176
was, legde de Libische regering plotseling beslag, waarbij bedrijfsleider Jan Huizing
zelfs in gijzeling werd genomen. Met een afkoopsom kon ook dit avontuur worden
beëindigd.38
Van het indrukwekkende melkimperium was nu alleen nog Melkexport in
Dordrecht over, maar dat was ook het enige onderdeel dat uitstekend draaide.
Hoewel het niet expliciet in de concernresultaten werd vermeld, werden er nog
jaren miljoenen mee verdiend. Er was daarom geen reden deze activiteit af te sto
ten, al daalden de winsten wel op den duur. De exportsubsidies verminderden,
waardoor Dordrecht ongunstigere aanbiedingen moest doen, en de Amerikanen
begonnen ook uit Europa, zij het uit vrije wil, hun troepen terug te trekken.
Midden jaren zeventig, toen mevrouw Joke Barendregt directeur van Melkexport
was, zouden de leveranties vierhonderdduizend liter per week bedragen, in plaats
van een miljoen tijdens de topperiode. Als vanzelf zou het bedrijf hierdoor naar de
periferie van het concern afglijden, zodat het in december 1987 zonder veel omhaal
van de hand kon worden gedaan (uiteraard aan de CMC/Melkunie).
Het lag voor de hand dat de jonge raad van bestuur na de uitstapjes met de Vami,
Patria en Sterovita afkerig zou zijn van verdere avonturen op het gebied van de
produktie. Toch werd er nog één produktiebedrijf overgenomen, al golden daar
voor dezelfde overwegingen die Albert de stichter indertijd had gehad om eigen
fabricage op te zetten. Het ging om de bereiding van vleeswaren. Net als bij con-
sumptiemelk had zich in de vleeswarensector een concentratie voorgedaan, waaruit
MEER, MEEST, MEESTER
Ook Gebr. Hoeve moest er aan geloven, al koos men hiervoor een andere oplos
sing. Dit bedrijf zag zijn leveranties aan Albert Heijn aanvankelijk sterk stijgen,
maar de verliezen, hoewel klein, bleven aanhouden. Ingrijpen werd noodzakelijk.
Al op 5 november i960 was de fabriek in Zwanenburg onder beheer van Albert
Heijn gekomen; alleen de winkels in Amsterdam bleven onder verantwoordelijk
heid van Gebr. Hoeve. Met ingang van 1964 werd ook de exploitatie van de winkels
overgeheveld naar een nieuwe NV Albert Heijn’s Brood- en Banketbakkerijen, het
begin van een duchtige sanering. De rijdende broodbezorgers en de diverse weder
verkopers van Hoeve gingen over naar NV Carels te Amsterdam en NV Vermaat te
Haarlem en de eigen brood- en banketwinkels werden wegens gering rendement
gesloten; in 1969 gebeurde dat bij de laatste tien.39 Gebr. Hoeve bestond niet meer,
behalve dan in de fabriek zelf, die ooit de verkoop van brood door Albert Heijn had
mogelijk gemaakt.
I
i
