afstandsbediening moest nemen, zodat hij bij aankomst en vertrek
niet uit zijn auto hoefde te stappen, want juist dan ben je het kwets
baarst. Maar Gerrit Jan wilde zijn humeur niet door dit soort din
gen laten vergallen en keek me slechts beschimmeld aan als ik er
over begon.
Tijdens de feesten in de Irenehal kregen we vanuit de Amster
damse rosse buurt te horen dat er iemand op ons loerde. Ik werd
daarom rondgereden in een gepantserde auto en had bodyguards
om mij heen, hoezeer ik dat ook haat. Gerrit Jan schijnt naar aan
leiding hiervan nog wel aan het hoofd van onze beveiligingsdienst,
Daan Rouw, gevraagd te hebben hoe hij zich had te gedragen wan
neer hem iets overkwam. En Daan Rouw antwoordde: “Met digni
ty'’ Want als slachtoffer kun je je situatie alleen maar verergeren als
je tegenwerkt of de held probeert uit te hangen. Toch was ook dit
voor hem geen signaal om zijn tuin en zijn garage minder toegan
kelijk te maken.
Een paar uur na de vondst van Gerrit Jans auto belde ik Control
Risk op, die de volgende ochtend een mannetje stuurde. Om te
voorkomen dat de ontvoerders nóg iemand van ons konden gijze
len, wat de afpersing zou vergemakkelijken, kwamen Hank en haar
kinderen met aanhang bij ons op De Wiltzangk logeren. Volgens de
beveiligingsleer moet je proberen geen gemakkelijke prooi (so/t
target) te worden. Daarom werd meteen binnen Ahold een apart
team gevormd, waarin Peter van Dun de verbinding met de fami
lie ging verzorgen en Rob Zwartendijk die met de pers en de poli
tie. Ikzelf bleef erbuiten, omdat in mij zowel de belangen van de
familie als van Ahold samenkwamen, waardoor mijn oordeel
moeilijker werd. Mij werd alleen gevraagd met mijn gewone werk
door te gaan, want voor de buitenwacht én voor de Ahold-mede-
werkers was het zaak dat de continuïteit bij Ahold zeker werd
gesteld. Wat er ook zou gebeuren, niets of niemand mocht het
bedrijf een onherstelbare klap toebrengen.
De verwikkelingen rond de ontvoering beleefde ik zodoende op
afstand, hoewel niet minder hevig. Overdag zat ik op kantoor en
’s avonds kwam Peter van Dun bij ons langs om familieberaad te
houden. Dat verliep uiterst moeizaam. De kinderen van Gerrit Jan
208
