AH-FLITSEN 5 de Hillec B 12 wilde verwisselen. In Bussum werd geland op een prachtig mooi terrein met weer duizenden be langstellenden. Mevrouw van Door- neveld was de gelukkige, die de mand met boodschappen verheugd in ont vangst nam. Te 1.15 uur werd weer gestart, nu met rayonleider Verbeek als passagier, maar alvorens in de richting Hilversum werd koers gezet, werden honderden bonnen vanuit de lucht op de aanwezigen neergelaten. Jong en oud verbraken het politic- cordon om handengraaiend in de lucht één of meer van deze bonnen machtig te worden. Een leuk moment en aan Bussum dank voor de keurige ont vangst. Bussum-Hilvcrsum was slechts één stap en na de radiostudio's nu eens van boven te hebben bekeken, maakte piloot Schutter met de heer Verbeek een perfecte landing. Ook hier grote belangstelling, overhandi ging van de mand boodschappen en het uitdelen der bonnen. Even waan den wij ons terug in de scheepvaart, toen namelijk de commissaris van po litie aan piloot Schutter inzage van zijn logboek vroeg. Met een char mant gebaar werd dit boek, waarin alle bijzonderheden van de vlucht, start- en landingstijden moeten wor den geboekt, aan de dienaar van de wet overhandigde. Alles was oké en verder ging het naar Amersfoort. Niet rechtstreeks, want wij zouden ook nog onze filialen te Huizen, Naarden, Laren, Baarn en Soestdijk met een bovenmaats bezoek vereren. Naarden, wat lag dat oude vestingstadje daar mooi beneden ons, strakke lijnen in de vorm van een grote ridderorde teken den ons de manier, waarop men in vroeger jaren meende de toegangs poort naar Amsterdam te moeten ver dedigen. Op weg naar Baarn en Soestdijk passeerden wij het Konink lijk Paleis, hier werd een rondje om heen getrokken, want op verzoek van de Koninklijke Familie wordt niet over het Paleis gevlogen, een ere code, waaraan iedere vlieger zich houdt. Over de landing te Amersfoort laten wij de verslaggever van de plaatselijke pers even aan het woord. Als een reuze bromvlieg kwam daar boven de groene vlakte van het sportveld een helicopter naar beneden gedarteld en daarin zat een mand met suiker, groene zeep, rozijnen, enz., u begrijpt het al, een originele reclamestunt van een levensmiddelenbedrijf, welke gezien de mensenmassa, welke zich daar verdrong, niet zonder effect is gebleven. Met sputteren de wiekslag kwam dit vreemde luchtbeestje naar beneden en op de centimeter af zette de piloot het toestel op de wit gekalkte H neer. Vakwei'k eerste klas, dat kon zelfs een leek wel zien. Naast de piloot in het plastic-luchtka mer t je was daar ook hoe kon het ook anders de heer Valk. Niet dat hij zich direct op zijn prooi stortte, maar de woorden die hij sprak waren toch wel gedenk waardig. Het is een symboliek op de toekomst ziet u. Een voor uitlopen op de toekomst, waarmede de vooruitstre vendheid van ons bedrijf wordt bevestigd; want wat wij nu „stunt" noemen, kan straks mogelijk heel gewoon zijn. Als u begrijpt wat de heer Valk bedoelt. Spitsuren rond de toren spits van helicopterende Amers- foortse huismoeders. Wij vooral, en in het bijzonder onze levens gezellin, hebben reeds met enige zorg naar ons schuurplatje en grasveldje gekeken. Waar zal straks onze kruidenier het beste kunnen landen? Weer een pro bleem bij de vele. In ieder geval wensen wij onze vliegende krui denier „happy landings". Op 100 meter boven de Utrechtse Dom. Tot zover Amersfoort. Brommen de motoren, steeds sneller draai ende