bemoeilijkt werd en wendde zich tot Ahold, waar bestuurslid Van Dun wel oren had naar een eventuele overname. De transactie vond plaats op 2 januari 1989. Directeur Karei Goedkoop, die van Bols was meegekomen, kreeg de taak om de 275 slijterijen die Ahold nu telde aaneen te smeden. Onderzoek leerde dat Alberto bij het publiek nog steeds bekend stond als discounter, wat niet de positie was die bij het verwor ven marktleiderschap hoorde. Gall Gall ging nu dus óók met de Alberto’s en de Party Shops aan de haal. Goedkoop had echter meer in het vat zitten. Op een gege ven moment sprak hij met Allied Spirits Wines uit Etten-Leur, beheerder van zeventig Impodra-slijterijen. De bedoeling van het gesprek was een vorm van samenwerking tussen de slijterijen van beide bedrijven tot stand te brengen, maar Goedkoop zei: ‘Het zou makkelijker zijn als jullie Impodra aan ons overdeden’. Aldus geschiedde. De overeenkomst werd ingebed in een kader van leveranciersaf- spraken en Impodra deed vanaf begin 1991 mee in de boeken van Ahold. Over een nieuwe naam voor de Impodra-winkels hoefde niemand lang na te denken; dat werd een eentonig verhaal. Het koekoeksei van de familie Gall, in diverse nesten uitgebroed, bezit momenteel 370 vestigingen (waarvan 45 in franchising) en bereikt daarmee een omzet van 400 miljoen gulden. De drogisterijen en slijterijen werden in 1988 ondergebracht in een divisie Speciaalzaken, waarmee Ahold het eigen geloof in de toekomst van dergelijke zaken beleed. Ook de grenswinkel van Ter Huurne van het vroegere Simon de Wit kwam daarbij. Ter Huurne breidde zelfs uit: in 1984 was al een AH-filiaal in Venlo in een 296 Van de discounter Alberto, voor de Stille drinker, naar Gall Gall, voor de klant die met mate weet te genieten.

Arm en rijk kunnen bij mij hun inkopen doen | 1996 | | pagina 301