AH-FLITSEN
5
de Hillec B 12 wilde verwisselen. In
Bussum werd geland op een prachtig
mooi terrein met weer duizenden be
langstellenden. Mevrouw van Door-
neveld was de gelukkige, die de mand
met boodschappen verheugd in ont
vangst nam. Te 1.15 uur werd weer
gestart, nu met rayonleider Verbeek
als passagier, maar alvorens in de
richting Hilversum werd koers gezet,
werden honderden bonnen vanuit de
lucht op de aanwezigen neergelaten.
Jong en oud verbraken het politic-
cordon om handengraaiend in de lucht
één of meer van deze bonnen machtig
te worden. Een leuk moment en aan
Bussum dank voor de keurige ont
vangst. Bussum-Hilvcrsum was slechts
één stap en na de radiostudio's nu
eens van boven te hebben bekeken,
maakte piloot Schutter met de heer
Verbeek een perfecte landing. Ook
hier grote belangstelling, overhandi
ging van de mand boodschappen en
het uitdelen der bonnen. Even waan
den wij ons terug in de scheepvaart,
toen namelijk de commissaris van po
litie aan piloot Schutter inzage van
zijn logboek vroeg. Met een char
mant gebaar werd dit boek, waarin
alle bijzonderheden van de vlucht,
start- en landingstijden moeten wor
den geboekt, aan de dienaar van de
wet overhandigde. Alles was oké en
verder ging het naar Amersfoort. Niet
rechtstreeks, want wij zouden ook
nog onze filialen te Huizen, Naarden,
Laren, Baarn en Soestdijk met een
bovenmaats bezoek vereren. Naarden,
wat lag dat oude vestingstadje daar
mooi beneden ons, strakke lijnen in de
vorm van een grote ridderorde teken
den ons de manier, waarop men in
vroeger jaren meende de toegangs
poort naar Amsterdam te moeten ver
dedigen. Op weg naar Baarn en
Soestdijk passeerden wij het Konink
lijk Paleis, hier werd een rondje om
heen getrokken, want op verzoek van
de Koninklijke Familie wordt niet
over het Paleis gevlogen, een ere
code, waaraan iedere vlieger zich
houdt. Over de landing te Amersfoort
laten wij de verslaggever van de
plaatselijke pers even aan het woord.
Als een reuze bromvlieg kwam
daar boven de groene vlakte van
het sportveld een helicopter naar
beneden gedarteld en daarin zat
een mand met suiker, groene zeep,
rozijnen, enz., u begrijpt het al,
een originele reclamestunt van
een levensmiddelenbedrijf, welke
gezien de mensenmassa, welke
zich daar verdrong, niet zonder
effect is gebleven. Met sputteren
de wiekslag kwam dit vreemde
luchtbeestje naar beneden en op
de centimeter af zette de piloot
het toestel op de wit gekalkte H
neer. Vakwei'k eerste klas, dat
kon zelfs een leek wel zien. Naast
de piloot in het plastic-luchtka
mer t je was daar ook hoe kon
het ook anders de heer Valk.
Niet dat hij zich direct op zijn
prooi stortte, maar de woorden die
hij sprak waren toch wel gedenk
waardig.
Het is een symboliek op de
toekomst ziet u. Een voor
uitlopen op de toekomst,
waarmede de vooruitstre
vendheid van ons bedrijf
wordt bevestigd; want wat
wij nu „stunt" noemen, kan
straks mogelijk heel gewoon
zijn.
Als u begrijpt wat de heer Valk
bedoelt. Spitsuren rond de toren
spits van helicopterende Amers-
foortse huismoeders. Wij vooral,
en in het bijzonder onze levens
gezellin, hebben reeds met enige
zorg naar ons schuurplatje en
grasveldje gekeken. Waar zal
straks onze kruidenier het beste
kunnen landen? Weer een pro
bleem bij de vele. In ieder geval
wensen wij onze vliegende krui
denier „happy landings".
Op 100 meter boven de
Utrechtse Dom.
Tot zover Amersfoort. Brommen
de motoren, steeds sneller draai
ende propellers, een beweging aan
de stuurknuppel, Utrecht wacht
te reeds op de wentelwiek. Wat
voelden wij ons in ons glazen
huisje klein toen wij voor een
moment stil stonden op een 100
meter boven de spits van de Dom,
de hoogste toi'en van Nederland.