propellers, een beweging aan de stuurknuppel, Utrecht wacht te reeds op de wentelwiek. Wat voelden wij ons in ons glazen huisje klein toen wij voor een moment stil stonden op een 100 meter boven de spits van de Dom, de hoogste toi'en van Nederland. Piloot Schuller zag van zijn ver heven zitplaats reeds duidelijk het landingsterrein en na een paar manoeuvres werd de Hiller lang zaam over de hoofden van de men sen heen als een pluisje zo zacht op het sportterrein neergezet. Vele officiële autoriteiten toonden hun belangstelling voor de lan ding van het eerste hefschroef- vliegtuig op het grondgebied van de gemeente Utrecht. Hartelijke begroeting van deze zijde, over men half millioen op één plaatje. U kunt wel zien, dat de verantwoording zwaar drukt. handigen van de mand met bood schappen, waardebonnen en op nieuw gestart. Rayonleider De Jong wou ook wel eens in hogere sferen, welnu, hij dan maar de trip Utrecht-Lage Vuursche meege- vlogen, waar tussen neus en lip pen een bezoek werd gebracht aan onder-directeur Schuddeboom, die daar met vacantie was. Vandaar naar het vliegveld Hilversum, waar het toestel voor de nacht werd ondergebracht. De eerste dag zat er op. De eerste trip van Albert Heijn's Nationale Reclame Rondvlucht door Neder land had alle verwachtingen over troffen. Direct werd huize Valk opgebeld met de mededeling, dat de honderdduizend gulden niet ge ïncasseerd behoefden te worden. Wij waren gezond, vermoeid maar erg gelukkig dat wij dit mooie voor ons bedrijf hadden mogen meemaken. De inwendige mens werd ver sterkt, de reis per auto naar huis aanvaard en na Albert Heijn Ju nior gezond en enthousiast bij zijn ouders te hebben afgeleverd, zoch ten wij thuis de kamer op, waar wij in droomland verzeild raak ten. Duizenden vliegende manden met boodschappen, enorme men senmassa's, die ons het landen on mogelijk maakten. Het werd be nauwd, de benzine raakte op en de wekker riep voor een nieuwe dag. Een dag, waarover wij u nu verder gaan vertellen. We mochten niet naar Zaan dam en Leeuwarden. Donderdagmorgen 5 Augustus voerde de Pontiac ons op snelle wijze naar Hilversum. Ditmaal met als medepassagier de heer Koopman van onze productie-afd., welke ook enige vluchten mee zou maken. De route en landingsplaat sen voor deze dag waren Deven ter, Assen, Leeuwarden, Alkmaar, Zaandam. Apeldoorn en Zwolle hadden wij graag willen aandoen, doch de vergunning tot landen kwam niet tijdig genoeg af. Over Leeuwarden en Zaandam, waar wij die dag ook niet kwamen, ver tellen wij u straks meer. Nadat een bevriende x*elatie een film van de start had genomen, begon om 10 uur de vlucht met uw dienstwillige verslaggever naast de piloot in de cockpit. I Via Nijkerk en Putten werd naar Apeldoorn gevlogen. Hoe prach tig konden wij vanuit onze hoge zitplaats constateren dat Apel doorn in 'n groot dal ligt. Want eei-st, nadat wij een beboste heu velrug voorbij waren, zagen wij het Geldex'se Haagje beneden ons liggen. Even geeii'keld en vex'vol gens enroute naar Deventer1, waar wij te circa 11.30 uur landden. Begroet door chef Lankx'eijer en een gx'ote schare bewonderaars. 