304
De overkapte ‘Huiverstraat’ in Tilburg, sensitief winkelen.
supermarkten niet ‘transparant’ genoeg. Vanwege de gebezigde aanplakbiljetten op
de ruiten kon het publiek niet vrijelijk naar binnen kijken, wat iets zei over de posi
tie die volgens Albert Heijn de maaltijden in het leven hoorden in te nemen: een
besloten aangelegenheid in plaats van een feestelijke gebeurtenis. Een zelfde bood
schap ging uit van het interieur. Dat was niet vanuit de artikelen en de ruimte opge
zet, maar vanuit de stellingen en de lay-out. Dit werkte bij de klanten onrust in de
hand, wat nog eens versterkt werd door de tl-buizen. Met deze buizen werd overal
een zelfde lichtsterkte verkregen, maar vanonder de wenkbrauwen van een mens
lijkt het dan net alsof het verderop lichter is, zodat menigeen de neiging vertoonde
als een mot door de winkel te gaan jagen. De harde vloeren, waarop de wielen van
de winkelwagentjes een akelig lied zongen, bracht iedereen weer terug in de reali
teit. Voor de rest was er weinig in de winkel dat de zintuigen beroerde: boodschap
pen doen moest blijkbaar even saai zijn als de aanblik die een supermarkt bood.
Het groepje toog aan het werk om van de voormalige Miro aan de Jan
Heynsstraat in Tilburg een zogenoemde Nieuwe Supermarkt (‘nsm’) te maken.
