geweest, maar geen enkel laboratorium kon bepalen of de pink bij
leven was afgesneden. In een extra advertentie legden we daarom
de ontvoerders een vraag voor die alleen Gerrit Jan kon beant
woorden: “Hoe heette de zwarte kruier op Aruba?” Op Aruba had
den hij en Hank met de kinderen niet lang daarvoor hun zilveren
huwelijksfeest gevierd, waarbij een drukdoende, brutale kruier de
sfeer had proberen te verzieken: zoon Dennis in vermomming.
Hierop ontvingen we slechts een bandje, waarop Gerrit Jan van elf
tot negentien telde, met daarbij de verklaring dat hij geestelijke en
medische hulp nodig had: hij wilde eten noch drinken en zat soms
alleen maar voor zich uit te tellen. Wij vroegen vervolgens om een
kleurenfoto waarop Gerrit Jan een recente krant in zijn handen
hield. Wéér kregen we nul op het rekest: een kleurenfoto zou kun
nen worden opgespoord bij de ontwikkelcentrales. En wat Gerrit
Jans toestand betrof: hij was volgens de ontvoerders ‘onbeschrijfe
lijk verontwaardigd’, omdat zijn familie hem in de steek dreigde te
laten.
Wat konden we in deze situatie anders doen dan het losgeld
betalen? We hebben er serieus over gepraat, maar alle partijen
waren het erover eens dat Gerrit Jans terugkeer de grootste priori
teit had. Op 6 november publiceerden we andermaal de tekst over
de Opel Hatchback en we hadden de hoop dat het eind van de
affaire nu echt in zicht kwam. Maar het duurde en het duurde
maar. Daan Rouw kreeg eerst telefonisch de opdracht naar het
Okura-hotei te gaan, waar hij om elf uur ’s avonds zou worden
gebeld; de ontvoerders belden echter om twee uur, toen Rouw
alweer weg was. Inmiddels kon de pers zich niet meer inhouden en
werd het bericht over de geamputeerde pink verspreid, waardoor
de opwinding bij het publiek hoog opliep.
Op 27 november werd Daan Rouw de A12 op gestuurd, waar hij
vlak bij Wolfheze een deel van het losgeld onder een eik moest
neerleggen. Voor het tweede deel, zo las hij op een briefje bij de
boom, diende hij naar een a h -filiaal in Arnhem te rijden, waar hij
per telefoon nadere instructies zou krijgen. Maar hij had helemaal
geen sleutel van dat filiaal bij zich, zodat het tweede deel niet kon
worden afgeleverd. Tegen de afspraak in zond het Nos-journaal
212
