83 naar zuidelijke landen hoorde wijn daarbij. Als start suggereerde hij om een club van fijnproevers op te richten, zodat we alvast een relatie kregen met de wijndrinkende klasse. Dit werd in 1958 het Genootschap voor de Vrienden van de Goede Wijn, dat vandaag de dag zo’n vijfentwintigduizend leden telt. Op deze manier hadden we de basis voor het wijngebruik verbreed. Tegelijk stalden we in de winkels onbekende landwijnen uit, die een habbekrats kostten. Hiermee kregen we aansluiting met de manier waarop Nederlan ders in Frankrijk en Italië met wijn kennismaakten. Wijn was in die landen een gewone drank, die je bij de kruidenier kocht en per karaf in een restaurant kreeg voorgezet. Naarmate er meer Neder landers naar die landen gingen, nam de belangstelling toe. En omdat wij het Genootschap hadden, vertrouwden de mensen ons meer dan andere kruideniers als het ging om de aanschaf van een eenvoudig landwijntje. In luttele jaren tijd zou onze wijnomzet verzestienvoudigen. En wat hebben we gescoord met sherry! Dat drankje werd indertijd zelfs in Spanje nauwelijks gedronken. Het was iets voor gepensioneerde Engelse kolonels: een grote snor in een klein glaas je sayl Met de toenemende welvaart ontstond in Nederland echter behoefte aan een sociaal drankje. Wij namen de buitenland se gewoonte over om recepties en borrels te houden en verjaarda gen met familie en vrienden te vieren. De traditionele oude klare raakte steeds meer uit de gratie, wat onze distillateurs nog wisten te versterken door met jonge jenever te komen. Met jonge jenever konden ze degenen die van oude jenever afstapten nog even boei en, maar jonge klare vertelt geen verhaal zoals whisky of cognac en is daarom gedoemd tot een marginaal bestaan. Zelfs buitenlandse gasten doe je er nauwelijks een plezier mee. Verder waren er wel mensen die advocaat en vermouth dronken, maar met een glaasje advocaat kun je niet rondlopen en vermouth is hier ondanks alle verwoede reclames nooit populair geworden (waar halen ze trou wens het geld voor al die reclames vandaan?). Voor sherry hebben wij daarentegen nauwelijks reclame hoeven maken. Voordat ande ren in de gaten hadden dat er iets als een trend was, hadden we in de winkels een Sherry Pale voor 3,75, een Green Label voor 4,25 en

Albert Heijn - De memoires van een optimist | 1997 | | pagina 85