Om de situatie van AC-restaurants te verbeteren besloot bestuurslid Zwartendijk tot een algehele verbouwing. De basis van de formule die men had bestond uit een buffetlijn, waarlangs alle gasten zich moesten voortbewegen, wat om de haverklap tot opstoppingen leidde. Ter bestrijding hiervan was in Amerika het free flow-sys- teem bedacht, waarbij zelfbedieningsbuffetten en kookeilanden verspreid in een ruimte stonden, met een kassa bij de uitgang. Met dit systeem kreeg de klant ook een directer contact met het personeel; de koks konden zichtbaar hun werk doen. In de loop van 1984 werd in de Belgische restaurants een proef met freeflow gedaan en twee jaar later was de nieuwe standaard voor de AC-filialen bekend. Ook een ver zorgder interieur hoorde daarbij. Er scheen voortaan stemmig licht, messing en marmer waren op ruime schaal toegepast, de saladebar heette ‘La Saladerie’ en de grillplaat ‘Le Grill’. Men had kortom voor dat tikkeltje snobisme gezorgd dat van gewoon eten dineren maakt, zonder dat de klant een cent extra hoefde te betalen. De klaagzang van de res taurants werd eigenlijk alleen onderbroken door wat begonnen was als een aangekleed pannekoe- kenhuis in het museumdorp de Zaanse Schans. Omdat indertijd niemand het daar beoogde restau rant wilde exploiteren, had Ab Heijn, bestuurslid van de Stichting, gezegd: ‘Dan zullen wij het doen’. En op 8 oktober 1966 was in het dorp een combinatie van drie her bouwde panden opengegaan: een doopsgezind weeshuis uit West- zaan, een Zaans koopmanshuis en een zogenaamd vleethuis voor de walvisvaart, waarnaar ook de naam van de uit spanning verwees: De Hoop op d’ Swarte Walvis. Onder manager Willem Zandt zou d’ Swarte Walvis echter geleidelijk evolueren naar een exclusieve eetgelegen heid. Zandt verplaatste in 1976 de pannekoekbediening onder de naam De Kraai naar elders op het terrein en liet enkele weken een kok uit de Elzas overkomen, die de Nouvelle Cuisine introduceerde en de rompslomp met zilveren schalen verving door bediening op het bord. Precies tien jaar later zou d’ Swarte Walvis, ‘een van Nederlands meest smaakvol ingerichte restaurants’, onder chefkok Jan Kuiper zijn eerste Michelin-ster halen... 288 De Hoop op d' Swarte Walvis, sterrenrestaurant in het museumdorp De Zaanse Schans.

Arm en rijk kunnen bij mij hun inkopen doen | 1996 | | pagina 293