Instructie van het winkelpersoneel in de kritische jaren zeventig. Ironie geboden: heer De Bie neemt
bedrijfsleider Van Kooten in de tang.
Men kon aan de uitvoering ervan beginnen. Via allerlei sessies werd het
kader rijp gemaakt voor de aanstaande veranderingen, en het hele bedrijf zinderde
op een gegeven moment van ondernemingsdrift. Maar in dezelfde periode sloeg
zoals gezegd de discount toe, met direct erachter aan de economische recessie. Ook
Albert Heijn kwam in moeilijkheden. In de eerste helft van 1973, zo werd met ver
bijstering vastgesteld, was de supermartketen zelfs verliesgevend en in twee jaar tijd
kelderde de netto-winst van het concern maar liefst vijftig procent. Sommige
onderdelen van het Strategisch Plan werden dan ook voorlopig terzijde gelegd en
andere kregen nauwelijks kans om zich te wortelen. En er was ook nog veel meer
aan de hand dan het Strategisch Plan...
activiteiten te beginnen om de kwetsbaarheid van het concern te verminderen? Dit
alles behoorde tot het gedachtengoed van de vooruitstrevende ondernemer sinds
Igor Ansoff in 1965 zijn Corporate Strategy had gepubliceerd. Het viel ook precies in
het straatje van bureau McKinsey, dat in die tijd elk bedrijf aanraadde buiten zijn
traditionele werkgebied te treden (zoals het twee decennia later elk bedrijf zou aan
raden om daar naar terug te keren).
Nadat de raad van bestuur zich in augustus 1969 enkele dagen in een
motel in Alkmaar had opgesloten, had men vier doelstellingen klaar: verbetering
van de bestaande activiteiten, opbouw van een general merchandise, ontwikkeling
van nieuwe activiteiten en verwerving van een levensmiddelenketen in het buiten
land.
AVONTURIEREN IN MINEUR
211
