DE AHOLD-HOLDING
De raad van bestuur kende twee mutaties, waarbij eveneens aan verdere internatio
nalisering werd gedacht. Als opvolger van de pensioengerechtigde Van Meer trad
begin augustus 1985 drs. Pierre Everaert in dienst.7 Everaert, een Belg van geboorte,
was na een studie handelswetenschappen in Leuven naar de Verenigde Staten
getrokken om voor Goodyear te werken. Goodyear maakte in die jaren onder meer
rekfolies voor verpakkingen en hij leerde tijdens een verblijf in Europa ‘de vlees-
jongens van Albert Heijn’ vlees inpakken. Later stapte Everaert over naar het Franse
familiebedrijf Générale Biscuit, waarvoor hij verscheidene acquisities pleegde en
saneringen doorvoerde. Everaert was echter bovenal een marketing-man en wat dat
betreft scheen het kruideniersvak zeer aantrekkelijk. Autobanden zijn na drie jaar
aan vervanging toe, koekjes worden om de drie maanden bijbesteld, maar een win
kelbedrijf in levensmiddelen kent een cyclus van een week: elke maandag kan men
zien hoe men het de week daarvoor heeft gedaan. Everaert, zesenveertig jaar oud,
werd op 1 juni 1986 lid van de raad van bestuur.
Andere marktverhoudingen verlangden een andere bedrijfsstrategie; het was een
gelukkige samenloop dat zowel de raad van commissarissen als de raad van bestuur
van Ahold nieuwe mensen nodig had, die hiervoor bij wijze van spreken konden
worden uitgezocht. In 1983 werd Jan Kreiken president-commissaris, die al sinds
het begin van de jaren zestig betoogde dat de detailhandel en de industrie ieder een
eigen koers hoorden te volgen. Onder Kreiken was de aandacht gericht op verbete
ring van de liquiditeitspositie en het rendement, maar in 1987 gaf hij om gezond
heidsredenen de voorzittershamer over aan ir. Jan Choufoer van de Shell, die de
internationale uitbouw van het concern zou gaan begeleiden. Uit de top van het
Nederlandse bedrijfsleven stonden Choufoer terzijde: mr. Roelof Nelissen van de
Amro en dr. Jan de Soet van de klm. Verder kwamen nieuw in de raad ir. Arie
Kranendonk van cc Friesland, oud-minister drs. Jan de Koning en dr. Richard
Meijer, een Harvard- hoogleraar van Nederlandse komaf. Als oude getrouwen fun
geerden drs. Assie Spaander van de Samas-groep en drs. Len Rempt-Halmmans de
Jongh, lid van de Tweede Kamer voor de vvd.
kregen gezet. Maar in wezen was het zo dat de detailhandel altijd gratis voor hen
had gewerkt en nu meer tegemoetkomendheid eiste. De betere fabrikanten begre
pen dit: zij begonnen met accountmanagement waarmee een nieuw evenwicht met
de detailhandel kon worden bereikt.6
DE GROTE WERELD
277
