„Grutjes!" roept Boffie, „dat is de draak van Katrijn! Kom vlug mee naar Kabou ter Driedribbel!" Samen rennen ze weg en spoedig zijn ze uit het gezicht verdwenen. Intussen vliegt de draak nog een paar maal rond boven de stad. Hij beweegt zich zonder ook maar het geringste ge luid te maken en daardoor misschien komt het dat een man, die toevallig vóór het naar bed gaan naar de avondlucht kijkt, tegen zijn vrouw zegt: „We krijgen morgen vast regen, Mien! Er schuift een zwarte wolk voor de maan!" Maar het is geen wolk! Het is de draak van Heks Katrijn die als een roofvogel boven de stad hangt in de hoop nog er gens een partijtje koffie te ontdekken. Eindelijk geeft het beest het op en zet weer koers naar het huis van de Heks. Het is een heel eind vliegen, maar nog voor de zon haar glimmend hoofd bo ven de horizon steekt, cirkelt de draak over het weiland naast het heksenhuis en begint langzaam te dalen. Beneden staat Katrijn en kijkt begerig naar boven. „Heb je nog wat koffie kunnen vinden, hèèè? Albert Heijn's koffie" schreeuwt ze en als de draak mismoedig met zijn kop schudt, barst ze in zo'n woedend gekrijs los, dat het monster van schrik gauw weer een beetje naar boven stijgt. Nog steeds scheldend verdwijnt de heks in haar huisje, en nü pas durft de draak zich te laten zakken. Schuchter sluipt hij de heks achterna en kijkt door het ven ster naar binnen. Daar is Katrijn bezig met het zetten van een heel grote pot met koffie. Een heerlijke geur dringt door het open raampje in de neusgaten van de draak die begerig zijn lippen aflikt. Zo zie je maar, dat Albert Heijn's koffie zelfs in staat is een draak te be koren Maar op de heks heeft het helemaal geen invloed. Ze prevelt wat tussen haar afge brokkelde tanden en beschrijft met haar toverstaf een paar vreemd door elkaar 7

Boffie | 1985 | | pagina 5