FIRST NATIONAL SUPERMARKETS
De geschiedenis van First National Supermarkets was eigenlijk de geschiedenis van
een paar bedrijven.58 De naam ‘First National Stores’ dook voor het eerst op in 1926
in Boston, waar vier familieketens (John T. Connor Co., M.O. Keeffe’s Inc., Arthur
E. Dorr Co. en Ginter Co.) tot een voor die tijd unieke fusie kwamen en direct
naar de beurs stapten. Zoals de naam aangeeft had First National Stores enorme
plannen. Een jaar na de fusie werd in Sommerville, even buiten Boston, een distri
butiecentrum geopend dat toen het grootste ter wereld was. Ook werden er onder
het huismerk Finast (First National Stores) diverse artikelen geproduceerd en ver
pakt. Met 2700 winkels in de jaren dertig, verspreid over heel New England, was het
bedrijf de vijfde keten van Amerika. Nadien begon de omschakeling naar super
markten, waarbij ook de produktie-activiteiten werden afgestoten. Niet dat die
omschakeling gelukkig verliep. Van de 2700 filialen bleven er 230 supermarkten over,
die Finast werden genoemd, omdat de naam ‘First National’ zo langzamerhand te
pretentieus werd. First National Stores begon verlies te lijden en niet weinig ook.
Ondertussen was in de staat Ohio een andere keten actief geworden. Een
zekere Edward Silverberg had daar vanaf 1928 een serie zuivelwinkeltjes en was in
1938 een van de pioniers in het supermarktwezen geweest door in Cleveland met een
eerste ‘Pick-N-Pay’ te beginnen. In 1950 kwam zijn bedrijf in handen van Cook
Met de komst van Marshall Collins werd de actie ‘Building a Better Bi-Lo’
ingeluid. De winkels werden schoner, beter bevoorraad en ruimer gesorteerd. Ook
zaken als een bakkerij en een delicatessenafdeling, waarmee Bi-Lo op dat moment
niet verder was gevorderd dan enkele proefnemingen, moesten gemeengoed wor
den, evenals scanning en winkelcomputers. In 1987 begon een investeringsprogram
ma van tientallen miljoenen dollars. Daarnaast werd in oktober 1988 nog een bedrag
van 30 miljoen dollar besteed aan de overname van eenentwintig supermarkten van
Kroger Company.56 Bi-Lo maakte geweldige sprongen. De omzet steeg van een mil
jard dollar naar 1,8 miljard dollar, terwijl de resultaten dusdanig verbeterden dat het
bedrijf vrij snel zijn eigen investeringskapitaal kon opbrengen. Bi-Lo geldt dan ook
als een parel op de concernkroon, een illustratie van hoe men in een relatief arme
omgeving een intelligente winkel kan neerzetten.
Met dit al beschikte Ahold nog slechts over twee ketens in de Verenigde
Staten. In 1983 was al eens aangekondigd dat er een derde keten zat aan te komen
en dat herhaalde zich enkele keren.57 De vraagprijs bleek telkens het struikelblok.
Eindelijk, in de herst van 1987, wist Everaert te melden dat hij contact had met een
grote keten uit Cleveland.
3io
