4
Moeite voor gemak
Laat ik eens nagaan waar ik allemaal niet van hou. Ik hou niet van
kamermuziek (vier zwarte stippen voor een clavecimbelconcert).
Ik hou niet van schilderijen die ikzelf gemaakt zou kunnen hebben
en van romans en toneelstukken waar je de pot van op moet - ik
hoef niet van kunst te leren hoe slecht de wereld in elkaar zit. Wat
ik van televisie vind kan ik moeilijk zeggen, want ik val er meestal
bij in slaap. Ik hou er dus niet van. Hetzelfde geldt voor voetbal,
waarvan ik de regels niet eens ken. Ik kan daarentegen uit mijn vel
springen als ik in een winkel, restaurant of bij een luchtvaartmaat
schappij onbeschoft behandeld word. Ook erger ik me als ik naar
het gezever moet luisteren dat binnen maatschappelijke organisa
ties bon ton is. En minstens zo vervelend: mensen die je door de
telefoon geen goedemorgen of goedemiddag wensen voordat ze
beginnen te praten. Verder heb ik eigenlijk een hekel aan geld uit
geven. Ik zal niet gauw antiek kopen en een Chateau Citran van
zestig gulden beschouw ik als het maximum. Geldverspilling vind
ik helemaal uit den boze. Ik laat altijd controleren of batterijen leeg
zijn en spaar als zoveel mensen de waardepunten op mijn Perla-
koffie.
Gokken, - ik heb gezien hoe dat er in Las Vegas toegaat en ik
vond het walgelijk, mensonwaardig. Een zeewaardig jacht, - wat
moet je ermee, je kunt niet eens uitvaren zonder een bemanning.
Van poeha moet ik trouwens heel weinig hebben. Ik woonde eens
in de Ahoy een concert van Frank Sinatra, Sammy Davis en Lisa
Minelli bij: de jetset, beschenen door cameralichten, zat voorin
kaviaar en champagne te nuttigen maar ik voelde mij heel behaag
lijk met een glaasje wijn achterin. Ik geloof ook dat poeha ten val
komt. Ik heb me eens een VandenPlas veroorloofd, zo’n deftige
Engelse auto waarbij je spreekt over koetswerk in plaats van car-
71