1 Fotografen deden hun plicht, pers mensen verzochten om inlichtin gen en ook hier was weer een ge lukkige klant om de boodschap- pen in ontvangst te nemen. Chef Lankx'eijer zou de vei'deling der waardebonnen op zich nemen, waax-bij het enthousiasme van de aanwezige jeugd zo gx'oot was, dat hij er niet zonder vertx-apte schoen en een bloedneus onder uit kwam. Waar je al niet voor i komt te staan, als chef van Neer- lands voordeligste kruideniersbe- 1 drijf. Aardig was het afscheid, waarbij ons namens de chefs van Deventer een originele Deventer koek wex'd aangeboden. De heer Koopman zou de route naar As sen voor zijn x'ekening nemen en via Zwolle-Meppel konden wij vanuit de auto de helicopter nog een tijdlang op haar vlucht naar het Noox-den volgen. In Assen een prima landing op het prachtige Sportpax-k van Achilles. Chef Kleve was in de wolken over zo'n bijzondere reclame voor zijn zo juist geopende nieuwe Zelfbedie ningszaak. Allemaal verheugde gezichten, totdat de misère begon. Leeuwarden wilde ons uitein delijk alleen ontvangen op liet Wilhelminaplein, waarvoor de Rijksluchtvaartdienst echter geen toestemming gaf. Een strijd tussen R.L.D. en de ge meentelijke autoriteiten van Leeuwarden, welke na einde loos getelefoneer uit Assen, geen oplossing bracht. De ambtelijke barrière in Leeuw- den bleek niet te doorbreken te zijn. Jammer, maar dit was nu eenmaal de consequentie aan de primeur van deze vlucht verbonden. Piloot Schuller had nu de taak om in één ruk van As sen naar het vliegveld De Kooij bij Den Helder te vlie gen, met de waarschijnlijk heid dat zijn benzinevoorraad niet groot genoeg zou zijn. In Leeuwarden zou namelijk woi'den getankt, maar ook hiervoor werd geen toestem ming gegeven. De route zou gaan via de Afsluitdijk en wij in de auto kregen opdracht om steeds uit te kijken of de helicopter wegens een tekort aan brandstof niet hier of daar een noodlanding zou hebben gemaakt. Alles liep echter goed af en circa 4.45 uur werd in De Kooij geland. Vermelding verdient dat in Assen bonnen uit het vlieg tuig werden gestrooid, welke keurig op het landingsterrein en in het vlak daarachter ge legen zwembad terecht kwa men. In het laatste geval ont zag de jeugd zich niet, ge kleed en wel te water te springen, om op deze manier één of meer van deze voor hen waardevolle papiertjes te bemachtigen. Nadat de Shell voor de benzine had ge zorgd, werd om circa 6 uur te De Kooij gestart met koers Den Helder. Deze plaats moest echter worden ontweken omdat de zeemist niet meer dan 30 meter zicht oplever de en piloot Schuller secuur als altijd, dui'fde, in vex*band met in de lucht zijnde Marinevliegtuigen, het risico van een vlucht boven de stad niet aan. Boven Huisdui nen klaax-de het zicht op en hier wai'en wij even ondeugend door op 20 meter boven open terrein, langs de woning van de heer Valk Jr. te vliegen. Vader kon de buren als het wai'e de hand i'eiken, maar zoonlief was jammer genoeg niet thuis. Via Schagen wex'd langs de kust naar Bergen gevlogen, een prachtig gezicht, waarbij de on- deigaande zon haar plaatsje aan de kim van de zeespiegel reeds opzocht. Cii-kelend boven de oude ruïne, wisten wij ons dicht in de buurt van ons filiaal te Bei-gen. Alkmaar werd bei'eikt en juist op het moment, dat het carillon in de oude Waagtoxen haar ruitei'tjes liet dx'aven en 7 uur in de avond sloeg, daalden wij op het mooie gemeentelijke Sportpai'k neer. Hiermede was de dag voor ons ten einde, want tussentijds was be richt binnengekomen, dat wij niet op de Burcht te Zaandam moch ten landen. Tot grote teleurstel ling van de duizenden aanwezi gen en niet in het minst van het personeel van onze fabi'iek en het hoofdkantoor. Zou de vliegende kruidenier nu de bakeimat van zijn bedrijf in de steek