PINARD ROOD
willige prijsstop op. Ook het assortiment werd nog steeds als wervingsbron gebruikt.
In 1961 werd begonnen met de verkoop van rolfilms, in 1963 met bier in blik onder
eigen naam en met zogeheten Welgelegen Eieren. Het befaamde kruidenrekje deed
in 1966 zijn intrede en het jaar daarop de bloemenkiosk Florah. Verder nam het
pakket diepvriesprodukten gestaag toe, met als bekroning een eigen merk in 1970.
Om juist aan de vraag naar verse artikelen tegemoet te komen werd in juni 1968 de
verkoop van verse vis beproefd, in 1970 gevolgd door die van verse kip. Daar tussen
door werd in zestig filialen een speciale dieetafdeling ingericht, waarin een andere
echo van het zich wijzigende consumptiepatroon doorklonk.
Merchandising vormde bij al deze artikelen een vast onderdeel van het program
ma. Dat er op dit terrein voor handige mensen nog doorbraken waren te forceren,
toonde wijninkoper Dolf ter Schure. Hij
zat met het punt dat midden jaren zestig
het gemiddelde wijngebruik in Neder
land op ongeveer vier liter bleef steken,
ondanks het aanbod van goedkope lan-
dwijntjes onder veelbelovende namen
als Passetoutgrain en Palais Gallien. Ter
Schure oordeelde dat het aan die namen
moest liggen: wijn was nog steeds niet
gewoon genoeg. In april 1969 kwam hij
daarom met een rode, witte en rosé
Pinard van f 2,25 per fles, die de vloer
aanveegde met alle conventies die slijters
kenden. Pinard werd gepresenteerd als
een ‘vin ordinaire’; daarmee begon het
al, want Ter Schure wist natuurlijk dat
dit woord in Nederland een andere
klankwaarde had dan in Frankrijk.
Pinard was ook speciaal op Nederlanders afgestemd: zoet qua smaak en met etiket
ten gedeeltelijk in het Nederlands gesteld, absoluut ongehoord voor de liefhebber.
Opvallend was verder dat de flessen van wit glas waren en niet driekwart liter maar
een hele liter bevatten, terwijl daarbij als afsluiting een schroefdop fungeerde in
plaats van de klassieke kurk. Als zodanig apelleerde Pinard aan een hele studenten
generatie - weliswaar ‘ordinair’ maar nog net niet gewoon. Ter Schure probeerde die
studenten in 1971 zelfs te laten wennen aan een kartonverpakking, maar dat ging de
meesten van hen toch te ver. Integendeel, via Pinard raakten zij juist geïnteresseerd
DETAILHANDEL ALS TRIOMF
195
Xlhrn Ht,
Albert Heijns Pinard-wijn (1969-1985), die met
alle wijnconventies de vloer aanveegde en een
hele studentengeneratie wijn leerde drinken.
