verhaal van het bedrijf vertelde en zich verder vooral op produkten richtte. Dit
werd te beperkt geacht. Er diende een algemeen consumentenmagazine te komen,
even levendig en kleurrijk als de bestaande vrouwenbladen, en met een onafhanke
lijke redactie. Op 23 augustus 1973 werd dit gratis blad, Idé genaamd, gepresenteerd
door de uitgever vnu, in een oplage van 2,5 miljoen - Esther Peterson kwam hier
voor speciaal over, zo bijzonder werd het geacht. Helaas zou het blad geen lang
leven beschoren zijn, vnu deed de advertentiewerving en kon op het dieptepunt
van de economische crisis onvoldoende leveranciers tot reclame bewegen. De laat
ste Idé verscheen in maart 1974. Het contact met de klanten werd voorlopig onder
houden met AHuispost, het eenvoudige krantje dat sinds 1972 bij de kassa was
neergelegd.
VERBETEREN TEGEN DE KEER
Zo bezien was er nauwelijks gelegenheid om het Strategisch Plan uit te voeren;
alleen het eerste onderdeel ervan: verbetering van de bestaande activiteiten, kon
geen uitstel velen. Om te kunnen kijken of men hiermee vorderingen maakte, leek
het noodzakelijk de hele opzet van het concern te wijzigen. De diverse bedrijfs
onderdelen werden uiteraard van oudsher boekhoudkundig gevolgd, maar het
gezamenlijk eindresultaat werd steeds belangrijker geacht dan het individuele.
Beter was het om alle onderdelen als profit center te behandelen, met een eigen
budget en een eigen planning. Daartoe werden in de loop van 1970 werkmaatschap
pijen gecreëerd als Albert Heijn Produktiebedrijven NV, Albert Heijn Brood- en
Banketfabrieken NV, Albert Heijn Vleeswarenfabriek NV en Albert Heijn Super-
Markt NV. Drie jaar later, na een sessie met McKinsey, werden die werkmaatschap
pijen zelfs onderling ‘losgekoppeld’, om te voorkomen dat zij eikaars probleem
konden worden. De fabrieken mochten voortaan ook voor derden gaan werken en
de supermarkten bij derden bestellen.25
Een campagne om de kosten te drukken volgde. In de supermarkten werd
het assortiment non-food duchtig gesaneerd, evenals de afdelingen gebak, drank,
bloemen en diepvries. De logistiek hiervoor werd geprofessionaliseerd door Wil
Scholte, en op het hoofdkantoor voerde Han Kleiterp nieuwe fmancieel-economi-
sche methoden in, waarop een ‘controller’ het toezicht kreeg.26 Ook werd op 1 april
1973 onder Lou Alberdingk Thijm een eigen reclamekantoor opgericht, ‘Ahead
Advertising’, opdat Albert Heijn de ‘mediakortingen’ die bij het contracteren van
advertentieruimte gebruikelijk zijn, voortaan in eigen zak kon steken.
Bij de distributie waren eerst investeringen nodig om tot bezuinigingen te
komen. Onder Niek Visser was in oktober 1968 het distributiecentrum in Zaandam
AVONTURIEREN IN MINEUR
217