moeten. laten? Dat nooit. Wij komen in Zaandam en hoe, dit hoort u in ons volgend i'elaas. Het zag zwart van de mensen En wij kwamen terug. Na 'n paar dagen uitgehelicopterd te zijn, i vond Donderdagmiddag 12 Au- j gustus de staxl plaats om ons in Zaandam te i'ehabiliteren. Dit- maal verti'okken wij van Schip hol. Daar stond ons kleine toestel op het grote platvomi vlak voor 1 het x-estaurant, aan beide zijden geflankeerd met de welbekende borden Albeit Heijn en A.H. voor kwaliteit. Wat voelden wij ons nietig en klein vlak naast de ge weldige Constellations, de Oceaan reuzen van andere buitenlandse luchtvaartmaatschappijen, die kwamen of op het punt stonden te vertrekken naar New York, Zui'ich, Johannesbux'g, ja noemt u maar op. Maar toch stapten wij trots als een pauw in onze i'eeds vei'trouwde A.H.-helicoptei'. Om dat toch achteraf bleek, dat deze miniatuurvogel zowel van de zijde van luchtvaartmensen als van het publiek in de meeste belangstel ling stond. Nadat de verkeerstoren voor ons „baanvrij" had gegeven, gaf de officiële starter, de man met de 2 oi'anje bats het teken van ver trek. Piloot Schuller liet niet voor niets zien, dat hij reeds meer dan 2000 vlieguren op zijn naam heeft staan. En pei'fect gestart schoten wij de lucht in zonder een start baan nodig te hebben. Het beeld van de toekomst? De landings plaatsen waren voor vandaag Haarlem en Zaandam, maar via een omweg vlogen wij eerst over Uithoorn, Aalsmeex-, Amstelveen, Heemstede, Aei'denhout naar Zandvoort. Het weer was inmid dels zeer slecht gewoi'den, de re- gen viel met stromen neer en het Zandvoortse strand was dan ook volkomen verlaten. In Haaxlem wex'd naast de Haax-lemmex- hout geland en velen hadden de regen getx'otseei'd. De mand met boodschappen werd afgegeven, de waardebons uitgedeeld en nadat de klein Oscar Heijn even in de cockpit had plaats genomen, werd de route over Di'iehuis, Santpoort en Velsen vervolgd. Hier hadden wij een prachtig gezicht op de vordei'ingen, welke de bouw van de toekomstige Velser Tunnel maakt. In Beverwijk waren veel mensen. Op de Bx-eestraat was juist de jaarlijkse dravei'ij aan de gang en inderdaad konden wij zonder en tree-bewijs vanuit ons vliegtuig zien, dat het ene paard harder liep dan het andei'e. Castricum werd genomen, wij moesten even zoeken naar ons jongste filiaal. Maar toch, daar was het. Het weer bleef slecht, hetgeen een reden was om het tentenkamp op te zoeken, want niemand zou naar het sti'and zijn. Laag vlogen wij over en voor de duizenden in de tenten was de verschijning van de A.H.-helicop ter een welkome afwisseling. Er werd langdui'ig gewuifd, het strand werd vergeten, maar de naam Albert Heijn ging van mond tot mond. Een pracht i'eclame. Tot Uitgeest vlogen wij vlak naast de trein in een vrijwel ge lijke snelheid. Reizigei's en perso neel genoten van dit unieke schouwspel. Via Krommenie, Wor- mex'veex' en Koog aan de Zaan be- i'eikten wij tegen half zes Zaan dam. Even door naar Oostzaan, om rond het kerktorentje aldaar ook vanuit onze hoge post nog eens te accentuexen dat hier in 1887 de gx'ondslag van ons bedi'ijf werd gevestigd. In Zaandam zag het zwai't van de mensen. Het goot van de lucht, doch des ondanks waren al die duizenden mensen daar. De Hiller 12 B kwam klapperend en zoemend uit de hemel gedoken. Boven de bomen bleef het toestel even stilstaan en dribbelde toen op l}/2 meter hoogte over het slootje heen, neer op het van hemel water druipende gras. Wij wa ren thuis!! Nat, maar voldaan over zoveel belangstelling. Mevr. Plooyer, de echtgenote van de loco-burgemeester, nam de mand met boodschappen in ontvangst, doch stelde deze direct ter be schikking van het Kindertehuis Oosterweide. Een sympathieke geste. De loco-burgemeestcr was ook aanwezig en de heer Plooyer zou niet de algemeen bekende populaire figuur in Zaandam zijn, wanneer hij niet een rondje bo ven zijn stad met de A.H.