i I I 1 I 239 j wilde, zou dat meteen een koersdaling van vijftien tot twintig pro cent hebben veroorzaakt. Ahold had er omgekeerd baat bij dat het pakket niet in onvriendelijke handen terechtkwam. Precies hier tussen zat onze belangentegenstelling. Ik meldde de raad van bestuur wat we aan het doen waren en vroeg hun zelfs met ons mee te denken, maar alle voorstellen die we kregen hielden in dat de verkoop zou uitlekken, met de genoemde koersval als gevolg. Wij wilden heus met Ahold rekening houden. Bij een concurrent zou den we ongetwijfeld een wereldbod hebben gekregen, maar we hebben die oplossing zelfs niet overwogen. Neef Oscar vond een bonafide Amerikaanse investeerder die op no-name-basis een mooie prijs wilde betalen, en dat leek ons wel wat. Van der Hoeven nam het neef Oscar al kwalijk dat hij niet zelf was ingeschakeld om het pakket te verkopen en liet weten dat hij de deal onacceptabel vond. Aansluitend kwam president-commissaris Jan Choufoer ons vertellen dat wij als familie niet hebberig mochten worden. Chou foer zei letterlijk: “Waar halen de erfgenamen het recht vandaan om het hoogste bedrag voor hun aandelen te eisen? Ze hebben er niks voor gedaan.” Het leek waarachtig wel alsof Ahold aandelen in onze familie bezat, in plaats van andersom. En dan nog! Wij hadden ons als familie altijd beheerst tegenover het concern gedragen en kregen nu onbeheerst gedrag terug. Of twijfelde men opeens aan de recht matigheid van het kapitalistisch stelsel, waarin particulieren het kapitaal dat ze in bedrijven hebben zitten, mogen terugtrekken? Om de zaak niet te laten escaleren besloten we het traject van Van der Hoeven te volgen, hoewel ons dat minder opleverde. Op 1 juni 1993 werd het pakket voor 360 miljoen gulden overgenomen door abn -Amro, die de aandelen onderhands doorplaatste bij institu tionele beleggers. Kort daarna hebben we de dertig miljoen die we in het a h -Vaste Klantenfonds als borg hadden gestoken, door het management van Ahold laten overnemen. Choufoer klaagde dat de familie niet eens een bedankje voor het ontvangen bedrag had uitgesproken. Hij had er dus niets van begrepen, want, nog maals, ook bij deze zaak hebben we ons als familie voornamelijk door sentimenten laten leiden. Enfin, ik heb deze hele episode

Albert Heijn - De memoires van een optimist | 1997 | | pagina 257