Piloot Schuller zag van zijn ver
heven zitplaats reeds duidelijk het
landingsterrein en na een paar
manoeuvres werd de Hiller lang
zaam over de hoofden van de men
sen heen als een pluisje zo zacht
op het sportterrein neergezet.
Vele officiële autoriteiten toonden
hun belangstelling voor de lan
ding van het eerste hefschroef-
vliegtuig op het grondgebied van
de gemeente Utrecht. Hartelijke
begroeting van deze zijde, over
men half millioen op één plaatje. U kunt wel zien, dat de
verantwoording zwaar drukt.
handigen van de mand met bood
schappen, waardebonnen en op
nieuw gestart. Rayonleider De
Jong wou ook wel eens in hogere
sferen, welnu, hij dan maar de trip
Utrecht-Lage Vuursche meege-
vlogen, waar tussen neus en lip
pen een bezoek werd gebracht aan
onder-directeur Schuddeboom, die
daar met vacantie was. Vandaar
naar het vliegveld Hilversum,
waar het toestel voor de nacht
werd ondergebracht.
De eerste dag zat er op. De eerste
trip van Albert Heijn's Nationale
Reclame Rondvlucht door Neder
land had alle verwachtingen over
troffen. Direct werd huize Valk
opgebeld met de mededeling, dat
de honderdduizend gulden niet ge
ïncasseerd behoefden te worden.
Wij waren gezond, vermoeid maar
erg gelukkig dat wij dit mooie
voor ons bedrijf hadden mogen
meemaken.
De inwendige mens werd ver
sterkt, de reis per auto naar huis
aanvaard en na Albert Heijn Ju
nior gezond en enthousiast bij zijn
ouders te hebben afgeleverd, zoch
ten wij thuis de kamer op, waar
wij in droomland verzeild raak
ten. Duizenden vliegende manden
met boodschappen, enorme men
senmassa's, die ons het landen on
mogelijk maakten. Het werd be
nauwd, de benzine raakte op en
de wekker riep voor een nieuwe
dag. Een dag, waarover wij u nu
verder gaan vertellen.
We mochten niet naar Zaan
dam en Leeuwarden.
Donderdagmorgen 5 Augustus
voerde de Pontiac ons op snelle
wijze naar Hilversum. Ditmaal
met als medepassagier de heer
Koopman van onze productie-afd.,
welke ook enige vluchten mee zou
maken. De route en landingsplaat
sen voor deze dag waren Deven
ter, Assen, Leeuwarden, Alkmaar,
Zaandam. Apeldoorn en Zwolle
hadden wij graag willen aandoen,
doch de vergunning tot landen
kwam niet tijdig genoeg af. Over
Leeuwarden en Zaandam, waar
wij die dag ook niet kwamen, ver
tellen wij u straks meer.
Nadat een bevriende x*elatie een
film van de start had genomen,
begon om 10 uur de vlucht met
uw dienstwillige verslaggever
naast de piloot in de cockpit. I
Via Nijkerk en Putten werd naar
Apeldoorn gevlogen. Hoe prach
tig konden wij vanuit onze hoge
zitplaats constateren dat Apel
doorn in 'n groot dal ligt. Want
eei-st, nadat wij een beboste heu
velrug voorbij waren, zagen wij
het Geldex'se Haagje beneden ons
liggen. Even geeii'keld en vex'vol
gens enroute naar Deventer1, waar
wij te circa 11.30 uur landden.
