■M
samengaan, zoals dat in alle buurlanden het geval was. Dit lokte Albert Heijn en
andere supermarkt-ondernemers. Op 21 januari 1969 werd de eerste Alberto ten
doop gehouden in een pand direct naast de supermarkt in Rotterdam-
Hillegersberg, zodat men de tussenmuur direct kon slopen wanneer de voorschrif
ten werden gewijzigd. Vijf jaar later waren er twintig van dergelijke slijterijen,
maar was de tussenmuur onaantastbaar gebleven. Men besloot Alberto helemaal
van de supermarkten los te maken, waardoor het bedrijf in vrijheid het gevecht
met de gevestigde slijters kon aangaan. Dit gebeurde vanuit een sober, ietwat rom
melig en bruin interieur, maar leverde niettemin vuurwerk op. Een fdiaal in Den
Haag werd door enkele collega-slijters beklad met de dreigende tekst: ‘Verdwijn of
deel, anders molotovcocktail’ en Bokma kwam met een proces wegens vermeende
prijsontduiking. Te midden van alle jenever- en wijnoorlogen had Alberto een
bevredigende afdronk. Het breidde zijn aantal filialen uit tot vijfentachtig in 1985,
die met elkaar een omzet van 120 miljoen gulden realiseerden.49
Met AH-Reizen betrad men een volledig nieuw terrein. Men had hiermee zijdelings
ervaring opgedaan tijdens de Israël-vakanties van de Premie-van-de-maand-club,
maar Amerikaanse supermarkten demonstreerden dat een permanente combinatie
met een reisbureau mogelijk was; in Nederland deden trouwens Dirk van den
Broek en de Co-op dat al. Uit het oogpunt van marketing leek er ook ruimte voor,
want de bestaande reisbureaus hanteerden ondoorzichtige tarieven en waren nog
nauwelijks ingesteld op gezinnen met kleine kinderen, in aanleg de grootste markt.
Op 9 november 1971 maakte Gerrit Jan Heijn in het Aviorama op Schiphol de
oprichting van AH-Reizen bekend. In een twintigtal filialen werd een balie inge
richt, waar het publiek kon inschrijven op enkele vlieg- en autoreizen naar het bui
tenland of een verblijf in een Nederlands bungalowpark. Het aanlokkelijke van het
aanbod zat in de heldere prijsstelling zonder hoogseizoentoeslagen en in het feit
dat er ‘geen kinderachtige kinderkortingen’ werden verstrekt. Het reispakket zou
vervolgens worden aangevuld met zeecruises en expedities per Landrover, zodat
ook bedaagde ouderen en avontuurlijke jongeren konden worden bediend. Helaas
ging veel glans verloren doordat nee-verkoop nogal eens voorkwam. Los daarvan
bleek de reiswereld extreem klachtgevoelig te zijn, wat repercussies voor de super
markten kon hebben. AH-Reizen ging, zoals dat in de detailhandel wel vaker
gebeurt, juichend ten onder. Na ‘een verdubbeling van de omzet’ in het tweede jaar
was AH-Reizen ‘meteen al volwassen’; en in ‘het derde jaar van ons succesvolle
bestaan’ - het crisisjaar 1974 - werden de balies in de filialen afgebroken.
228
