ACHTERAF Op Pudleston Court wordt elke ochtend om half elf koffie gedron ken. Uit alle hoeken en gaten komt dan het huishouden van Ab en Monique Heijn naar de keuken: de artistieke Dennis, die op het landgoed als stoffeerder begon maar als butler is gebleven; de la- koniek-bescheiden beveiligingsman André, speciaal overgevlogen vanuit Nederland; de vrolijke Ben, die al een jaar of twintig in de Engelse horeca werkt en nu het restaurant in Hereford gaat opzet ten; Bens lieftallige vrouw D.D., een actrice van niveau in haar jon gere jaren, en de tuinmannen Spud (‘Aardappel’) en Gerald (‘Chic ken George’). Soms zijn nog aanwezig de onbetaalbare Leo Buhrs en diens zachtaardige vrouw Hanny, die samen het appartement in Heemstede bestieren. Een paar keer per week schuift bovendien de knappe kokkin Helen aan, die Ab (“mister Hain”) met een hand op zijn hoofd kan vragen of hij nog een koekje wil, wat bijna altijd het geval is en zeker dan. Bij een kopje Perla Mild voert Monique het hoogste woord. Als je haar vraagt hoe het met haar gaat, is zij zo iemand die ant woordt: “Uitstekend”, en minder zou ook onecht klinken. Op het eerste gezicht lijkt ze een volgelinge van een professional in levens lust, maar ze heeft stijl en kan iemands psychologie in een tel door gronden. Als het moet bezit ze trouwens het Engelse vermogen om een vriendelijke maar volstrekt onpersoonlijke conversatie te voe ren, waar je als Hollander gek van wordt. Van zichzelf is Monique echter spontaan en uitbundig. Ze zoent haar man in het bijzijn van anderen en ze houdt van spottende verhalen. Zo kun je van haar een verslag van minuut tot minuut krijgen van een bezoekje aan Pudleston Court door een vrouw die op mrs. Bucket (‘Bou quet’) uit Keeping up Appearances leek. Dennis de butler fungeert daarbij als aangever en Ben de restaurateur zorgt voor onbedaar- 251

Albert Heijn - De memoires van een optimist | 1997 | | pagina 269