Begroet door chef Lankx'eijer en
een gx'ote schare bewonderaars. 1
Fotografen deden hun plicht, pers
mensen verzochten om inlichtin
gen en ook hier was weer een ge
lukkige klant om de boodschap-
pen in ontvangst te nemen. Chef
Lankx'eijer zou de vei'deling der
waardebonnen op zich nemen,
waax-bij het enthousiasme van de
aanwezige jeugd zo gx'oot was,
dat hij er niet zonder vertx-apte
schoen en een bloedneus onder
uit kwam. Waar je al niet voor i
komt te staan, als chef van Neer-
lands voordeligste kruideniersbe- 1
drijf. Aardig was het afscheid,
waarbij ons namens de chefs van
Deventer een originele Deventer
koek wex'd aangeboden. De heer
Koopman zou de route naar As
sen voor zijn x'ekening nemen en
via Zwolle-Meppel konden wij
vanuit de auto de helicopter nog
een tijdlang op haar vlucht naar
het Noox-den volgen. In Assen een
prima landing op het prachtige
Sportpax-k van Achilles. Chef
Kleve was in de wolken over zo'n
bijzondere reclame voor zijn zo
juist geopende nieuwe Zelfbedie
ningszaak. Allemaal verheugde
gezichten, totdat de misère begon.
Leeuwarden wilde ons uitein
delijk alleen ontvangen op liet
Wilhelminaplein, waarvoor de
Rijksluchtvaartdienst echter
geen toestemming gaf. Een
strijd tussen R.L.D. en de ge
meentelijke autoriteiten van
Leeuwarden, welke na einde
loos getelefoneer uit Assen,
geen oplossing bracht. De
ambtelijke barrière in Leeuw-
den bleek niet te doorbreken
te zijn. Jammer, maar dit was
nu eenmaal de consequentie
aan de primeur van deze
vlucht verbonden.
Piloot Schuller had nu de
taak om in één ruk van As
sen naar het vliegveld De
Kooij bij Den Helder te vlie
gen, met de waarschijnlijk
heid dat zijn benzinevoorraad
niet groot genoeg zou zijn. In
Leeuwarden zou namelijk
woi'den getankt, maar ook
hiervoor werd geen toestem
ming gegeven. De route zou
gaan via de Afsluitdijk en wij
in de auto kregen opdracht
om steeds uit te kijken of de
helicopter wegens een tekort
aan brandstof niet hier of
daar een noodlanding zou
hebben gemaakt. Alles liep
echter goed af en circa 4.45
uur werd in De Kooij geland.
Vermelding verdient dat in
Assen bonnen uit het vlieg
tuig werden gestrooid, welke
keurig op het landingsterrein
en in het vlak daarachter ge
legen zwembad terecht kwa
men. In het laatste geval ont
zag de jeugd zich niet, ge
kleed en wel te water te
springen, om op deze manier
één of meer van deze voor
hen waardevolle papiertjes
te bemachtigen. Nadat de
Shell voor de benzine had ge
zorgd, werd om circa 6 uur
te De Kooij gestart met koers
Den Helder.
Deze plaats moest echter worden
ontweken omdat de zeemist niet
meer dan 30 meter zicht oplever
de en piloot Schuller secuur als
altijd, dui'fde, in vex*band met in
de lucht zijnde Marinevliegtuigen,
het risico van een vlucht boven
de stad niet aan. Boven Huisdui
nen klaax-de het zicht op en hier
wai'en wij even ondeugend door
op 20 meter boven open terrein,
langs de woning van de heer Valk
Jr. te vliegen. Vader kon de buren
als het wai'e de hand i'eiken, maar
zoonlief was jammer genoeg niet
thuis. Via Schagen wex'd langs de
kust naar Bergen gevlogen, een
prachtig gezicht, waarbij de on-
deigaande zon haar plaatsje aan
de kim van de zeespiegel reeds
opzocht. Cii-kelend boven de oude
ruïne, wisten wij ons dicht in de
buurt van ons filiaal te Bei-gen.
Alkmaar werd bei'eikt en juist op
het moment, dat het carillon in de
oude Waagtoxen haar ruitei'tjes
liet dx'aven en 7 uur in de avond
sloeg, daalden wij op het mooie
gemeentelijke Sportpai'k neer.
Hiermede was de dag voor ons ten
einde, want tussentijds was be
richt binnengekomen, dat wij niet
op de Burcht te Zaandam moch
ten landen. Tot grote teleurstel
ling van de duizenden aanwezi
gen en niet in het minst van het
personeel van onze fabi'iek en het
hoofdkantoor. Zou de vliegende
kruidenier nu de bakeimat van
zijn bedrijf in de steek moeten.
laten? Dat nooit. Wij komen in
Zaandam en hoe, dit hoort u in
ons volgend i'elaas.