-wen- telwiek zou maken. Met onze onder-directeur, de heer Leger stee. stapte hij in en ofschoon de last wat zwaarder was ge worden (twee passagiers) werd het toestel als een veertje van de grasmat opgetrokken om daar na weer even statig te landen. Daarna vonden nog twee vluch ten plaats met o.a. onze heer hcaaij, chef de bureau, en een journaliste. 1 egen 7 uur nam pdoot Schutter afscheid, nu vergezeld van zijn mecano, met de vraag of hij nog voor de duisternis inviel op Ypenburg zou landen. Met alle beste wensen waren zijn laatste woorden „tot Zaterdagwant dan zou de glanzende libel weer in dienst van ons bedrijf staan. De burgemeester van Axel nodigt ons uit. Ofschoon oorspronkelijk een an- dere route was bepaald, startten wij op vei'zoek van de Burgemees ter van Axel in verband met gi'o- te feesten aldaar, voor een tocht Ypenburg-Axel met tussenlandin gen te Vlaardingen, Schiedam, Rotterdam, Dordi'echt, Middel burg en Vlissingen. Vertrek 9.25 uur en via Delft bereikten wij de eerste landingsplaats Vlaardin gen. Het was nog betrekkelijk vroeg, maar desondanks ook hier veel belangstelling, door mooi weer begunstigd. Veel enthousias me voor deze px-ima reclamestunt bij onze chefs in de hax-ingstad, wat zich manifesteex'de in het feit dat ons namens alle chefs een keu rig vaatje met de allerfijnste Hol landse nieuwe werd overhandigd. Als blijk van hun ei'kentelijkheid dat ook Vlaardingen als aanloop plaats was gekozen. Nogmaals hartelijk dank, heren, voor deze sympathieke geste. Hier was het de moeder van 10 kindei'en, die met een blij gezicht de mand met boodschappen in ontvangst nam. Even een aantal bonnen ter be schikking van de chefs gesteld (hier namelijk geen sti'ooivergun- ning) en wentelwiekend vei'hief de Hiller zich weer in de lucht op weg naar Schiedam, waar on der veel toejuichingen de mand met A.H.-artikelen eveneens in de smaak viel. In spanning stond in het bijzonder de jeugd weer op de start te wachten, want hier zou den de waardebonnen vanuit de lucht woi'den neergelaten. Niet zodra zaten wij op 100 m. hoog te, of de strijd om de neei'dalende bonnen nam een aanvang, waarbij zich de meest komische momenten voordeden. Schiedam-Rotterdam was slechts een korte tx-ip. Wat is zo'n Heli copter toch een machtig instru ment. Een kaax'tje voor Blijdorp hadden wij niet nodig. Een groot Hoeraah daar is 'tie. deel van de levende have stelde zich aan ons voor, ook zonder en tree-betaling, en de grote olifan ten waren in onze ogen maar heel kleine schoothondjes. Bij het na deren van Rottei'dam klopten de harten in de cockpit wat sneller. Zouden wij niet voor de eerste maal op een officiële Heliport lan den en dat in het hart van Rotter dam, onze gi'ootste havenplaats? Zou de Sabena ons niet uit een oogpunt van concurrentie bekij ken? Hoe zou de ontvangst zijn? In ieder geval zorgen voor een peifecte landing op dit mooie plaatsje midden in de grote stad. Vervolg pag. 6, le kolom

Personeelsbladen | 1954 | | pagina 5