bemoeilijkt werd en wendde zich tot Ahold, waar bestuurslid Van Dun wel oren had
naar een eventuele overname. De transactie vond plaats op 2 januari 1989. Directeur
Karei Goedkoop, die van Bols was meegekomen, kreeg de taak om de 275 slijterijen
die Ahold nu telde aaneen te smeden. Onderzoek leerde dat Alberto bij het publiek
nog steeds bekend stond als discounter, wat niet de positie was die bij het verwor
ven marktleiderschap hoorde. Gall Gall ging nu dus óók met de Alberto’s en de
Party Shops aan de haal. Goedkoop had echter meer in het vat zitten. Op een gege
ven moment sprak hij met Allied Spirits Wines uit Etten-Leur, beheerder van
zeventig Impodra-slijterijen. De bedoeling van het gesprek was een vorm van
samenwerking tussen de slijterijen van beide bedrijven tot stand te brengen, maar
Goedkoop zei: ‘Het zou makkelijker zijn als jullie Impodra aan ons overdeden’.
Aldus geschiedde. De overeenkomst werd ingebed in een kader van leveranciersaf-
spraken en Impodra deed vanaf begin 1991 mee in de boeken van Ahold. Over een
nieuwe naam voor de Impodra-winkels hoefde niemand lang na te denken; dat
werd een eentonig verhaal. Het koekoeksei van de familie Gall, in diverse nesten
uitgebroed, bezit momenteel 370 vestigingen (waarvan 45 in franchising) en bereikt
daarmee een omzet van 400 miljoen gulden.
De drogisterijen en slijterijen werden in 1988 ondergebracht in een divisie
Speciaalzaken, waarmee Ahold het eigen geloof in de toekomst van dergelijke zaken
beleed. Ook de grenswinkel van Ter Huurne van het vroegere Simon de Wit kwam
daarbij. Ter Huurne breidde zelfs uit: in 1984 was al een AH-filiaal in Venlo in een
296
Van de discounter Alberto, voor de Stille drinker, naar Gall Gall, voor de klant die met mate
weet te genieten.