
Petten! Als wy zo met hem zitten te praten, valt ons oog op de
schilderijen aan de wand, die er het eerste bewijs van zijn dat niet
alleen toneelspel, maar ook schilderen artistieke trekken zijn van deze
ogenschijnlijk zo bescheiden man. We horen dan tevens dat het voor
zitterschap van onze kantoorcommissie op zijn schouders rust en dat
de stichting Vacantie-vreugd in hem een actief medewerker heeft.
Het tijdschrift Ariadne", dat
zich een „leidraad door de we
reld der reclame" noemt, heeft
11 dames en heren gevraagd:
„Wat vindt U nu eigenlijk van
reclame?"
Hier volgen in het kort de ant
woorden:
Kees Bantzinger, tekenaar:
„Natuurlijk vind ik reclame nut
tig en noodzakelijk. Als kunste
naar zou ik echter meer vrijheid i
van mijn opdrachtgevers willen
hebben om het artistieke niveau
van de reclame óp te trekken."
Mevrouw Straalman-Kramer, wet-
houdster van Hilversum, heeft een
hekel aan prijsvragen.
J. „II.H." Spoorcnberg, Zijden
Hoedenfabrikant: „Je moet altijd
op de trom blijven slaan, anders
vergeten ze dat je bestaat."
Mevr. Joy Naumann, huisvrouw:
,,U moet niet vergeten prijzen te
noemen, catalogusadvertenties
lees ik graag. Een vrouw vei-ge-
lijkt graag."
Mevr. Lissenberg, cantine-leid-
ster: „Men leert de mensen het
beste kennen als zij 's morgens
om koffie vragen."
Mevr. Meihuizen, directrice van
de Huishoudraad: „Op degenen,
die reclame maken, rust een grote
verantwoordelijkheid."
Bertus Aafjes, schrijver: „Aan
véél reclame heb Ik een hartgron
dige hekel. Ik haat geluidsrecla
me. Ik l&ót me niets voorschrij
ven."
Mevr. Ank Vesseur, huisvrouw:
„Ik heb het gevoel dat er veel
aangedikt wordt. Ik let vooral op j
leuke reclame, die er geestig en
fris uitziet."
Corrie Nelemans, verkoop
ster in ons filiaal Hogen-
houcklaan, den Haag: „Als
ons bedrijf geadverteerd heeft
is dat meestal meteen te mer
ken. De vraag naar de artike
len, die in de advertentie heb
ben gestaan, stygt dan aan
zienlijk. In de „betere" buur
ten is deze invloed echter
minder sterk merkbaar. Re
clame is niet alleen nuttig
voor de fabrikant of winke
lier, maar ook voor de huis
vrouw."
Wout Wagtmans, wielrenner:
„Reclame in de wielersport is van
zelfsprekend. Je moet je echter
eerst op eigen kracht omhoog
werken, wil je uit reclame-oog
punt interessant worden."
Ds. H. J. Kater: Ik begrijp dat
reclame een noodzaak is. Ze is zo
oud als de wereld. Meer critische
zin bij de massa moet de reclame
op hoger niveau brengen. Ik ben j
blij dat vele kunstenaars door de
reclame hun kans krijgen."
Zoals U ziet, verschillende reac
ties, hetgeen te verwachten viel.
Tenslotte hebben we natuurlijk
aan onze heer Valk gevraagd wat
hij van zijn vak zou willen zeg
gen: „Reclame, mits goed gehan
teerd, is een nuttig en onmisbaar
element in onze samenleving.
Goede reclame is in het econo
misch leven de motor welke
streeft naar verhoging van pro
ductie, omzet en koopmogelijkhe
den. Daarom heeft goede reclame
onbetwist een kostenbesparende
werking, zowel in het belang van
de consument als producent.'
Het gesprek gaat zo van het één
naar het ander maar alle onder
werpen, waarover uren te praten
zou zijn, moeten snel en kort wor
den afgedaan, wantde heer
v'an Petten is nog niet klaar"van
daag. Onze Flitsen vragen met
spoed zijn aandacht. U weet toch
wie „De toneelkijker gericht op"
schrijft?
A.H. Cocktail.
Ja, medewerker van het perso
neelsorgaan is de heer Van Petten
al sinds het eerste Albert Heijn-
krantje uitkwam. Het droeg toen
nog de titel van „Albert Heijn
Cocktail", welke titel uit 't brein
van de heer Van Petten was ont
sproten. Deze titel kon de
toenmalige redactie niet bekoren
en er werd dus een prijsvraag uit
geschreven om een nieuwe titel
ce creëren. De jury kreeg een serie
inzendingen ter beoordeling, waar
bij zorgvuldig was vermeden de
namen der inzenders bekend te
maken. Deze namen konden de
geesten dus niet beïnvloeden en de
gelukkige winnaar werd de jury
dus later pas bekend. Nog
steeds met een kleine onderbre
king heeft ons personeelsor
gaan deze behouden. Wat velen
niet weten is, dat de heer Van
Petten de inzender was.
Hij werd ontdekt.
