McDonald's
verplaatste hij zijn McDonald’s naar de buitenwijken, waar alcohol, jukeboxes en
gokautomaten uit den boze werden verklaard om het rondhangen van adolescen
ten te voorkomen. De restaurants dienden juist helemaal ingesteld te zijn op jonge
kinderen en hun begeleiders; vandaar het felrode interieur en de clown Richard
McDonald als mascotte. Zelfs uit het eten sprak die gerichtheid op kinderen, getui
ge de Big Mac uit 1968: twee hamburgerschijven tussen drie lagen brood, te kolos
saal om er zonder gemors in te kunnen bijten.
In 1970, toen McDonald’s onder president Turner 1700 filialen telde, werd
de formule rijp geacht voor export. Turner liet een Nederlandse employé aan Ab
Heijn vragen of deze geïnteresseerd was in een gezamenlijke primeur voor Europa.
Dit kwam precies op het moment dat het Zaanse bedrijf besloten had om meer te
diversificeren. Ab en zijn broer Gerrit Jan, die speciaal was belast met het onder
werp diversificatie, voelden hier direct voor, ondanks het eerdere echec van de
Wimpy’s. De McDonald’s leken een nog betere combinatie van een eetgelegenheid
I'Ll
McDonald’s bij Albert Heijn (1971-1975), toen een ‘long term disaster’ geacht.