Het zag zwart van de
mensen
En wij kwamen terug. Na 'n paar
dagen uitgehelicopterd te zijn, i
vond Donderdagmiddag 12 Au- j
gustus de staxl plaats om ons in
Zaandam te i'ehabiliteren. Dit-
maal verti'okken wij van Schip
hol. Daar stond ons kleine toestel
op het grote platvomi vlak voor 1
het x-estaurant, aan beide zijden
geflankeerd met de welbekende
borden Albeit Heijn en A.H. voor
kwaliteit. Wat voelden wij ons
nietig en klein vlak naast de ge
weldige Constellations, de Oceaan
reuzen van andere buitenlandse
luchtvaartmaatschappijen, die
kwamen of op het punt stonden
te vertrekken naar New York,
Zui'ich, Johannesbux'g, ja noemt u
maar op. Maar toch stapten wij
trots als een pauw in onze i'eeds
vei'trouwde A.H.-helicoptei'. Om
dat toch achteraf bleek, dat deze
miniatuurvogel zowel van de zijde
van luchtvaartmensen als van het
publiek in de meeste belangstel
ling stond.
Nadat de verkeerstoren voor ons
„baanvrij" had gegeven, gaf de
officiële starter, de man met de
2 oi'anje bats het teken van ver
trek. Piloot Schuller liet niet voor
niets zien, dat hij reeds meer dan
2000 vlieguren op zijn naam heeft
staan. En pei'fect gestart schoten
wij de lucht in zonder een start
baan nodig te hebben. Het beeld
van de toekomst? De landings
plaatsen waren voor vandaag
Haarlem en Zaandam, maar via
een omweg vlogen wij eerst over
Uithoorn, Aalsmeex-, Amstelveen,
Heemstede, Aei'denhout naar
Zandvoort. Het weer was inmid
dels zeer slecht gewoi'den, de re-
gen viel met stromen neer en het
Zandvoortse strand was dan ook
volkomen verlaten. In Haaxlem
wex'd naast de Haax-lemmex-
hout geland en velen hadden de
regen getx'otseei'd. De mand met
boodschappen werd afgegeven, de
waardebons uitgedeeld en nadat
de klein Oscar Heijn even in de
cockpit had plaats genomen, werd
de route over Di'iehuis, Santpoort
en Velsen vervolgd. Hier hadden
wij een prachtig gezicht op de
vordei'ingen, welke de bouw van
de toekomstige Velser Tunnel
maakt.
In Beverwijk waren veel mensen.
Op de Bx-eestraat was juist de
jaarlijkse dravei'ij aan de gang en
inderdaad konden wij zonder en
tree-bewijs vanuit ons vliegtuig
zien, dat het ene paard harder
liep dan het andei'e.
Castricum werd genomen, wij
moesten even zoeken naar ons
jongste filiaal. Maar toch, daar
was het. Het weer bleef slecht,
hetgeen een reden was om het
tentenkamp op te zoeken, want
niemand zou naar het sti'and zijn.
Laag vlogen wij over en voor de
duizenden in de tenten was de
verschijning van de A.H.-helicop
ter een welkome afwisseling. Er
werd langdui'ig gewuifd, het
strand werd vergeten, maar de
naam Albert Heijn ging van mond
tot mond. Een pracht i'eclame.
Tot Uitgeest vlogen wij vlak
naast de trein in een vrijwel ge
lijke snelheid. Reizigei's en perso
neel genoten van dit unieke
schouwspel. Via Krommenie, Wor-
mex'veex' en Koog aan de Zaan be-
i'eikten wij tegen half zes Zaan
dam. Even door naar Oostzaan,
om rond het kerktorentje aldaar
ook vanuit onze hoge post nog
eens te accentuexen dat hier in
1887 de gx'ondslag van ons bedi'ijf
werd gevestigd. In Zaandam zag
het zwai't van de mensen.
Het goot van de lucht, doch des
ondanks waren al die duizenden
mensen daar. De Hiller 12 B
kwam klapperend en zoemend uit
de hemel gedoken. Boven de
bomen bleef het toestel even
stilstaan en dribbelde toen op
l}/2 meter hoogte over het slootje
heen, neer op het van hemel
water druipende gras. Wij wa
ren thuis!! Nat, maar voldaan
over zoveel belangstelling. Mevr.