U moet dan weten, dat hij als ster j
ontdekt werd op een wel zeer
merkwaardige wijze. In de derde
klas van de handelsdagschool ge
beurde het. De uitvoering van een
toneelstuk door en voor de schooi
stond voor de deur; er restten nog
slechts 3 weken, toen de hoofdrol
speler instortte en de opvoering
in duigen dreigde te vallen
Iemand, die geestig wou zyn in
de klas, merkte op dat Van Pet
ten het dan maar moest doen en
hij rekende er al op dat het ver
legen mannetje, dat die naam
droeg, wel in zijn schulp zou krui
pen nu hy even het middelpunt
van de belangstelling werd. Mis
poes, de mop ging niet door en de
opmerker moest tot zyn niet ge
ringe verbazing constateren, dat
het object van zyn geestigheid
heel anders reageerde, dan ook
maar iemand uit de klas ver
wachtte. „Ja, ik doe het," was n.l.
het prompte antwoord op het
voorstel en het was geen schuch
tere opmerking, neen, Van Petten
bedankte voor de eer om ge
plaagd te worden. Hy was kwaad
zo ziet U dat dit ook alweer
een deugd kan zyn en hield
wat men noemt, zyn poot stijf.
Ook de volgende dag, toen men
meende dat alles vergeven en ver
geten was, bleef Van Petten op
zyn stuk staan en zo begon zyn
loopbaan als amateur-toneelspe
ler.
Moeilijkheden.
Meen echter niet, dat na deze
eerste stap alle moeilijkheden
overwonnen waren. De dag van
de uitvoering naderde snel en het
publiek werd uitgenodigd. Ook de
ouders van de hoofdrolspeler kre
gen een invitatie, maar vertikten
het om hun zoon een figuur te
zien slaan en dus waren ze met
geen stok naar het feest te krij
gen.
Althans zo leek het. Op het laatste
moment U weet het: als de nood
het hoogst is kwam de taxi erbij
en zo werden vader, moeder en zoon
ingeladen om toch nog, terwille van
de huiselijke vrede, zoonlief te aan
schouwen op de planken. Nog was
de weg niet zonder voetangels en
klemmen, want bij de aankomst aan
de zaal sprong de koffer van onze
jonge toneelkunstenaar open en viel
de inhoud, bestaande uit boeren
kleding, op de keien.
Laatste vluchtpoging.
Een laatste vluchtpoging van va
der Van Petten moest nog ver
ijdeld worden en zo besteeg even
later Van Petten Jr., super-ge
concentreerd op zijn rol, het to
neel en speelde, dat het een lieve
lust was. Zoveel succes oogstte
hij, dat een engagement voor het
volgend jaar, met de vererende
opdracht, zelf een stuk samen
.e stellen, het resultaat was.
Sint Nieolaas in het O.G.
Zaterdagmiddag kwam voor de
10de maal St. Nieolaas in ons O.G.
De heer Rodi Roeters en zijn
dochter Nelly Roeters hielden de
kinderen bez.g voor de Sint kwam
en toen moest hij even uitrusten.
Tal van kinderen mochten helpen
bij de goocheltoeren en 't snel te
kenen.
Sint Nieolaas zelf had het weer
druk met handjes geven en met
het opvoeden van andermans kin
deren. Er werden heel wat wijze
woorden gezegd en de kinderen,
die bij de goedheiligman mochten
komen waren dan ook diep onder
de indruk. Eén kleintje was er,
Werkers achter de schermen
Oh. juffrouw Jansen, U komt zeker weer
T?
Huh. Piet is in het water
gevallen
WEET U
dat een gebroken Sinter-
klaasstaf na twee jaar
nog gewroken kan
worden
dat wij sinds enige tijd
weer twijfelen aan het
bestaan van St. Nico-
laas;
dat wij meer in het Kerst-
mannetje beginnen te I
geloven:
dat U voor zickenvervoer i
toestel 94, Hr. J. Boon. i
moet bellen:
dat Sint en Piet de S.B.- I
doop hebben onder
gaan;
Zelfbediening
dat Sint Nieolaas tegen de
dakreclame is gereden;
dat Truus stout is geweest,
in de kist werd gestopt
en daarin Sinterklaas
liedjes heeft gezongen
die niemand kon ver
staan?
Welke afdeling?
Om een foto van deze jon
gens te maken is het nodig
een sluitersnelheid van
l/500c te nemen.
dat bijna niet durfde, maar daar
van wist de goede bisschop dan
ook wel bijzonder veel. Overigens
heeft de Sint het niet alleen bij de
kleintjes gelaten, want er moest
ook een stout jongetje van bijna
2 meter op het matje komen, om
dat hij voor twee jaar de staf van
Sint Nieolaas had gebroken. De
supporters in de zaal hebben hem
gelukkig geholpen toen hij de top
hit van die middag „Sinterklaas
kapoentje" ten gehore bracht en
gelukkig was er geen zak, groot
genoeg om hem in te stoppen.
Behalve deze op de voorgrond tre
dende figuren laten we de
zwarte Pieten niet vergeten
willen we hier ook nog graag even
wijzen op de mensen op de ach
tergrond.
Stelt U zich voor dat er ruim 200
kinderen en bijna 120 zelfgemaak
te cadeautjes waren (autopeds,
sleetjes, poppenledikantjes, enz.
en dat het toch altijd maar een
klein groepje dames en heren./"
die zich vrijwillig belasten meK
voorbereiding van dit kinderféS"
dan zal het U duidelijk zijn? ht?-.
veel vrije uren hiervoor zijn e"
geofferd.
De vrienden uit A'dam kwamen per
autobus en ook van directie/.ii-
de had men zich niet onbg£_">i||fe
gelaten. De heer Jan Heijn en drie
I onderdirecteuren mochten wij tot
onze gasten rekenen.
