- andere mogelijkheid: we konden samen Safeway Engeland kopen, dat juist in de aanbieding was. Helaas wilde het Engelse Argyll hoger dan wij gaan, omdat dat bedrijf het hoofdkantoor van Safe way kon integreren met het zijne. Wat te doen? Intussen waren Everaert en Van der Hoeven erbij betrokken en aan hen bekende Paul dat hij vooruitlopend op onze samenwerking nogal wat Ahold-aandelen op de beurs had verzameld, alles bij elkaar zo’n twaalf procent. Toen ik dat hoorde, moest ik ineens denken aan de keer dat ik bij Paul de geit ging verpennen, dus de wc had opge zocht. Paul bewoont een gefortificeerde boerderij en zijn wc was nogal uitzonderlijk. Er hingen foto’s van jachttaferelen met men sen die ik persoonlijk kende. Ik had me onder hun toeziend oog behoorlijk onrustig gevoeld, niet richting Paul, maar richting mezelf. Een paar dagen later kwam de aap uit de mouw: op het moment dat hij ons de Ahold-aandelen min of meer ter beschikking stelde, had Paul ze al aan anderen doorgespeeld. Dat was niet mooi van hem. Nu gelden er tussen zakenlieden andere normen dan tussen vrienden en wij hadden met elkaar voornamelijk als zakenlieden gesproken, zodat ik het hem niet persoonlijk kwalijk nam (al dacht ik wel: ‘Getverdemme’). Ook moet ik sindsdien altijd een beetje grinniken als hij in de media weer eens de ethicus uithangt, want je hoeft in het zakenleven helemaal niet ethisch te zijn, als je maar gewoon fatsoenlijk bent. Het ergste was intussen dat Paul zijn aan delen had overgedragen aan mensen die het woord ethiek nauwe lijks kunnen spellen. Zoals we met shv spraken, zo spraken we met andere bedrij ven. Fritz Ahlqvist had bedacht dat het nuttig zou zijn om in Euro pa een strategisch verband tussen levensmiddelenketens te sluiten, om beter het hoofd te kunnen bieden aan de fabrikanten, die in het Europa-zonder-grenzen steeds internationaler opereerden. We besloten twee organisaties op te richten: European Eetail Alliance, samen met Casino uit Frankrijk en Argyll uit Engeland, en Asso ciated Marketing Services, met een keten uit elk land. Het verschil tussen de twee organisaties was een kwestie van intimiteit. Bij e ra gunden we elkaar echt een kijkje in de keuken en bij am s ging het 224

Albert Heijn - De memoires van een optimist | 1997 | | pagina 242