Plooyer, de echtgenote van de
loco-burgemeester, nam de mand
met boodschappen in ontvangst,
doch stelde deze direct ter be
schikking van het Kindertehuis
Oosterweide. Een sympathieke
geste. De loco-burgemeestcr was
ook aanwezig en de heer Plooyer
zou niet de algemeen bekende
populaire figuur in Zaandam zijn,
wanneer hij niet een rondje bo
ven zijn stad met de A.H.-wen-
telwiek zou maken. Met onze
onder-directeur, de heer Leger
stee. stapte hij in en ofschoon
de last wat zwaarder was ge
worden (twee passagiers) werd
het toestel als een veertje van
de grasmat opgetrokken om daar
na weer even statig te landen.
Daarna vonden nog twee vluch
ten plaats met o.a. onze heer
hcaaij, chef de bureau, en een
journaliste.
1 egen 7 uur nam pdoot Schutter
afscheid, nu vergezeld van zijn
mecano, met de vraag of hij nog
voor de duisternis inviel op
Ypenburg zou landen. Met alle
beste wensen waren zijn laatste
woorden „tot Zaterdagwant
dan zou de glanzende libel weer
in dienst van ons bedrijf staan.
De burgemeester van
Axel nodigt ons uit.
Ofschoon oorspronkelijk een an-
dere route was bepaald, startten
wij op vei'zoek van de Burgemees
ter van Axel in verband met gi'o-
te feesten aldaar, voor een tocht
Ypenburg-Axel met tussenlandin
gen te Vlaardingen, Schiedam,
Rotterdam, Dordi'echt, Middel
burg en Vlissingen. Vertrek 9.25
uur en via Delft bereikten wij de
eerste landingsplaats Vlaardin
gen. Het was nog betrekkelijk
vroeg, maar desondanks ook hier
veel belangstelling, door mooi
weer begunstigd. Veel enthousias
me voor deze px-ima reclamestunt
bij onze chefs in de hax-ingstad,
wat zich manifesteex'de in het feit
dat ons namens alle chefs een keu
rig vaatje met de allerfijnste Hol
landse nieuwe werd overhandigd.
Als blijk van hun ei'kentelijkheid
dat ook Vlaardingen als aanloop
plaats was gekozen. Nogmaals
hartelijk dank, heren, voor deze
sympathieke geste. Hier was het
de moeder van 10 kindei'en, die
met een blij gezicht de mand met
boodschappen in ontvangst nam.
Even een aantal bonnen ter be
schikking van de chefs gesteld
(hier namelijk geen sti'ooivergun-
ning) en wentelwiekend vei'hief
de Hiller zich weer in de lucht
op weg naar Schiedam, waar on
der veel toejuichingen de mand
met A.H.-artikelen eveneens in de
smaak viel. In spanning stond in
het bijzonder de jeugd weer op de
start te wachten, want hier zou
den de waardebonnen vanuit de
lucht woi'den neergelaten. Niet
zodra zaten wij op 100 m. hoog
te, of de strijd om de neei'dalende
bonnen nam een aanvang, waarbij
zich de meest komische momenten
voordeden.
Schiedam-Rotterdam was slechts
een korte tx-ip. Wat is zo'n Heli
copter toch een machtig instru
ment. Een kaax'tje voor Blijdorp
hadden wij niet nodig. Een groot
Hoeraah daar is 'tie.
deel van de levende have stelde
zich aan ons voor, ook zonder en
tree-betaling, en de grote olifan
ten waren in onze ogen maar heel
kleine schoothondjes. Bij het na
deren van Rottei'dam klopten de
harten in de cockpit wat sneller.
Zouden wij niet voor de eerste
maal op een officiële Heliport lan
den en dat in het hart van Rotter
dam, onze gi'ootste havenplaats?
Zou de Sabena ons niet uit een
oogpunt van concurrentie bekij
ken? Hoe zou de ontvangst zijn?
In ieder geval zorgen voor een
peifecte landing op dit mooie
plaatsje midden in de grote stad.
Vervolg pag. 6, le kolom